Jericho91 schreef:Beste Joyce, ik ben degene die 'benen gaat breken' bij mevr. de Kok. Na jaren ellende bij mevr. de Kok gaat er nu gelukkig eindelijk iets gebeuren. Hopelijk ook voor de honden. Je zult begrijpen dat dit een moment-opname is, daaraan voorafgaand was al heel wat gebeurd en gezegd. Ik heb er absoluut geen spijt van en ben blij dat het 'aso' (zoals jij het bedoelt) overkwam. Het kwam recht uit mijn hart en houdt hierdoor de gemoederen goed bezig! Wat betreft mijn mentaliteit/type mens, ach... laat ik je tot slot nog wel even vertellen dat mijn paard op een luxe pensionstal in Wassenaar staat. Gelukkig overdag lekker buiten (weer of geen weer) maar 's avonds gewoon in een droge en schone stal. Weet wel dat je met die uitspraken een heleboel mensen kwetst. Er zijn er genoeg, ook aan de Loolaan en waaronder mezelf, die geen cent voor hun voorhoofd hebben maar wel goed voor hun dieren zorgen.
Sorry als mijn gedachten kwetsend over komen. Dat is niet mijn bedoeling mensen te kwetsen met de beelden die ik krijg uit deze berichtgeving. Mijn beelden zijn gevormd door de reacties in dit topic en de situatieomschrijvingen en ik beweer niet dat alle mensen die het krap hebben hun paarden er slecht bij laten staan of niet beleg uit hun mond sparen om hun paarden goed te verzorgen. Integendeel.
De mensen die het niet goed voor elkaar hebben, zullen waarschijnlijk ook alle goede bedoelingen hebben (zoals paarden graag zoveel mogelijk buiten willen hebben in belang van het paard) maar misschien door omstandighede (verlies baan, echtscheiding, andere financiële of emotionele problemen) in de situatie zijn beland dat zij dat niet meer rond kunnen krijgen om de situatie te verbeteren.
En dat kan de boer zijn die zijn dieren in de mest laat staan en maar niet meer voert omdat hij depressief en aan de drank is, of te ziek om het zware werk nog zelf te doen en geen familie of vrienden heeft die op tijd ingrijpen en een helpende hand bieden of hulp en acties afdwingen, dat kan de eigenaar zijn van de paarden in de kwelder die het vangen en vervoer van zijn paarden niet meer rond kon krijgen voor de stormvloed waardoor de dieren ingesloten werden door het water, of de natural paardenliefhebber die alleen zijn weitje tot zijn beschikking heeft in een moeilijk paardengebied vol wachtlijsten en die niet op tijd een hoog en droog verblijf kon vinden wat ook nog betaalbaar is met de enorme wateroverlast in de winters van 2007 en 2008...
Er gaat vaak een menselijk verhaal schuil achter zulke situaties. En het is inderdaad heel frustrerend als dan lijkt alsof deze mensen een bord voor hun hoofd hebben en geen probleem zien in de situatie... Doet er niets aan af dat hulp geboden moet worden of ingegrepen moet worden als die situaties ten koste gaan van de dieren.
Dus super dat de buurt aan de bel trekt... Jammer dat het blijkbaar zo hoog op moest lopen qua emoties dat er fatsoensgrenzen in de omgang overschreden werden.
Overigens lees ik net pas jouw berichtje omdat ik de rest van de middag niet online ben geweest...