Bokt.nl

zipje71 schreef:

pharagirlke schreef:

En als elke wedstrijdregel ook thuis moet gelden waar ik het mee eens ben gaat mn moeder me niet dankbaar zijn. Dat word een hoop witgoed. En dan ook nog eens elke dag vlechten Nee dat word mooi.... Want je moet wel de lijn doortrekken als je 1 regel thuis ook moet toepassen dan het gehele regelement he. Afwisseling is er dan ook niet meer bij tenzij je ook gaat jumping rijden. Dan kan je nog een hindernisje in je proef zetten.

Ik snap niet hoe je de regel nultolerantie op wedstrijd kan doortrekken naar thuis
Dus ja KiWiKo, ik vind het onzin. Als je thuis blijft kan je je paard prima behandelen want thuis geld die regel niet.

Dan heeft nuloptie dus niks met diervriendelijkheid te maken maar met competitievervalsing....

Equimotion schreef:

WinBinChes schreef:

Tja dat is maar net hoe je het bekijkt. Als mijn paard ziek is en een geneesmiddel nodig heeft start ik hem niet eens. Wat is daar nu diervriendelijk aan??? Presteren op wedstrijd als je aan de geneesmidelen zit. Dit vind ik een verkeerd uitgangs punt..

Je bent nog dopingpositief lange tijd nadat je weer van de geneesmiddelen af bent en het paard allang en breed weer beter is... zo zwart wit ligt het dus allemaal niet. Je kunt de herstelperiode bij gebruik van medicatie niet in direct verband stellen met de tijd dat (sporen van) het middel in het lichaam aanwezig is.

zipje71 schreef:

Als ik ziek ben en ik krijg iets om op te knappen betekent dat volgens mij niet dat mijn prestaties de volgende dag zoveel beter zouden moeten zijn. Werkt m.i.bij een paard net zo

Knavia schreef:

Paar puntjes om de discussie boven penny-niveau uit te tillen:

* antibiotica (op 1 uitzondering na, procaine-penicilline) testen NIET dopingpositief. Dus deze stoffen kunnen gewoon toegepast worden. Alleen behandeling met antibiotica tijdens een wedstrijd moet wel gemeld worden middels een op de website van de FEI te downloaden formulier. Indien de behandeling of de reden van behandelen volgens de wedstrijddierenarts (die weer overleg heeft met andere officials) tenminste geen welzijnsaantasting voor het paard inhoudt als deze deelneemt. Dus: een snee op de bil die niet diep is, mag met 2 nietjes worden gesloten en het paard mag daarna gewoon een prik antibioticum krijgen en de volgende dag starten.

* de stoffen waarnaar gezocht wordt door de FEI zijn de stoffen die dopingpotentie hebben, ofwel andere stoffen met dopingpotentie kunnen verhullen. Capsaicine kán worden toegepast om bij springpaarden de benen te hypersensibiliseren, daarom zoekt de FEI ernaar. Het antidepressivum in het paard van Isabel Werth heeft geen enkele 'veterinaire' toepassing maar maakt het dier net iets tammer en meegaander in het werk. Daarmee wordt een sensibel talentvol paard (gaat vaak samen, talentvol en sensibel) makker en gaan de scores omhoog. Vroeger werd hiervoor de stof 'reserpine' toegepast. Reserpine was tot een jaar of 5 geleden maar tot een week of wat na toediening op te sporen, maar maakte het paard gedurende een maand gemiddeld meegaander. Zo ongeveer 50% van de springpaarden die in de jaren 80 en 90 op FEI wedstrijden liep, was ermee behandeld. Toen de FEI de detectietijd had weten te verlengen, vielen er plots allemaal ruiters door de mand. Dus moest er in de paardensport op zoek gegaan worden naar alternatieven. De FEI heeft inmiddels geleerd dat zodra er een nieuw antidepressivum of anderszins stemmingsbeinvloedend medicijn voor mensen op de markt komt, hierop meteen ook te gaan testen bij paarden. Omdat ze uit ervaring weten dat deze stoffen veel toegepast worden in de (sub)topsport.

* de kans dat het paard van Isabel Werth deze stof toegediend heeft gekregen zónder dat ofwel de amazone, ofwel de trainer ervan wisten is nagenoeg nihil. Dit zijn professionals, die echt wel het klappen van de zweep kennen. Op dat niveau in de sport is alles wat ook maar een klein voordeel t.o.v. de concurrentie op kan leveren zéér interessant. Of ze ervoor uit zullen komen ooit, is natuurlijk iets héél anders. Als ze het echt niet weten dan is het omdat ze bewust de andere kant op hebben gekeken.

