Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-21 23:57

[OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-21 23:57

*Facebook.nl
Algemeen, Opinie
Geschreven door Bianca Schoenmakers

Foto is met toestemming overgenomen van het FB account van Bianca Schoenmakers.

Om mensen paardrijles te geven hoef je eigenlijk niet heel veel meer te kunnen dan een geloofwaardig verhaal vertellen. Uiteraard zijn er accomodaties en werkgevers die een instructeursdiploma als eis stellen, maar verder is het een vrij beroep.
In de 20 jaar sinds ik mijn instructeursdiploma op het NHB in Deurne behaald heb, is er dit jaar pas voor het eerst door mijn nieuwe WA verzekering naar gevraagd.

De laatste tijd het valt me op dat er erg veel slechte instructie is.
Bijvoorbeeld een amazone die ik elke week les zie hebben en elke week ruim 20cm (ja echt) naast het midden van haar paard hangt tijdens die les, zonder dat zij daarin gecorrigeerd wordt.
En die ruiter die met een slofteugel zijn paard met de kin niet verder dan 10cm van de borst af laat komen. Ja, dit doet hij dus onder het 'kritische' oog van zijn instructeur.

Zo word ik soms door een paardenkliniek bij een probleempaard gehaald. De kliniek heeft deze patiënt dan geheel door de medische molen gehaald en gezond verklaard. Dus we gaan dan kijken waar het probleem verder kan liggen.
Nou neem ik een ruiter die uit onkunde fouten maakt nooit iets kwalijk, zolang diegene er een expert bijhaalt om het beste uit zichzelf en zijn paard te halen.
Maar als die zichzelf benoemend expert dan op zo'n patiënt stapt, het met de kin op de borst trekt, zijn benen afsteekt en zich vervolgens afvraagt waarom dat paard toch niet wil lopen, vind ik dat behoorlijk kwalijk!

Nou heb ik geen idee of dit gediplomeerde instructeurs waren, maar ook dat papiertje zegt denk ik niet altijd iets.
Laatst was ik gastdocent springen op een MBO paardenhouderij en -sport. De 2e en 3e jaars reden bij mij een springlesje. Aan het einde van het 3e jaar moeten deze leerlingen een ORUN aspiranten examen doen, waar zij voor slagen als ze minimaal een 6 behalen.

Ik had ze een parcours met 4 hindernissen en een dubbelsprong op laten bouwen. Na het losrijden met de eerste combinaties ben ik voor de zekerheid de hindernissen van 60cm gaan verlagen naar 40cm. Tijdens het losrijden was de eerste leerling al in tranen, want haar in slowmotion bewegende koudbloed was volgens haar zo enorm sterk en na twee rondjes galopperen waarin ik haar zei dat ze toch echt de voorkant los moest laten, kon ze het emotioneel niet meer aan.
Vervolgens zijn er 4 leerlingen van hun paard afgevallen omdat hun balans op een paard van het niveau 'carnavalsdronken ik op een evenwichtsbalk' was. Paarden en ruiters gingen dus ieder hun eigen weg in een flauwe bocht na de sprong.
Gelukkig werden deze dagen geëindigd met leerlingen van een goed niveau en deed zelfs de juf een rondje mee op een door een fanatieke leerling meegebracht paard.
Deze juf kon prima rijden en haar paardrijkennis bleek ook van een goed niveau, dus haar schuld leek het me niet. Deze leerlingen hadden gewoon absoluut niet het talent om iets op een paard of in de instructie daaromheen te doen en dat heb ik ook uitgelegd aan diegenen die me na de les nog onder ogen durfde te komen.

Maar blijkbaar haalt een deel van deze dramatische gevallen toch hun ORUN. Enkele examinatoren schijnen moeite te hebben met het geven van halve punten, maar bij een 5 of lager zakken ze ook voor hun MBO en dat vinden ze sneu, dus geven ze een 6.

Een MBO mag blijkbaar geen leerlingen weigeren op slecht paardrijniveau, maar misschien zouden er tussentijdse examens gedaan kunnen worden?
En ik weet ook niet of het mogelijk, nuttig of zelfs goed is om van paardrijinstructie een beschermd beroep te maken. Want er zullen best hele goede oudere instructeurs zonder diploma zijn. Een particulier die gewoon een les van iemand wil, die doet waarschijnlijk niks met een regelgeving. En als er instructeurs voortkomen uit het drama wat ik op deze school gezien heb, wat zegt zo'n papiertje dan nog?

Dus weet zo ook geen oplossing voor dit probleem, maar ik vind wel dat er door iedereen binnen de paardensport over nagedacht moet worden. Ik heb dit opgeschreven om hierover een discussie op te starten en zo wijzer te worden. Want als deze lijn doorgezet wordt, als dit soort leerlingen en instructeurs andere leerlingen en instructeurs gaan en blijven opleiden, dan gaat het niveau in de basissport echt heel erg hard achteruit!

