Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-06-22 10:59

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 01-06-22 10:59

maar dat zie je dus echt heel vaak en dus vinden die ruiters dat dressuur niet meer nodig is...... saai in een bak rondjes lopen......

Oh, als het toch eens zo simpel was.

**Geplaatst**: 01-06-22 12:34

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 01-06-22 12:34

Ja terwijl de ruiter waar zij haar paarden internationaal door liet uitbrengen dus echt de prof zeg maar er dan weer veel zorgvuldiger mee om ging..zonder hulpteugels ook. Kan me alleen echt niet meer herrineren welke bitten bij gebruikte.

Helaas zie je het idd vaak, ik denk ook wel dat je uit een bepaald hout gesneden moet zijn om goed dressuur te rijden. Deze vrouw had daar in ieder geval echt niet het geduld en de finesse voor.

**Geplaatst**: 01-06-22 14:28

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 01-06-22 14:28

Het punt met dressuur (en dat zie je in dit topic ook) is dat je vaak alleen het eindresultaat ziet.

Je ziet niet de uren training die erin zitten om paard te leren wachten, overgangen te perfectioneren, het rechtrichten, enthousiast voorwaarts maar wel aan de hulpen, heetheid wat geen vluchten mag worden, enz. enz.
Het eindeloze geduld, het steeds maar weer positief blijven, het leuk houden voor ruiter en paard, het spelen samen...... al die dingen zien ze niet. En dan krijg je het beeld dat dressuurpaarden op de ruiter gefocust zijn en het zo even doen. Dat is gewoon niet zo.

Een blij, recht, los paard is een resultaat van jaren doelgericht trainen, management en slim voeren. En dat komt echt niemand aanwaaien.

**Geplaatst**: 01-06-22 16:34

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 01-06-22 16:34

Als ik dat idee gaf: zo zie ik dat absoluut niet.

Maar het is toch wel gewooon duidelijk dat er verschillende dingen van een paard wordt verwacht? Zoals Polo mooi aangaf, in de cross wil je bv wel dat ze goed mee denken en soms iets voor je regelen.

**Geplaatst**: 01-06-22 19:57

Geplaatst: 01-06-22 19:57

Citaat:
Bosal is samen met de hackamore de scherpste bitloze optoming en zeker veel scherper dan een trens bit

Ik neem aan dat je hier met "hackamore" de mechanische hackamore bedoelt? Zo'n ding met metalen scharen? Die zijn, bij verkeerd gebruikt, inderdaad flink heftig. Maar de echte hackamore ( dus wat hier bosal genoemd wordt) is dat zeer zeker niet en de vergelijking met een trensbit raakt kant nog wal aangezien een trensbit een ontzetten scherp bit kan zijn ( en tongen en lagen kan beschadigen) door de notenkrakerwerking, de enorme druk op de lagen, de voortdurende ruis ( omdat het ding altijd beweegt in de mond) waardoor hulpen slecht doorkomen. Het is eigenlijk verbazingwekkend dat er überhaupt paarden zijn die "fijn" lopen op een dubbel of enkel gebroken bit.
Een hackamore ( = bosal) is niet scherp, kan dat ook helemaal niet zijn omdat een goede bosal ( en de meeste mensen weten echt niet hoe zo'n ding er uit ziet) niet alleen flexibel is maar ook zacht. Sterker nog; als je te hard aan de teugels van een hackamore ( = bosal) zou trekken krijgt een paard heel snel in de gaten dat hij/zij er gewoon doorheen kan lopen; zo'n ding geeft nl. geen pijnprikkel, die een mechanische hackamore en (trens) bit wel geven bij teveel druk.
Jammer genoeg is de kennis omtrent de hackamore ( = bosal) zeker in Nederland nihil en is de fabel dat het ding "scherp" is nog steeds gaande. Vaak gebracht door mensen die geen idee hebben waar ze het over hebben.
Wij rijden al jaren op bosal, starten onze jonge paarden er ook mee ( die krijgen zeker de 1e jaren onder het zadel geen bit in de mond). Maar het vereist wel een stukje RijKunst; dus kunnen rijden met zit en benen en met "feel" . Als je alleen aan de teugels zit te trekken en te rommelen dan is een hackamore ( = bosal) niet geschikt omdat een paard dan dus heel snel zijn eigen plan zal trekken en zijn eigen zin gaat doen.
Dus stop met dit soort fabels te ondersteunen. 20 t/m 22 mei was Jeff Sanders weer bij ons, een echt Californio die les komt geven in de Vaquero/ Californische stijl. Alle paarden worden op hackamore ( = bosal) gereden ( en sommige op de two rein); niks scherps te zien. Sterker nog; de paarden die een (trens) bit gewend zijn gaan veel fijner lopen op die hackamore ( = bosal) omdat ze de pijnprikkel kwijt zijn en kunnen ontspannen. Maar een goede, goed passende en goed gevormde hackamore ( = bosal) is lastig te vinden en mensen die er echt verstand van hebben moet je in Nederland met een kaarsje zoeken.

