Bokt.nl

LiselotZorro schreef:

Dammie schreef:

Manegeruiter hier.
Voor degenen hierboven die menen dat elke ruiter zelf ook verantwoordelijk is om theorie op te pikken, hoe dan?
De meeste boeken over paardrijden zijn 100% abacadabra en stikken van het ouderwetse en onbegrijpelijke taalgebruik.
Wat voorwaart neerwaarts is, aanleuning en weet ik wat, wordt dan uitgelegd in slecht vertaald Duits.
Met onduidelijke plaatjes erbij.

Alsjeblieft, ik las die boeken op de basisschool en toen was er nog geen Google! Je kunt toch gewoon opzoeken wat het betekent?


Ik moet wel zeggen dat ik eigenlijk pas sinds kort besef hoe goed ik manegeles heb gehad. Eigenlijk na het uitwisselen van ervaring met de plaatselijke manege met een meisje van 16. Ik kreeg regelmatig (verschrikkelijke!!) zitles bijvoorbeeld. In de les baalde ik altijd als een stekker, maar ik ben toch wel heel blij dat ik het gehad heb.

Rex_Rolfo schreef:

haha, liedje89, prachtig geschreven. Ik hou er wel van als de pen in het vitriool gedoopt wordt, vooral natuurlijk bij een discussiestuk.

Punt is dat TS geen les gaf aan een groepje manegeruiters maar aan de toekomstige instructeurs van die manegeruiters. Mensen waarvan je toch een redelijke basis mag verwachten. Daarbij is ook TS niet vies van een stijlfiguur, het is immers een opiniestuk, geen dissertatie.

996981 schreef:

Wij hebben schijnbaar een andere definitie van goed leren paardrijden en dat is niet erg. Nergens in je post heb je het in mijn ogen écht goed leren paardrijden aan kinderen. Je zegt precies hetzelfde als ik: de kinderen leren hoe ze er niet afvallen. Heel veel meer kun je bij de meeste kinderen niet.

En ja, ik geef kinderlessen drie uur per week, op een rijvereniging. Kinderen tussen de 7 en 16 jaar. Pas rond de leeftijd van 11/12 merk je dat kinderen inhoudelijk meer informatie kunnen verwerken en lichamelijk in staat zijn invloed uit te gaan oefenen op het gaan van hun pony. Dat is ook logisch, want rond die leeftijd maakt een kind cognitief en motorisch grote sprongen.

Sommige van die kinderen rijden ook voor die leeftijd van 12 al verdienstelijk mee op concours. Ze kunnen allemaal een parcoursje springen en de jongste die z dressuur rijdt is 11. Heel knap, maar rijdt die écht goed? Neen. Ze heeft nog geen idee wat ze precies doet en waarom. Kun je haar dat kwalijk nemen? Absoluut niet.


Ik was zelf ook 12 toen ik voor het eerst z reed. Hartstikke leuk, maar ook ik had geen idee wat ik precies aan het doen was en waarom. Ja, omdat het zo in het proeven boekje stond. En dat is op die leeftijd helemaal prima en meer dan voldoende.

Het heeft echter helemaal niets met echt goed rijden te maken.

liedje89 schreef:

Rex_Rolfo schreef:

haha, liedje89, prachtig geschreven. Ik hou er wel van als de pen in het vitriool gedoopt wordt, vooral natuurlijk bij een discussiestuk.

Punt is dat TS geen les gaf aan een groepje manegeruiters maar aan de toekomstige instructeurs van die manegeruiters. Mensen waarvan je toch een redelijke basis mag verwachten. Daarbij is ook TS niet vies van een stijlfiguur, het is immers een opiniestuk, geen dissertatie.

Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat deze leerlingen allemaal een ambitie hebben om instructeur te worden, deze opleiding is breder, als je iets wilt met houderij/fokkerij in het algemeen kan je zo'n opleiding ook volgen en zijn dit soort onderdelen zijn waarschijnlijk ook gewoon verplicht? Bovendien hangt deze vrouw nu de vuile was buiten en richt ze zich daarbij niet op de opleiders maar maakt ze gewoon haar leerlingen belachelijk. Deze "volwassen" vrouw en "professional" schrijft hier naar mijn idee gewoon als een ordinaire internet pestkop, die leerlingen zijn waarschijnlijk maar een jaar of 18 . Deze meiden kunnen dit artikel ook gewoon lezen ? Blijkbaar is het volkomen normaal om zo met je leerlingen om te gaan en is het zeer verbazend dat leerlingen niet van heidenen en verre naar je toe trekken.

Wie wil dat nu niet op het internet kunnen lezen, in een leuke stijlfiguur, dat je belachelijk bent, en dat je ambities zo mogelijk nog belachelijker zijn . Ik bedoel ik hoop natuurlijk van harte dat mijn instructeur morgen op het internet schrijft dat ik bijvoorbeeld, de stille hand heb van iemand met vergevorderde Parkinsons of het reactie vermogen van een al lang overleden luiaard Wellicht heeft hij als echte professional wel betere stijlfiguren. Hoewel het in mijn geval dan wel jammer is dat ik gewoon iets met computers doe en mijn carrière er dan niet vanaf hangt, want dat voegt natuurlijk nog een laagje humor toe waardoor ik thuis echt over de grond zou rollen van het lachen . Ik hoop dat die meiden met vallen geen ribben hebben gekneusd enzo , want dat is natuurlijk wel vervelend als je daarna zo moet lachen om de leuke stijlfiguren waarmee je word vernederd op het internet. Dan zou het best eens pijnlijk kunnen zijn, dat iemand met autoriteit in je vakgebied, waar je respect voor hebt had, je zo hilarisch te kijk zet.

superpony schreef:

996981 schreef:

Wij hebben schijnbaar een andere definitie van goed leren paardrijden en dat is niet erg. Nergens in je post heb je het in mijn ogen écht goed leren paardrijden aan kinderen. Je zegt precies hetzelfde als ik: de kinderen leren hoe ze er niet afvallen. Heel veel meer kun je bij de meeste kinderen niet.

En ja, ik geef kinderlessen drie uur per week, op een rijvereniging. Kinderen tussen de 7 en 16 jaar. Pas rond de leeftijd van 11/12 merk je dat kinderen inhoudelijk meer informatie kunnen verwerken en lichamelijk in staat zijn invloed uit te gaan oefenen op het gaan van hun pony. Dat is ook logisch, want rond die leeftijd maakt een kind cognitief en motorisch grote sprongen.

Sommige van die kinderen rijden ook voor die leeftijd van 12 al verdienstelijk mee op concours. Ze kunnen allemaal een parcoursje springen en de jongste die z dressuur rijdt is 11. Heel knap, maar rijdt die écht goed? Neen. Ze heeft nog geen idee wat ze precies doet en waarom. Kun je haar dat kwalijk nemen? Absoluut niet.


Ik was zelf ook 12 toen ik voor het eerst z reed. Hartstikke leuk, maar ook ik had geen idee wat ik precies aan het doen was en waarom. Ja, omdat het zo in het proeven boekje stond. En dat is op die leeftijd helemaal prima en meer dan voldoende.

Het heeft echter helemaal niets met echt goed rijden te maken.

Tja, ik leer kinderen echt wel meer dan niet eraf vallen.

Het gaat er ook helemaal niet om wat ze kunnen begrijpen of wanneer ze goed leren rijden.

Het gaat erom dat als je begint met een goede basis, dat er gewoon in zit. Misschien begreep ik het pas op mn 12e, misschien pas op mn 30e. Maar het paardrijden zit in mijn systeem.

Ik heb veel mensen les gegeven zonder goede basis, veel mensen met spanning en angsten. Heel veel mensen moeten vooral veel dingen afleren. En dat is gewoon niet nodig als de basis goed gelegd wordt.

Ik denk dat heel veel mensen van 20, 30, 40 en ouder niet eens weten wat ze doen en waarom. Ook door slechte lessen.
Slechte lessen zijn ook vaak niet motiverend.