Disclaimer
Dit artikel is een opiniestuk. Dit betekent dat dit de mening betreft van 1 persoon, en niet de mening van Bokt.nl noch van de Nieuwsredactie weergeeft. Opiniestukken zijn te herkennen aan de tag [OP]. Is er een onderwerp waarover jij een duidelijke mening hebt? Wil je die graag kenbaar maken op Bokt.nl? Stuur je opiniestuk dan in naar het account van de Nieuwsredactie of naar nieuwsredactie@bokt.nl, en wie weet zie jij jouw stukje terug op de voorpagina. Ingezonden opiniestukken worden eerst beoordeeld, en ook hier gelden natuurlijk de Boktregels.

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 05-02-21 00:36

Geplaatst: 05-02-21 00:36

Ik ben het ontzettend met je eens en verwonder me hier al jaren over. Het niveau is bedroevend, en vooral als het gaat om paardvriendelijkheid schiet het echt tekort.

Toen ik voor het eerst jaaaren terug, toen ik nog reed, les nam met mijn toenmalige verzorgpaard met een fluwelen mondje werd mij door een Lichte Tour-ruiter en gediplomeerd instructrice verteld dat het in mijn handen moest voelen alsof ik een zware zak voer aan het verslepen was. Bizar natuurlijk.

Op een andere stal mensen die van één - in die regio veel gebruikte en genoemde - instructrice les hadden. Echt heel, heel erg onvriendelijk. Toen ze zelf een keer op een paard stapte had deze bloed van het spoorgebruik. En nog zie ik mensen dagelijks op social media plaatsen hoe fijn een les bij haar weer was etc. Op diezelfde stal mensen die onder toeziend oog hun paard met zoveel geweld reden dat het blessures op liep...

Echt om te janken.

En als ik dan lees hoe het er blijkbaar op die opleidingen aan toe gaat in je stuk... tja. Hoe moet je dit dan gaan rechttrekken.

Dank voor je stuk in ieder geval!

**Geplaatst**: 05-02-21 08:50

Geplaatst: 05-02-21 08:50

Dit probleem zit overal en door de hele paardensport. Bij de opleidingen tot instructeur maar ook bij de juryopleidingen. Overal slagen er mensen met het talent en inzicht van een badkamertegeltje. En er zijn geen tussentijdse toetsen of examens meer. De eisen en toetsen zouden veel hoger moeten zijn. Maar de paardensport draait voornamelijk op vrijwilligers en dan wordt de sport nog veel duurder dan hij al is.
Eisen voor ORUN zouden ook veel hoger moeten zijn. Maar ja, dan heb je minder aanmeldingen en een opleiding is niet lucratief als je 3 deelnemers per jaar hebt. En er is ook geen concurrentie meer, Deurne bestaat niet meer en de KNHS is de enige bond.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:05

Geplaatst: 05-02-21 09:05

Ach ik merk dat veel maneges hun klanten zijgangen leren e.d. voor er enig besef van nageeflijkheid, ruggebruik, viorwaarts-neerwaarts is.

Want klanten willen méér dan hun rondje door de bak "en als wij ze het niet aanbieden gaan ze wel naar een ander".
De klant heeft het besef niet dat er, vóór het stukje 'dit ziet er stoer uit' ook een heel stuk zit qua leren voelen e.d , en dat duurt nu eenmaal een tijdje.
Vooral veel 15-20 jarigen hebben hier moeite mee, hebben het idee niet vooruit te komen omdat er 'geen nieuwe dingen' geleerd worden.
Dat dat echter in hele kleine stapjes wel degelijk gebeurt, zien ze vaak niet.

Maar hee, het duurt nu eenmaal even voor je de basis erin hebt, zeker als je maar 1 x pw rijdt op een manegepaard.
Waar overigens NIETS mis mee is, maar je gaat dan eenmaal niet zo snel als iemand met een eigen paard die dagelijks rijdt en 2 x pw les heeft.

Om maar niet te spreken van hen die gewoon écht geen enkel gevoel ervoor hebben, maar ja, ook die mensen willen wel verder komen.

Het is als manege-instructeur toch balanceren.
Persoonlijk vind ik dat de basis écht in orde moet zijn voor ik verder ga, maar daarom wil niet iedereen bij mij in de les rijden :Y)

**Geplaatst**: 05-02-21 09:20

Geplaatst: 05-02-21 09:20

BaileyMix schreef:
Ik ben het ontzettend met je eens en verwonder me hier al jaren over. Het niveau is bedroevend, en vooral als het gaat om paardvriendelijkheid schiet het echt tekort.

Toen ik voor het eerst jaaaren terug, toen ik nog reed, les nam met mijn toenmalige verzorgpaard met een fluwelen mondje werd mij door een Lichte Tour-ruiter en gediplomeerd instructrice verteld dat het in mijn handen moest voelen alsof ik een zware zak voer aan het verslepen was. Bizar natuurlijk.

Op een andere stal mensen die van één - in die regio veel gebruikte en genoemde - instructrice les hadden. Echt heel, heel erg onvriendelijk. Toen ze zelf een keer op een paard stapte had deze bloed van het spoorgebruik. En nog zie ik mensen dagelijks op social media plaatsen hoe fijn een les bij haar weer was etc. Op diezelfde stal mensen die onder toeziend oog hun paard met zoveel geweld reden dat het blessures op liep...

