reina schreef:Hoewel ik de manier waarop het in beeld wordt gebracht heel onprettig vind, is het wat mij betreft een goed teken dat deze discussie ontstaat en steeds meer op grote schaal plaatsvindt.
Ik heb leren rijden op de Hollandsche Manege en kijk met verdriet terug hoe pijn en ongemak (zuur kijken, bijten, dreigen) werden weggezet als horend bij een paard. Het was bijna status als jij zo'n zuur paard wél durfde op te zadelen (wat lang niet iedereen voorzichtig en zacht aanpakte).
Het lastige van dit soort plekken is dat ze vrij geïsoleerd zijn. Veel klanten van de Hollandsche Manege kennen geen "gelukkige" paarden, kennen geen stallen waar meer tegemoet wordt gekomen aan hun natuurlijke behoeften. Daarbij komt dat bijna niemand daar de verkeerde intentie heeft, waardoor het nog moeilijker wordt om (wanneer je nog onervaren bent met paarden) te herkennen dat de aanpak weliswaar goedbedoeld, maar misschien toch niet voldoende is.
De afgelopen tijd hebben heel veel stallen/maneges de manier waarop ze hun paarden houden veranderd. Langzaam zijn we dus opgeschoven naar een wereld waarin meer ruwvoer, grotere stallen, meer mogelijkheden tot sociaal contact en meer vrije beweging normaler zijn geworden. Een goeie zaak! Een manege als dit heeft hierin weinig mogelijkheden, zowel vanwege de plek als vanwege het feit dat het een monument betreft.
Ik denk dat je niet anders kunt dan concluderen dat het niet mogelijk is hier een paard-vriendelijke manege te vestigen, hoe jammer ook, want het is een prachtig gebouw, met een bijzondere historie.
Ik heb geen ervaringen met deze manege, maar wel met een lokale manege in mijn kindertijd die op aardig gelijkende manier met de paarden omging en dat waarschijnlijk nog steeds doet. Ik herken alles in dit verhaal, de "status" omtrent lastige paarden, de geïsoleerdheid van aanstormende ruiters en vooral de pijnlijke onmacht dat het zo door kan blijven gaan voor jaren.
Ik hoor steeds vaker de opmerkingen "maar als we dit moeten stoppen, dan kunnen we net zo goed de hele paardensport opdoeken" of "dierenactivisten pakken ons straks onze sport af" en dat begint een beetje de lijfspreuk te worden voor alles dat verandering vraagt binnen deze branche. En dat is het verband verwarren met causaliteit. Ad hoc redeneren.. Er is geen enkele logica of bewijsvoering daarop en spreekt vooral in op de angst voor de ruiters en paardenliefhebbers hun geliefde hobby kwijt te raken. Maar meer dan drogredeneren doet het echt niet. Ik redeneer niet dat de paardensport of de paardenhouderij (bewust die twee even los van elkaar hier neergezet) nu helemaal mooi is (of dat we nooit onder de loep genomen kunnen worden) zeker niet. Maar veel is nog nergens wankel bewezen binnen de sport of de houderij. En wat dat wel is, is nu even de omgang met paardenwelzijn zoals deze manege doet..
Iedere branche (of persoon) moet met de jaren meegaan en innoveren willen ze gezond blijven en blijven bestaan. En als je (los gezien van gebrek aan uitbreiding-mogelijkheden in dit geval) mét bewustzijn van die vernieuwde kennis stug blijft doorgaan met op deze manier een levend wezen huishouden en nieuwe lichtingen ruiters op het verkeerde been zetten, vind ik oprecht kwalijk nemend en is het tijd te stoppen zoals het nu gaat en ons af te vragen wat we willen:
Ik hoor dat het een heel mooie historie heeft, maar op meerdere richtlijnen van deze tijd niet meer voldoet aan de norm binnen paardenwelzijn. Als zowel de historie als paardenwelzijn je belangrijk zijn: Eruit met die paarden en vind een verdienmodel als museum. Misschien wel met vernieuwde manege op een andere (betere toekomst-proof) locatie. Of je vind een weg, of je maakt er een..