Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-09-18 14:30

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 03-09-18 14:30

Ohhhh heerlijk om te lezen, magisch bijna!

**Geplaatst**: 03-09-18 14:39

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 03-09-18 14:39

Geweldig vooral het laatste stuk

**Geplaatst**: 03-09-18 16:32

Geplaatst: 03-09-18 16:32

Bubblewrap schreef:
Kippenvel van verhaal 3! Pake...

zo bijzonder
En ook hoe Hinke het beleefd en schrijft... Thanks!

**Geplaatst**: 03-09-18 16:33

Geplaatst: 03-09-18 16:33

Prachtig geschreven weer!
Je beleeft het zo mee.

Ontroerend ook het laatste stukje van deze oude man.

**Geplaatst**: 03-09-18 17:53

Geplaatst: 03-09-18 17:53

Ik ben onder de indruk van hoe Hinke dit avontuur is aangegaan en hoe mooi ze haar ervaringen weet te omschrijven. Erg leuk en bijzonder om te volgen.

**Geplaatst**: 03-09-18 19:48

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 03-09-18 19:48

prachtig en wat hebben jullie moeten afzien.
natte kleding, kou,slecht eten,slecht slapen,heel veel km's ,
wat een topprestatie zeg.
Ook ik benieuwd naar het vervolg.

**Geplaatst**: 03-09-18 19:58

Geplaatst: 03-09-18 19:58

Weer een mooi verslag. Ik weet nog dat we het er hier over hadden (net niet 12 halen, buiten slapen).
Zo te lezen een ultieme ervaring. Respect voor haar mindset, je moet het maar kunnen.

**Geplaatst**: 03-09-18 20:27

Geplaatst: 03-09-18 20:27

Leuk weer! Fijn dat het hier iedere dag geplaatst wordt!
Nordic walking pony :')

**Geplaatst**: 03-09-18 20:42

Geplaatst: 03-09-18 20:42

Je krijgt er wel een beeld bij :')

**Geplaatst**: 03-09-18 21:59

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 03-09-18 21:59

Wat een geweldige ervaring moet het toch zijn geweest. Opa zal in elk geval niet vergeten worden

**Geplaatst**: 04-09-18 15:45

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 04-09-18 15:45

De foto van de pakte staat op haar fb

https://www.facebook.com/20298984046105 ... 237569413/

**Geplaatst**: 07-09-18 22:22

Geplaatst: 07-09-18 22:22

Dag 4, weer een mooi en lang verslag inclusief foto's

https://www.facebook.com/permalink.php? ... __tn__=K-R

Heerlijk zoals de paarden worden beschreven. En wat een lef om op al deze snelle dieren te stappen en maar te gaan. Ook mooi geschreven wat de impact is op het thuisfront, die je het gunnen, maar zich ook grote zorgen maken.

Ik moet ook wel lachen om de geschoren maantoppen, elk paard mag nog een plukje maantop a la Ernie houden.

Laatst bijgewerkt door Grit op 07-09-18 22:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-09-18 22:24

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 07-09-18 22:24

Die armen echt ongelooflijk

**Geplaatst**: 07-09-18 23:12

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 07-09-18 23:12

Wauw, ik leef helemaal mee! Zou het graag ooit willen doen ook maar nu nog niet.

**Geplaatst**: 08-09-18 07:22

Geplaatst: 08-09-18 07:22

Hij is er weer! $*\o/*$
Heftig, 6 kilo afvallen in zo'n korte tijd. En inderdaad lef hebben om op al die paarden te stappen. Ik zie mezelf dat niet doen, haha!

**Geplaatst**: 08-09-18 07:22

Geplaatst: 08-09-18 07:22

Wederom prachtig geschreven.
Diep respect ook dat jullie op die vreemde paarden stappen waarbij je soms maar gewoon met je paard moet meegaan omdat ze soms als een vuurpijl afschieten en er geen houden aan is op bepaalde momenten.

Toch kan ik het me voorstellen dat deze derby je kijk op jou leven veranderd.

**Geplaatst**: 08-09-18 08:07

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 08-09-18 08:07

Het was weer smullen. Mooie foto van het blauwogige paard.

Wel schrikken om te zien dat ze in korte tijd zoveel was afgevallen.

