Geplaatst Sport
Boyd Martin en Fedarman B 'Bruno' in actie tijdens de Luhmühlen Horse Trials 2023 5*-L.
Foto: Ros Fotografie
Tijdens de persconferentie op de Defender Kentucky 2024 kreeg eventingruiter Boyd Martin de vraag welke van zijn twee paarden de grootste kans op succes zou hebben tijdens de Olympische Spelen in Parijs. Dit gebeurde nadat hij met zijn beide paarden, Fedarman B en Commando 3, in de top 4 was geëindigd.
“Het is net als met je kinderen, je moet nooit de ene de voorkeur geven boven de andere”, antwoordde de vader van drie kinderen.
Gelukkig voor Martin lag die keuze bij de U.S. Equestrian Federation, die de ruiter aanwees met de 14-jarige KWPN'er Fedarman B, met de 11-jarige Commando 3 als reservepaard voor de ruiter.
“Ik voel mij zo gezegend dat ik beide paarden op stal heb en nu al 30 jaar in dit vak en op dit niveau meedraai”, vertelt Martin. “En deze paarden zijn twee van de meest getalenteerde dieren waarvan ik ooit het privilege heb gehad om erop te rijden.”
Met de Spelen in het vooruitzicht, voor Martin is het de vierde keer, is de cirkel rond van zijn samenwerking met Fedarman B, ook wel ‘Bruno’ genoemd. De ruin werd oorspronkelijk naar het 4*-niveau gebracht door Annie Goodwin, een eventingruiter die werd gecoacht door Boyd en zijn vrouw Silva Martin, de Grand Prix-dressuuramazone. Goodwin overleed in 2021 bij een ongeluk tijdens het paardrijden en haar ouders en verloofde vroegen Boyd om haar veelbelovende ruin over te nemen.
“Ironisch genoeg kregen wij het nieuws van het overlijden van Goodwin toen we bezig waren met de laatste uren van een trainingskamp in Duitsland, om ons klaar te stomen voor de Olympische Spelen in Tokio”, vertelt Boyd.
Nu de volgende Olympische Spelen voor de deur staan, kijkt Boyd terug op de ontwikkeling die hij en Bruno hebben doorgemaakt sinds de tragische omstandigheden rondom het begin van hun samenwerking.
“Vanaf het moment van de start van onze samenwerking, begon het niet goed”, vertelt Boyd. “Bij onze eerste wedstrijden waren we helemaal niet succesvol. Ik twijfelde echt of ik hem wel kon rijden.”
“Eerlijk gezegd denk ik dat hij een beetje wantrouwig was in het begin”, vervolgt hij. “En weet je, er was niet ergens een soort van magisch moment. Het was gewoon dat hij mij heel langzaam aan leerde kennen en ik hem. Na ongeveer zes maanden besloten we beiden dat we wel een klik met elkaar hadden. Vanaf dat moment zijn we sensationeel.”
Door de jaren heen leerde Boyd de eigenaardigheden van de ruin te waarderen. Hij vertelt dat groom Stephanie Simpson de sleutel was om Bruno’s ‘heel unieke persoonlijkheid’ te leren begrijpen en haar liefdevolle band met de ruin had een positieve invloed op zijn training.
Het paard waar hij ooit niet mee overweg kon, is nu Boyds ongenaakbare partner. Boyd vertelt dat waar de meeste banden met paarden hun plus- en minpunten hebben, zijn traject met Bruno alleen maar geleidelijk omhoog hing. Hij voelt dat de ruin goed toegerust is voor de unieke uitdagingen op de Olympische Spelen.
“Ik denk dat Bruno heel geschikt is voor dit type kampioenschap”, legt Boyd uit. “Er worden hier twee rondes springen verreden en ik heb tot nu toe slechts één keer een balk eraf gegooid in Bruno’s hele carrière.
Hij is vooral heel benieuwd hoe de ruin de geometrie van de cross country in Versailles oppakt.
“Vanuit het perspectief van de cross country gezien is hij snel, dapper, accuraat, kan zich goed aanpassen en vecht hij voor mij”, zegt Boyd.“Er zijn veel momenten geweest op dit type bochtige en precieze parcoursen waarbij ik een beetje van mijn lijn afweek in een bocht, of op een smalle sprong waarbij je door een breedte van circa 1 meter moet wurmen. Bruno deed zijn oren naar achteren en werd als een soort slalom-skiër, hij deed er alles aan om zijn lichaam tussen de rode en witte vlaggen door te krijgen. Het is gewoon een geweldig gevoel als je een paard hebt met zo’n mindset en mentaliteit.”
In de weken die er nog zijn tot aan Parijs, is het plan van Boyd om niet veel na te denken over de voorbereiding met Bruno en Commando 3, ook wel ‘Conner’ genoemd.
“Ik denk dat het nu zaak is om rustig te blijven en te proberen en om het te benaderen net zoals elke andere belangrijke 5*-wedstrijd”, aldus Boyd. “In het verleden heb ik de boel waarschijnlijk verpest door ze meer te pushen of te drillen, omdat het een speciaal evenement is dat slechts één keer in de vier jaar plaatsvindt. Ik weet het niet, maar ik heb het gevoel dat mijn paard er goed voor staat. Het is nu de afwerking en het wegwerken van de losse eindjes, en proberen een goed doordacht plan te hebben over waar we elke week willen staan in onze training, om er gewoon klaar voor te zijn om in Parijs te knallen.”
Naast het atletisch vermogen en het hart van Bruno, is Boyd dankbaar voor de grotere gemeenschap die door het paard, dat in eigendom is van het Annie Goodwin Syndicate, in zijn leven is gebracht. Samen met vrienden en leerlingen van Goodwin zet hij regelmatig de tag #rideforAnnie bij foto’s en video’s van Bruno.
“Wat dieren voor ons mensen kunnen doen, is geweldig. Dankzij Bruno is er een overweldigende support voor de herinneringen aan Annie”, vertelt Boyd over de vrienden, familie en voormalige leerlingen van Goodwin. “Het is erg cool als je naar wedstrijden gaat, en dan in het bijzonder in het gebied rond Aiken in South Carolina. Daar is Bruno veel populairder dan ik ben. Hij is een lokale bekendheid, ik leid hem daar alleen maar rond.”
