QQQQ schreef:Die had ik feitelijk al gegeven.
Alle genoemde zaken bij het paard dat ik als voorbeeld noemde zijn in meer of mindere paarden terug te vinden.
Een voor iedereen duidelijk zichtbaar iets:
Het paard probeert uit alle macht nog
iets vóór zich te kunnen zien, draait z'n ogen zo vermogelijk naar boven, waardoor je veel wit ziet. Dit is erg inspannend, probeer het zelf maar even.
Als een paard nou zoveel vertrouwen in z'n ruiter had, dat ie volledig ontspannen was en geen behoefte of noodzaak meer had om vooruit te kijken, dan zou ie de ogen gewoon ontspannen hebben staan, en die kijken dan gewoon waar ze nou toevallig naar kijken (naar z'n voorhoeven of zo, in LDR).
Blijkbaar is in de LDR houding die veel geprezen ontspanning en totale overgave dus niet aanwezig.
Als je denkt dat het paardenoog hetzelfde werkt als een mensenoog dan moet je nog even wat verder studeren....
Je vermenselijkt het nu teveel, een mens kan niet uitproberen wat een paard ziet als het LDR gereden wordt!