Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Serenity350 schreef:Mijn idee hierachter is dat je vanuit de verschillende partijen veel beter tot een oplossing kunt komen wanneer je de aanval loslaat en naar de toekomst gaat kijken. Wat gaat er goed, wat gaat er slecht, wat vinden we niet acceptabel, en wat kan de wetenschap ons vertellen over gezonde ecologische structuren. Daaruit alle informatie naast elkaar leggen en kijken waar voor het vervolg stappen in te zetten zijn. Dat houdt voor mij in dat alles meegenomen mag en zou moeten worden, ook het dierenwelzijn, en ook de discussie in hoeverre dierenwelzijn en sterfte bij zware periodes door klimatologische omstandigheden met elkaar te rijmen zijn. Ik sta ook niet altijd achter de manier waarop SBB of de wetenschap communiceert, ik zie dat er veel neiging is tot verdediging. Dat zou best wat opener mogen. Anderzijds leg ik die kritiek ook bij de andere partijen neer, wat minder aanval en wat meer openheid tot vraagstelling en ruimte voor gesprek. Niemand heeft de waarheid in pacht en zowel de wetenschappelijke kennis die droog en emotieloos overkomt, als de emoties en zorgen die overkomen als ongefundeerd en onwetend moeten elkaar kunnen ontmoeten. Kennis en emotie zijn van beide net zo groot belang, en als daar een kloof tussen zit dan zie ik liever dat er een brug gebouwd wordt. Op deze manier gaat deze discussie nog jarenlang door, en bereiken beide partijen niets anders dan het ervaren van een grote kloof en veel onbegrip van beide kanten. Dat vind ik oprecht jammer.
Malenka schreef:De grazers in de Oostvaardersplassen.... het onderwerp blijft maar langs komen en ik merk dat het me op verschillende punten irriteerd.
Natuurlijk vind ik het verschrikkelijk sneu dat er een gebied is waar zo veel dieren zo weinig te eten hebben. En ik vind het mooi dat het mensen raakt en samenbrengt.
Maar! Wat kan ik me ontzettend boos maken als mensen zich vervolgens, zonder enige kennis van zaken, denken te kunnen bemoeien met wat er met de dieren in een natuurgebied moet gebeuren. Dat ze zichzelf zelfs helden vinden als ze voer over het hek gaan gooien bij deze dieren zonder na te gaan of dit ook nog nadelige gevolgen kan hebben. Want ja, het kan zeer ernstige gevolgen hebben als je deze dieren gewoon gaat voeren!
Omdat ik niet alles uit wil gaan typen hier een klein stukje knip en plak werk over wat verkeetd voer in deze situatie kan aanrichten:
Als een paard bijna niets te eten krijgt dan verliest de spijsvertering het vermogen om enzymen te produceren en een gezonde bacteriële populatie te onderhouden in het maagdarmkanaal om voedsel te verteren. Als het voedsel bij het verwaarloosd paard te snel wordt geïntroduceerd, zonder de aanwezigheid van deze enzymen en bacteriën, dan wordt de voeding niet goed verteerd en kan het paard in shock raken met eventueel drie tot vijf dagen later hart, ademhalings- of nierfalen. Deze aandoening wordt ook wel het refeeding syndroom genoemd. Door dit syndroom ontstaan verhoogde insulineniveaus en worden fosfor en magnesium aan het bloed onttrokken, waardoor een verstoring van de elektrolytenbalans ontstaat.
Refeeding syndrome verder uitgelegd (bij de mens, maar vergelijkbaar):
Bij inadequate inname of verlies van voedingstoffen, vocht en elektrolyten gedurende langere tijd ontstaan er
tekorten aan vitamines, sporenelementen en (intracellulaire) elektrolyten. Bovendien bevindt het lichaam zich
in een katabole toestand met hierbij frequent een lage insulineconcentratie. Door het toedienen van voeding
(oraal, enteraal, parenteraal, maar ook bv intraveneus glucose) wordt het metabolisme gestimuleerd tot
verwerking en opslag van de toegediende nutriënten. Hierbij stijgt de insulineconcentratie in het bloed, die de
glucose-opname, -verbranding en glycogeenopslag in cellen stimuleert. Bij en door dit proces worden elektrolyten (kalium, magnesium, fosfaat) uit de bloedbaan opgenomen in de cellen, hetgeen leidt tot daling
van de concentratie elektrolyten in de bloedbaan. Dit kan klinische gevolgen hebben, zoals
hartritmestoornissen, neurologische stoornissen, respiratoire insufficiëntie etc. Daarnaast wordt het
wateroplosbare en daardoor nauwelijks opgeslagen thiamine (vitamine B1) gebruikt in het bovengenoemde
glucosemetabolisme. Zo kan een latente thiaminedeficiëntie door toediening van koolhydraten manifest
worden, met symptomen als hartfalen of neurologische verschijnselen. Verder induceert insuline water- en
zoutretentie in de nier. Dit kan bijdragen aan het hartfalen bij patiënten met een ernstig tekort aan thiamine
of bij patiënten met een pre-existente hartziekte.
