Geplaatst Algemeen
Het gebeurt niet vaak dat het harnachement het laat afweten in de ring, laat staan dat een fotograaf het exacte moment vastlegt. Maar dat is precies wat er gebeurde met amateur springruiter Alex Alston op de Upperville Colt and Horse Show (Virginia), toen het bit van zijn paard brak boven de een-na-laatste hindernis in de eerste ronde van de meter Show Jumping Hall of Fame Junior/Amateur Jumper Classic, over een hoogte van 1,45 meter.
Alston en Spider, een 12-jarige Iers sportpaardmerrie van Alston Alliance LLC (Cardento 933-Sassy, Luidam), waren op weg naar een foutloze ronde toen ongeveer halverwege het parcours iets niet goed voelde.
"Ik moest extra hard werken om haar te laten wenden en stelling te krijgen, vooral naar rechts, de kant waar het bit brak", zegt Alston. "Toen ik terug wilde wenden naar de [voorlaatste] hindernis, mat ik de afstand, haar voorbenen kwamen van de grond en toen viel alles weg. Ik wist eerst niet zeker wat er gebeurde, maar ik zag het bit uit mijn linkerooghoek vliegen - ik ben bijna volledig blind aan dat oog - en toen ze landde, had ik zoiets van 'wat moet ik doen?' Die sprong was aan het einde van de ing, en het hek van de uitgang ging snel omhoog."
Alston dacht snel na. Hoewel hij linksaf zou moeten slaan om door te gaan naar de laatste hindernis, koos hij ervoor om Spider naar rechts te sturen, in de hoop zijn weg terug te vinden naar de ingang van de ring voor hulp. "Ik landde gewoon en zei ‘whoa’", zegt Alston. "Ik stak mijn been zo ver mogelijk af. Spider luisterde zo goed naar me. Ik bleef ‘whoa’ zeggen, en ze begon op haar plaats te galopperen."
Toen ze langzamer ging, maakte Alston zijn airvest los, omdat hij dacht dat hij misschien snel moest afstappen. "De gedachten spookten door mijn hoofd: 'spring ik er nu af, terwijl ze vaart mindert?' Maar toen was ik bang dat ze los zou raken en dat we niets zouden hebben om haar mee te vangen. Dus ik bleef zitten en probeerde haar tot stilstand te brengen."
Zijn trainers, Missy Clark en John Brennan van North Run, stonden bij de ingang te kijken naar het tweetal. Hoewel Clark niet precies kon vertellen wat er was gebeurd omdat het op dat moment hard regende, wist ze meteen dat er iets mis was toen Alston na de hindernis naar rechts ging.
"Ik realiseerde me dat er iets gebroken was toen ik Alex' handen in de lucht zag", zegt Clark. "In zo'n situatie gaan veel paarden sneller, en dan heb je geen controle meer. We waren bij de ingang en zeiden tegen hem dat hij ‘whoa’ moest zeggen. Aan het einde van al onze lessen laat ik de kinderen altijd oefenen met het afremmen van hun paarden door gewoon ‘whoa’ te zeggen en aan een losse teugel in het zadel te zakken. Die oefening kwam hier goed van pas."
Terwijl Alston en Spider rustig terug naar de ingang galoppeerden, kwam Brennan de ring in. Toen de merrie hem zag, remde ze af. Alston maakte van de gelegenheid gebruik om af te stijgen en Spider bleef bij het hek staan.
"Als ik er nu aan terugdenk, had het zo snel fout kunnen gaan - ze had verstrikt kunnen raken in de teugels, of in de rest van het bit, of we hadden allebei gewond kunnen raken", zegt Alston. "Ze was heel braaf. Eerlijk gezegd denk ik dat ze ook niet wist wat ze moest doen. Ik denk dat ze dacht dat ze de Olympische Spelen had gewonnen toen ik eraf sprong - iedereen gaf haar een aai over haar bol. Ze krijgt altijd wat lekkers, maar die avond kreeg ze extra!"
Alston rijdt 'Spidey' nog geen jaar, maar hij heeft hard gewerkt om een band met haar op te bouwen. "We kennen elkaars persoonlijkheid goed, ik breng veel tijd met haar door op stal", zei Alston. "Ze ziet me en hinnikt naar me, op die manier zijn we heel close. Ze is heel speciaal voor me. Haar wedstrijdkant moet ik nog leren kennen, maar dat komt met de tijd. Ze heeft veel bloed, maar ze staat altijd aan jouw kant en ze zal voor je vechten op elke manier die ze kan."
In Clarks levenslange carrière met paarden was dit de eerste keer dat er een bit brak bij een van haar paarden in de showring. Toen ze het bit van Spidey naderhand bekeek, ontdekte ze dat het bij de rechter ring was gebroken.
"Harnachement begeeft het - je kunt zo'n situatie niet voorspellen", zei Clark. "Stijgbeugels breken, dingen gaan kapot: het gebeurt. Het enige dat je kunt doen, is proberen in het moment te denken en rustig te blijven. Gelukkig luisterde Spider naar Alex en ze was een engel; ze is zo'n lief paard. Alex bleef ook kalm - zowel paard als ruiter hadden die situatie niet beter kunnen aanpakken."
Jessica Duffy, die sinds 2022 fotografeert voor Erin Gilmore Photography, realiseerde zich niet eens dat ze het moment had vastgelegd waarop Alstons bit brak, totdat ze later die avond foto's aan het bewerken was. Door de stromende regen was Duffy's zoeker beslagen en had haar camera tijdens de wedstrijd haar 'regenjas' aan. Ze vertrouwde op haar spiergeheugen om haar te helpen de foto's te maken.
"Het was een waanzinnige foto", zegt Duffy. "Het is zeker een van de gekste foto's die ik ooit tijdens een wedstrijd heb gemaakt. Maar het leek alsof ze een chille merrie was en echt naar hem luisterde."
Toen Clark de foto zag, wou ze een kopie van de foto kopen als herinnering. "De foto was eerlijk gezegd geweldig: Spider was in perfecte vorm en Alex was in perfecte vorm", zei Clark. "Het was een episch moment dat, gelukkig voor iedereen, goed afliep."
Op de website van The Chronicle of the Horse is de foto van het moment van het breken van het bit te zien.
