

Slik.. Het is in Hellevoetsluis gebeurt.. Slik.. Daar woon ik ook..

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
FlappieR schreef:Nou zeg dit is echt te belachelijk voor woorden zeg!!!! Maar helaas ben je niet de enige...Een aantal jaar geleden reed ik buiten op de pony van mijn vriendin. Deze was 1.40 mtr. Er kwam een wielrenner aan en die vroeg de weg aan mij. Nou dat is niets schokkends opzich, hij complementeerde mij met de pony en maakte een praatje... Dat gebeurt wel vaker... Totdat hij weg ging en mij bij mijn borst greep en er in kneep en zei:"je bent een braaf meisje". Toen was hij weg... Ik was echt verbouwereerd, wist niet meer wat ik moest doen...Heel de dag heb ik zijn hand gevoeld en voelde ik me goor... Het is mij altijd bijgebleven. Ik heb nog steeds angst voor wielrenners, vooral met die brillen, waarbij je hun ogen niet meer ziet.
En ik ben heel gereserveerd nu naar vreemde mensen die te dichtbij komen als ik op mijn paard zit. Vorige keer reed ik met mijn paard buiten, toevallig ook een Tinker, samen met een vriendin en toen kwam er ook een man plots op mij af, om mijn paard te willen aaien...
Mijn vriendin zei later, nou zoals jij reageerde, niet normaal!!! Ik scheen agressief gereageerd te hebben. Ik was meteen op mijn hoede...
Ook dit is dus een waarschuwing!!!!!
In ieder geval wil ik je heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit drama en je mag wel trots zijn op je knolletje!!!! Het is een superpaard!!!!
Groetjes Susanne
FlappieR schreef:Nou zeg dit is echt te belachelijk voor woorden zeg!!!! Maar helaas ben je niet de enige...Een aantal jaar geleden reed ik buiten op de pony van mijn vriendin. Deze was 1.40 mtr. Er kwam een wielrenner aan en die vroeg de weg aan mij. Nou dat is niets schokkends opzich, hij complementeerde mij met de pony en maakte een praatje... Dat gebeurt wel vaker... Totdat hij weg ging en mij bij mijn borst greep en er in kneep en zei:"je bent een braaf meisje". Toen was hij weg... Ik was echt verbouwereerd, wist niet meer wat ik moest doen...Heel de dag heb ik zijn hand gevoeld en voelde ik me goor... Het is mij altijd bijgebleven. Ik heb nog steeds angst voor wielrenners, vooral met die brillen, waarbij je hun ogen niet meer ziet.
En ik ben heel gereserveerd nu naar vreemde mensen die te dichtbij komen als ik op mijn paard zit. Vorige keer reed ik met mijn paard buiten, toevallig ook een Tinker, samen met een vriendin en toen kwam er ook een man plots op mij af, om mijn paard te willen aaien...
Mijn vriendin zei later, nou zoals jij reageerde, niet normaal!!! Ik scheen agressief gereageerd te hebben. Ik was meteen op mijn hoede...
Ook dit is dus een waarschuwing!!!!!
In ieder geval wil ik je heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit drama en je mag wel trots zijn op je knolletje!!!! Het is een superpaard!!!!
Groetjes Susanne