DuoPenotti schreef:Wat de reden ook is van die taktfouten. Een proef als dat hoort niet zo hoog te scoren. Het is geen B meer.
Bij elk van die oefening hoort een 2 te staan. En dat is onmogelijk omhoog te halen als dat echt gegeven zou zijn.
Prima. En wat voor cijfer geef je dan aan eentje die zo tegen de hand komt dat die de ruiter bijna een bloedneus slaat, bokt, steigert, naar het been slaat, zich omdraait of aan de kletter gaat?
Het filmpje van Toto Jr kan ik niet bekijken, dus even in het algemeen. Als de oefening in de basis wordt uitgevoerd voor een 8 (bijvoorbeeld lengtebuiging, parallel, oprichting, verzameling, rechtgerichtheid). Maar helaas, er zijn wat taktfouten. Is het dan een 6 of een 2? En als je zegt een 2, dan straf je taktfouten dus af met -6 (8-6=2).
Wat geef je dan bij uitvoering voor een 5 (bijvoorbeeld mist lengtebuiging, teveel op de voorhand) met dezelfde taktfouten? Ook een 2 (dus -3), of straf je dat ook af met -6? Dan moet je dus -1 geven (als dat zou kunnen).
Of vind je dat taktfouten gewoon altijd een 2 moeten zijn?
Waarom vind je het dan eerlijk om fouten bij een hogere moeilijkheidsgraad van de uitvoering zwaarder te straffen dan bij een lagere moeilijkheidsgraad?
(Uitvoering voor een 8 kost gewoonlijk meer moeite dan voor een 5).
Ik ben heel benieuwd hoe je dit ziet.


Dat vraag ik me dus ook af. En wat ik me afvraag wat heeft Paul Schockemöhle op stal staan als nazaten van Totilas . Want als de Duitse top zoals Helen en anderen met dit soort paarden gaat rijden, dan vrees ik dat Nl niet eens meer in de buurt komt van de prijzen de komende jaren wat verder weg in de toekomst. 
Maar de piaffe hier viel me enorm op. Vooral omdat Toto Jr precies hetzelfde liet zien. Kleine wijziging in manier van trainen geweest wellicht. 
. Jureren is niet het afbranden he? Je moet ook de positieve dingen kunnen benoemen bij (elke) combinatie.
. Ik kan er niet aan wennen bij Edward.