voet schreef:Het is gebeurd aan het eind vd cross. Rond half 10. Het is een bloedpaard, met een vracht aan ervaring, die niets liever doet dan crossen. Heeft crossen op het hoogste niveau gelopen. Dit was echt geen grote opgave voor hem. Paard was nog fris. En als je onderweg aanvoelt dat dat niet zo is, weet ik zeker dat ze gestopt was. Niet bij een hindernis in de buurt, in een wending. Paard is niet gevallen, niet eens gestruikeld. Ze reed de wending door en hoorde een betrekkelijk luide knal/knoepen, iets breken. En dan weet je dat het goed fout is. En er is geen enkele aanwiizing dat dit dan ook maar iets met de omstandigheden te maken heeft.
En nee, ideale omstandigheden waren het niet. En ja, uiteindelijk doe je dit spelletje omdat dat de passie van de ruiter is. Maar het paard was er ook gek op. En het gemiddelde topsportpaard wordt beter verzorgd, gereden, getraind dan de paarden van de goedwillende amateur (met alle respect, ik ben er ook een). Hij is in het harnas gestorven.
Ik heb vd week een paard in moeten laten slapen vanwege artrose. Daar ben ik nog mee aan het dokteren geweest, heb hem nog bij iemand anders gestald die hem beter kon managen. Je wilt hem nog een kans geven. Maar is dat achteraf nou beter geweest?
Discussie over de omstandigheden, en topsport in het algemeen, kan je best voeren. Maar hebben geen betrekking op dit ongeval. En de eigenaren, ruiters hier op aan vallen is niet eerlijk. (Zeker de compleet ongefundeerde, asociale op de persoon gerichte reacties op het artikel van horses.nl)
Zij trainen een springpaard van mij, en dat doen ze uiterst professioneel, en met hart voor het paard. Ik zou er elk paard heen brengen.
Dit dus.