Bron: Bianca Schoenmakers, bit blog
Citaat:
Met de tip van Piet Raijmakers vorige week, ben ik het behoorlijk eens. Hoe vaak zie je op concours niet een paard dat onregelmatig of zelfs kreupel loopt? Meestal heeft zijn ruiter dat niet in de gaten, omdat hij (nog) te weinig ruitergevoel heeft ontwikkeld, of omdat het paard langzaamaan zo is gaan lopen en de ruiter er dus aan gewend is geraakt.
Check kreupelheid Nou begrijp ik dat het voor de hobby (wedstrijd)ruiter haast niet te doen is om elke maand preventief een dierenarts bij je paard te laten komen, zoals Piet beschreef. De kosten daarvan zijn erg hoog en hoewel je een dierenarts natuurlijk nooit kunt vervangen, kun je zelf toch al best veel zien.
Zo kun je het paard eigenhandig klinisch beoordelen door hem regelmatig op een harde volte te laten draven. De eerste paar keren kun je waarschijnlijk alleen een kreupel van een niet-kreupel paard onderscheiden, maar door dit wekelijks te doen kun je je oog hiervoor trainen en de kleinste onregelmatigheden leren zien.
Omdat niet elk paard hetzelfde beweegt op de harde ondergrond, leer je zien zien hoe jouw paard in normale toestand loopt en je kunt dus sneller een afwijking waarnemen. Let er bijvoorbeeld op of je paard aan beide kanten hetzelfde loopt. Maakt hij even grote passen? Klinken de passen gelijk bij het neerzetten van de hoeven? Beweegt zijn hoofd gelijk mee met de bewegingen? Zie je onregelmatige bewegingen in de bovenlijn? Beweegt hij even ruim en los als de vorige keer? Bekijk het totaalplaatje nauwkeurig en vergelijk het met voorgaande keren.
Na verloop van tijd weet je dus hoe jouw paard normaal gesproken loopt. Als dit verandert, dan is er iets aan de hand. Je hoeft dit onder het zadel (nog) niet te voelen, maar uiteindelijk kun je door vroeg veranderingen waar te nemen je paard wat rust geven, of een arts bellen en zo een blessure voorkomen.
Je paard kan je tenslotte verbaal niet vertellen of en waar het pijn doet, maar je kunt het non-verbaal wel aan hem vragen.