Ik kwam een tijdje bij wat mensen thuis die pony's voor de kinderen hadden gekocht, want moeders had dat nooit gehad, de kinderen hadden al 3-5jr manegeles, dus moest kunnen.
Nou, echt..............vreselijk. Weggegooid geld. Ik heb les gegeven op maneges en had gewoon plaatsvervangende schaamte hoe ze reden.
En dat ze moeten leren is volkomen normaal, maar je praat ook met mensen en je hoort ook wat ze hebben geleerd, waarom etc. Ja, maar we moesten.............dat dus.

Definitie van goed leren paardrijden zit niet zo heel veel ruimte in. Er is gewoon anatomische kennis hoe paarden het beste zouden moeten lopen. Ook hebben we ervaring en kennis hoe paarden leren, reageren etc. Dan ga je kijken hoe we dat als mens kunnen aansturen. Hoe krijg ik een paard in de gangen, tot stoppen, in zijgangen etc.

Kinderen zijn heel erg goed in leren paardrijden. Je hoeft niet alles ingewikkeld uit te leggen om ze dingen bij te brengen. Ze zijn een spons en ontwikkelen waar je bij staat. Wat denk je dat ze van hun 4e tm 12e op de basis school doen?

Daarbij, zijn sommige kinderen super gemotiveerd. Moet je eens gaan kijken hoe het bij voetbal gaat als je zoon een talentje is met 6-8jr. En dat bal gevoel gaat niet meer weg.

Maar goed, ik heb natuurlijk zelf een inmiddels volwassen kind en een bergje meer levenservaring inmiddels. Toen ik 20 was, dacht ik ook heel anders over het lesgeven.

MightyMike schreef:

... Waar de 1 zweert bij een harde hand en op druk rijd, doet een ander dat helemaal niet. Voor de mensen die beginnen, is het dan soms zoeken wat het beste bij je past en juist is.
...

996981 schreef:

En jij gaat kinderen van <12 uitleggen waarom het belangrijk is dat ze hun pony op een bepaalde manier rijden, hoe dat moet voelen, hoe dat eruit moet zien, waarom het beter is voor de pony dat hij zo loopt, hoe we weten dat het beter is dat hij zo loopt etc, hoe ze dat gaan bereiken, welke effecten het op de pony heeft als ze wel of niet goed rijden, wat ze moeten doen als het anders voelt, welke oefening ze wanneer en op welke manier en op welk moment moeten rijden en welke hulpen daarbij horen etc?

Wat dát is voor mij goed paardrijden. Bewust bezig zijn met de fysieke en mentale ontwikkeling van je paard. Zorgen dat het paard lichaamsbewust wordt en dat je hier als ruiter zoveel mogelijk controle over krijgt, waardoor je het paard kan helpen “de beste versie van zichzelf” te worden en fysiek gezond kan houden door de juiste belasting.

Succes met jonge kinderen dat bijbrengen. Ik pas. Maar dat zal waarschijnlijk liggen aan m’n jongere leeftijd.

Koetje_boe schreef:

Ik denk vooral dat er heel veel jongens en meiden zijn niet tegen kritiek kunnen, en hulp als kritiek zien. En zo ook les hebben (gehad). Dus die gaan er zelf dan ook weinig mee gaan doen. Volgens het argument: zo heb ook les gehad.

superpony schreef:

996981 schreef:

En jij gaat kinderen van <12 uitleggen waarom het belangrijk is dat ze hun pony op een bepaalde manier rijden, hoe dat moet voelen, hoe dat eruit moet zien, waarom het beter is voor de pony dat hij zo loopt, hoe we weten dat het beter is dat hij zo loopt etc, hoe ze dat gaan bereiken, welke effecten het op de pony heeft als ze wel of niet goed rijden, wat ze moeten doen als het anders voelt, welke oefening ze wanneer en op welke manier en op welk moment moeten rijden en welke hulpen daarbij horen etc?

Wat dát is voor mij goed paardrijden. Bewust bezig zijn met de fysieke en mentale ontwikkeling van je paard. Zorgen dat het paard lichaamsbewust wordt en dat je hier als ruiter zoveel mogelijk controle over krijgt, waardoor je het paard kan helpen “de beste versie van zichzelf” te worden en fysiek gezond kan houden door de juiste belasting.

