
Wetenschappers hebben de worsteling van paarden in de moderne tijd onderzocht: hieruit blijkt dat paarden last kunnen hebben van depressieve klachten.
Deze resultaten kunnen opgeteld worden bij een groeiende hoeveelheid bewijs dat paarden dezelfde problemen kennen als mensen in hun dagelijks leven. "Sommige gevangen en gedomesticeerde dieren kunnen inactief reageren op opsluiten, ze reageren dan niet meer op stimuli." aldus onderzoekers van universiteiten in Frankrijk en Canada.
Inactiviteit wordt gezien als een van de belangrijke tekenen van klinische depressie in mensen. Onder andere problemen met selectieve aandacht spelen hier een rol bij. Sommige rijpaarden tonen ook "terugtrekkende" inactiviteit en reageren weinig op stimuli. Dit kan vergeleken worden met mensen, aldus de onderzoekers.
Uit een onderzoek met vreemde geluiden bleek dat paarden die zich meer terugtrekken minder op de geluiden reageerden: er was sprake van verminderde selectieve aandacht, zoals ook bij depressieve mensen het geval is. Franse onderzoekers beschrijven daarnaast een 'teruggetrokken houding' die bij paarden gerelateerd is aan depressie. Van deze houding is sprake wanneer de nek en de rug op dezelfde hoogte zijn en het paard met een uitgestrekte, rechte nek staat. De paarden hebben een onbeweeglijke blik - kijken naar een vast punt - en ook de oren bewegen niet. "Deze houding wordt geassocieerd met depressie. Het is verschillend van een onderzoekende houding - dan is de nek hoger dan de rug - en van een rustende houding. Bij die laatste zijn de ogen deels gesloten en de nek is ronder. Met name de onbeweeglijke blik en orenspel zijn duidelijke verschillen."
"Gedomesticeerde paarden zijn vaak slachtoffer van chronische stress, waaronder ook stress tijdens het werk. Dit kan voor verschillende gedragsproblemen zorgen." Zo hebben gedomesticeerde paarden vaak te doen met een restrictie in leefruimte en sociale contacten. Ze moeten vaak dagelijks werken en hebben interacties met een 'menselijke baas'. "Als we een menselijke depressie vergelijken met een "paardendepressie" dan vertonen ze dezelfde kenmerken: apathie en verminderde interesse. Er is sprake van lagere reactiviteit en een verhoogd angstniveau."
Het werk dat het paard moet doen blijkt ook een belangrijke rol te spelen bij het ontwikkelen van een depressie. Voltigepaarden lijken verreweg het beste af: deze paarden vertonen de minste stereotype gedragingen. Dressuurpaarden lijken het meest aan stress blootgesteld te worden, want het aantal stereotype gedragingen lagen bij deze dieren het hoogst. Daarnaast deden zij ook de meest 'gevaarlijke' stereotype gedragingen zoals kribbebijten, luchtzuigen en hoofdschudden.