Bokt.nl

Citaat:

Vanmorgen, 6 uur de wekker, 7 uur was ik op stal. Snel de pony's klaarmaken voor vervoer. 3 stuks gingen er mee. Na dik 2 uur rijden in Ermelo aangekomen. Daar eerst naar het secretariaat gegaan, want op de lijst stond iets verkeerd. Ik zou niet mogen starten in het kampioenschap damesnummer met Reedhill's Mister Michael, maar stond ineens wel op die lijst. Aangezien er ook enkele gewone rubrieken waren zou ik met deze pony in een niet-kampioenschap starten. Maar nee, moest toch met het kampioenschap meedoen, KNHS had de lijst gemaakt en deze mensen waren echt startgerechtigd en er werd niets veranderd. Dus ineens stonden er 3 kampioenschappen op het programma in plaats van 2.
Als eerste van start gegaan met Reedhill's Easter Boy, 5-jarige hengst, niet startgerechtigd en in de lage limietklasse. Daar hebben we een nette 5de plaats mee behaald. Toen ineens uren wachten, en Jan reed Reedhill's Dancing Queen in het kampioenschap ereklasse naar een 7de plaats. Daarna het kampioenschap damesnummer. Reedhill's Mister Michael ging super van start, met de loting moest ik als eerste binnenrijden maar dat ligt hem wel, voorop lopen. Heel fijn te rijden. Helaas na het hand veranderen werd hij wat moe en begon wat bij te springen. Uiteindelijk een 9de plaats.

En toen......de belangrijkste rubriek voor ons, het kampioenschap tweespan. Reedhill's Mister Michael en Reedhill's Dancing Queen liepen dit jaar als nooit tevoren. De hoop om kampioen te worden was enorm, maar de laatste jaren achtervolgd door pech, en dat speelt door je hoofd. 2 jaar geleden verloor Reedhill's Mister Michael een ijzer recht voor de jury, zou dat nu weer gebeuren? Alom spanning dus. De loting, als laatste binnen rijden. Ze rijden binnen, ze pakken aan, om kippenvel van te krijgen! Opstellen, jury-inspectie en afrijden. En weer, kippenvel gewoon. Reedhill's Mister Michael, al 19 jaar oud, lijkt een 2de jeugd te zijn begonnen. Reedhill's Dancing Queen, ze doet haar naam eer aan, ze danst gewoon. Wat een span, wat een beweging. Applaus aan de kant, nog meer spanning. En dan, opstellen nummer 34! Maar de strijd is dan nog niet gestreden, overkamping is verplicht, en we moesten overkampen tegen de nummer 2, wat vooraf ook onze grootste rivaal was, Bud Bongers met Tivoli Captivator en Tivoli Chieftain, ook 2 zeer goede pony's die erg goed in het span lopen. Hij is niet voor niets kampioen in Zuid-Nederland geworden. Afrijden, ze pakken weer goed aan, super gewoon. Even later, de rechterpony van Bud begint te springen. En vanaf dat moment pakt die pony niet meer lekker aan, springt regelmatig. Reedhill's Dancing Queen en Reedhill's Mister Michael reageren op het applaus van het publiek, en doen er nog een schepje boven op. En dan de verlossing, de omroeper....Kampioen is.......nummer 34!!!!!
Pffff, en daar sta je dan, gehoopt, en eindelijk is die droom uitgekomen! De huldiging ging niet vlekkeloos, Reedhill's Dancing Queen was enorm opgefokt, wilde niet meer stil blijven staan, ze wilde maar 1 ding, de ereronde!



Al met al, ons geluk kan niet op. Na jaren is het ons weer eens gelukt, vaak dichtbij gezeten, en altijd net niet. En dan nu eindelijk net wel!