Succes met jonge kinderen dat bijbrengen. Ik pas. Maar dat zal waarschijnlijk liggen aan m’n jongere leeftijd.

Nee, dat zeg ik nergens.

Dan moet je nog leren hoe je kinderen op een goede manier een goede basis kan bijbrengen. En ja, dat kan ook spelenderwijs.
Is met gewone school net zo. Ze leren en ontwikkelen passend bij leeftijd, leerling, niveau.

Die laatste zin ga ik maar niet op in. Heb meer jaren ervaring in lesgeven dan dat jij oud bent.

En ja, dan is het een leeftijds verschil. Je gaat namelijk op een gegeven moment ook zelf meer leren hoe je dingen beter of anders kan aanpakken. Hoe je elk individu kan bereiken, iets kan leren, ook in een groep.

En nogmaals; Ik kreeg les va mijn 5e. Heel anders dan wat ik nu vaak voorbij zie komen. Voor deze tijd veel te streng, want mensen kunnen niks meer hebben. Maar heb er nooit last van gehad of onder geleden.

Ik hoor je over 20jaar nog wel hoeveel je verandert bent, wat je zelf bent gaan inzien etc. Je zal nog weleens terugdenken, wat was ik jong en dacht ik alles al te weten. Dat is nooit zo. Als ik nu door zou gaan met lesgeven, is het over 10jr ook voor mij weer anders.

Kelly_ann schreef:

Inderdaad, cognitief en motorisch sla je echt de plank mis als je alle theorie met ze gaat uitpluizen en navolgen.

Soms leren kinderen nog het meeste als de juf gewoon haar mond houdt en ze tikkertje laat spelen. Of op je verzzorgshet aan een halster door de boomgaard laat crossen.

MightyMike schreef:

... Waar de 1 zweert bij een harde hand en op druk rijd, doet een ander dat helemaal niet. Voor de mensen die beginnen, is het dan soms zoeken wat het beste bij je past en juist is.
...

Ik weet bijna zeker dat niemand de ambitie heeft om zwaar op de hand te moeten rijden. Of zelfs om dat te horen....
Iedereen wil goed zijn in wat hij doet. En lees half dit topic en het forum maar door over wat we zelf vinden dat correct is. En dan hoe we vinden dat anderen het incorrect doen.

Elisa2 schreef:

Weet je wel hoe moeilijk het is om als instructeur het goed te doen voor iedereen? iedereen leert anders, soms leg je iets uit en het komt niet aan. Moet je het op een andere manier uitleggen, soms is de tijd nog niet rijp en komt het nog steeds niet aan maar een paar maanden later wel. Het is zo makkelijk om af te geven terwijl het eigenlijk een complexe dynamiek is die van verscillende factoren afhankelijk is. (rijniveau ruiter, denkniveau ruiter, hoe iemand met spanning en frustratie omgaat, niveau paard, karakter paard, motivatie van de ruiter etc.)

Als instructeur heb je ook zelfreflectie nodig inderdaad, zoals ik weet dat ik nooit kinderen les heb kunnen geven. Daarvoor moet je imo namelijk goed met kinderen om kunnen gaan, weten hoe zij leren. Spelenderwijs de basis leren op hun niveau met uitleg zodat ze het snappen zonder dat het te ingewikkeld wordt. Geldt ook voor beginners, dat is ook weer een hele andere manier van lesgeven.

Ook leren sommige mensen juist als hun zelfvertrouwen groeit terwijl andere pas gemotiveerd raken als er streng ingegrepen wordt. Ook daarvoor moet je als instructeur zo wat een psychologie graad hebben en een kameleon kunnen zijn. Oftewel, goed lesgeven is een vak apart.