Op de foto een paard met hackamore ( = bosal)
Afbeelding

**Geplaatst**: 02-06-22 08:27

Geplaatst: 02-06-22 08:27

Elisa2 schreef:
Bij mijn weten is het ook belangrijk om in het parcour de galopsprongen te meten, tijdswinst is te behalen met een galopsprong minder bijvoorbeeld tussen de hindernissen. Maar daarvoor is het wel nodig dat de ruiter controle heeft over het aantal galopsprongen wat er te maken is. Ik heb wel het ea aan springpaarden gereden (niet in parcour) en wat ik daarvan geleerd heb in ieder geval is dat ze allemaal verschillend zijn. De ene kan het beste meer "vrij" gelaten worden en die regelt het zelf en schat de afstanden zelf in. De ander heeft wat meer sturing nodig, of wordt te gretig en slordig, weer een ander is uber voorzichtig en moet geen fout maken want wordt anders bang. De ene moet iets meer voor een sprong worden gezet omdat die anders de neiging heeft om te dicht op de sprong te komen etc.

Maar dit zijn wel allemaal zaken die te trainen zijn met basis dressuurwerk thuis, ik vraag me dan af of er thuis andere bitten in hangen? heb weleens op een springstal gewerkt maar daar werd alles met slof en martingaal gereden. Wel op trens...zij vond zichzelf super dressuur rijden, beter dan alle dressuurruiters omdat een paard een wisselserie om de pas kon (met kont omhoog en slof en martingaal maar dat vergat ze even) dus tja..niet zo'n goed referentiekader. Fysio moest ook om de twee weken komen.

Daar wil ik dan graag mijn ervaring tegenover zetten. (voor de balans)
Het eerder genoemde gretige merrietje komt van een springstal (2 stuks zelfs) en is eigenlijk alleen opgeleid om te gaan springen. Werd daar met een heel vriendelijk bitje gereden en hoewel hij beweerde 'niet op die manier dressuur te rijden' (dus alleen voor het functionele) heb ik nu dus een paard die inderdaad niet perse een oefening aangeleerd heeft gekregen, maar wel alles fluitend uitvoert. Kennen doet ze het niet, maar omdat ze zo fijn aan de hulpen staat rij je er zo een schouderbinnenwaarts, travers, appyuement mee. Wissels zitten er uiteraard op en schakelen is top voor elkaar.
Als ik haast had (wat ik nooit heb) kan je er zo na 3 weken training Z mee starten en nog voor een wp gaan ook. Gewoon omdat juist die basis zo fijn is.

Dus ik denk: beide komt voor. En alles daartussen ook.

**Geplaatst**: 02-06-22 08:51

Geplaatst: 02-06-22 08:51

Ja mee eens hoor, ik ken gelukkig ook fijnere springruiters die wel hun basiswerk voor elkaar hebben.

Tja Elcid, met zoveel negativiteit over een trensbit waar ik het overigens absoluut niet mee eens ben. Ga ik deze discussie ook niet meer voeren. In Peru leren ze jonge paarden eerst op een bit lopen, dan pas op een bosal. Dat zegt mij genoeg. (bosal is voor verfijning)

**Geplaatst**: 02-06-22 13:33

Geplaatst: 02-06-22 13:33

Elisa2 schreef:
Ja mee eens hoor, ik ken gelukkig ook fijnere springruiters die wel hun basiswerk voor elkaar hebben.

