Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-10-21 20:03

Geplaatst: 18-10-21 20:03

Jes schreef:
En ook de rest van het gezin heeft te maken met het beroep.

Heel erg herkenbaar. Het is een way of life. Ik vind zelf het altijd wachtdienst hebben het zwaarste als gezin zijnde want je kan nooit echt samen relaxen of bijv simpele dingen doen zoals zwemmen of ergens heen op meer dan een kwartier rijden (of een wandeling waarbij je verder weg gaat van de auto, etc etc). En ik kan in principe niet van huis weg zonder kinderen, want hij kan ieder moment opgeroepen worden en dat gebeurt ook continu.

Mijn man weigert overigens geen klanten van andere praktijken snachts, omdat hij dat niet vindt kunnen, maar ik zou willen dat hij dat vaker wel deed. Vooral de dingen die in principe geen spoed zijn maar waarvan de eigenaar toch per se gezien wil worden. Of laatst nog een pareltje meegemaakt: iemand van een andere (onbereikbare) praktijk had een oeps-nestje en die hond ging bevallen. Heeft in de nacht 3 keer gebeld om advies, echt om de anderhalf uur oid, en uiteindelijk hebben we dus niks kunnen factureren. Of een fokker die al voor bijna duizend euro aan facturen had openstaan, en toch is m'n man snachts laatst nog een aantal uur bezig geweest met een keizersnede want ja, arme hond anders. Geld wachten we nog steeds op. En zo kan ik best een boek vullen, met een apart hoofdstuk voor mensen die op zaterdagnacht of zondagochtend bellen "mijn hond loopt al 4 dagen mank..." en dan worden ze boos als je vraagt waarom ze niet eerder zijn gekomen.

Het beroep heeft ook zeker mooie kanten en mijn man haalt er heel veel uit, maar het verdient soms wel echt meer empathie van klanten. Gelukkig hebben we ook superveel hele leuke klanten en is de sfeer over het algemeen heel goed.

**Geplaatst**: 18-10-21 20:10

Geplaatst: 18-10-21 20:10

Ohja de bevallende pareltjes, ik krijg een hartverzakking als ik hoor dat ze aan het bevallen zijn, dan weet je op voorhand dat je nacht om zeep is.
En inderdaad mijn hond braakt al een week en eet ook al zolang niks, zo durf ik de nacht niet in te gaan :')

Ik ben er iets harder in geworden, spoed is spoed, en wat kan wachten moet wachten. Het is niet meer te doen anders. Maar het gaat tegenwoordig van klachten tot dreigen met tuchtzaken als het ze niet aanstaat.

**Geplaatst**: 18-10-21 20:29

Geplaatst: 18-10-21 20:29

Mijn topper is nog altijd om half 7 sochtends op een zondag wakker gebeld worden met het verhaal dat z'n paard toch wel mager staat.. juist.. Mijn vriendin was not amused.

**Geplaatst**: 18-10-21 20:45

Geplaatst: 18-10-21 20:45

Zondagavond na 21:00 uur bellen dat het paard gevaccineerd moet worden, vanavond nog, omdat ze anders de volgende week niet op wedstrijd kan, vond ik ook wel een van de toppers...

**Geplaatst**: 18-10-21 20:48

Geplaatst: 18-10-21 20:48

jannico schreef:
Mijn topper is nog altijd om half 7 sochtends op een zondag wakker gebeld worden met het verhaal dat z'n paard toch wel mager staat.. juist.. Mijn vriendin was not amused.

Half 6 in de ochtend: “hoe laat gaat de praktijk open? Mijn hond heeft de hele dag en nacht gebraakt en ik wil geen spoedtarief betalen”

**Geplaatst**: 18-10-21 20:49

Geplaatst: 18-10-21 20:49

Het ergste is 2 of 4 uur 's nachts. Midden in je diepste slaap en met een beetje pech is het een enerverend telefoontje of ben je over je slaap en lig je daarna wakker.
Soms vraag je je af waarom mensen om 2u 's nachts hun dier in de gaten houden (bevallingen of medische noodzakelijkheid uitgesloten). Ik lig om 2u 's nachts in een diepe coma en mijn eigen huisdieren moeten het maar bekijken hoe ze het tot de volgende ochtend uit houden (valt mee, die liggen ook gewoon plat te snurken)

.