Koetje_boe schreef:

Ik denk vooral dat er heel veel jongens en meiden zijn niet tegen kritiek kunnen, en hulp als kritiek zien. En zo ook les hebben (gehad). Dus die gaan er zelf dan ook weinig mee gaan doen. Volgens het argument: zo heb ook les gehad.

ikke schreef:

Elisa2 schreef:

Weet je wel hoe moeilijk het is om als instructeur het goed te doen voor iedereen? iedereen leert anders, soms leg je iets uit en het komt niet aan. Moet je het op een andere manier uitleggen, soms is de tijd nog niet rijp en komt het nog steeds niet aan maar een paar maanden later wel. Het is zo makkelijk om af te geven terwijl het eigenlijk een complexe dynamiek is die van verscillende factoren afhankelijk is. (rijniveau ruiter, denkniveau ruiter, hoe iemand met spanning en frustratie omgaat, niveau paard, karakter paard, motivatie van de ruiter etc.)

Als instructeur heb je ook zelfreflectie nodig inderdaad, zoals ik weet dat ik nooit kinderen les heb kunnen geven. Daarvoor moet je imo namelijk goed met kinderen om kunnen gaan, weten hoe zij leren. Spelenderwijs de basis leren op hun niveau met uitleg zodat ze het snappen zonder dat het te ingewikkeld wordt. Geldt ook voor beginners, dat is ook weer een hele andere manier van lesgeven.

Ook leren sommige mensen juist als hun zelfvertrouwen groeit terwijl andere pas gemotiveerd raken als er streng ingegrepen wordt. Ook daarvoor moet je als instructeur zo wat een psychologie graad hebben en een kameleon kunnen zijn. Oftewel, goed lesgeven is een vak apart.

Daar maak je toch een cruciale denkfout.

Je doet het namelijk nooit goed bij iedereen.
Er zullen altijd mensen zijn die je waarderen op wat en hoe je te melden hebt en er zijn mensen waar je nooit mee uit de voeten zult kunnen.

Het is net de echte wereld

Gini schreef:

Koetje_boe schreef:

Ik denk vooral dat er heel veel jongens en meiden zijn niet tegen kritiek kunnen, en hulp als kritiek zien. En zo ook les hebben (gehad). Dus die gaan er zelf dan ook weinig mee gaan doen. Volgens het argument: zo heb ook les gehad.

Wanneer hulp blijkbaar veelvuldig als kritiek gezien wordt door de toehoorder, ligt dat dan alleen aan die ontvangers van de boodschap? Of zou dat ook een leermoment voor de verzender van de boodschap kunnen zijn, moment van zelfreflectie als het ware?
Als ik soms zie hoe in sommige (rijtechnische) topics "hulp" gegeven wordt, dan snap ik wel dat er niet veel mee gedaan wordt door die jongens en meiden. Als het je doel is om te helpen en je merkt meerdere keren tegenstand, dan zou je het issue ook bij de manier waarop je helpt kunnen zoeken.

superpony schreef:

996981 schreef:

En jij gaat kinderen van <12 uitleggen waarom het belangrijk is dat ze hun pony op een bepaalde manier rijden, hoe dat moet voelen, hoe dat eruit moet zien, waarom het beter is voor de pony dat hij zo loopt, hoe we weten dat het beter is dat hij zo loopt etc, hoe ze dat gaan bereiken, welke effecten het op de pony heeft als ze wel of niet goed rijden, wat ze moeten doen als het anders voelt, welke oefening ze wanneer en op welke manier en op welk moment moeten rijden en welke hulpen daarbij horen etc?

Wat dát is voor mij goed paardrijden. Bewust bezig zijn met de fysieke en mentale ontwikkeling van je paard. Zorgen dat het paard lichaamsbewust wordt en dat je hier als ruiter zoveel mogelijk controle over krijgt, waardoor je het paard kan helpen “de beste versie van zichzelf” te worden en fysiek gezond kan houden door de juiste belasting.

Succes met jonge kinderen dat bijbrengen. Ik pas. Maar dat zal waarschijnlijk liggen aan m’n jongere leeftijd.

Nee, dat zeg ik nergens.

