Hier hadden wij mee te maken, kochten ooit in Belgie een boerderij met een aantal hectares grond, midden in een natuurreservaat.
Met een recht van voorkoop door natuurverenigingen, zoals hier uitgelegd:
https://www.vlm.be/nl/themas/Vlaamsegro ... renigingen.
Na rondkrijgen financiering hebben ze dan nog drie maanden bedenktijd, op het eind van die bedenktijd moeten ze schriftelijk melden als ze van het recht van voorkoop afzien.
Hebben ze in ons geval dus ook gedaan, men wilde of kon de overeengekomen koopsom niet betalen.
"Wij hoeven het huis en de grond niet"
Na een aantal jaren, waarschijnlijk hadden ze weer wat geld in kas, werden wij door diezelfde orga aangeschreven of we niet toch een perceel aan hun wilden verkopen.
Nee, was ons antwoord, jullie hadden de kans het te kopen, hebben daar indertijd van afgezien, daar mogen jullie niet meer op terugkomen, dat is juridisch waterdicht.
Nou, wat denk je gingen ze toen doen? Opbellen, en drie keer in de week vragen of we toch niet wilden verkopen, toen heb ik op een bepaald moment gezegd, kijk, dit is de prijs, als je dat geeft kunnen we wellicht tot een overeenkomst komen, en anders niet.
Ze wilden de grond voor minder kopen als wat wij ervoor betaald hadden, (nog niet eens notaris kosten erbij geteld) en toen we daar niet mee akkoord gingen hebben ze ons gewoon zitten pesten met een aantal keren per week te bellen.
Pas toen ik heel duidelijk aangaf juridische stappen te gaan ondernemen hebben die "natuur-orgas" ons met rust gelaten, we hebben later nog een nette brief gehad dat onze percelen buiten de her-inrichting van het gebied zouden vallen.
Geen kwestie van onteigenen dus, maar wel hondsbrutaal mensen proberen te intimideren.
Ook dat gebeurt, vaker dan je denkt.
En dan hielden wij ons al aan de regel van 2 paarden per hectare, want kwetsbaar natuurgebied.
Heb ik het over Belgie 20 jaar geleden.
Kun je nagaan wat er op dit moment in Nederland aan de hand is...word er niet leuker op in dit land!