Tja Elcid, met zoveel negativiteit over een trensbit waar ik het overigens absoluut niet mee eens ben. Ga ik deze discussie ook niet meer voeren. In Peru leren ze jonge paarden eerst op een bit lopen, dan pas op een bosal. Dat zegt mij genoeg. (bosal is voor verfijning)

Apart, dat zien wij dus heel anders. Jonge paarden worden gestart op de hackamore ( = bosal) met dikkere nosebutton. Het bit is voor verfijning ( en dat is dus nooit een gebroken trens) en wordt pas gebruikt na een periode van gewenning. Een hackamore is een veel makkelijker te begrijpen optoming voor een paard dan een stuk ijzer in zijn mond wat bij verkeerd gebruik een pijnprikkel geeft ( wat elk bit doet bij verkeerd gebruik). Pas als een paard 100% loopt op hackamore ( en dus op zit en beenhulpen) mag een bit gebruikt worden..........

Hoe ze het in Peru doen is hun zaak; het is veel logischer om eerst bitloos te starten en dan pas een bit te gaan gebruiken en gelukkig vinden veel ruiters en trainers dat ook. Ook in de dressuur overigens. Eerst een bit en dan bitloos is een onbegrijpelijke volgorde. Bit is voor verfijning en zou eigenlijk alleen in kundige handen thuis mogen horen. Een goede hackamore ( en daar zitten nogal wat eisen aan qua materiaal, pasvorm, "feel" en "shaping") zal nooit scherp kunnen zijn..........zelfs als je er eens wat meer druk op zet.

**Geplaatst**: 02-06-22 14:01

Geplaatst: 02-06-22 14:01

Eens. Wat de reden is dat ik mijn zwarte eerst van alles geleerd heb op een simpel touwhalster (en niet de scherpe versie).

Imo is dat ook super logisch. Zolang ze nog wegspringen, gek gaan doen, wil je er geen bit in hangen, want ik wil niet dat ze dat bit associeren met pijn. Ik wil geen rukken in de mond geven, en ook niet dat ze er per ongeluk een krijgen, en om die reden ben ik begonnen met een bitloze optoming.

Inmiddels zover verfijnd dat we met veel zaken op een bit over kunnen, want met dat bit kun je veel meer verfijnen.

Wat ik doe onder het zadel weet ik nog niet. Kan best zijn dat ik daar in eerste instantie ook een zachte bitloze optoming omheen knoop tot de basisknopjes er wat op zitten.

ElCid schreef:
Maar de echte hackamore ( dus wat hier bosal genoemd wordt) is dat zeer zeker niet en de vergelijking met een trensbit raakt kant nog wal aangezien een trensbit een ontzetten scherp bit kan zijn ( en tongen en lagen kan beschadigen) door de notenkrakerwerking, de enorme druk op de lagen, de voortdurende ruis ( omdat het ding altijd beweegt in de mond) waardoor hulpen slecht doorkomen. Het is eigenlijk verbazingwekkend dat er überhaupt paarden zijn die "fijn" lopen op een dubbel of enkel gebroken bit.

En ook deze ervaring deel ik. Ik heb dus nooit iets lopen op een gebroken trens, en zeker niet in combinatie met watertrens want die dingen geven idd ontzettend veel ruis.
Ik heb nu een kneveltrens met een dubbelgebroken, maar locked mondstuk, wat dus acteert als een ongebroken bit. Ik had het liefst een kneveltrens met ongebroken Mullen mouth gehad, maar helaas was die niet te koop, en de kunststof versies te dik, plus dat ik niet van kunststof houd, omdat er door het kauwen toch vaak scherpe randjes aan komen.

The next best thing dus.

Maar het idee dat een gebroken trens zacht zou zijn, begrijp ik niet goed. Ik zie andere dingen bij de paarden die ik rij, en allemaal reageren ze veel beter op een ongebroken mondstuk.

**Geplaatst**: 02-06-22 14:22

Geplaatst: 02-06-22 14:22

Avalanche schreef:
Maar het idee dat een gebroken trens zacht zou zijn, begrijp ik niet goed. Ik zie andere dingen bij de paarden die ik rij, en allemaal reageren ze veel beter op een ongebroken mondstuk.

Eens! En ik heb dezelfde ervaring. Ook eens met ElCid dus. Deels begrijp ik het wel, we zijn allemaal, of nouja, in elk geval geldt dat voor veel van ons, een soort van "opgevoed" met het idee dat het gebroken trensje (ik gebruik hier even bewust het verkleinwoord) het vriendelijkste/meest zachte bit is. In elk geval het standaard to go bit, of het normale, waar ook doorgaans de manegepaarden mee gereden worden.
En dat is nog steeds de algemeen heersende opvatting, terwijl het zeker zoals ze vaak gebruikt worden (met druk op beide handen) flink pijn kan doen of in elk geval ongemak geeft.

