
Jij hebt in elk geval echt alles gedaan om haar op te laten opknappen.
Helaas kon dat gewoon niet meer.
En wat zal je woedend zijn op die man zeg!

Dit gedicht vind ik zelf altijd erg mooi.Ik hoop dat je er iets aan hebt:
En god vroeg de geest van het paard
Ben je klaar om thuis te komen?
Ja zeker, helemaal antwoorde de dierbare ziel.
En, als paard weet je dat ik heel goed in staat ben om voor mezelf te beslissen.
Ga je dan mee? vroeg god.
Straks antwoorde de ziel met manen
maar ik moet langzaam gaan
want mijn mensenvrienden hebben het moeilijk
Want weet je, ze hebben me nodig.
Maar begrijpen ze dan niet, vroeg god
Dat je ze nooit zult verlaten?
Dat jullie zielen met elkaar verstengelt zijn! Voor altijd.
Dat er niets word geschapen en niets verwoest!
Het is gewoon.... voor eeuwig en altijd.
Dat zullen ze later begrijpen
antwoorde het prachtige paard
want ik zal het in hun hart influisteren
dat ik altijd bij ze ben
ik ben er gewoon......
Voor eeuwig en altijd.