Net voor de grap eens gaan kijken hoeveel vacatures er open staan (hier in Frankrijk): meer dan 500. Voor ongeveer 250 actief zoekende kandidaten. Dat wil dus zeggen dat 1 werkaanbieding op 2 geen kandidaten zal vinden. Geloof dat het in Nederland ook ongeveer zo krap is. Maakt gelijk duidelijk waarom het weinig zin heeft om allerlei dienstregelingen te verzinnen. Er ìs simpelweg niet genoeg personeel.
Dat een DA die dan om de nacht en om het weekend wachtdienst doet dan alleen z'n eigen klantenbestand wil en kan doen is wel te begrijpen.

**Geplaatst**: 18-10-21 20:55

Geplaatst: 18-10-21 20:55

Of 3u snachts dat de hond een worm heeft uitgebraakt

Hier in de regio is er ongeveer bij elke praktijk min 1 dierenarts tekort... verscheidene praktijken hebben nu een patientenstop.

Niet spoed dingen vind ik zo zonde, zit je je hele avond te 'verspillen' daaraan, en komt uiteindelijk de echte spoed, ben je kapot gewerkt.
Of patienten van andere praktijken te helpen en heb je uiteindelijk geen ruimte voor je eigen klanten. Ik snap zeer goed waarom sommige alleen hun eigen klanten willen helpen.

**Geplaatst**: 18-10-21 21:04

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 18-10-21 21:04

Een positieve noot: ik belde zaterdagmiddag mijn eigen DA omdat Knollies gedrag niet pluis was (blijven liggen als het eten wordt uitgedeeld, hartslag en ademhalingsfreqentie veel te hoog).

Ik kreeg een vriendelijke meneer aan de lijn, die keurig advies gaf ('als u metacam in de kast hebt, geef haar 18 ml en bel me over een uur terug') en aanbood langs te komen als het mis was.

Gelukkig knapte ze op.
Na wat wandelen om half tien in de maneschijn ging ik wat beverig te bed, en in de loop van de zondag werd ze weer echt zichzelf.

**Geplaatst**: 18-10-21 21:06

Geplaatst: 18-10-21 21:06

Nou vooruit ik dan ook nog maar even vanuit meeleessstand:
-de typische vrijdagavond consulten :”ja hij is al drie dagen aan het overgeven/aan de diarre/kreupel maar ik durf er tóch noet het weekend mee in”
- het belletje op zaterdagnacht om 2 uur. “Het dieetvoer van de kat is op en ik ben nu in de buurt van de praktijk, ik kom het over 5 minuten ff halen”
-“ heb je nog ketamine “voor de pijnstilling van mijn hond” en dan de praktijk overvallen (inclusief pistool)
-hey mijn pitbull is toevallig kapot getrokken door een andere hond (die ik toevallig ook mee heb!) wil je er even een paar nietjes in rammen om half 1 s nachts” (en dan moet je niet het Gore lef hebben om iets te vragen over hondengevechten want dan wordt je meteen in de klaar geramd).

Ik mis de praktijk soms wel. Maar noet genoeg om dit soort idioterie dan nog weer voor lief te nemen voor ongeveer 3 euro per uur s nachts

**Geplaatst**: 18-10-21 21:11

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 18-10-21 21:11

Verschrikkelijk Ellebel, toch niet te geloven. Ik hoop het overvallen over te slaan mn hele carrière

**Geplaatst**: 18-10-21 21:21

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 18-10-21 21:21

Ooh wat een verhalen...
En Ellebel wat verschrikkelijk :knuffel:

**Geplaatst**: 18-10-21 21:23

Geplaatst: 18-10-21 21:23

Ellebel schreef:
Nou vooruit ik dan ook nog maar even vanuit meeleessstand:
-de typische vrijdagavond consulten :”ja hij is al drie dagen aan het overgeven/aan de diarre/kreupel maar ik durf er tóch noet het weekend mee in”
- het belletje op zaterdagnacht om 2 uur. “Het dieetvoer van de kat is op en ik ben nu in de buurt van de praktijk, ik kom het over 5 minuten ff halen”
-“ heb je nog ketamine “voor de pijnstilling van mijn hond” en dan de praktijk overvallen (inclusief pistool)
-hey mijn pitbull is toevallig kapot getrokken door een andere hond (die ik toevallig ook mee heb!) wil je er even een paar nietjes in rammen om half 1 s nachts” (en dan moet je niet het Gore lef hebben om iets te vragen over hondengevechten want dan wordt je meteen in de klaar geramd).

