Judje schreef:Na het hele topic gelezen te hebben is het lastig nog wat toe te voegen aan het verhaal dat de tegenstanders gehouden hebben.
Zelf rijd ik nog geen wedstrijden en ben nu nog recreatief met mijn eigen paarden bezig. Ik heb les gekregen de eerste jaren, op een manege, die hier als slecht wordt afgedaan. Maar als je de instructrice boos wou krijgen, was het o.a. teveel inwerken met je bit. Daar heb ik ook geleerd dat een paard vanzelf zal nageven, wanneer je deze goed voorwaarts rijdt en bezig houdt met overgangen en figuren, ook zonder 'zware' hand.
Toen kwam de tijd van de boeken, bokt en het lessen bij diverse instructrices en ook heb ik helaas gezien dat oudgedienden in mijn ogen niet goed bezig waren. En heel eerlijk, helaas voor 1 van mijn verzorgpaarden, heb ik ook met een zachte hand en zonder LDR haar verkeerd gereden, maar geluk voor de paarden, die ik nog zal rijden, heb ik nu geleerd hoe het in mijn ogen voor ons beiden wel leuk is.
Ontspanning staat in het reglement van de FEI als 1 v.d. basisprincipes in de dressuur en helaas mis ik dat bij veel Rollkur/hyperflexie/LDR/hoe-je-het-ook-noemen-wilt getrainde paarden.
Hier ook zeker een voorstander, maar ik heb niet het geduld, de tijd en de kunde het zo te verwoorden als een aantal medestanders hier wel doen.
Heel goed, want als ik iets geleerd heb in mijn carriere dan is het wel dat een paard vooral op eigen benen moet leren lopen. Ik zal je een voorbeeldje noemen. Vaak worden jonge paarden die voor het eerst leren springen gedwongen met een zweep of sporen om de dingen te springen waar ze, uiteraard gezien hun onervarenheid, wat angst voor hebben. Dat is catastrofaal en een garantie om de rest van zn leven een paard te zijn wat een soort trauma heeft. Dat paard had al een beetje angst omdat het allemaal nieuw is, en juist om hem met geweld te dwingen zal in zijn brein een bevestiging zijn dat hij dus inderdaad met reden angst had. En als hij dan gedwongen wordt omdat hij meer angst voor de zweep of sporen heeft, dan wil dat nog steeds niet zeggen dat hij zijn angst voor die hindernis overwonnen heeft. Doe je het daarentegen met geduld, dan zul je merken dat hij uiteindelijk zijn angst toch wel overwint, maar dat dit dan gepaard gaat in complete ontspanning. Hij heeft zn eigen angst overwonnen en vanaf dat moment zal hij nooit meer angst hebben voor die sprong. Volgens mij is dat ook de reden dat al mijn paarden echt nooit stoppen in de ring. Ze vertrouwen compleet op mij dat ik ze nergens heen zal rijden dat gevaar oplevert. Ik rij ook zelden met sporen, omdat verreweg de meeste paarden dat niet nodig hebben. Dat is een gewoonte van ruiters geworden. Net als een cap en laarzen bij het rijden horen, vinden zij dat ook aan sporen ieder paard moet wennen. Neem alle tijd, heb geduld en je zult door je paard uiteindelijk rijkelijk beloond worden daar voor.