Dan moet je nog leren hoe je kinderen op een goede manier een goede basis kan bijbrengen. En ja, dat kan ook spelenderwijs.
Is met gewone school net zo. Ze leren en ontwikkelen passend bij leeftijd, leerling, niveau.

Die laatste zin ga ik maar niet op in. Heb meer jaren ervaring in lesgeven dan dat jij oud bent.

En ja, dan is het een leeftijds verschil. Je gaat namelijk op een gegeven moment ook zelf meer leren hoe je dingen beter of anders kan aanpakken. Hoe je elk individu kan bereiken, iets kan leren, ook in een groep.

En nogmaals; Ik kreeg les va mijn 5e. Heel anders dan wat ik nu vaak voorbij zie komen. Voor deze tijd veel te streng, want mensen kunnen niks meer hebben. Maar heb er nooit last van gehad of onder geleden.

Ik hoor je over 20jaar nog wel hoeveel je verandert bent, wat je zelf bent gaan inzien etc. Je zal nog weleens terugdenken, wat was ik jong en dacht ik alles al te weten. Dat is nooit zo. Als ik nu door zou gaan met lesgeven, is het over 10jr ook voor mij weer anders.

996981 schreef:

Sorry, ik lees nergens hoe je dat dan precies allemaal doet en wat voor jou dan wel onder goed lesgeven en rijden valt. Het is vooral een soort wegwuiven van alles wat ik zeg, want jij bent ouder en hebt meer ervaring.

Juist met die ervaring zou je heel specifiek moeten kunnen uitleggen wat je een kind, op welk moment, op welke manier en waarom leert. Dat zie ik nergens en dat vind ik jammer. Niet alleen omdat ik oprecht benieuwd bent hoe jij een kind dan écht goed leert paardrijden, maar ook omdat het de discussie niet ten goede komt.

In mijn ogen is het nog steeds onmogelijk een kind écht goed te leren paardrijden gezien ze daar cognitief en motorisch nog niet toe in staat zijn. Jouw Posts hebben daar nog niets aan kunnen veranderen. Daarnaast hebben de meeste kinderen die insteek ook helemaal niet. Ze willen vooral lol hebben met hun pony en vriendjes. En dat is wat mij betreft een stuk belangrijker. Spelenderwijs werken aan balans en vertrouwen en vanuit daar grenzen gaan verleggen. Je merkt het vanzelf als ze fanatiek zijn en ambitie hebben. Maar ook in dat geval is het in mijn ogen beter ze vooral zo lang mogelijk kind te laten zijn.

De ponytijd is de mooiste die er is. Dat wil ik niet verpesten door aan te komen zetten over anatomie en rijtechniek, bij een kind dat het toch nog niet kan begrijpen, niet omdat ze dom zijn, maar omdat de materie zelfs voor volwassen, die cognitief volledig ontwikkeld zijn, zwaar is. Dat jij dat wel doet vind ik prima, maar is zoals eerder gezegd niet mijn ding ik verwacht ook niet dat ik dat over 20 jaar anders in sta. We zullen zien

MightyMike schreef:

Ik schrijf ook niet zwaar op de hand, maar met een harde hand (gezegde, niets met hand te maken ), dus veel zweep, veel druk, onvriendelijk.

Gini schreef:

Koetje_boe schreef:

Ik denk vooral dat er heel veel jongens en meiden zijn niet tegen kritiek kunnen, en hulp als kritiek zien. En zo ook les hebben (gehad). Dus die gaan er zelf dan ook weinig mee gaan doen. Volgens het argument: zo heb ook les gehad.

Wanneer hulp blijkbaar veelvuldig als kritiek gezien wordt door de toehoorder, ligt dat dan alleen aan die ontvangers van de boodschap? Of zou dat ook een leermoment voor de verzender van de boodschap kunnen zijn, moment van zelfreflectie als het ware?
Als ik soms zie hoe in sommige (rijtechnische) topics "hulp" gegeven wordt, dan snap ik wel dat er niet veel mee gedaan wordt door die jongens en meiden. Als het je doel is om te helpen en je merkt meerdere keren tegenstand, dan zou je het issue ook bij de manier waarop je helpt kunnen zoeken.