Ayasha schreef:Dressuur gaat om harmonie. Perfectie kan niet zonder harmonie. Dat sommigen dat niet snappen zegt niks over het doel van dressuur.
Ik zou veel liever een harmonieuze ronde op 1.30 zien dan dat afgrijselijke gerukt en gepluk op 1,60. Zelfde voor dressuur: als het niet kan zonder zoveel bruutheid dan vraag je te veel.
Daar ben ik het gewoon helemaal mee eens.
Maar het geldt voor een rondje op 90cm, op 1.30 en 1.60.
Maar dat sommigen dat niet kunnen zegt ook niks over het doel van de springsport.
Ik kijk overigens in alle disciplines graag naar fijne ruiters. Heb dus ook niks tegen op de sport op die manier.
Maar het is wel waarschijnlijker dat mensen rare dingen doen als die perfectie zo meetelt. Ik kan me niet zo snel voorstellen dat ze een springpaard zijn tong zouden inkorten. Omdat het plaatje er simpelweg minder toe doet.
Een voorbeeld op basisniveau? Mijn merrie is een heel licht vlug ding met een heel lichte hals. Die wiebelt wel eens op en neer in de aanleuning. In een L proef krijg ik daar al opmerkingen over (mag stiller). Bij het springen nooit. Nou zou mij dat in een dressuurproef kunnen verleiden om juist met iets meer druk te rijden. Dan blijft het hoofd namelijk stiller. Maar ik vertik het en wacht gewoon tot ze zelf nog sterker en stabieler is en het vanzelf komt. Dat is niet perse een fout van de dressuursport. Het uiteindelijke resultaat zou inderdaad moeten zijn een stillere aanleuning. Maar nodigt wel erg uit tot short cuts. Omdat het niet alleen gaat om hoe het voelt (heel verend en licht) maar ook om hoe het er uit ziet (een beetje wiebelig)
Dat soort dingen spelen nou nooit in het springen. Gewoon balkjes laten liggen.
Dus resume. Nee je kunt nooit raar mensenlijk gedrag in de schoenen schuiven van een discipline. (daarom ben ik ook zo fel als mensen meteen de hele rijderij willen afschaffen). Maar ik snap wel waarom dat disciplines die meer met uiterlijk te maken hebben en een klein beetje vatbaarder voor zijn.