Ik mis de praktijk soms wel. Maar noet genoeg om dit soort idioterie dan nog weer voor lief te nemen voor ongeveer 3 euro per uur s nachts

1 is ergens toch wel logisch. Als je het al een aantal dagen aankijkt en in de middag lijkt het wat beter, maar verslechterd ineens toch..... al had ik dan op zaterdag ochtend gebeld ipv vrijdag avond.

2 een flinke wond moet zo snel mogelijk gehecht worden, een hele nacht laten wachten en je kan hechten vergeten. Wát de oorzaak is van de wond even buiten beschouwing gelaten. Beestje zélf kan er niets aan doen dat ie een oen als eigenaar heeft.

Thioro schreef:
Het ergste is 2 of 4 uur 's nachts. Midden in je diepste slaap en met een beetje pech is het een enerverend telefoontje of ben je over je slaap en lig je daarna wakker.
Soms vraag je je af waarom mensen om 2u 's nachts hun dier in de gaten houden (bevallingen of medische noodzakelijkheid uitgesloten). Ik lig om 2u 's nachts in een diepe coma en mijn eigen huisdieren moeten het maar bekijken hoe ze het tot de volgende ochtend uit houden (valt mee, die liggen ook gewoon plat te snurken) .

Net voor de grap eens gaan kijken hoeveel vacatures er open staan (hier in Frankrijk): meer dan 500. Voor ongeveer 250 actief zoekende kandidaten. Dat wil dus zeggen dat 1 werkaanbieding op 2 geen kandidaten zal vinden. Geloof dat het in Nederland ook ongeveer zo krap is. Maakt gelijk duidelijk waarom het weinig zin heeft om allerlei dienstregelingen te verzinnen. Er ìs simpelweg niet genoeg personeel.
Dat een DA die dan om de nacht en om het weekend wachtdienst doet dan alleen z'n eigen klantenbestand wil en kan doen is wel te begrijpen.

Mijn hond slaapt meestal op de slaapkamer, dus als die ineens begint te spoken midden in de nacht, dan wordt ik daar absoluut wakker van. Leuk is anders, maar dat wéét je als je aan huisdieren begint.

En meestal is het na zich leeg kotsen en/of schijten wel over. Zo niet, ga ik in de ochtend naar de dierenarts en als dat op zaterdag is..... heeft de dierenarts én mijn portemonnee pech. Ik laat niet mn dier zich een heel weekend hondsberoerd voelen als dat met medicatie snel op te lossen valt. Ik neem immers óók een pijnstiller als ik me beroerd voel.

En mocht het eens gebeuren dat ik midden in de nacht merk dat er echt iets gruwelijks mis is, dan bel ik de dierenarts écht écht gewoon uit zn bed. Dáár is ie spoed dierenarts voor.

Het liefst heb ik mijn dieren niet ziek natuurlijk en áls ze eens ziek zijn, dan het liefst op een doordeweekse dag. Maar je hebt het nou eenmaal niet voor het zeggen.

**Geplaatst**: 18-10-21 21:25

Geplaatst: 18-10-21 21:25

Niet 'eigen' klanten voorlaten op eigen klanten is ook heel delicaat. De echt grote structuren werken vaak met een reserve DA van wacht. En dat is ook nodig als je wachten gaat groeperen. Als bij visites rijden (ook al is het enkel spoed) je perimeter verdrievoudigd wordt en je het in je uppie moet bolwerken dan kan je vervelende situaties krijgen. Koliek in plaats X en bijna gelijktijdig kalving in plaats Y, 60km de andere kant uit. Dan is het echt kiezen en delen.

Overvallen gelukkig nog nooit mee gemaakt. Wel ingebroken in de praktijk maar er was nooit iemand ter plekke.