**Geplaatst**: 08-09-18 08:08

Geplaatst: 08-09-18 08:08

Ik vind de verslagen echt geweldig!
Ik blijf het lef van de deelnemers bewonderenswaardig vinden, zou echt niets voor mij zijn

**Geplaatst**: 08-09-18 23:38

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 08-09-18 23:38

Dag 5!!!

Ok, lieve volgers, ik ruik de finish ook dus hier dag nummer 5!

Dit was niet mijn beste dag. Ik had super slecht geslapen, weinig kunnen eten en moest overgeven. Het vuur in de ger was eerst nog aan maar toen het uit was, kreeg ik het zo koud en kon ik alleen maar hopen dat het snel ochtend zou zijn.

De volgende ochtend moest ik dus wachten, ik was wel om 5 uur al op en probeerde te ontbijten (thee met suiker en een paar hapjes rijst) met de rest. Een gevoel van intens gemis overviel mij toen ik Angus, Charlotte en Eliza weg zag rijden. Ik vond het alleen rijden heel fijn maar dit waren super leuke mensen en ik zou het niet erg vinden om met hen samen te rijden. Daarnaast was ik die dag gewoon ‘op’. Een paar extra ogen om te navigeren kon heel veel energie schelen (denk aan dag 1 toen ik ook achter mensen aan kon hobbelen).
Ik kan wel zeggen dat dag 5 de dag van het Mongoolse volk was, zij hebben mij door deze dag getrokken en mij heel veel mentale energie gegeven.

Toen ik eindelijk mocht beginnen stond er al een paard voor mij klaar. De Mongoolse dierenarts was heel erg fan van mij en deed (denk ik) een super goed woordje voor mij want ik kreeg overal fantastische paarden. Nu ook weer, een stabiele ruin met een goeie conditie. Braaf maar redelijk vlot. Helaas was al vroeg erg warm en in combinatie met mijn verzwakte lichaam was dit funest.

Ik ging namelijk fouten maken. In de navigatie maar ook in beslissingen. Ik wilde een paar keer mijn paard laten drinken maar ik had elke keer pech want de riviertjes stonden dan droog. Later kwam ik dan betere meertjes tegen maar dan was ik al wel omgereden voor niks. Ik liep dus al snel een flinke achterstand op de rest van de groep op. Het leek een beetje op een domino spel, ik dacht dat ik super achter liep, mensen mij gingen inhalen, het mij niet meer zo lukken om de voorgangers in te halen en uiteindelijk ook niet meer in de top 10 of op dag 7 finishen. Een negatieve spiraal maar blijkbaar lukte het mij slecht om daar uit te kunnen komen.

Mijn lippen waren zo kapot dat drinken pijnlijk was, mijn handen bloedden van de handschoenen die lange tijd vochtig waren geweest en gingen schuren. Ik had geen spierpijn maar wel pijn in mijn voeten, mijn zenuwen zaten daar in de knel en later zou ik ze helemaal niet meer voelen.

Het duurde voor mijn gevoel uren voordat ik bij HS 17 aankwam. Er stond een hele groep herders al op mij te wachten terwijl ik de vliegen van af probeerde te slaan. Ik weet nog dat ik wankelde en het liefst even wilde liggen. Toen kwam er een stoere jonge man naar mij toe (soort Mongoolse Malboro man zonder shirt, haha) en hij wilde mij graag zijn beste paard aanbieden. Op dat moment leefde ik op, wat een geluksmoment en wat een eer. Het paard was zo mooi, het was letterlijk een gouden paard. In Mongolië zie je paarden met de meest prachtige kleuren die niet te omschrijven zijn. Dit was een rank gouden renpaard en ongetwijfeld de lieveling van deze man. Ik vertelde hem dat ik het een prachtig paard vond en dat het een eer was dat ik hier op mocht rijden. Ik zou hem Goud noemen en goed op hem passen.
Een prachtig Mongools meisje vertelde mij dat dit paard zo snel als de wind was. Ze was een van de stoerste dames die ik daar heb gezien en reed als een prinses een rondje op Goud om te laten zien hoe snel hij niet was. Deze prachtige belevenissen doen enorm veel en geven je kracht om weer door te gaan. Ik kon ze alleen maar bedanken en vloog toen razendsnel weg op Goud.

