pol013, gelijk heb je, maar zoals ik al eerder zei: sommigen snappen het niet of wìllen het gewoon niet snappen.
Ik doe nog een laatste poging aan de hand van o.a. een voorbeeldje.
Eerst nog eens duidelijk een quote uit het artikel, want dat snappen velen blijkbaar al niet:
Citaat:
Tijdens het verrichtingsonderzoek beoordeelt het KWPN de hengsten op hun natuurlijke aanleg, en het onderzoek naar karakter is hiervan een onderdeel.
Het is dus niet bepalend, er wordt GEEN stempel op het dier geplaatst, en men VERoordeelt een hengst niet om het schrikken. Het schrikken MOET, het is de reactie die erop volgt die men bekijkt en noteert. Wat er verder mee gebeurt, dat is aan de fokker. Het zal net zo gaan meetellen in het bepalen van de hengst die men wil als bijvoorbeeld stokmaat, kleur, capaciteiten.
Als jij persoonlijk vindt dat die test geen toegevoegde waarde is, dan hoef jij er geen rekening mee te houden bij het uitkiezen van een hengst. Anderen willen dat misschien wèl graag doen.
Om nog eens terug te komen op wat bulck tot in den treure blijft herhalen: het rijden van een parcours om te zien hoe een paard reageert. Dat kan, en dat zal ook wel goed zijn, maar daar meet je hetzelfde niet mee. Je kan geen appelen met peren vergelijken.
Voorbeeldje:
Je wil het concentratievermogen en/of studeerbereidheid van een kind vaststellen.
Optie 1: Je zet het kind in een lege ruimte aan een bankje en laat het een tekstje lezen, terwijl er ook een leuke tekenfilm wordt getoond op een tv op dat bankje.
Optie 2: je neemt hetzelfde kind, hetzelfde bankje, hetzelfde tekstje, dezelfde tekenfilm op tv, mààààr... je zet de papa of de mama naast het kind terwijl het zich op dat tekstje moet gaan concentreren.
Als je nadien vragen gaat stellen aan dat kind over de inhoud van het tekstje, denk je dat je in de beide gevallen hetzelfde resultaat zal bekomen? Ik dacht het niet.
Bij de eerste opstelling krijg je een indicatie van het NATUURLIJKE concentratievermogen/studeerbereidheid.
Bij de 2de opstelling krijg je een vertekend beeld omdat het kind onder invloed zal zijn van de volwassene naast hem.
Nog een voorbeeldje:
Als je een kind, helemaal alleen, in een gesloten ruimte plaatst en er dan een kleine keffende hond bij laat lopen, dan zie je de natuurlijke angstreactie van het kind.
Terwijl hetzelfde kind misschien weinig tot geen angst zal tonen voor een grote, blaffende hond als papa het kind bij de hand heeft of op de arm heeft.
Bij het 2de krijg je dus een vertekend beeld van de natuurlijke angstreactie van dat kind.
Zo werkt het dus ook bij die paraplu-test.
Men kon ook geopteerd hebben voor een bal, een hoed, een paar laarzen of een badkuip (wat dan weer voor praktische problemen zorgt om die uit de lucht te laten vallen), maar het is een paraplu geworden.
Snap je 't nu?
PS: de test met het kind en de hond is enkel als voorbeeld, nu niet gaan reageren dat ik onnodig een kind in gevaar zou brenegen door het alleen te laten met een vreemde hond, hé!!