Wel al meerdere keren geweigerd nog bij klanten te gaan. Ik kom niet op een erf om 4u 's nachts (of overdag) om uitgescholden te worden, dan mogen ze iemand anders bellen.
Enige keer dat ik me echt ongemakkelijk voelde was bij een boer die depressief was en zwaar onder de medicatie stond nadat er bijna een familiedrama gebeurd was (kinderen zijn toen ook uit huis geplaatst). Die vond het materiaal, met name de scalpel, bijzonder interessant tijdens de operatie van de koe. Was toen heel blij dat ik niet alleen met hem was, hij had 24/7 begeleiding om hem op het rechte pad te houden.
In de veehouderij wordt je ook vaak met een verminderde moraal geconfronteerd, boeren hebben het ook moeilijk en ook bij hen is het zelfmoordpercentage hoog.

**Geplaatst**: 18-10-21 21:26

Geplaatst: 18-10-21 21:26

Hier nog een dierenarts die zich erg kan inleven in de verhalen die worden opgeschreven hier. Nou moeten we niet ook de dankbare klanten vergeten. Helaas overschaduwd 1 'rotklant' vaak de vele goede, blije en tevreden klanten.

Maar goed ik werk dus ook niet meer in de praktijk als praktiserend dierenarts. Dus ik snap het heel goed dat veel mensen uiteindelijk de praktijk verlaten. De werkdruk is hoog en ik verdien nu ook gewoonweg beter en slaap heerlijk zonder diensten. Mis het praktijk werk soms wel maar voor nu vind ik het wel prima zo.

**Geplaatst**: 18-10-21 21:36

Geplaatst: 18-10-21 21:36

Het kan altijd erger. En voor mijn vriendin geld..zelfs met al die dingen ziet ze zich niets anders doen dan dierenarts zijn..

**Geplaatst**: 18-10-21 22:49

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 18-10-21 22:49

Toch goed om te lezen dat meerdere mensen het niet raar vinden om bij 2 verschillende da's klant te zijn. Denk dat ik ze dan de volgende enting bij de praktijk met spoeddienst doe en dan gewoon even uitleg hoe of wat.

Ik heb ook wel eens gehoord dat het probleem bij sommige mensen is dat ze het doordeweeks druk hebben, en dat ze dan op een rustige zondag opeens doorhebben dat hun dier zich anders gedraagd omdat ze er dan op zitten te kijken. En dan bellen ze dus...

Voorbeeld 1 van ellebel trouwens zelf wel eens gehad, maar toen stond ik dus woensdag al bij de da, voor er echt een groot probleem was, dus gewoon op afspraak. Heeft overigens niet mogen baten, kooiker hondjes kampen soms met nierfalen. Zul je altijd net zien, onze da had veel erger uitgedroogde honden gezien, op tijd aan het infuus gegaan, da blij dat we er op tijd bij waren, hondje alsnog overleden ondanks dat alles volgens het boekje gegaan was... Bittere pil voor de da ook, respect voor iedereen die dit kan!

**Geplaatst**: 18-10-21 23:29

Geplaatst: 18-10-21 23:29

Ik lees al een tijdje mee en wil nu toch als toekomstige dierenarts reageren.
Allereerst is het zeker erg vervelend voor de klanten en hun dieren als hun dierenarts niet beschikbaar is. Want natuurlijk, in de ogen van de klant staat hun geliefde dier centraal. In de ogen van de dierenarts ook, maar naast jouw dier ook nog die van honderden andere klanten. Ik vind het daarom zeer jammer om alle negativiteit te lezen op het internet over de slechte mentaliteit van 'nieuwe' dierenartsen, de hoge kosten en dat dierenartsen alleen voor het geld willen werken zonder hart voor dieren.

Het feit is dat er maar één op de vijf dierenartsen na vijf jaar nog in de praktijk blijft werken, de rest stopt er helemaal mee of kiezen om hun expertise elders te gebruiken zoals voor de overheid. Daarnaast staan dierenartsen en paraveterinairen hoog op de lijst van beroepsgerelateerde zelfmoord.

De redenen hiervoor zijn in mijn ogen logisch, maar helaas niet voor iedereen. Je staat elke dag op met het doel om dieren te helpen. Maar een groot deel van je beroep bestaat helaas uit negatieve ervaringen met klanten, dieren die het toch niet overleven, veel kritiek in de media, etc.

Ergens is hier genoemd dat wij er samen voor moeten zorgen dat dit probleem wordt opgelost. En dit vind ik heel mooi (kan helaas de quote niet meer vinden). Dit tekort kan worden opgelost door het beroep aantrekkelijker te maken voor nieuwe dierenartsen, maar ook aantrekkelijk en aangenaam te maken voor de al praktiserende dierenartsen.

