Geplaatst Algemeen
Lucette Brinksma was van jongs af aan een ponymeisje, maar door studie en werk raakten de paarden op de achtergrond. Toen ze ging samenwonen in Soest wilde ze haar oude hobby weer oppakken: er moest maar weer een eigen paard komen! Het idee was een Fries, omdat die zo veelzijdig zijn. Vele paarden passeerden de revue, en het werd een jonge Friese merrie, daar kon je zowel mee rijden als mennen.
De naam van de merrie: Pytrik R.S. (Brandus 345 uit Pieternel v. ‘t Hop Ster Pref, v. Lammert 260, merrielijn 143). Ze werd geboren op 3 december 1997 in Oppenhuizen. "Of ze zadelmak was, wist de verkoper niet", vertelt Lucette. "Pytrik was bij hem terechtgekomen in ruil voor een koets. De eigenaar zadelde haar ter plekke op, bewoog het zadel wat heen en weer en ik steeg op, deed een rondje op de deel en reed haar – ietwat onwennig – naar buiten. Pytrik deed het braaf genoeg en daarmee was ze ‘rijvaardig’ verklaard."
Stermerrie
"Toen ze een paar maanden in Soest aan huis stond en zich goed liet berijden, werd Pytrik naast een ervaren menpaard gespannen, en ook daar kon toen een vinkje bij", vervolgt Lucette. "Zo konden we haar in het weekend af en toe meenemen voor een ritje voor de wagen. Ik reed met haar dressuur; ze liep altijd braaf haar proefjes. Ze had een mooie uitstraling, met haar stoere hals en veel houding; we waren toen ze zeven jaar was netjes L2. Ze was 3de premie stamboek en na nog een keer naar de stamboekkeuring, werd zij Ster verklaard. Daarna is Pytrik ook voor de fokkerij ingezet."
Veulens
Vanaf dat moment werd een hele studie gemaakt voor de juiste hengstkeuze. "Ik heb zelfs de KFPS-beoordelingscursus en het examen kandidaat aspirant KFPS-jurylid doorlopen", vertelt Lucette. "Echter bleek dat laatste niet te combineren met privé en werk. Van de hengst Mintse 384 werd meteen een heel sympathiek hengstje geboren; deze Sybe ût de Grachten bracht het tot en met de tweede bezichtiging in 2008, maar ging er tijdens de voorrijdagen helaas uit. Nog acht opeenvolgende jaren werd Pytrik gedekt, bij Mintse 384, Onne 376, Beart 411 en Maurus 441. De veulens zijn allen niet aangehouden, en na het laatste veulen in 2013 besloten we dat het genoeg geweest was voor de toen 16-jarige Pytrik en de merrie mocht met pensioen."
Mensgericht
Na een scheiding verhuisde Pytrik naar haar ouders in Noordwolde in Friesland, waar ze een mooie stal had en in de wei kon lopen. "Haar laatste twee veulens zijn daar geboren; mijn ouders genoten van de merrie met haar kroost", vertelt Lucette. "Pytrik is een heel mensgericht paard, dat maakte het ook leuk voor vooral mijn vader om haar te verzorgen."
Geen bijzondere verzorging
Toen jaren later het ouderlijk huis verkocht werd, verhuisde Pytrik mee naar Onna, waar ze nu staat samen met andere Friese fokmerries. "Ze heeft nooit medicijnen of supplementen gehad; de dierenarts komt voor haar entingen en de hoefsmid houdt haar hoefjes bij. Ze heeft niks anders nodig dan soms een wormenkuur, als mestonderzoek dat uitwijst. Sinds een paar jaar komt wel regelmatig de tandarts voor haar; haar gebit wordt slechter. Als er een kunstgebit voor paarden zou bestaan, zou zij in aanmerking komen … Ze houdt niet van slobber, maar gelukkig krijgt ze genoeg te knabbelen, om toch zoveel mogelijk voedsel binnen te krijgen."
Ontroerend
De mooiste herinnering met Pytrik? "Dat is dat de dochters Bodien en Anouk, toen ze klein waren zo graag bij Pytrik en bij opa en oma waren. Ze ‘reden’ dan ook op haar, met hun beentjes kwamen ze maar nauwelijks onder het zadel uit. Mijn moeder vond dat maar niks, zo’n groot paard met van die kleine meisjes, maar Pytrik ging o zo voorzichtig met ze om, alsof ze haar veulens waren. Heel ontroerend vond ik dat."
Paardenvirus
Oudste dochter Bodien weet nog goed dat ze graag bij Pytrik was. "We hadden bijna geen tijd om opa en oma te begroeten, we wilden altijd snel naar Pytrik toe om haar te borstelen en te knuffelen. Als we bij opa en oma in Friesland uit logeren waren, stonden we ’s morgens héél vroeg op om zo snel mogelijk naar de stal te gaan." Zowel Bodien als Anouk heeft het paardenvirus van hun moeder overgenomen. Na een aantal lease- en bijrijdpaarden hebben ze sinds 2022 een eigen paard. "Geen Fries, want we houden ook van springen." "En het aanbod van Friezen voor de sport was beperkt en erg prijzig", vult Lucette aan.
Glans op het lijf
Minstens eens in de maand gaan ze op bezoek bij hun Pytrik. "Ze herkent ons meteen en komt direct met haar oortjes naar voren op ons af. ’s Nachts staat ze op stal en overdag op de wei. Het is moeilijk om haar wat dikker te laten worden, maar ze krijgt weer glans op haar lijf. Achtentwintig jaar is ze nu. Zo lang ze het leven leuk vindt en geen echte problemen krijgt, kan ze nog prima van haar oude dag genieten."
Op de website van het KFPS zijn foto's te zien.