Echt om te janken.

En als ik dan lees hoe het er blijkbaar op die opleidingen aan toe gaat in je stuk... tja. Hoe moet je dit dan gaan rechttrekken.

Dank voor je stuk in ieder geval!

Ken ook een instructeur/trice waarbij ik heb stage gelopen. Die sloot de honden op in de zadelkamer als er wedstrijd was. Honden blij om baasje te zien en werden gelijk door de hele zadelkamer geschopt.

Ik hoef denk ik niet te vertellen hoe diegene met de paarden omging...

En toch als zzper een vol klantenbestand.

Heb een van de klanten met de paarden door het hek van de bak zien gaan. Achterwaarts omdat zijn hoofd niet naar beneden wou.

Instructeur/trice rijdt GP niveau..

**Geplaatst**: 05-02-21 09:24

Geplaatst: 05-02-21 09:24

sans6 schreef:
Ach ik merk dat veel maneges hun klanten zijgangen leren e.d. voor er enig besef van nageeflijkheid, ruggebruik, viorwaarts-neerwaarts is.

Want klanten willen méér dan hun rondje door de bak "en als wij ze het niet aanbieden gaan ze wel naar een ander".

Dat zie je toch hier op Bokt ook al. Bijvoorbeeld in het Online dressuurproeven topic of bij de fototopics.
Dan wordt er gezegd: Ja alles is goed voor elkaar maar alleen het wijken lukt nog niet. Dat is dus onmogelijk want als hij goed voor elkaar is is wijken een eitje. Dan staat hij dus niet aan de hulpen.
En dan bij hoog en bij laag beweren dat hun paard echt rijtechnisch heel goed voor elkaar is. En dat komt omdat hun instructeur ze dat wijs maakt. Dat is een instructeur die de centen belangrijker vindt dan echt correct opleiden, ze praten hun leerling naar de mond en houden deze blij.
Ik heb dit nooit gedaan en heb dus in het verleden meerdere combinaties geen les meer gegeven omdat ze of hun eigen plan trokken waar ik het niet mee eens was, of ik was te eerlijk en dan gingen ze naar een ander. Nou prima hoor. Maar het helpt de sport niet vooruit als je leerlingen maar naar de mond blijft praten.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:34

Geplaatst: 05-02-21 09:34

Er wordt afgegeven op de instructeurs, maar het begint bij de ruiter zelf.

Zij zijn immers zelf verantwoordelijk voor hun eigen opleiding.

Je zou verwachten dat mensen zich inlezen in wat ze graag willen leren, zodat ze in ieder geval de theorie al een beetje snappen, voor er een instructeur komt. Nooit was informatie zo makkelijk te vergaren, het internet staat vol met goede artikelen over rijden, Bol.com staat vol met theorie boeken over het rijden.

De praktijk is echter anders. Er wordt nauwelijks aandacht besteedt aan de theorie door ruiters, er worden geen theorie boeken gekocht. In plaats daarvan worden er setjes gekocht...Ik snap dat het fijn is als het er leuk uitziet, het is nog leuker als het rijtechnisch ook correct is.

Als je als ruiter een beetje hebt ingelezen in de theorie, wordt het ook makkelijker een goede instructeur van een mindere te onderscheiden. De meeste mensen willen alleen helemaal geen goede instructeur, ze willen een instructeur die ze verteld dat ze het goed doen, die hun ego streelt.

Zelfreflectie is niet alleen onder ruiters, maar in de hele maatschappij, heel ver te zoeken.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:36

Geplaatst: 05-02-21 09:36

Suzanne F. schreef:
En er is ook geen concurrentie meer, Deurne bestaat niet meer en de KNHS is de enige bond.

Is vooral dat laatste niet een flink deel van het probleem? De KNHS bepaalt, samen met de FNRS (toch?) nu bijvoorbeeld met welke papiertjes je les mag geven op een stal met veiligheidscertificaat. Dat lijkt me voornamelijk een geldkwestie. En daarmee wordt toch e.e.a. uitgesloten.
Niet dat het vroeger persee overal beter was, ik (nu 50+) kreeg in mijn manegepennyponytijd les van instructeurs die of van Deurne of Uddel (dacht ik, lang geleden) kwamen, of stagiaires van die opleidingen. Nooit heb ik iets geleerd over hoe een paard in elkaar zit, biomechanica of whatever. Centered riding (en dat papiertje is nu overigens nog niet erkend) was hooguit een boek van een mevrouw uit de VS dat in de bibliotheek stond.
Hoe dan ook stapte ik, ook later in mijn bijrijdpaardentijd, op dezelfde maneges, na een les vaak af met de blaren tussen mijn pink en ringvinger, en lamme armen. We wisten niet beter.