Geef de dierenartsen en hun assistenten de respect die je ook aan je eigen arts geeft. Waardeer hun expertise en tijd die net zo waardevol zijn als dat van je eigen arts. Helaas hebben we in Nederland niet een verzekeringsstelsel voor (huis)dieren zoals in Scandinavië. Doordat het daar verplicht is en iedereen collectief meebetaalt, blijft de dierenzorg betaalbaar net als de humane zorg. Jammer genoeg is zo'n beeld hier voorlopig niet te realiseren want iets in Nederland verplichten roept meer kritiek op.

Elk persoon die aan de studie begint doet het met een hart voor dieren en een hart voor het vak. We gaan er 200% voor met passie. Maar het is aan zowel de dierenarts als de klanten om ervoor te zorgen dat die passie blijft en niet over tijd verdwijnt!

**Geplaatst**: 19-10-21 05:11

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 19-10-21 05:11

Nog 1 negatieve ervaring.

Op een doordeweekse avond rond 11 uur vind ik een kat al half opgevreten door de maden.
Ik bel naar de dierenarts waar wij met onze honden waren.
Vraag of hij hem kan laten inslapen.
Ik was bereid de kosten op mij te nemen.
Want nouja, een dier laten lijden nee liever niet....
Dan kost het maar even een paar euro.
Zegt hij doodleuk, stop hem maar in een doos die is morgenochtend toch wel dood.
Toen heb ik een dierenarts gebeld uit een andere provincie die eigenlijk niet voor ons gebied was en ook zei, ja sorry eigenlijk moeten jullie die en die bellen

Nadat ik verteld had wat hij had gezegd zei ze, kom maar snel hierheen dan werp ik een blik erop.
En dus is de kat sneller van zijn lijden verlost.

De volgende dag opzoek gegaan naar de eigenaren, en die waren zo blij dat we de kat hadden gevonden en ermee naar de dierenarts zijn gegaan.
Ze vonden het heel jammer dat de kat ingeslapen was.
Maar mede door alle foto's snapten ze het maar al te goed.
De kosten van het inslapen hebben ze toen ook terug betaald.
De kat Was overigens al 17 jaar en toen 1 week vermist

**Geplaatst**: 21-10-21 19:06

Geplaatst: 21-10-21 19:06

Ellebel schreef:
-de typische vrijdagavond consulten :”ja hij is al drie dagen aan het overgeven/aan de diarre/kreupel maar ik durf er tóch noet het weekend mee in”

Exact dit heb ik al eens gedaan.
Mijn paard heeft vaak hoefzweren. Op advies van de dierenarts is de eerste aanpak altijd: aankijken, weken in biotex en pijnstilling geven. En dan is het dus al eens gebeurd dat mijn paard al twee dagen moeilijk maar wel nog oké loopt, en ik op vrijdagavond op stal kom en ze dan toch languit neerligt te zweten en kreunen van de pijn. Op dat moment ga ik echt niet afwachten tot maandag 9 uur en bel ik meteen de dierenarts. Ik baal er dan ook van, vooral omdat mijn paard dan zo onnoemelijk veel pijn heeft, maar je bepaalt als eigenaar niet zelf op welke dag problemen starten, op welke dag ze verergeren of op welke dag "het nu toch wel lang duurt, ik word ongerust".

**Geplaatst**: 21-10-21 19:21

Geplaatst: 21-10-21 19:21

Gini schreef:
Ellebel schreef:
-de typische vrijdagavond consulten :”ja hij is al drie dagen aan het overgeven/aan de diarre/kreupel maar ik durf er tóch noet het weekend mee in”

Exact dit heb ik al eens gedaan.
Mijn paard heeft vaak hoefzweren. Op advies van de dierenarts is de eerste aanpak altijd: aankijken, weken in biotex en pijnstilling geven. En dan is het dus al eens gebeurd dat mijn paard al twee dagen moeilijk maar wel nog oké loopt, en ik op vrijdagavond op stal kom en ze dan toch languit neerligt te zweten en kreunen van de pijn. Op dat moment ga ik echt niet afwachten tot maandag 9 uur en bel ik meteen de dierenarts. Ik baal er dan ook van, vooral omdat mijn paard dan zo onnoemelijk veel pijn heeft, maar je bepaalt als eigenaar niet zelf op welke dag problemen starten, op welke dag ze verergeren of op welke dag "het nu toch wel lang duurt, ik word ongerust".

