KOOTWIJK - Dankzij de inzet van paardenliefhebber Jaap van den Ende (68) blijft het mogelijk om tussen Apeldoorn en Barneveld te blijven paardrijden. Staatsbosbeheer heeft te weinig geld om de ruiter- en menpaden te onderhouden. Dat ging de Harskamper aan het hart, en dus zet hij, samen met ruim honderd andere vrijwilligers, de schouders eronder.
Trots was hij, toen afgelopen week het vernieuwde netwerk van ruiterpaden Midden Veluwe heropende. De 180 kilometer lange paardrijdroute door Apeldoorn, Kootwijk, Garderen en Stroe dreigde te verdwijnen. Dankzij Jaaps inzet ligt de route er nu pico bello bij. “Dit mocht absoluut niet verloren gaan”, zegt de weldoener, die zelf graag met zijn menkar over de zandpaden galoppeert. “Dit is zo'n uniek gebied op de Midden Veluwe. Je kunt hier gewoon anderhalf tot twee uur rijden zonder iemand tegen te komen. Het is fantastisch dat dat nog kan.”
Toen Jaap lucht kreeg van de dreigende sluiting van zijn geliefde paardenroute, besloot hij tot actie over te gaan. Het onderhoudsbudget van Staatsbosbeheer, gefinancierd door de provincie Gelderland, bleek slechts nog toereikend voor het onderhoud van fiets- en wandelpaden. Paardenliefhebbers vonden daarom een manier om de onderhoudskosten voor hun paden te drukken.
Ruim honderd vrijwilligers Jaap en andere vrijwilligers richtten een stichting op. De Stichting Paardenvrienden Midden-Veluwe telt nu ruim honderd vrijwilligers, met Jaap als voorzitter. Samen onderhouden ze de ruiterpaden in het gebied. Daardoor is het voortbestaan verzekerd. “Twee keer per jaar gaat er een ploeg met snoeischaar en zagen het veld in, om de paden vrij te maken. De paden worden geëgaliseerd met een weidesleep. In het najaar blazen we de bladeren van de paden met een bladblazer”, aldus de trotse voorzitter. De ruiterpaden Midden Veluwe kregen een 'upgrade' door Routebureau Veluwe, dankzij een financiële bijdrage van de gemeente Barneveld. Ook hierbij stak Jaap, met vrijwilligers van de stichting, de handen uit de mouwen. De kilometerslange paardenroute heeft nu wegwijzerpaaltjes en is gedigitaliseerd. Ze maakten hekken om paarden aan vast te binden en opstapjes om het dier weer te bestijgen. De aansluiting met omliggende ruiterpadennetwerken is verbeterd.
Dankbaar Boswachter Laurens Jansen van Staatsbosbeheer is dankbaar voor Jaaps vrijwillige inzet. “Ik heb geluk gehad met een Jaap in mijn gebied. Ik heb er zelf ook veel energie in gestoken. Maar je hebt mensen zoals hij nodig, die uiteindelijk die handschoen oppakken en dat samen met de omgeving vormgeven.” De boswachter hoopt dat er landelijk meer mensen zoals Jaap opstaan. “Mensen die samen met de omgeving stichtingen vormen en het onderhoud van ruiterpaden in onze gebieden op zich nemen.” Jaap zelf noemt zijn inzet vanzelfsprekend. “Paardenmensen onderling, dat is een vrij hechte groep. Iedereen is bereid om wat terug te doen”, verklaart hij nuchter. Maar een dikke 'chapeau' deelt Jaap liever uit aan de bosbeheerder. “We mogen de faciliteiten van Staatsbosbeheer gebruiken en gereedschappen lenen. Ze geven cursussen voor de vrijwilligers. Ja, het is echt een voorbeeld voor andere ruiterpadennetwerken.”
Wel jammer dat ruiterroutes laag op de prioriteitenlijst staan van onderhoud in de provincies. Maar we zullen wel de kleinste groep gebruikers zijn.
Bronsveen
Berichten: 77
Geregistreerd: 08-09-19
Geplaatst: 06-09-22 13:28
Wat een geweldig bericht ! Fijn dat die mooie ruiterroutes in stand blijven ,en men er van kan blijven genieten Toppers !!
Hilary
Berichten: 9372
Geregistreerd: 22-05-04
Geplaatst: 06-09-22 13:29
SilvanoN schreef:
Wel jammer dat ruiterroutes laag op de prioriteitenlijst staan van onderhoud in de provincies. Maar we zullen wel de kleinste groep gebruikers zijn.
Dit heeft deels ook te maken met bepaalde verplichtingen waar aan voldaan moet worden mbt openstelling (dan moeten er wel paden zijn waar je op kunt wandelen, anders krijg je geen subsidie) en boomveiligheidscontrole. En dan is soms gewoon het geld al op.