Ibbel schreef:Een goed verkoopbaar paard - ja, als je weet waar je moet zijn en hoe je dat aan moet pakken. Ik weet zeker dat als ik morgen omval, mijn man (geen verstand en idee van paarden) echt moeite zal hebben mijn paarden kwijt te raken. Niet omdat ze niet goed zijn (hoewel er ook een ouder paard tussen zit met een peesprobleem) maar omdat hij niet zou weten waar hij een handelaar zou moeten vinden, of waar en hoe hij een advertentie zou moeten plaatsen. Hij kan ook niets voorrijden of longeren, hij kan ze nog net een halster omdoen. En dat is dan wel mijn erfgenaam/nabestaande die de boel moet oplossen.
Maar dat regel je dan dus in je testament, of desnoods met een uitgebreide brief.
Dus je zorgt dat er iemand is die het oppakt mocht je onverwacht komen te overlijden ( zoals je dat ook met kinderen doet. Paarden zijn net kinderen soms
) .
En als het goed is , met wat geld erbij zodat diegene niet in de problemen komt