Wij rijden ons paard eenhandig (in elk geval 99% van de tijd) op bit, ongebroken, met scharen. Maar als we ooit nog met een nieuw paard beginnen wordt dat in elk geval niet op een gebroken trens. Die fungeren nu prima als plantenhanger

**Geplaatst**: 03-06-22 09:24

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 03-06-22 09:24

Niet een gebroken trens, een dubbelgebroken trens die gewoon goed past..niet te dik, niet te dun. Dat zijn gewoon prima bitjes. Met anatomisch gevormd middenstuk.

Stal die ik ken maakt de paarden allemaal zadelmak met een bitloos hoofstel, niet omdat het makkelijker te begrijpen is voor het paard maar omdat er druk op gevoelige zenuwuiteinden komt waardoor ieder paard schaapmak is/ wordt. (eigen woorden van de eigenaar) Ook de wat moeilijkere gevallen..

Dus dat een bit onvriendelijker is dan bitloos..daar ben ik niet van overtuigd. Een paard moet wel iets "durven doen" zeker bij het zadelmak maken.

**Geplaatst**: 03-06-22 09:37

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 03-06-22 09:37

Dan sla je je informatie wel erg selectief op als je de opvattingen van 1 stal voor waar aanneemt, terwijl je de opvattingen van diverse anderen in de wind slaat. Iedere optoming kan in de verkeerde handen een martelwerktuig worden, maar je gaat mij niet vertellen dat een metalen staaf op tandvlees inherent vriendelijker is dan wat leren bandjes om het hoofd.

**Geplaatst**: 03-06-22 10:49

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 03-06-22 10:49

Daarom is het dus zaak om bitloze optomingen te gebruiken die niet op die zenuwknopen drukken, zoals een goed passende en goed gemaakte bosal. En zo zijn er meer bitloze optomingen die niet op de zenuwuiteinden drukken maar ook een aantal die dat wel doen; het is maar wat je aan je paard mee wil geven in de opleiding en pijn hoort daar niet bij i.m.o.
Dat bitloos per definitie vriendelijker is dan met bit zeg ik niet; er zijn genoeg bitloze optomingen ( zoals dus op de stal die Elisa2 noemt) die pijn veroorzaken. Maar als dat de drijfveer is van een ruiter dan is die toch wel heel erg verkeerd bezig.

Overigens is i.m.o. een dubbelgebroken trens, qua ruis en werking, geen fijn bit. Zeker de watertrensen met zo'n mondstuk zijn net kettingen die voortdurend bewegen en signalen geven, ook als de teugel stilligt, wat ik dus niet wil bij mijn paard.

Maar zoals Mkango ook zegt; vrijwel elke optoming kan in verkeerde handen een martelwerktuig worden maar sommige optomingen worden dat een stuk sneller en bij minder druk dan anderen.

De zenuw banen en bloedvaten in het paardenhoofd. Ook een slecht passend halster of een niet goed of te strak zittende neusriem kan druk op bloedvaten en zenuwbanen geven. Daarom zou elke ruiter dus moeten weten waar die vaten en banen lopen om ze te ontzien, dat wel. Niet om ze te misbruiken!
Afbeelding

**Geplaatst**: 03-06-22 11:51

Geplaatst: 03-06-22 11:51

Dat verhaal van die zenuwbanen is echt vrij grote onzin :')

In theorie zou je met constante zeer hoge druk misschien een zenuw kunnen afknellen en beschadigen, waardoor je zenuwbeschadiging of prikkeling krijgt door afknijpen? Maar dat moet je echt heel hard en constant eraan hangen. De kans is dan groter dat het een doof gevoel geeft, zoals dat je te lang op je hand ligt.

Pijn wordt veroorzaakt door pijnreceptoren en die zitten aan t uiteinde/uitlopers van de zenuwen. Die zitten op elk stukje huid/slijmvlies, overal op de neus en mond. Ik denk dat huid daarin een stukje ongevoeliger is dan slijmvlies en de inwerking op het kaakgewricht is gevoeliger dan inwerking op het hele hoofd.

