JeanneV schreef:Gini schreef:Is er in de paardensportwereld dus niet sowieso sprake van normvervaging? Zelfs buiten de echte excessen om.
Er veranderd vreselijk veel in de paardenwereld. Na dit verhaal over elektrische sporen zou je het niet zeggen, maar het gaat qua normen en welzijn veel beter in Nederland. Zeker beter dan 10 of 15 jaar geleden.
Men is zich meer en meer bewust van de buitenwereld. Er zijn steeds meer voorbeelden van jonge ruiters die goed met paarden om willen gaan en zich er niet voor schamen om het op een prettige manier te willen doen.
In de zin van paardenwelzijn in het algemeen ben ik het helemaal met je eens. Als we kijken naar de paardensport dan zou ik eerder spreken van een verschuiving. Het is niet meer hetzelfde leed als pakweg 10 jaar geleden, maar ander leed.
En dat niet alle appels rot zijn, is fijn. En ik hoop inderdaad dat die verse appels blijven volhouden in hun versheid. Maar het probleem ligt niet zozeer bij het individu. Overal en altijd zal je rotte appels behouden. Het is alleen het gemak waarmee je in de paardenwereld een rotte appel kunt zijn dat mij voor de borst stuit. Als je dat paard ziet op die laatst gedeelde foto hier met die ijzerwinkel in zijn mond, dan vraag je je toch echt af waar we mee bezig zijn, dat is toch niet normaal? Maar nee, puur reglementair gezien is daar helemaal niets mis mee. En dan kan je tegen zo een paard (of een dierenrechtenactivist) wel zeggen dat het 15 jaar geleden misschien wel nog erger was, tja.