Abacab schreef:helaas is het in de dressuurwereld al net als bij het voetbal. Ned-Dui zijn elkaars grootste concurenten. Dat is al tientallen jaren zo dus dat lossen we heus niet op door MAR wel toe te staan om voor Londen bij Sjef te trainen. Painted en Scandic zijn goede paarden maar hebben natuurlijk bij lange na niet de kwaliteiten van Toot. En Mar heeft bij lange na niet de kwaliteiten van Ed.
verder zit er natuurlijk nog een hoop oud zeer. De manier waarop en waarom Toot naar Schockemule is gegaan verdiend geen schoonheidsprijs. Paul heeft daarna lopen leuren met Toot want de ruiters stonden niet bepaald in de rij. Dat heeft alles te maken met een stukje collegialiteit van de ruiters onderling. Als dressuurruiter is je paard je partner, bijna een soulmate en zo'n gedwongen scheiding is voor iedere ruiter een nachtmerrie, een amputatie.
MAR heeft dat alles niet voldoende in overweging genomen en in zijn jeugdige naiviteit in dit avontuur gesprongen. En natuurlijk als de verwachtingen zo hoop zijn, dan kunnen ze alleen maar tegenvallen. Sneu voor MAR, sneu voor Ed, sneu voor Toot. Winnen heeft behalve kei-goed rijden, ook alles met gunnen te maken, het is en blijft een sport waarbij de scores subjectief tot stand komen.
Maar zo heel verwonderlijk is het toch allemaal niet, ik snap die grote ophef soms niet
Er is helemaal niets mis met de verkoop van Totilas. Er zou eerder iets mis zijn met de bovenkamer van de heer Visser als hij hem voor dat geld niet had verkocht. Edward heeft een hele mooie bonus gehad aldus Visser zelf dus gewoon een normale verkoop voor heel veel geld van toevallig een heel goed paard. En nu was het een Duitser maar het had net zo goed een Amerikaan kunnen zijn.