Maar de mensen die bitloos inrijden omdat ze dan schaapmak zijn, die doen dat meestal met een veel te laag liggend hoofdstel, waarbij het neusstuk zo laag hangt, dat je hefboom zo groot mogelijk is, plus vaak met een lus om de neus heen voor extra inwerking.

**Geplaatst**: 03-06-22 12:11

Geplaatst: 03-06-22 12:11

sanne83 schreef:
In theorie zou je met constante zeer hoge druk misschien een zenuw kunnen afknellen en beschadigen, waardoor je zenuwbeschadiging of prikkeling krijgt door afknijpen? Maar dat moet je echt heel hard en constant eraan hangen. De kans is dan groter dat het een doof gevoel geeft, zoals dat je te lang op je hand ligt.

Ik denk ook dat het dan ook deels om dat dove gevoel gaat. Het strak aansnoeren van een neusriem, wat tegenwoordig vrij normaal is, doet hetzelfde en die druk is echt heel hoog. Doordat de zenuwbanen en bloedvaten in de knel komen zou de mond minder gevoelig worden en kan men dus nog harder trekken, zo is mij tenminste verteld.
Daarbij wordt er tegenwoordig nogal eens met veel te hoge druk gereden, zowel met als zonder bit; als ik sommige ruiters aan de teugels zie hangen in "waterski" houding dan wil ik niet weten hoeveel druk er op de teugel staat.
Maar het voortdurend prikkelen of irriteren van een zenuwbaan geeft echt geen fijn gevoel

( denkend aan een zenuwbehandeling/ wortelkanaalbehandeling bij de tandarts }:)

)

Hoe dan ook; het is en blijft zaak om de druk zo laag mogelijk te houden en daar gaat het vaak mis. Want net wat je zegt de hele huid is geïnnerveerd; anders zouden we nooit iets voelen ;-)

. Teveel druk op zenuwknopen/ banen en bloedvaten ( het zal niet voor niets zijn dat touwhalster bijv. speciale "nerv" buttons hebben die exact liggen op de punten uit bovenstaand plaatje) is nooit fijn.

**Geplaatst**: 03-06-22 12:27

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 03-06-22 12:27

Begrijp met niet verkeerd, ik ben het uiteraard volledig met je eens wat betreft dat de druk zo laag mogelijk moet zijn

Ik denk alleen niet dat dat komt omdat je met die kracht een zenuwbaan (niet een zenuwuiteinde!) kan beschadigen. Het doet gewoon heel erg pijn aan je huid of slijmvlies. Dat geldt ook voor die harde knoopjes, die doen gewoon pijn omdat het harde knoopjes zijn op een neusbot, niet omdat dat op een zenuw drukt.

**Geplaatst**: 03-06-22 12:42

Geplaatst: 03-06-22 12:42

sanne83 schreef:
Begrijp met niet verkeerd, ik ben het uiteraard volledig met je eens wat betreft dat de druk zo laag mogelijk moet zijn Ik denk alleen niet dat dat komt omdat je met die kracht een zenuwbaan (niet een zenuwuiteinde!) kan beschadigen. Het doet gewoon heel erg pijn aan je huid of slijmvlies. Dat geldt ook voor die harde knoopjes, die doen gewoon pijn omdat het harde knoopjes zijn op een neusbot, niet omdat dat op een zenuw drukt.

Dan hebben we het inderdaad over hetzelfde

. Om een zenuw te beschadigen is wel wat meer nodig ( al wil ik niet weten wat er in sommige paardenmonden en op paardenneuzen wordt aangericht door de ruk en pluk generatie......

**Geplaatst**: 03-06-22 12:48

Geplaatst: 03-06-22 12:48

ElCid schreef:
sanne83 schreef:
Begrijp met niet verkeerd, ik ben het uiteraard volledig met je eens wat betreft dat de druk zo laag mogelijk moet zijn Ik denk alleen niet dat dat komt omdat je met die kracht een zenuwbaan (niet een zenuwuiteinde!) kan beschadigen. Het doet gewoon heel erg pijn aan je huid of slijmvlies. Dat geldt ook voor die harde knoopjes, die doen gewoon pijn omdat het harde knoopjes zijn op een neusbot, niet omdat dat op een zenuw drukt.