Het refeedingsyndroom beschrijft de metabole veranderingen die optreden na het starten van voeding in een
ondervoede patiënt met een tekort aan nutriënten en elektrolyten. Het moge duidelijk zijn dat niet bij iedere
patiënt het syndroom in volledigheid klinisch manifest wordt. De kliniek is sterk afhankelijk van de bestaande
tekorten en eventueel andere onderliggende ziekten en medicatiegebruik. Het monitoren van het
refeedingsyndroom is essentieel om klinische complicaties te voorkomen. Er kan een onderscheid gemaakt
worden tussen: ‘biochemisch refeedingsyndroom’ en ‘symptomatisch refeedingsyndroom’. Er lijkt een
preventieve rol weggelegd voor monitoring van biochemische veranderingen bij patiënten die gaan starten met
voeding, en overmatige variatie tijdig te signaleren en te behandelen om ernstige complicaties (symptomen) te
voorkomen.
Ofwel; je kunt het dier zelfs de dood in jagen door te voeren! En niet alleen door bovenstaande. Ook door (slok) darmverstopping en koliek (ernstige buikkrampen).
Bovendien zorgen kleine porties voer aan de randen van het terrein met een beetje pech ook nog eens voor gevaarlijk onrustige dynamiek in de groepen dieren. Waarbij de dieren onnodig veel energie verbruiken en de zwakste dieren nog niet kunnen eten.
Staatsbosbeheer heeft dit keer op keer benoemd. Maar niemand lijkt te willen luisteren.
Ik ben het er mee eens dat er te veel dieren lopen in dit gebied. Er zal dus naar een langdurige oplossing gezocht moeten worden. En voor nu; laat de professionals gewoon hun werk doen en lees je in als je jezelf er echt mee wil bemoeien.
Citaat:wat een flauwekul.Ze hebben honger en als ze niet gevoerd worden gaan ze dood.Dat snapt iedereen met een normaal boerenverstand.En wel nu voeren,en blijven voeren totdat er misschien weer ooit gras gaat groeien op deze ellendige dodenakker!
anjali schreef:Als je niet van plan bent dieren te gaan verzorgen mag je ze ook niet ergens gaan opsluiten. Want dan kunnen ze niet zelf migreren om elders voedsel te gaan zoeken,zoals in de echte natuur wel kan.dat is gewoon het punt .is dat nu zo moeilijk te begrijpen?
safina schreef:anjali schreef:Als je niet van plan bent dieren te gaan verzorgen mag je ze ook niet ergens gaan opsluiten. Want dan kunnen ze niet zelf migreren om elders voedsel te gaan zoeken,zoals in de echte natuur wel kan.dat is gewoon het punt .is dat nu zo moeilijk te begrijpen?
Dat is jouw mening. En sommige mensen zien dat anders, hebben een andere mening dan de jouwe. En een discussie daarover kan heel interessant worden als je niet steeds je eigen standpunt herhaalt, maar af en toe iets nieuws toevoegt aan het gesprek. Is dat nou zo moeilijk te begrijpen?
safina schreef:In essentie heeft ze toch gelijk? In dat gebied zijn meerdere gebieden die afgesloten kunnen worden, dus de dieren die al tussen de hekken staan in dat gebied, kunnen in nog kleinere gebieden 'opgesloten' worden. Als dat gebeurt, ben je een gebied aan het beheren. Als je dan een gebied beheert, moet je de dieren die er staan ook beheren. En laten verhongeren omdat ze niet weg kunnen trekken hoort daar imo niet onderanjali schreef:Als je niet van plan bent dieren te gaan verzorgen mag je ze ook niet ergens gaan opsluiten. Want dan kunnen ze niet zelf migreren om elders voedsel te gaan zoeken,zoals in de echte natuur wel kan.dat is gewoon het punt .is dat nu zo moeilijk te begrijpen?
