Lady mag helaas vandaag nog niet naar huis, ze at en dronk vanmorgen niet goed. Dus ze hebben haar opgevoeld, en er zat allemaal hardere mest in haar blinde darm. Ze heeft toen paraffine gekregen en ze hopen dat ze als de verstopping weg is gewoon weer gaat eten. Ik ga vanavond weer naar haar toe, vanmorgen was ze nog gesedeerd en net behandeld, dus zich niet echt bewust van ons. Ze verwachten dat ze morgenavond mee mag. Maar ik ben erg blij dat ze daar gebleven is vannacht, zodat ze dit opgemerkt hebben. De verhoogde spierenzymen wijzen op spierafbraak, door alle spanning van het ongeluk en de inspanning, ook van de endurance, natuurlijk. Het is dus ook niet verontrustend dat die hoog zijn, zelfs logisch, maar wel vervelend voor Lady natuurlijk. Maar ze prikken vandaag en morgen nog een keer om het in de gaten te houden.
De buschauffeur is niet gestopt, maar het is ook de vraag of hij wel gemerkt heeft wat er gebeurde. Maar de politie was wel al bezig om contact te leggen met de chauffeur.
Ik heb vandaag zelf weer voor het eerst achter het stuur gezeten, en gelukkig valt autorijden heel erg mee. Als passagier is het veel enger, omdat je eigenlijk steeds gevaarlijke dingen ziet gebeuren en niet kan reageren.
Verder gaat met ons zelf alles goed, het is natuurlijk nog steeds ongelooflijk, maar lichamelijk hebben wij niets.