Dan hebben we het inderdaad over hetzelfde . Om een zenuw te beschadigen is wel wat meer nodig ( al wil ik niet weten wat er in sommige paardenmonden en op paardenneuzen wordt aangericht door de ruk en pluk generatie......

Nee, dat wil ik eigenlijk ook niet weten.
Je ziet wel eens paarden waarbij de aansnoerneusriem zo strak is, dat je de vaten heel duidelijk zichtbaar zijn in het gezicht.
Maar ik kan me niet eens voorstellen hoe strak je dat ding dan moet trekken

Verder zou ik inderdaad vooral goed kijken naar gevoeligheid en pijn aan huid en slijmvlies. Voordat je botten of zenuwen beschadigt, moet je echt wel heel veel ongemak negeren.

**Geplaatst**: 03-06-22 12:52

Geplaatst: 03-06-22 12:52

sanne83 schreef:
Nee, dat wil ik eigenlijk ook niet weten.
Je ziet wel eens paarden waarbij de aansnoerneusriem zo strak is, dat je de vaten heel duidelijk zichtbaar zijn in het gezicht.
Maar ik kan me niet eens voorstellen hoe strak je dat ding dan moet trekken
Verder zou ik inderdaad vooral goed kijken naar gevoeligheid en pijn aan huid en slijmvlies. Voordat je botten of zenuwen beschadigt, moet je echt wel heel veel ongemak negeren.

Ik zal het je nog mooier vertellen: ik zat van de week een Hoefslag te lezen bij een kennis en daarin stond een hengstenadvertentie waarin één van de hengsten ook met zo'n achterlijk strak aangesnoerde neusriem liep. Blijkbaar is het al zo ingeburgerd dat hengstenhouders (en redacteuren) dit soort dierenleed gewoon zonder blikken of blozen durven te publiceren als reclame.

**Geplaatst**: 03-06-22 13:07

Geplaatst: 03-06-22 13:07

Elisa2 schreef:
Niet een gebroken trens, een dubbelgebroken trens die gewoon goed past..niet te dik, niet te dun. Dat zijn gewoon prima bitjes. Met anatomisch gevormd middenstuk.

Niet mee eens. Ook een dubbelgebroken trens is heel onrustig in de mond. Het idee dat een trens vriendelijk is, enkelgebroken of dubbelgebroken, klopt simpelweg niet. Zelfs niet met anatomisch mondstuk.
En met een jong paard, wat weg kan springen, gek kan doen, steigeren, bokken, heb ik liever niet dat ze daar rukken aan krijgen.

En dat wil niet zeggen dat je er niet op een vriendelijke manier mee kunt rijden, met weinig teugeldruk en gelijke druk op beide teugels is het niet onvriendelijk, maar het is niet het vriendelijkste bit. Ongebroken met een anatomische vorm is veel zachter, en zeker met jonge paarden veel fijner.

Elisa2 schreef:
Stal die ik ken maakt de paarden allemaal zadelmak met een bitloos hoofstel, niet omdat het makkelijker te begrijpen is voor het paard maar omdat er druk op gevoelige zenuwuiteinden komt waardoor ieder paard schaapmak is/ wordt. (eigen woorden van de eigenaar) Ook de wat moeilijkere gevallen..

Ja, dat hoort niet. Overigens heb ik het met een heel simpel halster gedaan, zonder enige druk. Dat is een versie van bitloos die super vriendelijk is, en ik had er ook rustig een bosal aangehangen, als ik er een had gehad. Echt super zacht. Niet verfijnd genoeg om mee verder te werken, maar prima om mee te beginnen.

Elisa2 schreef:
Dus dat een bit onvriendelijker is dan bitloos..

Dat is wel echt heel algemeen gesteld. Er zijn bitten die heel vriendelijk en zacht zijn, en er zijn bitloze optomingen die heel vriendelijk zijn, en er zijn er ook die dat niet zijn.

Maar ik ben het met ElCid eens dat een bosal zachter is dan een gebroken trens. En een kaak- of kingekruist hoofdstel komt dan weer niet bij een paard van mij in de buurt. Laat staan een mechanische hackamore.
Een ongebroken pelham hang ik er dan weer gerust in, en mijn locked kneveltrens wordt altijd erg enthousiast ingehapt, van het leren bitje wilde het monster dan weer niets weten en een gebroken trens wordt ook geweigerd.