Dat is jouw mening. En sommige mensen zien dat anders, hebben een andere mening dan de jouwe. En een discussie daarover kan heel interessant worden als je niet steeds je eigen standpunt herhaalt, maar af en toe iets nieuws toevoegt aan het gesprek. Is dat nou zo moeilijk te begrijpen?
safina schreef:Serenity350 schreef:Mijn idee hierachter is dat je vanuit de verschillende partijen veel beter tot een oplossing kunt komen wanneer je de aanval loslaat en naar de toekomst gaat kijken. Wat gaat er goed, wat gaat er slecht, wat vinden we niet acceptabel, en wat kan de wetenschap ons vertellen over gezonde ecologische structuren. Daaruit alle informatie naast elkaar leggen en kijken waar voor het vervolg stappen in te zetten zijn. Dat houdt voor mij in dat alles meegenomen mag en zou moeten worden, ook het dierenwelzijn, en ook de discussie in hoeverre dierenwelzijn en sterfte bij zware periodes door klimatologische omstandigheden met elkaar te rijmen zijn. Ik sta ook niet altijd achter de manier waarop SBB of de wetenschap communiceert, ik zie dat er veel neiging is tot verdediging. Dat zou best wat opener mogen. Anderzijds leg ik die kritiek ook bij de andere partijen neer, wat minder aanval en wat meer openheid tot vraagstelling en ruimte voor gesprek. Niemand heeft de waarheid in pacht en zowel de wetenschappelijke kennis die droog en emotieloos overkomt, als de emoties en zorgen die overkomen als ongefundeerd en onwetend moeten elkaar kunnen ontmoeten. Kennis en emotie zijn van beide net zo groot belang, en als daar een kloof tussen zit dan zie ik liever dat er een brug gebouwd wordt. Op deze manier gaat deze discussie nog jarenlang door, en bereiken beide partijen niets anders dan het ervaren van een grote kloof en veel onbegrip van beide kanten. Dat vind ik oprecht jammer.
Ik wil eerst even zeggen dat ik je bijdragen erg waardeer.
Of er ooit een oplossing komt? Ik denk dat je op twee manieren naar het vraagstuk kunt kijken en dat beiden manieren nooit samenkomen. De eerste is in lijn met hoe die ecoloog het verwoordde, in het filmpje waar je eerder een link naar plaatste: sterfte is een onderdeel van de natuur. Momenteel sterven overal grote hoeveelheden dieren door het koude, barre weer en tekort aan voedsel. Dat hoort erbij.
de tweede is dat van de dierenliefhebber, wiens hart breekt als ze dieren honger zien lijden en daar aan dood zien gaan.
Ik begrijp allebei wel. Ik begrijp die ecoloog die zegt dat grote sterfte in de winter bij de natuur hoort. En laten we eerlijk zijn: Ik loop me bij sneeuw ook niet de poten uit het lijf om zwakke doodgehongerde hazen te redden. En ik ga de spitsmuizen op m'n erf nu ook niet bijvoeren, hoewel ik weet dat er heel erg veel dood gaan in een koude winter. En op de kille steppen van Mongolie sterven ongetwijfeld in deze winter ook grote hoeveelheden wilde / verwilderde paarden, zelfs zonder dat ze die kogel krijgen om ze voortijdig uit het lijden te verlossen. Doe ik ook niets mee. Overal gaan heel veel dieren dood en ik maak me er geen seconde druk om. Het gebeurt elke dag, hierbuiten In het bos en op m'n erf, maar ik hoor het niet en ik zie het niet en dus doet het me helemaal niets. En in dat opzicht zou ik het dus ook een beetje raar van mezelf vinden als ik mezelf dan wel heel druk ga maken over die dieren dáár ergens in Flevoland, in de OVP. Waarom daar me druk over maken en over al die andere wintersterfte niet?
En zijn de OVP anders omdat er een hek omheen staat? Ik vind van niet. Ook zonder hek sterven talloze dieren in de winter in de natuur. Gewoon omdat sterfte bij winter en winters voedseltekort hoort. De wereld staat namelijk vol met (voor ons mensen) onzichtbare hekken die dieren weghouden bij noodzakelijk voedsel: bergketens, rivieren, steden, wegen, lichtvervuiling...
Maar ik snap ook de dierenliefhebber wiens hart breekt bij het zien van een uitgemergeld paard, hertje of een uitgemergelde koe. Want dat heb ik dus ook. Ik ben ook niet bestand tegen die zachte, reebruine ogen van een dier dat je aankijkt en zichtbaar honger heeft en waar het slecht mee gaat. Ik wil ook geen dieren zien sterven (ook niet voor de entrecote die vanavond op m'n bord ligt trouwens. Die koop ik maar al te graag zonder de expliciete beelden voor me te zien van hoe het dier in kwestie aan zijn eind is gekomen). Als ik zo'n uitgemergeld lief Konik-jaarlingding op een foto zie wil mijn gevoel ook heel graag een baal hooi brengen. En anders dat ie een kogel krijgt. Maar in ieder geval niet dat ie honger lijdt en helemaal niet dat ie dood gaat van de honger. Want daar kan m'n tere hart niet tegen. Echt niet.