Goud was dus niet alleen mooi maar werkelijk ook perfect te sturen. Hij was niet te stoppen en zorgde dat ik inliep op de anderen. Bij HS 18 stond de Mongoolse dierenarts weer en ook daar stond wederom een racepaard op mij te wachten. Dit is ook het paard waarmee ik door de rivier ging (foto 1). Het was een super snel paard maar hij vond het niet leuk om zonder enige competitie te racen. Ik heb dus een paar keer met auto’s en motoren meegereden om toch een soort racegevoel voor dit paard te creëren.

Ik wil ook even een compliment maken naar de geweldige organisatie. Op HS 16 had ik een energybar gekregen van een vertaler en ook de medische crew kwam mij checken tijdens deze dag. Deze kleine dingetjes zijn zo waardevol tijdens een race! De ‘hey champ, looking good today’ of ‘hey
how are you today?’ kan je net weer dat beetje energie geven. Ik besefte mij toen ook nog meer hoe belangrijk het is, voor mensen die in de zorg werken (maar eigenlijk ook iedereen) om aandacht te geven aan mensen die dat zo nodig hebben. Een glimlach kan dan zoveel doen!

Ondanks mijn racer was het een lange tocht naar HS 19. Mijn voeten deden pijn en mijn paard had niet super veel zin. Aansporen kost dan teveel energie en ik was heel blij dat ik bleef zitten. Ik had een plan gemaakt om 4,5 stations te doen en ergens in het wild te overnachten, dan dag 6 ook 4,5 stations te gaan rijden zodat ik de laatste dag maar 4 stations hoefde te gaan rijden. Leek mij een prima planning!

Op station 19 kon ik eigenlijk niet meer. Alles draaide, pijn in vooral mijn voeten en misselijk als een otter. Dan komt alles aan op je mentale kracht. Voordat ik aan de race begon, wist ik dat ik niet de sterkste zou zijn. Ik ben dit nooit geweest, heb mijn gewicht niet mee (geen reserves). Ik heb hier uiteraard met veel krachttraining aan gewerkt maar ik wist dat ik het van mijn mentale kracht moest hebben. Ook tijdens de ECO-coaching heb ik gewerkt aan het blijven luisteren naar mijn gevoel en verleggen van grenzen. Het was tijd om dit in praktijk te brengen.

Ik besloot om tot HS 20 te rijden, niet meer in het wild te kamperen om uit te kunnen rusten. Mijn doelen waren nog steeds in zicht maar liepen gevaar als ik mijn oorspronkelijke plan zou gaan uitvoeren. Stapje voor stapje zou ik naar HS 20 gaan.
Nou stapje voor stapje, dat doe je misschien thuis maar zeker NIET tijdens de mongol derby. De Mongoolse herder besloot mij te helpen. Hij gaf mij werkelijk zijn allersnelste paard mee. Een echt Nadaam paard. In andere woorden; een niet te sturen kamikaze paard.

Daar zat ik dan, volledig verzwakt bijna hallucinerend op dat grote zwarte paard. Snel is eigenlijk een understatement. Als een malloot vloog hij tegen de rotsen op, kroop hij door marmotten hollen en denderde hij door rivieren. Was het iets vroeger geweest, dan zou ik juichend op dit fantastische paard hebben gezeten. Nu bleef ik mij maar vast houden en hoopte ik dat ik niet ging overgeven.

Maar eigenlijk was het fantastisch! Na een tijdje kon ik weer voorzichtig glimlachen (wat moet je anders al die tijd?) en genoot ik van het snelle paard. Eerst gaf ik hem de naam Death wish maar later noemde ik hem Yalla Yalla naar ‘let’s go’ in het Arabisch en ook een beetje naar Snelle Jelle. Het was een rakker maar dit paard had maar ‘one job’ en die deed hij super goed.
Een paar minuten voor 8 leverde hij mij af bij HS 20 waar letterlijk 20 mensen op mij stonden te wachten. Wat bleek, dit paard was een Nadaam kampioen, die minstens 50 prijzen had gewonnen. Ik was zo blij dat we heelhuids waren aangekomen en durfde niks te zeggen over alle marmotten hollen. Bij HS 20 werd op twitter gezegd dat ik mijn eentje daar sliep. Maar dit was niet waar, ik sliep namelijk bij een super lieve familie. Het was zo fijn. Ik kon eigenlijk niks meer maar daar kreeg ik COLA!!! Dit moet met uitroeptekens want ik was zo gelukkig toen. Een super lieve moeder stopte mij vol met soep, ik begon op te knappen en had een geweldige avond. Ik speelde ‘horse race’ met de kindjes. Een spel waarbij enkelbotjes van geiten, paarden voorstelden. Drie keer raden wie er heeft gewonnen ;-)