Dat is wel het leuke als je je paard zelf het bit leert inhappen, ze kunnen dan zelf prima aangeven wat ze willen. Ze kunnen de optomingen ook gewoon uit elkaar houden, ze weten precies wat lekker zit en wat niet.

Een Micklem hoef ik hier ook niet te proberen. Mijn dure Dyon met anatomisch kopstuk is dan weer een dikke hit.

**Geplaatst**: 03-06-22 14:25

Geplaatst: 03-06-22 14:25

Mkango schreef:
Dan sla je je informatie wel erg selectief op als je de opvattingen van 1 stal voor waar aanneemt, terwijl je de opvattingen van diverse anderen in de wind slaat. Iedere optoming kan in de verkeerde handen een martelwerktuig worden, maar je gaat mij niet vertellen dat een metalen staaf op tandvlees inherent vriendelijker is dan wat leren bandjes om het hoofd.

Eh ja, no offence maar ik neem een prof serieuzer dan een amateur.
Ook omdat het vaak om een ander kaliber paard gaat..en zij ervaring hebben met veel meer paarden en ja, wellicht wordt het bitloze hoofdstel misbruikt zodat het niet goed zit en de paarden daar zo mak van worden. Maar dat is imo dan precies het verschil tussen goed bitloos of bit gebruik en slecht bitloos of bit gebruik.

En daarmee kun je dus ook niet beweren dat bitloos vriendelijker is, dat is dan bij deze tegengesproken.

Even voor de duidelijkheid, ik ben niet tegen bitloos maar ik ben ook niet tegen het bit. Mijn ervaringen met dubbelgebroken trensjes met anatomisch gevormd mondstukjes zijn prima. De meeste paarden doen het daar standaard gewoon goed op, mits er goed mee omgegaan wordt.

Ik ben sowieso niet zo van de bitten of bitloze winkel, imo is het meeste gewoon rij/ trainingstechnisch op te lossen.

Dus alles wat verdoezeld wordt door of strakke neusriemen, bitloze hoofdstellen, scherpere bitten oid, komt allemaal vanzelf wel een keer naar boven zolang als de basis niet goed is.

**Geplaatst**: 03-06-22 14:31

Geplaatst: 03-06-22 14:31

Citaat:
Echt super zacht. Niet verfijnd genoeg om mee verder te werken, maar prima om mee te beginnen.

Hoe bedoel je dit precies? Een bosal met een dikkere nosebutton ( 5/8 of 3/4 inch) is mogelijk minder geschikt voor echte verfijning maar een 1/2 inch is dat zeker wel. Overigens zijn er paarden zat die hun hele leven op een 5/8 lopen en daar alle oefeningen meedoen. Mijn paard rijdt ik nu op 1/2 ( of 3/8 maar dan i.c.m. bit dus in de two rein) en doe dan ook alles wat we kunnen verzinnen; van buiten rijden tot koeien werken tot piaffe en galopwissels. Maar dat zou ook prima op een 5/8 kunnen; de reden dat ik de 1/2 en 3/8 gebruik is puur en alleen omdat ik het hele traject naar een "bridle" horse wil doen en misschien ooit nog een keer alleen op bit ( dus geen gebroken trens ;-)

) ga rijden.
Maar een goede bosal is zeker wel geschikt voor verfijning/ om een paard zijn leven lang op te rijden en zeker niet alleen om een paard mee te beleren.
De two rein ( bosalito en bit) ;

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door ElCid op 03-06-22 14:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-06-22 14:36

Geplaatst: 03-06-22 14:36

Citaat:
Eh ja, no offence maar ik neem een prof serieuzer dan een amateur.

Oei, ik zie anders een hoop "profs" die ik echt niet serieus kan nemen omdat ze hele merkwaardige ideeën erop na houden hoe een paard "afgericht" ( als tegengesteld aan "opgeleid" ) en "getraind" moeten worden.
Alleen al het feit wat je aanhaalt over het gebruik van een bitloos hoofdstel maakt al duidelijk wat voor standpunt daar wordt ingenomen en als ik naar sommige "profs" kijk op wedstrijden en wedstrijdstallen dan vraag ik me werkelijk af wat voor affiniteit die met paarden hebben.
Laat ik het zo zeggen; die mogen niet eens naar mijn paarden kijken................

Ik zie veel liever een professioneel werkende "amateur" , sowieso iemand die geen geld hoeft te verdienen over de rug ( letterlijk vaak!) van een paard.