Ik denk niet dat het ooit gaat lukken om een compromis te sluiten tussen die twee denkwerelden. De eerste denkwereld accepteert namelijk lijden tot de dood er op volgt, als onderdeel van het leven, als onderdeel van de natuur. En ziet het massale sterven zelfs als noodzaak voor succesvol overleven van de soort. De tweede groep accepteert dat lijden en sterven niet. (Tenminste: niet als het in hun zicht gebeurt en ze het idee hebben dat ze er wat aan kunnen doen.) Die vindt dat niet kunnen. Die vindt het moreel onjuist als dieren honger lijden en sterven en dat wij dat dan zien en daar niets aan doen.
Als twee groepen daarin qua normen en waarden haaks tegenover elkaar staan, zal je nooit tot een oplossing komen waar beiden partijen mee kunnen leven. Want een compromis hiertussen zal je nooit gaan vinden.
KootMiraDrum schreef:Er is gisteren een veulen geboren, gelukkig gaan de temperaturen weer omhoog.
https://scontent.fams1-1.fna.fbcdn.net/v/t31.0-8/28616367_2009045735802928_6295356270510627999_o.jpg?oh=75192e7af35065301c8a30c2bf79e7d7&oe=5AFFE082
Citaat:STATEMENT ACTIEVOERDERS BIJVOEREN DIEREN OOSTVAARDERSPLASSEN
Vrijdagmiddag 2 maart heeft een kleine delegatie van de Actievoerders Bijvoeren Dieren Oostvaardersplassen een onderhoud gehad met gedeputeerde Ad Meijer van provincie Flevoland.
In dat overleg is nadrukkelijk aangegeven dat op korte termijn de dieren in de OVP voldoende bijvoedering nodig hebben voor een langere periode en niet slechts gedurende de vorstperiode.
Daarnaast is gesteld dat er een volstrekt ander beleid moet komen en de dieraantallen te hoog zijn voor het gebied.
De provincie heeft zaterdagmiddag 3 maart besloten om Staatsbosbeheer opdracht te geven om het bij voeren in voldoende mate in ieder geval te continueren tot eind maart.
Eind maart zal er in overleg met experts worden beoordeeld hoe lang en in welke hoeveelheden er nog moet worden bijgevoerd.
Hiermee stelt de provincie een belangrijke stap te hebben gezet om het doodhongeren van te dieren te beëindigen.
Voor de korte termijn komt er dus een stukje verbetering voor de lange termijn moeten er structureel zaken gaan veranderen in het beheer regime van de Oostvaardersplassen.
Zullen er nu geen dieren meer sterven?
Helaas zal voor een behoorlijk aantal dieren het bij voeren te laat zijn en deze dieren nu al zodanig verzwakt dat ze niet meer te redden zijn en zullen de komende dagen en weken alsnog sterven.
Voor heel veel dieren betekend het bij voeren dat ze blijven leven en niet verhongeren.
Door de enorme druk en inspanning van al die vrijwilligers en dierenliefhebbers is dit bereikt.
Daarvoor en voor jullie steun de afgelopen dagen enorm veel dank!
Zondag 4 maart is er een demonstratie om duidelijk te maken dat het nu en voor eens over moet zijn met het laten verhongeren en creperen van dieren in de Oostvaardersplassen.
Wij verzoeken jullie dringend om deze demonstratie ordentelijk te laten verlopen en geen vernielingen aan te richten aan hekwerk en om niet agressief te reageren naar politie en andere begeleiders.
We verzoeken jullie ook om het tot vandaag helaas noodzakelijke bij voeren op eigen initiatief na zondag te beëindigen.
Wij stellen voor om het (overgebleven) ingezamelde hooi te doneren aan Staatsbosbeheer zodat zij de komende periode voldoende kunnen bijvoeren.
Wij zijn in overleg met de provincie om dit in goede banen te leiden waarbij we hebben voorgesteld dat op het terrein van Staatsbosbeheer in de Oostvaardersplassen door Staasbosbeheer een plek wordt aangewezen waar het hooi kan worden gelost.
De provincie heeft een stapje in de goede richting gezet.
