Bokt.nl

superpony schreef:

Dierentuinen zijn ook al enige tijd een discussie, dus denk niet dat die paarden op gaan nemen en ook niet de ruimte daarvoor hebben.
En wat gaan ze doen? Van elk ras/soort paard 1 of 2? Staan ze zo vol.

Loretta schreef:

herr_balou schreef:

In dit land zijn veel te veel paarden..

Dat ligt er maar net aan hoenje het bekijkt. Er is tegenwoordig juist een tekort aan paarden daarom zijn de prijzen enorm gestegen

Elisa2 schreef:

Loretta schreef:

Dat ligt er maar net aan hoenje het bekijkt. Er is tegenwoordig juist een tekort aan paarden daarom zijn de prijzen enorm gestegen

Nou inderdaad, imo zijn er in dit land teveel mensen.

Dierentuinen ook, als de dieren genoeg leefruimte hebben dan hebben ze het beter dan in de natuur hoor. Men staat tegenwoordig zo ver van de natuur af dat ze er aan voorbij gaan hoe hard de natuur is en dat het vaak een kwestie is van eten of gegeten worden.

Loretta schreef:

Dat is gelijk het hele probleem. Wat is tegenwoordig nog geen discussie?
Als ze alles met dieren verboden is wat is dan het volgende. Voetbal verbieden?

Elisa2 schreef:

Nou inderdaad, imo zijn er in dit land teveel mensen.

Dierentuinen ook, als de dieren genoeg leefruimte hebben dan hebben ze het beter dan in de natuur hoor. Men staat tegenwoordig zo ver van de natuur af dat ze er aan voorbij gaan hoe hard de natuur is en dat het vaak een kwestie is van eten of gegeten worden.

Kendra schreef:

Het volgende is dat iedereen uitwijkt naar landen waar de regelgeving minder streng is ....

En dan krijg je dit soort taferelen:
https://www.vleesmagazine.nl/nieuws/paa ... explodeert
Waarna de slacht in de VS later toch weer werd toegestaan....

Elisa2 schreef:

Mooi gezegd, daar sluit ik me bij aan.

Ik rijdt noodgedwongen niet meer maar haal wel veel plezier uit het werken met paarden op andere manieren. Moet wel zeggen dat ik dat ook erg ging missen toen dat op een gegeven moment niet meer kon vanwege een langdurig geblesseerd paard. Ik vind opleiden het mooiste, ergens naar toe trainen en samen groeien in de samenwerking met elkaar.

manubres schreef:

Zelf heb ik al langer geleden een enorme ommezwaai gemaakt...toen ik wegens (gezondheids) omstandigheden moest stoppen met rijden. Ik merkte toen pas dat rijden eigenlijk een verslaving is. Het maakt gelukshormonen aan en zonder dat is het leven een stuk zwaarder. Ik viel in een gat, had letterlijk hartepijn en ik droomde elke dag dat ik weer op een paardenrug kon zitten.
Maar na een half jaar maakte de afkickverschijnslen plaats voor bewustwording...

De dingen waar ik heel anders naar ben gaan kijken:
Ik vind een paard in een trailer stoppen niet meer de normaalste zaak van de wereld.
Laat staan uren op een concours terrein wachten tot de baas vindt dat ze naar huis wil.
Ik wil geen ijzer meer in de paardenmond.
Ik wil geen sporen meer aan mijn voet.
Ik wil mijn paard geen domme dingen leren zoals; een hulp is gelijk reactie anders versterk ik hem.
Ik wil niet dat een paard precies doet wat ik wil.
De manier van (hoe het bij veel paarden gaat) beleren vind ik raar; elk paard vindt het erg om uit zijn vertrouwde omgeving gehaald te worden en dan voor zoiets spannends als beleren breng je het paard naar een vreemde stal, vreemde mensen. Als er nou eerst tijd was voor kennismaken en grondwerk (wat gelukkig steeds vaker gebeurt), maar vaak is het longeren met zadel en hup erop en bit er ook al in.
Paarden die gelijk in een houding worden gedwongen, die zo nooit leren op eigen benen te lopen.
De keuring waar paarden met de zweep rond worden gejaagd.
Keuringen en veilingen waar veulentjes uit de wei worden getrokken.
Met je paard naar de keuring en dan voor dat ene moment, benen en staart scheren, op stal zetten terwijl ze normaal buiten lopen en op dieet zetten...
Bizar dat paarden de wereld over worden gevlogen voor 1-2 of hooguit drie proefjes.
De metershoge hindernissen waar ze overheen moeten springen, met al het geruk in de mond.
De dressuur waarbij de voorbenen steeds hoger moeten, waardoor paarden met holle ruggen gaan lopen en waarbij de achterbenen niet meer meekomen.