Nu weten we wel beter, de kennis is vergroot, maar de markt is verkloot. En aan dat laatste hebben de lesklanten ook schuld inderdaad. Als je op pianoles gaat (heel iets anders en een dom voorbeeld, maar dit is het eerste dat me te binnen schiet) kun je dat blijven doen tot je in het bejaardenhuis zit, maar als je niet bij de basis begint en niet een beetje het gevoel hebt zul je nooit ehhh Bach ofzo kunnen spelen, hoeveel druk je ook op je leraar legt, ook niet als je naar een ander stapt. Het probleem kan dan ook denk ik alleen opgelost worden als zowel het aanbod (van instructie, en de opleidingen daarvoor) als de vraag verandert én ook zeker als niet alleen de KNHS het meer voor het zeggen zou hebben.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:39

Geplaatst: 05-02-21 09:39

996981 schreef:
Er wordt afgegeven op de instructeurs, maar het begint bij de ruiter zelf.

Zij zijn immers zelf verantwoordelijk voor hun eigen opleiding.

Je zou verwachten dat mensen zich inlezen in wat ze graag willen leren, zodat ze in ieder geval de theorie al een beetje snappen, voor er een instructeur komt. Nooit was informatie zo makkelijk te vergaren, het internet staat vol met goede artikelen over rijden, Bol.com staat vol met theorie boeken over het rijden.

De praktijk is echter anders. Er wordt nauwelijks aandacht besteedt aan de theorie door ruiters, er worden geen theorie boeken gekocht. In plaats daarvan worden er setjes gekocht...Ik snap dat het fijn is als het er leuk uitziet, het is nog leuker als het rijtechnisch ook correct is.

Als je als ruiter een beetje hebt ingelezen in de theorie, wordt het ook makkelijker een goede instructeur van een mindere te onderscheiden. De meeste mensen willen alleen helemaal geen goede instructeur, ze willen een instructeur die ze verteld dat ze het goed doen, die hun ego streelt.

Zelfreflectie is niet alleen onder ruiters, maar in de hele maatschappij, heel ver te zoeken.

Klopt, ook eens. Ik verslond vroeger de artikelen uit de Hoefslag of de In de Strengen over rijtechnische issues. Die tips ging ik zelf ook uitproberen. Ook boeken las ik inderdaad veel. Setjes bestonden in die tijd trouwens nog niet eens echt.

Zelfreflectie is heel ver te zoeken. Mede een reden dat ik gestopt ben met jureren. Want de KNHS gaat daar ook in mee. Het niveau gaat alleen maar meer naar beneden en de KNHS gaat hierin mee. Proeven steeds makkelijker en de verliespunten worden ook maar afgeschaft. Want het moet de sport leuker maken.... ja natuurlijk.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:39

Geplaatst: 05-02-21 09:39

Ik kan alleen voor mezelf en mijn lesklanten praten natuurlijk, maar ik heb het meeste geleerd ná het behalen van mijn instructeursdiploma. Door bijscholing op het gebied van biomechanica, goed management qua voer, vrije beweging etc, maar vooral ook in de praktijk.

Het diploma vond ik toen al een wassen neus: er wordt veel gesproken over 'van achter naar voor rijden', maar veel mensen zien het oprecht niet, of dat gebeurt. En slagen wel.

Ik heb er zelf lesklanten bij die op kleine hobbelige welshjes die eigenlijk nooit zijn ingereden rond rijden en daar met hun 10 jaar beter op kunnen zitten dan meiden van 20+ op paarden die gewoon correct bewegen én geschoold zijn. Ik heb er ook meiden bij gehad waar je uren informatie in kunt pompen zonder enig resultaat - die van instructeur naar instructeur gaan en nergens écht iets oppikken.

Die eerste groep heb ik natuurlijk het liefst: die kunnen zitten en voelen. Techniek kan ik je makkelijker leren dan gevoel. Die tweede groep, als ze écht willen leren, kan ik vaak met veel geduld ook wel leren zitten en voelen op een correct geschoold paard - en misschien komen we daarna toe aan meer technisch werk -, maar het kan goed zijn dat die echt niet verder komen dan dat, en ik hoop dan ook altijd dat die niet zélf les willen gaan geven 'omdat ze wel al zoveel jaar rijden, dus kennis hebben'.

Die laatste groep... tjah, die hebben meestal gelukkig een braaf paard

Maar die zou je écht moeten kunnen weigeren bij een instructeursopleiding. Lieve meiden, vaak ontzettend goed in de verzorging van hun eigen brave paard (want dat kun je voor een groot deel gewoon wel leren), maar geen enkel ruitergevoel en blijkbaar ook niet maakbaar, want als het 10 instructeurs van diverse achtergronden niet lukt, zit het er vermoedelijk niet in. Die moet je niet willen opleiden tot instructeur.

Iedere instructeur heeft een markt - ik vind het veel leuker om jonge meiden (meestal meiden) op te leiden in de basis, in het leren zitten, leren voelen, dan dat ik werk met sportruiters. Persoonlijke voorkeur. Maar wát je markt ook is, je moet wel kunnen zien waar het misgaat en hoe het er wél uit hoort te zien (met kennis van hoe de invloed van bouw is op het voor dat paard correcte 'plaatje'), enig ruitergevoel hebben én het geheel kunnen overbrengen op de ruiter in kwestie. Lukt dat niet, dan moet je als opleiding gewoon écht studenten kunnen weigeren of kunnen laten zakken...