Maar zoals ik t lees is dit een kwestie van nu is de pijn extreem veel l erger.
Dus ja dan is t wel weer spoed

**Geplaatst**: 21-10-21 19:30

Geplaatst: 21-10-21 19:30

Dat klopt, dat gaat dan over een erger wordende situatie, dan is het nog relatief duidelijk.
Nu probeer ikzelf ook wel avond/nachttelefoontjes te beperken, daar niet van. Maar de bezorgdheid van: "goh, ik wilde het even aankijken, maar nu kom ik net uit mijn werk en word ik toch ongerust omdat het blijft aanhouden, ik bel nu" snap ik ergens wel. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat ieder telefoontje terecht is, zeker niet.

**Geplaatst**: 21-10-21 20:08

Re: Midden in de nacht een dierenarts vinden: wie bel je dan?

Geplaatst: 21-10-21 20:08

Helemaal mee eens. Hier ook wel herkenbaar dat je eerst een DA niet wilt lastig vallen met een typisch "eerst even aankijken"-probleem, dat zich vaak vanzelf oplost.

Maar als het dan vrijdagmiddag nog steeds niet beter is....dan wordt 3 dagen overgeven ofzo toch wel erg lang en moet er toch een keer naar gekeken worden....dan bel je de DA nog minder voor je plezier dan anders als dat niet op kantoortijden is zeg maar :(:)

**Geplaatst**: 21-10-21 21:24

Geplaatst: 21-10-21 21:24

Gini schreef:
Ellebel schreef:
-de typische vrijdagavond consulten :”ja hij is al drie dagen aan het overgeven/aan de diarre/kreupel maar ik durf er tóch noet het weekend mee in”

Exact dit heb ik al eens gedaan.
Mijn paard heeft vaak hoefzweren. Op advies van de dierenarts is de eerste aanpak altijd: aankijken, weken in biotex en pijnstilling geven. En dan is het dus al eens gebeurd dat mijn paard al twee dagen moeilijk maar wel nog oké loopt, en ik op vrijdagavond op stal kom en ze dan toch languit neerligt te zweten en kreunen van de pijn. Op dat moment ga ik echt niet afwachten tot maandag 9 uur en bel ik meteen de dierenarts. Ik baal er dan ook van, vooral omdat mijn paard dan zo onnoemelijk veel pijn heeft, maar je bepaalt als eigenaar niet zelf op welke dag problemen starten, op welke dag ze verergeren of op welke dag "het nu toch wel lang duurt, ik word ongerust".

Dit is niet wat er bedoeld wordt, want dit is echt spoed.

**Geplaatst**: 21-10-21 21:27

Geplaatst: 21-10-21 21:27

pmarena schreef:
Helemaal mee eens. Hier ook wel herkenbaar dat je eerst een DA niet wilt lastig vallen met een typisch "eerst even aankijken"-probleem, dat zich vaak vanzelf oplost.

Maar als het dan vrijdagmiddag nog steeds niet beter is....dan wordt 3 dagen overgeven ofzo toch wel erg lang en moet er toch een keer naar gekeken worden....dan bel je de DA nog minder voor je plezier dan anders als dat niet op kantoortijden is zeg maar

Het zou wel fijner zijn als "je" (ik bedoel het in het algemeen) dan op vrijdagmorgen zou bellen vóór het werk als je twijfelt, in plaats van vrijdagavond na het werk.

Wij zijn trouwens altijd tot 18.30/19.00 en op zaterdagmorgen open, dat haalt de druk wel iets van de wachtdienst af.

**Geplaatst**: 21-10-21 21:33

Geplaatst: 21-10-21 21:33

Mja ik vind dat een lastige. Stel beestje begint woensdagmiddag te spugen (of iets anders). Donderdag geen verbetering. Vrijdagochtend is het probleem er ook nog. Dan is de kans toch best wel groot dat het vrijdagmiddag een stuk beter zal gaan want een dag of 2 hebben veel "zaken" toch wel nodig om op te knappen....

Ik vind vrijdagochtend bellen dan toch gevoelsmatig een beetje "de dierenarts onnodig lastig vallen" gezien de kans nog zo groot is dat het 's middags wel weer een stuk beter gaat