Geplaatst: 21-12-07 11:37 Mijn dochter groeit op met twee katten. Eentje is een echte kattenkop, voor die kat moet je echt oppassen als ze je niet vertrouwt en ze gaat er geweldig mee om. Ze laat die kat met rust en doet heel rustig als ze bij elkaar in de buurt zijn. Heeft ze vanaf jongsaf aan geleerd. De andere kat is een schatje, dat is echt haar poezenvriendinnetje, daar kun je alles mee doen bij wijze van spreken.
Ze is erg lief voor dieren (katten, honden, konijnen, geitjes, noem maar op), doet rustig, trekt niet aan staarten of pootjes, ze wil er lief voor zijn. Ze is ook dol op paarden, aait ze graag (dan heb ik haar wel in mijn armen!). Want ALS ze de kans krijgt, loopt ze rustig tussen de benen door
. En dat gaat nou net niet gebeuren. Want ze ziet het gevaar niet en dat is niet zo gek als je nog maar 2,5 bent. Dan grijp je, als het goed is als ouder in, om dat niet te laten gebeuren. Dat snappen ze nog niet. Ik zeg het elke keer weer tegen haar, hoor, en op een dag als ze wat ouder is, zal ze het vast wel snappen. Maar haar enthousiasme voor paarden is zo groot, dat ze ze het liefst omhelst aan hun benen 
. Is het gek dat ik daar bovenop zit? Ik weet waar paarden toe in staat zijn en ze is mijn kleine meisje. Wat denk je nou? 
Laat staan dat een peuter van 18 maanden het al snapt. Die wandelt even een kudde in en zie wat er gebeurt....... Vreselijk......