**Geplaatst**: 05-02-21 09:51

Geplaatst: 05-02-21 09:51

996981 schreef:
Er wordt afgegeven op de instructeurs, maar het begint bij de ruiter zelf.

Zij zijn immers zelf verantwoordelijk voor hun eigen opleiding.

Je zou verwachten dat mensen zich inlezen in wat ze graag willen leren, zodat ze in ieder geval de theorie al een beetje snappen, voor er een instructeur komt. Nooit was informatie zo makkelijk te vergaren, het internet staat vol met goede artikelen over rijden, Bol.com staat vol met theorie boeken over het rijden.

De praktijk is echter anders. Er wordt nauwelijks aandacht besteedt aan de theorie door ruiters, er worden geen theorie boeken gekocht. In plaats daarvan worden er setjes gekocht...Ik snap dat het fijn is als het er leuk uitziet, het is nog leuker als het rijtechnisch ook correct is.

Als je als ruiter een beetje hebt ingelezen in de theorie, wordt het ook makkelijker een goede instructeur van een mindere te onderscheiden. De meeste mensen willen alleen helemaal geen goede instructeur, ze willen een instructeur die ze verteld dat ze het goed doen, die hun ego streelt.

Zelfreflectie is niet alleen onder ruiters, maar in de hele maatschappij, heel ver te zoeken.

Hier sluit ik me volledig bij aan, want dan kun je als ruiter tenminste gaan nadenken dat als jij lest bij die populaire Deurne GP instructeur en je paard staat al jaren met mondhoeken zo hard als beton dat er toch echt iets niet goed gaat.

**Geplaatst**: 05-02-21 09:56

Geplaatst: 05-02-21 09:56

996981 schreef:
Er wordt afgegeven op de instructeurs, maar het begint bij de ruiter zelf.

Zij zijn immers zelf verantwoordelijk voor hun eigen opleiding.

Je zou verwachten dat mensen zich inlezen in wat ze graag willen leren, zodat ze in ieder geval de theorie al een beetje snappen, voor er een instructeur komt. Nooit was informatie zo makkelijk te vergaren, het internet staat vol met goede artikelen over rijden, Bol.com staat vol met theorie boeken over het rijden.

De praktijk is echter anders. Er wordt nauwelijks aandacht besteedt aan de theorie door ruiters, er worden geen theorie boeken gekocht. In plaats daarvan worden er setjes gekocht...Ik snap dat het fijn is als het er leuk uitziet, het is nog leuker als het rijtechnisch ook correct is.

Als je als ruiter een beetje hebt ingelezen in de theorie, wordt het ook makkelijker een goede instructeur van een mindere te onderscheiden. De meeste mensen willen alleen helemaal geen goede instructeur, ze willen een instructeur die ze verteld dat ze het goed doen, die hun ego streelt.

Zelfreflectie is niet alleen onder ruiters, maar in de hele maatschappij, heel ver te zoeken.

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 05-02-21 10:00

Geplaatst: 05-02-21 10:00

Goed stuk

Je ziet het overal terugkomen: instructeurs die een paard nog niet van een koe kunnen onderscheiden maar wel een ORUN diploma hebben blijkbaar, ruiters die bij de confronterende instructeur die alles terugpakt naar de basis na een paar lesjes niet meer terug komen want "die is niet wedstrijdgericht genoeg" en dan kunnen ze niet volgende week op wedstrijd, proeven die beloond worden met winstpunten maar waar je echt zowat met plaatsvervangende schaamte naast de ring staat, mensen die hun jury diploma hebben gehaald maar die werkelijk waar zelf nog net niet achterstevoren op hun paard zitten...als ik zie wat er in mijn kennissenkring een jurydiploma heeft vraag ik me af waarom ik nog mijn best doe om fatsoenlijk te leren paardrijden, voor je winstpunten hoef je dat iig niet te doen blijkbaar

Maar goed, mijn doel is dan ook mijn paard heel te houden en op te leiden tot een fijn rijdier, wedstrijden zijn bijzaak. En af en toe heb je er eens een mederuiter of jurylid tussen die tof zijn om wél van te leren, en wordt je zoektocht naar instructie die wél weet waar ze mee bezig zijn en eerlijk zijn beloond. Dus dat voedt de hobby dan wel weer

Denk iig dat het hoog tijd is voor wat concurrerende bonden en een gezonde dosis zelfreflectie bij de individuele mensen

**Geplaatst**: 05-02-21 10:14

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 10:14

@996881: Juist!

We kunnen wel de instructeurs de schuld geven, maar wat denk je van de top die het goede voorbeeld moet geven? Ruiters die 0 zelf reflectie hebben, en de kortst mogelijke weg zoeken naar de top, en dat is vaak niet de vriendelijkste.