* De 0-optie is het beste wat we momenteel kunnen hanteren. En behandelen tussen de wedstrijden door gaat echt prima nog. Zo heeft Metacam (ontstekingsremmer/pijnstiller/koortsverlager) een detectietijd van zo'n 72 uur. Nou, dan calculeer je voor de zekerheid nog 1 dag extra en dan kan je je paard dus al veilig en eerlijk tot 4 dagen voor een start behandelen. Best redelijk toch? Kortwerkende sterke corticosteroiden zitten ook op ongeveer even lang. Domosedan heeft een nog kortere detectietijd, dus je kan je paard rustig scheren tot zo'n 3 dagen voor de start. En echt, dit zijn feitjes die iedere trainer en sportpaardenarts weet. Soms gaat het mis omdat een stalhulp niet overlegt, maar het grote deel van de positieve tests zijn echt het gevolg van doelbewust toepassing en toch gesnapt worden.

Stop de naieviteit en stap in de realiteit!

O ja, laatste opmerking: mokzalf test niet postief, er wordt wel voor gewaarschuwd, maar uiteindelijk is dit écht geen oorzaak (net zoals oogzalfjes). Echter, diezelfde stoffen kunnen gebruikt worden voor gewrichtsinjecties (ik bedoel de werkzame stoffen, niet de zalfjes) en daarmee een kreupel paard rad maken voor de start. Mokzalf (en oogzalfjes) worden wel altijd als excuus aangedragen door de gesnapte ruiter, maar de FEI weet onofficieel beter....

vur schreef:

Aha, klinkt allemaal goed onderbouwd. Mijn dierenarts kon trouwens ook nog wel een duit in het zakje doen. Volgens hem is wel eens getest hoeveel zalf je moest smeren op je paard om een positieve dopingtest te krijgen. Ze hadden het paard helemaal centimeters dik ingesmeerd en wat denk je:
geen positieve dopingtest. Dus elke ruiter die dit zegt in zijn interview moet ernstig in twijfel worden getrokken mbt een dergelijke uitspraak mbt een zalfje dat een positieve dopingtest zou geven. Dus, de moraal van dit verhaal. Geloof toch alstublieft niet alles wat "in de krant" staat. Ik kan er over meepraten.

Citaat:

In Hongkong zijn vijf springpaarden en één dressuurpaard positief bevonden. Ik heb op de springpaarden niet zo'n goed zicht, maar in het geval van mijn Amerikaanse collega Courtney King en haar paard Mythilus wil ik enige nuance aanbrengen. Want in het bloed van Mythilus werd 14 milligram gevonden van de pijnstiller Felbinac.

Terwijl er bij een rat (!) pas effect optreedt bij zevenduizend milligram. Wij hebben in de paardensport echter te maken met de zogenaamde nullijn. Wij mogen onze paarden niks geven. Nog geen aspirientje. In de humane sport is dat niet denkbaar.

Citaat:

Het is wel heel grappig hoor wat Anky hier beweert. Om 7000 milligram Felbinac in het bloed van een een ratje te kunnen krijgen zijn heel wat tubes gel nodig. Er zit ongeveer 1000 milligram werkzame stof in 1 tube Felbinac gel. Moet je dus 7 tubes creme op het arme ratje smeren, maar dan gaat nog niet alles door de huid heen het bloed in, dus smeer er nog maar een stel tubes bij. Meer dan 10 tubes gel op één ratje, als het dan nog niet werkt dan weet ik het niet meer, maar je hebt in ieder geval wel een heel kleverig ratje!

zipje71 schreef:

Als ik ziek ben en ik krijg iets om op te knappen betekent dat volgens mij niet dat mijn prestaties de volgende dag zoveel beter zouden moeten zijn. Werkt m.i.bij een paard net zo

vur schreef:

Aha, klinkt allemaal goed onderbouwd. Mijn dierenarts kon trouwens ook nog wel een duit in het zakje doen. Volgens hem is wel eens getest hoeveel zalf je moest smeren op je paard om een positieve dopingtest te krijgen. Ze hadden het paard helemaal centimeters dik ingesmeerd en wat denk je:
geen positieve dopingtest. Dus elke ruiter die dit zegt in zijn interview moet ernstig in twijfel worden getrokken mbt een dergelijke uitspraak mbt een zalfje dat een positieve dopingtest zou geven. Dus, de moraal van dit verhaal. Geloof toch alstublieft niet alles wat "in de krant" staat. Ik kan er over meepraten.

horseyfries schreef:

Toch gebeurt dat als ik de artikelen mag geloven.

horseyfries schreef:

Volgens mij ligt het wat anders HC: er zijn een AANTAL middelen waarvan er restwaardes gevonden mogen worden, omdat dit medicatie is tegen veel voorkomende ziektes. Zoals je in de link een paar posts hierboven kunt zien is die lijst behoorlijk kort.
De genoemde uiterst lage restwaardes hebben wel degelijk tot veroordelingen geleidt omdat dit om andere middelen ging, en het ligt dus allemaal een stuk genuanceerder dan jij wilt doen geloven.