
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SusanW schreef:Ja wat moet je hier nog op zeggen?Ik vind het werkelijk niet te geloven dat mensen in een deuk liggen om een bericht als dit. Álles, maar dan ook alles wordt tegenwoordig zielig gevonden, maar dan is er eens iets écht zielig en dan wordt er zo gereageerd? Onbegrijpelijk!
In mijn ogen verteld het meer over het gebrek aan inzicht van deze mensen, in hoe een dier denkt, doet, voelt en begrijpt.
Dat een dier, en in dit geval het paard, uit nieuwsgierigheid zijn hoofd in een holle boom steekt om te zien wat daar zoal te zien is, zijn hoofd er weer uit wil halen, maar daar waarschijnlijk te laag voor zit, vervolgens in paniek trekt, daardoor het zijn achterhand 'verliest' en vervolgens nooit meer overeind komt (ja na het gebruik van een kettingzaag!) De sporen op de boom zeggen wel genoeg van het gevecht dat het dier geleverd heeft om zichzelf te bevrijden!
Hoe denk je dat een prooidier zich voelt, in zo'n positie? Compleet in onmacht, ook nog eens in het duister van een boom? Afschuwelijk! Wie weet hoe lang dat paard al zo gevochten heeft? Zeer traumatisch!
En er niets aan over gehouden? Ik vind de verwondingen helemaal niet meevallen, ookal zijn ze (vooralsnog) alleen aan het hoofd.
En ja, ook ik lach vaak om mijn vele dieren, die ook rare capriolen uithalen, maar ik lach nooit, maar dan ook nooit om een dier wat zo in onmacht zit! Ook niet achteraf als alles goed is afgelopen. Ik ben dan alleen maar zeer dankbaar dát het goed is afgelopen. Dieren kunnen niet logisch denken over oorzaak en gevolg, zoals wij mensen. Door heel veel herhalen zullen zij bepaaalde dingen kunnen linken. Maar zulke dingen gaat hun pet te boven en dát is niet dom, het zijn de mensen die ervoor zijn om ze te beschermen en ze zoveel mogelijk te behoeden voor zulke dingen en dat niet doen en er vervolgens om gaan lachen, díe zijn dom!
Noem mij maar een watje, maar ik ben blij dat mijn dieren op me kunnen rekenen, mocht er zoiets gebeuren en dan ook zonder dat ik erbij ga staan lachen.
Ik hoop van harte dat dit paard gezond blijft en volledig hersteld van haar uiterst traumatische ervaring!
Laika schreef:SusanW schreef:Ja wat moet je hier nog op zeggen?Ik vind het werkelijk niet te geloven dat mensen in een deuk liggen om een bericht als dit. Álles, maar dan ook alles wordt tegenwoordig zielig gevonden, maar dan is er eens iets écht zielig en dan wordt er zo gereageerd? Onbegrijpelijk!
In mijn ogen verteld het meer over het gebrek aan inzicht van deze mensen, in hoe een dier denkt, doet, voelt en begrijpt.
Dat een dier, en in dit geval het paard, uit nieuwsgierigheid zijn hoofd in een holle boom steekt om te zien wat daar zoal te zien is, zijn hoofd er weer uit wil halen, maar daar waarschijnlijk te laag voor zit, vervolgens in paniek trekt, daardoor het zijn achterhand 'verliest' en vervolgens nooit meer overeind komt (ja na het gebruik van een kettingzaag!) De sporen op de boom zeggen wel genoeg van het gevecht dat het dier geleverd heeft om zichzelf te bevrijden!
Hoe denk je dat een prooidier zich voelt, in zo'n positie? Compleet in onmacht, ook nog eens in het duister van een boom? Afschuwelijk! Wie weet hoe lang dat paard al zo gevochten heeft? Zeer traumatisch!
En er niets aan over gehouden? Ik vind de verwondingen helemaal niet meevallen, ookal zijn ze (vooralsnog) alleen aan het hoofd.
En ja, ook ik lach vaak om mijn vele dieren, die ook rare capriolen uithalen, maar ik lach nooit, maar dan ook nooit om een dier wat zo in onmacht zit! Ook niet achteraf als alles goed is afgelopen. Ik ben dan alleen maar zeer dankbaar dát het goed is afgelopen. Dieren kunnen niet logisch denken over oorzaak en gevolg, zoals wij mensen. Door heel veel herhalen zullen zij bepaaalde dingen kunnen linken. Maar zulke dingen gaat hun pet te boven en dát is niet dom, het zijn de mensen die ervoor zijn om ze te beschermen en ze zoveel mogelijk te behoeden voor zulke dingen en dat niet doen en er vervolgens om gaan lachen, díe zijn dom!
Noem mij maar een watje, maar ik ben blij dat mijn dieren op me kunnen rekenen, mocht er zoiets gebeuren en dan ook zonder dat ik erbij ga staan lachen.