Ik ben nu 9 jaar instructrice en werk op ZZP Basis, ik heb zowel manege’s rijverenigingen en priveklanten (zowel sport als recreatief).
Maar mensen hebben vaak een beeld in hun hoofd hoe het moet, terwijl ze de basis hebben overgeslagen. En als je die dan als instructeur nog even wil bevestigen of zelfs helemaal toevoegen zijn ze hardstikke beledigd. Vergeet niet dat paarden volk echt niet op zijn/haar mondje gevallen is, en het al gauw beter weet. Instructeur zijn in de paardensport is dan ook hardstikke moeilijk en je moet mensen bijna overtuigen dat wat zij doen niet goed is voor hun paard en dat er echt andere manieren zijn!
Ik erger me dan ook nogal aan het stuk, als instructeur ben je een deeltje van een combinatie die je zo goed mogelijk wil begeleiden. Daarnaast heb je nog het management rondom het paard en wat ze die 5 dagen doen in het rijden als je er niet bent.
De Orun is een prima opleiding maar zou wat mij betreft indd met examens en meer bijscholingen moeten werken. Bij ons in het jaar vielen wel echt de zwakkere instructeurs af, allemaal op de praktijk.
Als instructeur moet je jezelf ook blijven trainen op alle vlakken, van een ruiterbalansdag tot de masterclasses. En eigenlijk is dat ook super leuk om te doen! Iedereen wil toch blijven ontwikkelen.

Dus ja de opleidingen kunnen diverser en misschien nog langer, maar de top moet vriendelijker gaan rijden en de ruiters meer zelfreflectie krijgen en meer naar hun management rondom hun paard.

**Geplaatst**: 05-02-21 10:20

Geplaatst: 05-02-21 10:20

Interessante discussie!

Ik heb in 2019 mijn ORUN aspirant gevolgd, en het niveau wat er in mijn cursusgroep zat, was heel divers en lag mijlenver uit elkaar. Ik durf te zeggen dat ik er écht mijn best voor heb gedaan. Actief meegedaan met de bijeenkomsten, goed geluisterd en geoefend met de zelf rijden momenten, mijn huiswerk altijd goed gedaan en misschien nog wel het belangrijkste; thuis op de manege heel veel geoefend met lesgeven, en gekeken en geluisterd bij andere instructeurs. Dat kan ik niet van al mijn cursusgenootjes zeggen. Er konden er zo 4 huilend te paard zitten want stom paard, strenge instructeur, ieh we moeten springen en dat is eng, noem maar op. Ik heb me echt van sommige mensen afgevraagd wat ze daar deden, en tot mijn verbazing zijn ze nog geslaagd ook

Gelukkig moet je een bepaald cijfer halen om door te mogen stromen, die heeft lang niet iedereen gehaald. Maar ook voor niveau 2 vond ik het niveau van sommigen echt niet goed genoeg en ik verbaas me erover dat ze allemaal nog fanatiek staan les te geven.

**Geplaatst**: 05-02-21 10:30

Geplaatst: 05-02-21 10:30

Ook dat is de verantwoordelijkheid van de ruiters imo, ik heb ook een orun diploma (oude opzet nog) en in mijn groep zaten ook hele diverse niveau's waarvan ik zelf de meeste ervaring had qua niveau, werkervaring en lesgeefervaring. Sommige kwamen zo van school en leerden alleen de theorie, konden zelf geen paard opleiden. Dit zijn imo niet de mensen die instructeur moeten worden. Een van die mensen heb ik laten oefenen met mijn klanten destijds, maar die hadden zelf al heel gauw door dat ze er niks aan hadden. En ja, die mensen slaagden helaas..maar ik geloof nooit dat die een klantenkring op kunnen bouwen.

**Geplaatst**: 05-02-21 10:42

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 10:42

Ruiters (en vaak ook ouders) willen ook geen instructeurs die op andere dingen dan 'het krulletje" letten.

Jaar of 14 geleden mijn Basis instructeurs diploma gehaald (dat was toen nog) en een aantal uur per week les gegeven. Maar daar ben ik na een tijdje mee gestopt. Meerdere malen mee gemaakt, dat of de ouder, of het kind alleen maar interesse had in de pony " aan de teugel" (lees, in de krul trekken) rijden.
Zonder enige basis van onafhankelijk kunnen zitten, netjes stil kunnen zitten met handen en benen. Pony fijn aan de hulp (been) hebben staan. Dan komt aanleuning (want zo hoort het) vanzelf.

Daar is het geduld niet meer voor. En ik denk dat de schuldige daaraan heel breed ligt.

Jury's die kinderen op een A/B pony al afstraffen omdat deze niet nageeflijk loopt. Kinderen die op hun beurt op de manege of ponyclub oudere kinderen " aan de teugel" zien rijden en menen dat dat dus het ultieme doel is. Instructeurs die hun geld moeten verdienen praten dan vaak hun klanten naar de mond (buiten het feit dat er inderdaad een hele hoop rondlopen die geen idee hebben wat correct paardrijden inhoudt).

Dus ja, ik ben bang voor de toekomst. Aangezien je nu een hoop voorbeen zwaaiers voorbij ziet komen in de hogere sport. Wie weet wat ze straks van kinderen en hun pony's op basis niveau gaan verwachten (of nog erger, welke middelen er aangesproken gaan worden om dat te bereiken).