Laten wij de demonstratie ook netjes en goed laten verlopen.
Om de deur open te houden voor het gesprek over bijvoeren na maart, en wat er moet gebeuren om te komen tot een volstrekt ander beleid in de Oostvaardersplassen.
Citaat:Er komen terecht heel wat vragen over het hooi wat naar SBB gemaakt dus daar wil ik wat duidelijkheid over verschaffen.
Het gedoneerde hooi dat deze week allemaal is gedoneerd gaat NIET naar SBB. Jullie hebben dat niet gedoneerd met de bedoeling dat het naar SBB gaat, dus natuurlijk doen we dat niet.
Wat morgen wel naar SBB gaat is hooi dat is gedoneerd met goedkeuring van de doneerders. Dit zijn grote balen die we zelf toch niet zouden kunnen voeren in het gebied, omdat dit logistiek niet te doen is. Dit gaat naar SBB.
We hebben afspraken gemaakt dat ze dit gaan gebruiken om bij te voeren, tenminste tot eind maart en hopelijk kunnen we in die tussentijd nog meer voor elkaar krijgen.
Het eerdere gedoneerde hooi blijft achter de hand. Mocht SBB niet voldoende bijvoeren, de fik erin zitten, het weg gooien etc, dan gaan we gewoon weer lekker met door met het voeren van het eerder gedoneerde hooi.
Maar, we moeten SBB een kans geven dit op te pakken. We kunnen niet nog weken of maanden of jaren elke dag op deze schaal blijven voeren. De verantwoordelijkheid voor het voeren moet bij SBB komen. Die moet bij voeren. Die moet het beleid aanpassen. Die moet oplossingen zoeken.. En wij moeten ze de kans geven dat te doen.
Doen ze dat toch niet. Gaan we weer voeren en gaan we nog meer stennis schoppen.
Ik snap dat niet iedereen het daarmee eens is, boos is, het niet snapt of dit geen goede keuze vind. Ik heb daar echt wel begrip voor, maar ik sta in ieder geval wel achter deze keuze. Hoewel mijn vertrouwen in SBB ook niet groot is, moeten we op den duur wel afspraken met SBB.
Maar ik roep op om morgen NIET te gaan voeren en ipv daarvan vreedzaam te protesteren.
Als men uit eigen beweging wil of gaat voeren; ik spreek immers niet voor iedereen in deze groep. Dat kan ik niet tegenhouden, maar ik wil toch verzoeken het niet te doen of om in ieder geval geen hekken open te breken en geen agressie te gebruiken, zowel verbaal als fysiek.
En sowieso geen kuil te voeren.
bigone schreef:KootMiraDrum schreef:Er is gisteren een veulen geboren, gelukkig gaan de temperaturen weer omhoog.
https://scontent.fams1-1.fna.fbcdn.net/v/t31.0-8/28616367_2009045735802928_6295356270510627999_o.jpg?oh=75192e7af35065301c8a30c2bf79e7d7&oe=5AFFE082
Ik houd mijn hart vast, zie hoe mager de moeder is. Daarom verkijken veel mensen zich op de paarden, ze lijken dik maar zijn gewoon allemaal drachtig.
safina schreef:Ik ben het bijna met je eens, alleen in de vrije natuur(met of zonder zichtbare barrières) hebben ze ook honger, ja maar ook natuurlijke vijanden die de zwakkeren al heel snel uit een kudde vissen en doden. Die functie is hier door mensen overgenomen en dat vind ik de misser. Waar wilde prooijagers instinctief zien welk dier zwak is, racen in de OVP dagelijks jagers en dierenartsen rond en reken maar dat die er een heleboel missen.
LindyH schreef:Dat zal in één jaar nog niet zo heel veel verschillen, maar het kan wel dat in de loop der jaren door bijvoeren steeds meer vroege veulens komen. Aan de andere kant is dat dan ook niet zo'n probleem omdat de moeders ook in betere conditie zijn en de veulens meer overlevingskansen hebben.
En mocht het zo zijn dat er veel veulens sterven en alleen de late veulens overleven, dan houdt dat mooi de populatie binnen de perken.
Wijslander schreef:safina schreef:Dat is jouw mening. En sommige mensen zien dat anders, hebben een andere mening dan de jouwe. En een discussie daarover kan heel interessant worden als je niet steeds je eigen standpunt herhaalt, maar af en toe iets nieuws toevoegt aan het gesprek. Is dat nou zo moeilijk te begrijpen?
Laten we het omdraaien: waarom zou je deze dieren wél moeten laten verhongeren? Daar ben ik dan benieuwd naar...