**Geplaatst**: 03-06-22 15:44

Geplaatst: 03-06-22 15:44

ElCid schreef:
Maar een goede bosal is zeker wel geschikt voor verfijning/ om een paard zijn leven lang op te rijden en zeker niet alleen om een paard mee te beleren.
De two rein ( bosalito en bit) ;

Die kende ik nog niet. Ik had het over de 5/8. Thanks voor de nieuwe info

Elisa2 schreef:
Ook omdat het vaak om een ander kaliber paard gaat..

Ik denk dat dat kaliber paard precies is waar ik mee werk. En juist met die sensibele paarden kom je heel ver met hele zachte optomingen. Verder zelfs, want die hebben ook een heel duidelijke mening over optomingen die niet vriendelijk zijn.

Elisa2 schreef:
En daarmee kun je dus ook niet beweren dat bitloos vriendelijker is

"Bitloos" is een veel te algemene term om daar ook maar enige uitspraak over te kunnen doen. Er is ook werkelijk niemand die dit beweert.
Wat wel wordt gezegd is dat een bosal een heel vriendelijke optoming is die vriendelijker is dan een gebroken trens.

Dat is een heel specifieke optoming tegen een heel specifiek bit.

Elisa2 schreef:
Even voor de duidelijkheid, ik ben niet tegen bitloos maar ik ben ook niet tegen het bit

Beide zijn mij veel te algemene umbrella termen.
Er zijn bitloze optomingen waar ik absoluut, zonder enige twijfel tegen ben, en die ik nooit in de buurt van mijn paard wil hebben.
Er zijn bitten die ik simpelweg zie als martelwerktuigen (maar in de springsport mag álles gebruikt worden, om maar even de connectie on-topic te maken) en die ik nooit en nooit ook maar binnen 100 meter van mijn paard wil hebben.

En er zijn bitloze optomingen die zeer vriendelijk en zacht zijn, en stel je hebt het over beginners die leren rijden, zie ik die toch liever bitloos met zo'n optoming, dan met eender welk bit.
En er zijn bitten die heel vriendelijk zijn, en heel mooi in de paardenmond passen, en niet knijpen of prikken, waar geen extra krachten bijkomen, en die dus heel zacht en fijn zijn voor een paard.

Dus nee, ik ben niet voor of tegen, at the end of the day is het gewoon gereedschap, en de gebruiker bepaalt de vriendelijkheid. Zolang je niet aan een mechanische hackamore zit, heb ik er nul problemen mee. Je mag hem best in de kast hangen, ik haat het ding niet.

Zodra je hem om een paard hangt en er druk op uitoefent, heb ik er wél een probleem mee.

Dat voor of tegen behoeft wel vrij veel nuance.
Ik vind het vrij onzinnig om ergens voor of tegen te zijn zonder dat ooit te nuanceren.

Ik heb bijvoorbeeld ook geen problemen met een stang en trens. Ik heb er wel een probleem mee als die in handen is van een 10-jarige beginner die niet kan zitten en de handen nodig heeft om zich in balans te houden. En in dát geval geef ik er zeer de voorkeur aan om het paard op te tomen met een sidepull of idd een bosal.

Maar in handen van een zeer ervaren ruiter met een onafhankelijke zit, die heel fijntjes in kan werken kan stang en trens vele malen vriendelijker zijn zelfs dan een sidepull, omdat de hulpen veel kleiner kunnen en er veel minder ruis is.

**Geplaatst**: 03-06-22 16:34

Re: Bart Bles: Goede paarden zijn schaars

Geplaatst: 03-06-22 16:34

Ja volgens mij zeggen we hetzelfde :-)

wellicht in andere woorden.

En voor de nuance, nee ik ben ook kritisch op profs en hoe zij werken. Alleen in het kader van 'ervaring' kun je vaak gewoon verschil merken tussen mensen met veel en minder ervaring. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik altijd de werkwijze goedkeur van de prof. Want er zijn er genoeg vastgeroest in conservatieve gewoonten die niet bij ieder paard passen.

Oftewel zoals alles gaat het weer om de nuances.

En was het maar zo dat ieder sensibel paard een duidelijke mening had over wat ze prettig vinden. Er zijn er genoeg die daar te bang voor zijn of spanning/ ongemak anders uitten.