Of we helemaal moeten stoppen? Ik denk uiteindelijk dat rijden op den duur misschien verboden gaat worden. Maar er is denk ik nog zoveel tussen nu en niks. Niet alleen bij de sport maar ook bij de amateur. Een goed zadel is bijvoorbeeld van groot belang...maar daar hebben de meesten geen geld voor (over). Belangrijker zijn de dure kleding, dekjes en andere uiterlijkheden waar een paard niks aan heeft. Ik kocht ook eerst tweedehands zadels en legde ook een zadel op verschillende paarden. Een aangepast zadel was een rib uit mijn lijf, maar een paard heeft er recht op...en een ruiter trouwens ook.

Verder denk ik dat er veel winst te behalen is in de sport. Stang en trens verbieden en meer gaan jureren op juiste biomechanica. Het thuis rijden van proefjes stimuleren en geen wedstrijden meer waarbij paarden de wereld over moeten reizen. Laat paarden zoveel mogelijk thuis in hun vertrouwde omgeving.

Met mijn nieuwe (groene) paard ben ik vooral bezig gegaan met werk aan de hand en lange lijnen. Het is zo ontzettend leuk om te doen, dat ik het rijden niet eens echt miste. Met werk aan de hand heb ik haar lichaam soepeler, sterker en recht gerichter gemaakt. Daarna ben ik er pas op gaan zitten met touwhalster en leadrope...En ben haar gaan beleren in alle rust en vrijheid...losse teugels en als zij links wilde gingen we links en als ik rechts wilde vroeg ik haar of ze rechts wilde. En soms gaan we dan nog even links en dan weer proberen naar rechts. Zelfs als ik op wil stappen vraag ik toestemming...Ja, wie had dit ooit gedacht. Had je me dit 5 jaar geleden gezegd dan had ik je voor gek verklaard. Maar het is zo'n verademing om samen te werken met mijn paard, het geeft het ultieme gevoel van teamwerk, van samen-een en van respect voor elkaar.

Ik denk dat als je je eigen belangen volledig uit kan schakelen pas echt kan gaan zien wat een paard nodig heeft.

Soms sluipt er bij mij ook nog wel eens een ego dingetje in, maar ben me daar van bewust en dan probeer ik mezelf erop aan te spreken..

superpony schreef:

Loretta schreef:

Dat is gelijk het hele probleem. Wat is tegenwoordig nog geen discussie?
Als ze alles met dieren verboden is wat is dan het volgende. Voetbal verbieden?

Bij voetbal zijn ook al vele jaren discussies. Heb bij een voetbalvereniging gewerkt en al jaren wil men af van de jeugdselecties. Onze zoon zat in de selectie vanaf zijn 7/8e ongeveer en dat blijkt veel te zwaar te zijn en ook achterstanden te geven in de groei.
Maar heel veel ouders hebben er maling aan en zeker als een kind op niveau gaat voetballen zijn veel kinderen ( net als menig dier bijv ) slechts nog pionnen van de volwassenen.

Koppen is ook al even een discussie.

Elisa2 schreef:

Nou inderdaad, imo zijn er in dit land teveel mensen.

Dierentuinen ook, als de dieren genoeg leefruimte hebben dan hebben ze het beter dan in de natuur hoor. Men staat tegenwoordig zo ver van de natuur af dat ze er aan voorbij gaan hoe hard de natuur is en dat het vaak een kwestie is van eten of gegeten worden.

Het gaat niet alleen om dit land. Nederland zal echt niet als eerste en enige paardrijden of paarden houden gaan verbieden.

Dierentuinen hebben echt niet voldoende ruimte. Hoe zie je dat voor je? Als je meerdere rassen wil "bewaren" heb je toch per paard aardig wat ruimte nodig.

Dierentuinen hebben ook niet genoeg geld om uit te breiden en meer dieren erbij te nemen, zoals; paarden, koeien, varkens en schapen bijv.
Dan houdt het bestaan grotendeels op voor veel dieren.

Mensen mochten vroeger bijv ook nog een aap bezitten.

Maar het zal tijd kosten. Er zijn nu veel teveel paarden. Of anders; teveel mensen die denken dat ze een paard moeten/mogen bezitten.

Loretta schreef:

herr_balou schreef:

In dit land zijn veel te veel paarden..