**Geplaatst**: 05-02-21 11:39

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 11:39

Ik heb op de orun vooral geleerd hoe ik het examen moest halen

Laatste lichting instructeur wedstrijdsport mennen 2014/2015
Oja, ik heb ook geleerd hoe ik niet wil rijden/lesgeven/paarden houden. Ik ben er na 5 jaar ook wel uit dat ik geen dressuurtrainer ben, voel me prettiger in rol als coach op het gehele paardengebied. Momenteel geef ik geen les, omdat we het zakelijk te druk hebben. Maar ik mis het ook niet echt.
Ik heb redelijk veel instructeurs gehad (door opleiding, door kamp en naar trainingsmomenten te gaan vanuit het mendistrict etc.) En ik les er bij 2 graag (150 km en 245 km afstand)

**Geplaatst**: 05-02-21 12:24

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 12:24

Dit roep ik al jaren. Er is ontzettend veel mis met de opleidingen en de instructeurs die daaruit komen.

Als ouders een kind naar een manege brengen, kunnen zij vaak niet het niveau beoordelen. Heel veel mensen hebben zelf geen kennis van paarden en soms zelfs angst. Ze kijken totaal anders tegen paarden. Jarenlang krijgen mensen (dure) les zonder dat ze echt de nuttige dingen leren.

Maar willen mensen wel leren? Onwetende hebben ene bepaald beeld bij paardrijden en daar moeten de lessen aan voldoen.
Maar zelfs mensen die al even rijden, willen vaak niet echt leren. Ze willen het plaatje.

Een goede instructeur hoeft niet per se zelf goed te rijden of te hebben gepresteerd. Dat is al een punt waar veel mis gaat. De beste ruiters kunnen niet altijd goed les geven. Daarvoor is echt meer nodig. Vaak zijn ze zelf ook beperkt opgeleid en kunnen leuk een paard trainen, uitbrengen, maar missen hele belangrijke kennis over het paard an sich.

Er zou in mijn ogen een voor selecie of een voortraject moeten komen om toegelaten te worden tot een instructeurs opleiding. Een flink stuk theorie over de anatomie, hoe paarden leren etc. Dan een stuk praktijk in omgang en met rijden en dan een stuk didactiek. Iemand hoeft nog niet perfect te zijn, om te zien of iemand geschikt is om de opleiding te doen.

Wat mij heel erg verbaasd, is de populariteit van bepaalde trainers. Ik schrik er soms echt van dat mensen een grote klantenkring hebben en zelfs de hemel in geprezen worden, waar je ziet dat men niet echt goed les geeft.
Ik zie dat het veel vaker belangrijk is HOE iemand lesgeeft, dan WAT iemand lesgeeft. Voor veel mensen is het toch een gezellig uurtje.

Als mensen zelf niet zo best rijden, tegen dingen aanlopen en iemand helpt ze even wat op weg, is het al snel allemaal goed. Maar ik zie ook heel erg veel mensen vastlopen. Of dat mensen na een les niet goed kunnen doortrainen. Ook dat is een tekortkoming van de trainer als je leerlingen niet verder kunnen met het geleerde.

Heel vaak ben ik bij mensen terecht gekomen die vastliepen in bijv zijgangen. Starten al M, maar paard kan nog niet eens wijken. Paarden rennen als ze loslaten en zijn vaak erg bang voor de hand. Een enkeling wil dan echt wel die stappen doorlopen en vanaf basis starten om door die vastloper heen te komen.
Maar ook veel mensen accepteren die stap terug echt niet. Die blijven roepen dat ze M of Z starten en willen ook door, niet een stap terug.

Zelfde als met de western lessen. Heel vaak willen mensen leren stoppen en spinnen en zien het als circus trucje. Ze willen niet eerst goed trainen om daar naartoe te werken. Ongeacht hoe goed je uitlegt wat d efysieke belasting is.

Je kan het de mensen niet kwalijk nemen als ze niet beter weten, omdat dit al jaren zo gaat. Ze zien om zich heen dat andere trainers het wel zo doen, want die willen gewoon hun klanten en geven 0,0 om de paarden. Als je die mensen niet leert dat anders rijden noodzakelijk is, kunnen ze dat ook niet weten.
Tenzij ze zelf gaan zoeken en ontwikkelen. Maar ook dan krijg je veel teveel wisselende info.

Je hebt nu natuurlijk andere opleidingen tot instructeur, maar zonder namen te noemen, kan ik nou niet echt enthousiast worden van met name eentje die imo nog steeds geen goede instructeurs afgeeft. Maar wel het verhaal zo mooi inpakt, dat men dat denkt.
De verpakking is echt belangrijker dan de inhoud. ( Helaas! )

**Geplaatst**: 05-02-21 12:32

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 12:32

Maar het latere Deurne was ook voortaan een pennykamp.
Ook daar werd toen iedereen toegelaten en het niveau dramatisch.
Dat had zijn goede naam van weleer ook al lang verloren.

