Traiectum schreef:The story continues ...
Waar ik met m'n verstand niet bij kan is dat de familie Fokker P&P blijkbaar niet heeft laten keuren, maar heeft vertrouwd op een keuringsrapport van de verkopende partij (volgens het nieuwsbericht). P&P zal nou niet bepaald goedkoop zijn geweest, dus hoe haal je het in je hoofd om 'm niet zelf te keuren? Daarom denk ik dat de familie Fokker niet erg sterk staat in een rechtzaak - de koper heeft een onderzoeksplicht.
Hier sluit ik me bij aan. Iedere slimme koper laat zijn paard toch eerst keuren door eigen dierenarts, zelfs al zat er een keuringsrapport van gisteren bij! En zeker als het over zo'n bedrag gaat. Het maakt eigenlijk niet uit over welk bedrag het gaat. Of het nu 500 of 50.000 euro is, het blijft verloren geld... Buiten de vergissing dat ze hem niet zelf hebben laten keuren, vind ik dat ze eigenlijk pech gehad, want verder hebben ze een pony 'volgens het boekje' gekocht: een iets oudere pony voor hun jonge dochter, die een grondige (in dit geval heel grondige
dressuurbasis, met de nodige wedstrijdervaring én een training en begeleiding door profruiters heeft gehad (laten we nou even de bezwarende foto's buiten beschouwing laten
. De stelling: 'een pony van 15/16 jaar, die zijn leven lang intensief getraind en bereden is, zal wel meer kans op blessures hebben dan eentje van 4', gaat in mijn ogen niet op. Eentje van 4 kan evengoed morgen een acute peesblessure krijgen, al is het maar van gek te doen in de wei. Misschien zelfs nog sneller, want hij is de training nog niet gewoon en is misschien sneller overbelast dan een ouder paard, dat overigens ook nog eens volgroeid is en over de nodige spieren beschikt. Heb genoeg paarden meegemaakt die op jonge leeftijd (zelfs nog jonger dan 15) uit de sport gehaald zijn, net omdat ze op jonge leeftijd te vaak en te snel belast zijn. Die blijven niet eens fit tot hun 15de! En aan de andere kant: als dat meisje echt verder wil in de dressuur, kan je haar toch niet op een groene pony de ring in sturen?? Ze moet eerst zelf ervaring opdoen voor ze die kan delen, en dat kan alleen met een ervaren pony... Maar nu terug on-topic
Het is een spijtige zaak dat er zoveel onvrede tussen de partijen ontstaan is. Een paard kopen is altijd een stukje kwestie van vertrouwen, hoe goed je iemand ook kent. Je kan zelfs 'bedot' worden door mensen die je heel goed kent. Maar je kan ook zoveel uitsluiten, door duidelijke afspraken te maken, altijd je eigen dierenarts mee te nemen (en zo nodig een second opinion) en steeds via contracten te werken. Anders heb je geen poot om op te staan! Maar ik laat hier liever in het midden of ze al dan niet misleid zijn, mede met het feit of de Van Baalens hier vanaf wisten. Ik dacht dat in het artikel stond dat het om een 'oude' blessure ging? Die vroeger dan nog acuut is geweest? Het kan inderdaad zijn dat de pony hier tot dusver geen last van had. En indien dat wel zo was, had hun eigen dierenarts dit bij de keuring wel vastgesteld... Vind het nog altijd niet slim dat ze hem niet hebben laten keuren.
Achteraf is het in ieder geval gemakkelijk om te zeggen dat je geen geld gehad hebt. Dat is het eerste waar mensen naar teruggrijpen in rechtzaken. 'Ja maar, het gaat om geld, de pony is niet betaald!' Gelukkig is dit allemaal te bewijzen, als je tenminste met een contract werkt. Tenzij er ook geen contracten opgesteld zijn?! Maar dat geloof ik niet, vermits het om mensen gaan die verstand en ervaring hebben met zaken doen. En ik geloof ook niet dat de pony nu helemaal nutteloos blijkt te zijn, anders zouden beide partijen niet zoveel tijd, moeite en geld erin steken om de pony terug te krijgen. Als hij de dekdienst in gaat, verdient hij zichzelf sowieso terug (misschien zelfs nog eerder dan in de sport).
Financieel voel ik eerlijk gezegd ook niet al te veel medelijden. Akkoord, deze mensen hebben ook gewerkt voor hun geld. Het zal een flinke financiële aderlating zijn, maar dat is het net zo goed voor een doorsnee gezin die een huis-tuin-en-keuken-pony voor zoon-of dochterlief koopt. En als alles in het voordeel van de koper uitdraait, kan P&P's kersverse amazonetje haar pony nog steeds verzorgen en knuffelen naar believen. Ik kan me voorstellen dat heel wat mensen die het met minder moeten stellen, en wiens pony ook een (verborgen) gebrek heeft, eerder zullen zeggen: 'nou, met een kreupele pony ben je toch niets, meid/jongen? We verkopen deze en kopen je wel een andere, eentje waar je wel mee kan rijden.' Emotioneel is het wel een zware domper voor het kind. Geen dressuur meer rijden met haar lieveling... En dan dat getouwtrek tussen de partijen, omdat ze kost wat kost hun gelijk willen hebben! Dàt vind ik het ergste!
Groetjes,
Syl.