Dat ligt er maar net aan hoenje het bekijkt. Er is tegenwoordig juist een tekort aan paarden daarom zijn de prijzen enorm gestegen

herr_balou schreef:

Loretta schreef:

Dat ligt er maar net aan hoenje het bekijkt. Er is tegenwoordig juist een tekort aan paarden daarom zijn de prijzen enorm gestegen

Ik bekijk het vanuit de ruimte die beschikbaar is voor die vele paarden en ik vind dat om te huilen. Ik kom door heel het land (behalve limburg en enkele waddeneilanden) en zie zelden paarden met écht voldoende ruimte. Direct naast waar ik woon staan enkele paarden een paar uur per dag op een postzegeltje weide of paddock, allemaal gescheiden van elkaar, dat vind ik een zeer treurige aanblik. Merries worden uitgemolken met ieder jaar een veulen. De trainingen zijn geen prettige aanblik. Daar is niks samenwerking aan maar gezien de verkopen zal het wel als zodanig gejureerd worden...
In de omgeving zijn nog een aantal stallen. Ook daar zie ik veel te veel paarden op voor die aantallen te weinig grond. Om nog maar te zwijgen over de winterperiode, want dan komen ze helemaal niet buiten.
Je kunt het allemaal normaal vinden, maar dat is het niet.

Achterom schreef:

Tja, als je woonomgeving die is aangegeven op je profiel klopt, dan snap ik je opmerking. Maar hoe is niet meer rijden een oplossing voor dat probleem? Want in mijn ogen is jouw probleem onderdeel van een groter probleem: teveel mensen en teveel wensen met te weinig ruimte.

[***] schreef:

manubres schreef:

Zelf heb ik al langer geleden een enorme ommezwaai gemaakt...toen ik wegens (gezondheids) omstandigheden moest stoppen met rijden. Ik merkte toen pas dat rijden eigenlijk een verslaving is. Het maakt gelukshormonen aan en zonder dat is het leven een stuk zwaarder. Ik viel in een gat, had letterlijk hartepijn en ik droomde elke dag dat ik weer op een paardenrug kon zitten.
Maar na een half jaar maakte de afkickverschijnslen plaats voor bewustwording...

De dingen waar ik heel anders naar ben gaan kijken:
Ik vind een paard in een trailer stoppen niet meer de normaalste zaak van de wereld.
Laat staan uren op een concours terrein wachten tot de baas vindt dat ze naar huis wil.
Ik wil geen ijzer meer in de paardenmond.
Ik wil geen sporen meer aan mijn voet.
Ik wil mijn paard geen domme dingen leren zoals; een hulp is gelijk reactie anders versterk ik hem.
Ik wil niet dat een paard precies doet wat ik wil.
De manier van (hoe het bij veel paarden gaat) beleren vind ik raar; elk paard vindt het erg om uit zijn vertrouwde omgeving gehaald te worden en dan voor zoiets spannends als beleren breng je het paard naar een vreemde stal, vreemde mensen. Als er nou eerst tijd was voor kennismaken en grondwerk (wat gelukkig steeds vaker gebeurt), maar vaak is het longeren met zadel en hup erop en bit er ook al in.
Paarden die gelijk in een houding worden gedwongen, die zo nooit leren op eigen benen te lopen.
De keuring waar paarden met de zweep rond worden gejaagd.
Keuringen en veilingen waar veulentjes uit de wei worden getrokken.
Met je paard naar de keuring en dan voor dat ene moment, benen en staart scheren, op stal zetten terwijl ze normaal buiten lopen en op dieet zetten...
Bizar dat paarden de wereld over worden gevlogen voor 1-2 of hooguit drie proefjes.
De metershoge hindernissen waar ze overheen moeten springen, met al het geruk in de mond.
De dressuur waarbij de voorbenen steeds hoger moeten, waardoor paarden met holle ruggen gaan lopen en waarbij de achterbenen niet meer meekomen.

Of we helemaal moeten stoppen? Ik denk uiteindelijk dat rijden op den duur misschien verboden gaat worden. Maar er is denk ik nog zoveel tussen nu en niks. Niet alleen bij de sport maar ook bij de amateur. Een goed zadel is bijvoorbeeld van groot belang...maar daar hebben de meesten geen geld voor (over). Belangrijker zijn de dure kleding, dekjes en andere uiterlijkheden waar een paard niks aan heeft. Ik kocht ook eerst tweedehands zadels en legde ook een zadel op verschillende paarden. Een aangepast zadel was een rib uit mijn lijf, maar een paard heeft er recht op...en een ruiter trouwens ook.

Verder denk ik dat er veel winst te behalen is in de sport. Stang en trens verbieden en meer gaan jureren op juiste biomechanica. Het thuis rijden van proefjes stimuleren en geen wedstrijden meer waarbij paarden de wereld over moeten reizen. Laat paarden zoveel mogelijk thuis in hun vertrouwde omgeving.

