Vandaag is Prisco ingeslapen. Na bijna 34 jaar op aarde was het mooi geweest. Het is altijd een moeilijk moment op een beslissing als deze te nemen maar Prisco was nu nog heel helder van geest maar zijn benen wilden de laatste tijd niet meer zo goed. Prisco heeft met Anky de hele wereld gezien. De laatste tien jaar genoot Prisco van zijn pensioen in de wei. Na zijn carrière op het hoogste niveau is Prisco door Petri van Grunsven nog op Z2 niveau uitgebracht. Met Prisco is alles begonnen, van Prisco leerde Anky geduld te hebben. ‘Daarom kan ik zo goed met hete paarden overweg! Dat heb ik aan ‘Prisje’ te danken.’ Anky heeft Prisco zelf opgeleid tot en met Olympisch niveau. Dat ging niet zonder slag of stoot. Er is een boek te schrijven van alle streken die Prisco is zijn leven heeft uitgehaald. Zoals de vijfjarige Prisco was toen Anky hem kreeg, zo was Prisco 28 jaar later nog. Hij had een trukendoos zonder bodem. Enkele anekdotes:
‘Met Prisco ben ik als 12 jarige in de B dressuur begonnen. Menig maal haalde ik het einde van de proef niet omdat hij met het aangalopperen zo hard ging rennen dat ik het hele concoursveld tweemaal had gezien voordat ik weer terug was in mijn ring.’
‘Toen ik Prisco net had, mocht ik alleen rijden als mijn vader erbij was. Was hij er niet, dan werd het longeren. Dat was mogelijk nóg gevaarlijker dan rijden. Aan de longe kwam Prisco geregeld recht op mij af. Ook met rijden haalde Prisco vaak het bloed onder mijn nagels vandaan. Dan zei mijn vader: ‘Afstappen en drie rondjes rond de manege wandelen.’ Daarna mocht ik dan weer opstappen en verder rijden. Ik heb veel gewandeld…’
‘Met Prisco was ik geselecteerd voor de Olympische Spelen in Seoel (1988). De paarden gingen in Nijmegen in quarantaine. Ik was toen 20 jaar. De paarden van de overige teamleden hadden stalbandages om. Dat had ik nog nóóit gezien! Vervolgens ontsnapte Prisco uit het stallencomplex daar en liep hij in het park en waren we hem kwijt!’
‘Sjef werd een aantal jaar geleden geïnterviewd voor de TV. De regisseur vond het leuk als Sjef vertelde met een paard naast hem. Aan Prisco de eer. Hij moest echter uit de wei komen terwijl zijn vriendin, de pony Katrien, in de wei bleef. Daar was Prisco het niet mee eens en onder het interview is Prisco met Sjef eraan vast tot drie maal toe naar de wei teruggerend.’
Prisco is erg oud geworden, toch zal het vast heel moeilijk zijn om zo'n beslissing te maken, Anky is opgegroeid met dit paard, een heel bijzonder dier met karakter! Heel veel sterkte...
een respectabele leeftijd, maar toch jammer dat hij er niet meer is nu. ik heb hem ooi 'live' gezien bij een bezoekje aan de stallen, en hij keek toen ook nog zó wakker uit z'n oogjes, heel bijzonder! boefjes zijn altijd leuker dan gewoon brave paarden.
ik wens Anky en de rest vanaf hier dan ook veel sterkte met hun verlies.
34 jaar is een prachtige leeftijd, dat halen een hoop niet-topsport paarden niet eens. Bewijst toch dat Anky echt wel goed met haar toppers omgaat Sterkte met dit verlies, ondanks dat ze misschien wisten dat het er wel een keer aan ging komen, het zal toch zwaar vallen na al die jaren.
Ben er pas nog langs gereden met vriendin en paardje Vond m toen wel echt oud geworden. 34 is een mooie leeftijd, en denk dat Anky er wel voort vrede mee heeft. Was wel een heerlijk paard om mee te werken volgens mij
Mooie leeftijd zeg! Dat paard heeft vast een fijn leven gehad. En ik vind het petje af dat anky haar sportpaarden houd tot dood. Net als Prisco, bonfire zou ze dat denk ik ook met salinero doen.
Hij heeft een leuk leven gehad en hij heeft een mooie leeftijd bereikt. Maar toch blijft het altijd moeilijk om afscheid te nemen van een dierbaar iets. Sterkte anky!