Ik hoop van harte dat dit paard gezond blijft en volledig hersteld van haar uiterst traumatische ervaring!
Geweldig omschreven!
Je kan natuurlijk allerlei gebeurtenissen aan blijven voeren die óf nog erger zijn, öf minder erg. Feit blijft dat degene die hierom zo smakelijk moesten lachen in mijn ogen niet die dierenvrienden zijn die ze zeggen te zijn.
SusanW schreef:Ja wat moet je hier nog op zeggen?Ik vind het werkelijk niet te geloven dat mensen in een deuk liggen om een bericht als dit. Álles, maar dan ook alles wordt tegenwoordig zielig gevonden, maar dan is er eens iets écht zielig en dan wordt er zo gereageerd? Onbegrijpelijk!
In mijn ogen verteld het meer over het gebrek aan inzicht van deze mensen, in hoe een dier denkt, doet, voelt en begrijpt.
Dat een dier, en in dit geval het paard, uit nieuwsgierigheid zijn hoofd in een holle boom steekt om te zien wat daar zoal te zien is, zijn hoofd er weer uit wil halen, maar daar waarschijnlijk te laag voor zit, vervolgens in paniek trekt, daardoor het zijn achterhand 'verliest' en vervolgens nooit meer overeind komt (ja na het gebruik van een kettingzaag!) De sporen op de boom zeggen wel genoeg van het gevecht dat het dier geleverd heeft om zichzelf te bevrijden!
Hoe denk je dat een prooidier zich voelt, in zo'n positie? Compleet in onmacht, ook nog eens in het duister van een boom? Afschuwelijk! Wie weet hoe lang dat paard al zo gevochten heeft? Zeer traumatisch!
En er niets aan over gehouden? Ik vind de verwondingen helemaal niet meevallen, ookal zijn ze (vooralsnog) alleen aan het hoofd.
En ja, ook ik lach vaak om mijn vele dieren, die ook rare capriolen uithalen, maar ik lach nooit, maar dan ook nooit om een dier wat zo in onmacht zit! Ook niet achteraf als alles goed is afgelopen. Ik ben dan alleen maar zeer dankbaar dát het goed is afgelopen. Dieren kunnen niet logisch denken over oorzaak en gevolg, zoals wij mensen. Door heel veel herhalen zullen zij bepaaalde dingen kunnen linken. Maar zulke dingen gaat hun pet te boven en dát is niet dom, het zijn de mensen die ervoor zijn om ze te beschermen en ze zoveel mogelijk te behoeden voor zulke dingen en dat niet doen en er vervolgens om gaan lachen, díe zijn dom!
Noem mij maar een watje, maar ik ben blij dat mijn dieren op me kunnen rekenen, mocht er zoiets gebeuren en dan ook zonder dat ik erbij ga staan lachen.
Ik hoop van harte dat dit paard gezond blijft en volledig hersteld van haar uiterst traumatische ervaring!
KiWiKo schreef:toen ik de foto's zag moest ik echt, echt wel even lachen
Pluizebolpum schreef:KiWiKo schreef:toen ik de foto's zag moest ik echt, echt wel even lachen
Dat is misschien ook wel het misverstand wat hier ontstaan is, denk ik. Ik moest ook lachen om het plaatje, niet zozeer om dat er een paard zich in een onmogelijke positie had gemanouvreerd (alhoewel dat soms wel grappig is, als het dier er rustig bij blijft staan kijken met zo'n lodderige blik ála 'uh...okay, euh...help?'), niet om de eigenaar die zijn/haar paard zo aantreft of wat diegene moet hebben gevoelt op dat moment en al helemaal niet om wat het paard van binnen gevoelt moest hebben op het moment dat ze het met een kettingzaag losmaakten.
Voor mij zijn het plaatje en de daadwerkelijke situatie twee aparte dingen. Dat de eigenaar en paard er een vette schrik van hebben gehad, dat het vreselijke momenten zijn geweest, geloof ik direct en daar lach ik ook niet om. Zou ik zo iets in het echt tegenkomen dan ga ik ook niet staan schuddebuiken van het lachen, maar proberen dat paard uit zijn benarde positie te krijgen, zelf of met de hulp van anderen door snel telefoontjes te plegen oid. (mmm...misschien dan 's avonds, als is gebleken dat het dier er nog redelijk vanaf is gekomen en weer veilig op stal staat en na een borrel tegen de schrik toch wel even giechelen, dat dan weer wel, sorry, ben toch een onmenselijk monster)
Maar om het plaatje moest ik wel even gniffelen, ondanks hoe zielig dat paard wel niet moet zijn geweest, het plaatje zo op internet te zien had imo beslist iets komisch, alleen al omdat een dergelijk plaatje meer iets is voor een stripboek dan voor reallife...
Pluizebolpum schreef:Voor mij zijn het plaatje en de daadwerkelijke situatie twee aparte dingen.