Bokt.nl

Femke_Tweety schreef:

Hij zal nooit meer kunnen buigen in het kootgewricht,
Dus je zal altijd iets blijven zien aan zijn manier van lopen,

Wellicht uiteindelijk ondersteuning nodig van een ijzer omdat de hoef anders af zal slijten dan bij een volledig mobiel paard.


Maar ik zou op basis van deze fotos haast durven hopen dat hij inderdaad nog als weidepaard kan fungeren zonder dat dat zielig of onethisch is.
En misschien zelfs kleine stukjes wandelen.
(Lange termijn uiteraard, niet over een week al...)


Ik ben heel benieuwd hoe eea zich gaat ontwikkelen komende dagen, weken, jaren

Celebi schreef:

Hoe heftig ik de reis en herstelperiode ook vind, toch is het ook wel goed dat artsen dit hebben mogen doen vanwege de kennis en ervaring die hiermee wordt opgedaan.

Of het in dit geval opweegt tegen de nadelen zal alleen de tijd leren.

BigOne schreef:

Ik ben er niet van overtuigd of dit nu zo’n vooruitgang is Furst.
Een mens of paard met gebroken been ( op deze manier) is een levensgroot verschil, niet tijdens maar wel na de operatie. Een mens kun je vertellen dat hij bvb een half jaar geen sprintje mag trekken , een schrikkend paard knalt er vandoor met de mogelijkheid dat zo’n been opnieuw breekt naast de platen/schroeven.

fransje23 schreef:

De operatie an sich is zeker interessant en ook de periode van herstel en het eindresultaat.
Het is gewaagd maar als nooit iemand wat probeert is er ook geen progressie.

manzano schreef:

Maar is dat met een peesblessure niet ook zo? Daar vindt men het inmiddels heel normaal om boxrust, maanden revalidatie etc. toe te passen.

manzano schreef:

BigOne schreef:

Ik ben er niet van overtuigd of dit nu zo’n vooruitgang is Furst.
Een mens of paard met gebroken been ( op deze manier) is een levensgroot verschil, niet tijdens maar wel na de operatie. Een mens kun je vertellen dat hij bvb een half jaar geen sprintje mag trekken , een schrikkend paard knalt er vandoor met de mogelijkheid dat zo’n been opnieuw breekt naast de platen/schroeven.

Maar is dat met een peesblessure niet ook zo? Daar vindt men het inmiddels heel normaal om boxrust, maanden revalidatie etc. toe te passen.

Jester_ schreef:

Ik blijf het toch raar vinden. Want hoeveel (hele dure) sportpaarden worden er wel niet ingeslapen na een breuk, omdat de prognoses te slecht zijn. En ik weet bijna zeker dat bij een sportpaard de financieen niet eens persee mee tellen, maar dat het herstel gewoon niet goed is. Met een dekhengst bijv zou je dan altijd nog kunnen dekken etc, maar ook dat gebeurd niet

Ponytante schreef:

Soms, als ik een paracetamolletje pak, of aan een open hart operatie denk, denk ik er ook aan dat het allemaal ooit voor de eerste keer is gedaan. Op een/met dier. Met leed en mislukkingen. Misschien in de 17/18e eeuw (niet te lang over nadenken).

Jester_ schreef:

Ik blijf het toch raar vinden. Want hoeveel (hele dure) sportpaarden worden er wel niet ingeslapen na een breuk, omdat de prognoses te slecht zijn. En ik weet bijna zeker dat bij een sportpaard de financieen niet eens persee mee tellen, maar dat het herstel gewoon niet goed is. Met een dekhengst bijv zou je dan altijd nog kunnen dekken etc, maar ook dat gebeurd niet

pmarena schreef:

Softenon is van de DES-dochters.

Ponytante schreef:

manzano schreef:

Maar is dat met een peesblessure niet ook zo? Daar vindt men het inmiddels heel normaal om boxrust, maanden revalidatie etc. toe te passen.

Mijn ervaring is, dat boxrust bij een peesblessure tegenwoordig minder wordt aanbevolen.

SparklingApp schreef:

Ik ben blij dat de operatie goed is gegaan, maar het herstel en het vervolg moet ik nog maar eens zien.
Best veel mensen die ijzerwerk in hun lichaam krijgen klagen op den duur over een rand of een schroef die ongemak blijft geven en regelmatig halen ze dan die boosdoener er later, na het botherstel, wel uit. Bij een paard die dat alleen aan kan tonen als hij lichamelijk ongemak laat zien vind ik dat al best ver gaan. Een vluchtdier, vind ik, daarin nog wel anders dan bijvoorbeeld een hond.
Door het stijf zetten van het gewricht zal het dier anders gaan bewegen, misschien dat met de rest van zijn leven fysiotherapie de boel goed te houden is? Ik gok niet dat dat vanzelf goedkomt.
En dan bekappen. Hopelijk heeft hij hierna geen speciaal beslag nodig, maar hoe dan..? Hij kan nooit meer normaal een voetje geven, dus alleen bekappen zal voor een kundige smid al een uitdaging worden. Ergens op een weitje lekker nog paard zijn zie ik niet als een realistische verwachting, alhoewel ik er natuurlijk wel op hoop.

Ibbel schreef:

pmarena schreef:

Softenon is van de DES-dochters.

DES-dochters is van de DES

Softenon-kinderen werden zonder of met hele korte armen en benen geboren.

De eerste kunstheupen waren van ivoor trouwens. Daar werden dus goedbeschouwd wel dieren voor opgeofferd, maar op een andere manier dan als proefdier.

3heathcliff5 schreef:

Of herstel realistisch is hangt toch ook niet alleen van de grootte van je portemonnee af. Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat veel sportpaarden te scherp zijn om zo lang rustig te kunnen houden. Genoeg dure sportpaarden presteren al enkel vanwege vele kunstgrepen van inspuiten, speciaal beslag, noem het maar op. Of je hebt er een met KS hoog in de sport lopen, waarbij het paard enkel goed blijft met de juiste training. Die kan je niet stil zetten. Dan heb je gewoon een ander vertrekpunt, waardoor de prognose op herstel heel anders uit zal vallen. Daarnaast is herstel als weidepaard veelal niet het doel van de eigenaar, die vindt herstel om terug te keren in de sport misschien enkel goed genoeg als uitkomst.