Ik zie veel lesgevers en ruiters zoals ook wel in de OP naar voren komt, zoveel druk van voren hebben.
Maar kijk je naar onze topsporters ze je dat ook.
Paard in draf niet in takt maar regelmatig het gewicht op 1 voorbeen.
Als ze dat daar laten zien, nee niet eens al momentopname, hoe kunnen we dan eigenlijk verwachten dat alles wat daar onder rijd aan niveau het wel beter doet?

En daar gaat de basis al mis, teveel van voor, geen motor van achter.
En dat lijkt bij veel diploma's helaas zo te zijn.
Daar zul je als ruiter toch zelf de kennis moeten hebben dat je niet wilt fitnessen op je paard, maar juist zo min mogelijk wilt doen. En bij elke instructie die dat niet nastreeft je een verkeerde basis hebt om op terug te vallen.

**Geplaatst**: 05-02-21 13:50

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 13:50

Mooi artikel Bianca! Ik herken het ook zeker. Eenmaal orunexamen voorgereden en ik vond het krijgen van les toen echt bar slecht. Terwijl dat echt basis betrof. Voor andere opleidingen moet je soms ook bepaald basisniveau hebben. Ik vind dat het in deze ook zeker gevraagd mag worden.

**Geplaatst**: 05-02-21 17:17

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 17:17

Te lang al uit de paardenwereld om te weten of het echt nu afneemt, maar is dit niet van allen tijden?
Ik heb vroeger op 5 verschillende maneges mogen rijden, op alle 5 leerde ik bepaalde technieken anders. Bij 1 lag de nadruk heel erg op “gezelligheid” en niet op het rijden, daar zat je gerust een kwartier achterstevoren met een ander te kweppen. Op die andere leerde ik beter rijden uiteraard. Ook later zag ik het vaak terug aan verzorgstertjes waar ze reden. Van kinderen met 2 jaar rijervaring op een grote manege die nog nooit voorop hadden gereden dus nog niet eens konden sturen... tot kinderen die van iemand uit het dorp hadden leren rijden en daar best gevoel bij hadden.

Certificaten en diploma’s zeggen nog niets helaas. Dus mensen zullen zelf kritisch moeten blijven.

**Geplaatst**: 05-02-21 19:12

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 19:12

Manegeruiter hier.
Voor degenen hierboven die menen dat elke ruiter zelf ook verantwoordelijk is om theorie op te pikken, hoe dan?
De meeste boeken over paardrijden zijn 100% abacadabra en stikken van het ouderwetse en onbegrijpelijke taalgebruik.
Wat voorwaart neerwaarts is, aanleuning en weet ik wat, wordt dan uitgelegd in slecht vertaald Duits.
Met onduidelijke plaatjes erbij.

**Geplaatst**: 05-02-21 19:42

Re: [OP] Niveau instructie paardensport

Geplaatst: 05-02-21 19:42

Ik heb ooit examen gereden voor de ORUN waar je als instructeur niet zelf hoefde te rijden, alleen een combinatie meenemen.

Ik was dus een van die combinaties.
En ik ben echt verbaasd dat 1 van de examenkandidaten die mij les gaf, is geslaagd.
Wat ik daar voor aanwijzingen kreeg, sloeg werkelijkwaar nergens op.
Ik vond het sneu voor degene met wie ik mee was. Zij was naar mijn mening wel terecht geslaagd, maar door 't slagen van enkele van haar groepsgenoten, vond ik dat haar papiertje wel wat minder waard werd.
Imo hadden er van die groep 3 van de 8 niet moeten slagen, maar helaas was iedereen geslaagd...

Maar goed, ook bij mij op stal komt iemand lesgeven, die ik het woord instructeur niet waardig vind.
Letterlijk alle klanten die bij die 'instructeur' les krijgen, rijden binnen 2-3 lessen met sporen, om hun paard voorwaarts te leren rijden...?
En het "diep de hoeken in" en "goed op de letter rijden" zijn belangrijker dan de kwaliteit van de overgang of de eigen houding en zit.

Helaas is voor de jonge meiden bij ons op stal de prijs van de les een belangrijker factor dan kwaliteit.
En er is weinig reflectie, die meiden met eigen paard komen nauwelijks 't erf af, behalve voor een bosrit, rijden geen wedstrijden, en zien het verschil zelf nog niet tussen echt bevestigen van de basis van een goed gaand paard of een paard dat voor het plaatje "aan de teugel" loopt maar in werkelijkheid van voor naar achter in de krul getrokken is.

Dus tja, wat doe je eraan?

**Geplaatst**: 05-02-21 19:52

Geplaatst: 05-02-21 19:52

Skippy01 schreef:
Ik kan alleen voor mezelf en mijn lesklanten praten natuurlijk, maar ik heb het meeste geleerd ná het behalen van mijn instructeursdiploma. .

De meesten leren pas na het behalen van hun diploma. Waarom? het is toch vaak de ervaring, het rijden op verschillende paarden, onbeleerd of beleerd, goed gebouwd of minder goed gebouwd is al moeilijk genoeg.
Vervolgens moet je ook het talent hebben om datgene wat je hebt geleerd ook over te brengen (didactiek) en dat is nog moeilijiker. Want paardrijden is vooral het ontwikkelen van gevoel.