Geplaatst 
Foto door bokker Elessar
Uitgeput, afgemat en soms ook gewond. De crosscountry is een slijtageslag voor ruiter en paard.
Een fluitje klinkt in de verte. Gesprekken verstommen, camera’s staan in de aanslag. Ouders bereiden bijna fluisterend hun kinderen voor op wat er komen gaat. Ze wijzen links van de tribune. Daar, vanuit het bos, zal zo een ruiter met paard verschijnen.
Weer een schel geluid, nu dichtbij. De eerste contouren van het duo zijn zichtbaar. Voor hen wacht hindernis 20, de bosvijver.
De ruiter krijgt een gezicht. Zijn gelaat toont verbeten trekken, alsof hij de eerste negentien hindernissen al alles heeft gegeven. Uitgeput bereikt hij de watercombinatie. Ook het paard kan nauwelijks meer, maar het dier krijgt een ferme tik op zijn witte billen. Het heeft geen keus.
Koud water
Crosscountry, dat samen met dressuur en jumping de military vormt, is een slijtageslag. Paard en ruiter rijden zich bij deze discipline van de hippische sport letterlijk het snot voor de ogen. Afgemat komt de combinatie over de eindstreep. De ruiter ontdoet zich van zijn veilige doch veel te warme outfit. Een verzorger gooit ondertussen grote emmers met koud water over het paard leeg. Het effect is als in een sauna: het water verdampt meteen op de oververhitte huid.
De Military in Boekelo is één van de pittigste in zijn soort, weet ook parcoursbouwer Sue Benson. ‘Het is een evenement met drie sterren, slechts één minder dan het WK en de Olympische Spelen. Dus ik moet de paarden testen.’
De Britse Benson, die ook het parcours van Londen 2012 ontwerpt, zoekt een grens op. Maar ze zou nooit een paard in gevaar willen brengen. ‘Als een paard iets overkomt, gaat mij dat aan het hart, ook als liefhebber. Niemand houdt meer van paarden dan ik.’
Soms zit een ongeluk ook in het allerkleinste hoekje. Het paard Monarch’s Aristocrat van Bensons landgenoot William Fox-Pitt verstapte zich vorig jaar in Boekelo bij het galopperen, brak een kootbeen en werd geëuthanaseerd. Het was de vijfde keer dat een paard het Twentse terrein niet levend verliet. Benson, sinds 2001 aan het evenement verbonden, maakte het nog niet eerder mee.
Het crosscountryparcours van dit jaar, 23 hinderniscombinaties over bijna zes kilometer, is goedgekeurd door de ruiters, die het terrein alleen lopend mogen testen. Toch maakt Benson zich elk jaar in het begin weer een beetje zorgen. ‘Pas als de eerste vijf ruiters goed over de hindernissen zijn gegaan, kan ik ervan genieten. I’ll cross my fingers.’
Het schietgebedje van Benson werkt, want bij de bosvijver, de spectaculaire scherprechter van de Military, met vijf elementen bij het water, lijken ongelukken uit te blijven. Zara Philips, de kleindochter van de Britse koningin Elisabeth, gaat bijvoorbeeld soepeltjes over alle boomstammen, hekken en andere natuurlijke constructies heen. Hetzelfde geldt voor de Duitse Julia Mestern, de uiteindelijke winnares van de Military.
Sommige paarden weigeren te springen, omdat ze niet weten dat de bodem slechts twintig centimeter onder het wateroppervlak ligt. Diverse ruiters dreigen voorover te vallen, maar weten zich nog net aan de teugels vast te houden.
Dan bereikt de Britse Charlotte Agnew met haar paard Little Beau de watercombinatie. De aanloop van Little Beau vanuit het bos is fel, maar de afzet te laat. Het contact tussen het paard en de boomstam, het eerste obstakel, is hoorbaar op de tribune. De ooh’s en aah’s die het publiek eerst uitriep, slaan om in een gemeenschappelijk ‘au’. Agnew houdt haar paard in het gareel en vervolgt de watercombinatie uiteindelijk in een laag tempo.
Een vrouw op de eerste rij stoot haar man aan. Ze wijst naar de boomstam. Bovenop het lichtgetinte hout ligt een rode plas. Bloed. Little Beau is niet ongeschonden uit de strijd gekomen.
Bijna vlekkeloos
Agnew en Little Beau finishen wel. Bij de eindstreep wordt kort naar het paard gekeken. Een wond op de linkerknie heeft de bevlekking van de boomstam veroorzaakt. Maar de schade lijkt mee te vallen. ‘Al zal het beestje er morgen misschien nog last van hebben’, denkt de dierenarts.
Het is het enige pijnlijke incident op de zo gevreesde bosvijver. Zo verloopt de crosscountry op de Military bijna vlekkeloos. Zes deelnemers worden uitgesloten wegens een val op een andere hindernis, zonder ernstige gevolgen.
Na afloop doen de toeschouwers zich zoals als ieder jaar tegoed aan de decoratie van de crosscountry. Bloemen, maar ook kolen en wortels worden meegenomen.
De opgedroogde bloedplek blijft eenzaam achter op hindernis 20.
) maar ik heb een hekel aan insinuerende artikelen. 