Met mijn nieuwe (groene) paard ben ik vooral bezig gegaan met werk aan de hand en lange lijnen. Het is zo ontzettend leuk om te doen, dat ik het rijden niet eens echt miste. Met werk aan de hand heb ik haar lichaam soepeler, sterker en recht gerichter gemaakt. Daarna ben ik er pas op gaan zitten met touwhalster en leadrope...En ben haar gaan beleren in alle rust en vrijheid...losse teugels en als zij links wilde gingen we links en als ik rechts wilde vroeg ik haar of ze rechts wilde. En soms gaan we dan nog even links en dan weer proberen naar rechts. Zelfs als ik op wil stappen vraag ik toestemming...Ja, wie had dit ooit gedacht. Had je me dit 5 jaar geleden gezegd dan had ik je voor gek verklaard. Maar het is zo'n verademing om samen te werken met mijn paard, het geeft het ultieme gevoel van teamwerk, van samen-een en van respect voor elkaar.

Ik denk dat als je je eigen belangen volledig uit kan schakelen pas echt kan gaan zien wat een paard nodig heeft.

Soms sluipt er bij mij ook nog wel eens een ego dingetje in, maar ben me daar van bewust en dan probeer ik mezelf erop aan te spreken..

Bijzonder herkenbaar.
Ik weet niet exact wanneer bij mij "het moment" daar was, maar ik kan mezelf zo herkennen in jouw verhaal. Ik ga me steeds vaker afvragen of we überhaupt wel op een paard moeten gaan zitten. Ik doe het nog wel, maar zeker met andere intenties dan voorheen.
Interessant topic.

herr_balou schreef:

In dit land zijn veel te veel paarden..


Dat ligt er maar net aan hoenje het bekijkt. Er is tegenwoordig juist een tekort aan paarden daarom zijn de prijzen enorm gestegen

Ik bekijk het vanuit de ruimte die beschikbaar is voor die vele paarden en ik vind dat om te huilen. Ik kom door heel het land (behalve limburg en enkele waddeneilanden) en zie zelden paarden met écht voldoende ruimte. Direct naast waar ik woon staan enkele paarden een paar uur per dag op een postzegeltje weide of paddock, allemaal gescheiden van elkaar, dat vind ik een zeer treurige aanblik. Merries worden uitgemolken met ieder jaar een veulen. De trainingen zijn geen prettige aanblik. Daar is niks samenwerking aan maar gezien de verkopen zal het wel als zodanig gejureerd worden...
In de omgeving zijn nog een aantal stallen. Ook daar zie ik veel te veel paarden op voor die aantallen te weinig grond. Om nog maar te zwijgen over de winterperiode, want dan komen ze helemaal niet buiten.
Je kunt het allemaal normaal vinden, maar dat is het niet.

superpony schreef:

En waar stopt het? Als we ons nek uitsteken voor paarden, waarom niet voor katten en honden? Waarom hoeven honden, geen hond te zijn?
We hebben zoveel zogenaamde experts en kenners, maar allemaal voor de mens bedacht, dat de hond zich kan aanpassen aan een huis situatie.. Dat de mens ermee kan rondlopen. Dat de hond luistert naar de mens.

Ik vraag me af of veel mensen wel echt welzijn en verbetering willen, want als het ten koste gaat van hun eigen situatie en wensen, mag je niks zeggen.

[***] schreef:

@MO horse, in mijn geval denk ik dat het komt door voortschrijdend inzicht en leeftijd .

Eerlijk gezegd kan ik voor mezelf niet meer goed verantwoorden waarom ik op mijn lieve paard ga zitten, een hoofdstel met of zonder bit omdoe en dan figuren ga rijden omdat ik het wil. Mijn benen in haar buik druk om haar te laten wijken voor druk enz enz.
Als ik op wedstrijd ga, ben ik toch altijd wat gespannen, ik wil toch laten zien hoe goed mijn paard de "kunstjes" kan uitvoeren en daardoor rijd ik "anders" dan thuis. Mijn paard raakt daardoor gespannen, maar man wat gaat ze dan lopen! En dat kan ik voor mijzelf en naar mijn paard toe niet verklaren, laat staan verantwoorden.

Ik zie vaak mensen op wedstrijd hun paard knuffelen als ze bij de trailer staan, maar als ze de ring ingaan MOET hun oh zo geliefde vriend doen wat ze willen, desnoods met een iets stevigere ophouding, wat harder inkomen met een been e.d.
Begrijp me niet verkeerd, dit is een constatering en geen verwijt naar anderen, ik heb dit immers jaaaaaaren zelf gedaan.....
Ik kan het alleen nu niet meer. Ik poets, knuffel, probeer dmv een clicker wat kunstjes te doen, heb al wat lessen in grondwerk genomen en ik zie wel wat we verder nog gaan doen. Een enkele keer zadel ik nog weleens op, maar ik beleef er weinig tot geen plezier meer aan.

En dan de opmerking: "Dressuur is er voor het paard, het paard niet voor de dressuur", is natuurlijk onzin. Als wij er niet op willen gaan zitten dan heeft het paard de dressuur niet nodig.