Ik had een klik met deze familie en al hun vrienden en buren die ook even langs waren gekomen om mij te bewonderen. Het was gezellig, we snapten elkaar en ik leerde weer nieuwe Mongoolse woordjes. Een magisch mooie avond.

Ze waren wel partijdig, niet een beetje maar heel erg partijdig. Ik moest namelijk winnen, ze hadden het beste paard al voor mij uitgezocht en nog ook nog een reserve klaar staan mocht die andere een gekke bui hebben. Toen ik al die lieve woorden hoorde besefte ik mij dat ik eigenlijk al gewonnen had. Ik had gewonnen door dit avontuur aan te gaan, deze prachtige mensen te leren kennen, hun paarden te mogen rijden en dan ook nog in Mongolië te zijn! Wat een rijkdom.

Ik kon hier niet lang over nadenken want ik werd al snel in bed gestopt door de moeder des gers. Het vuur werd aangemaakt en ik had een warme privé ger voor mijzelf. Dit vond ik iets te gortig en ik vroeg Une, een meisje wat werkte als vertaalster of zij ook in de ger wilde slapen i.p.v. bij de snurkende mannen. De tweet over mijn eenzame verblijf op HS 20 klopte dus niet helemaal, het was een gezellige boel daar.
Heel erg moe, redelijk verzwakt maar mentaal vol energie viel ik al heel snel in slaap.

Stay tunend voor het verslag van dag 6, de mist, mijn razendsnelle opstijgen, een duivels paard en uiteraard HS 24!!!!

**Geplaatst**: 08-09-18 23:44

Geplaatst: 08-09-18 23:44

Ooooh yessss!

Enne, bedankt africanlady, ik krijg bij de linkjes naar fb steeds een blanco scherm, dankzij jou kan ik toch de verslagen lezen!

**Geplaatst**: 09-09-18 07:10

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 09-09-18 07:10

Wat een mooi, inspirerend verslag weer!

**Geplaatst**: 09-09-18 07:37

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 09-09-18 07:37

Ja danklet voor de verslagen hier neer te zetten.
En yes $*\o/*$ eindelijk gaan we weten wat bij HS 24 was gebeurd!

Maar wat een prachtige race waarbij ze echt tot t uiterste word gedreven en puur op mentale kracht verder gaat.

**Geplaatst**: 09-09-18 09:42

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 09-09-18 09:42

Wat een kracht moet je hebben om door te zetten. Kapotte lippen, kapotte handen, en pijnlijke en later gevoelloze benen. En dan ook nog zoveel en zo snel afvallen terwijl je al zo slank bent / weinig reserves hebt.

Mijn respect wordt alleen maar groter.

Chris en Frederique , ik heb jullie tochten (nog?) Niet gelezen, maar herkennen jullie dit?

Wat eet je onderweg? Ik zou al slap worden van kantoorwerk op een beetje thee en wat handjes rijst. Maar Hinke rijdt dan ook nog 120 km daarmee op kamikaze paarden.....

**Geplaatst**: 09-09-18 09:48

Geplaatst: 09-09-18 09:48

geweldig $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

wat een kracht heb jij in je,ongelofelijk.

**Geplaatst**: 09-09-18 14:04

Geplaatst: 09-09-18 14:04

wittepit schreef:
Ooooh yessss!

Enne, bedankt africanlady, ik krijg bij de linkjes naar fb steeds een blanco scherm, dankzij jou kan ik toch de verslagen lezen!

Moet je die van die andere dagen ook nog lezen ?
Waren van enkele dagen ook linkjes gezet namelijk