Geplaatst Ik heb een 9-jarige merrie die niet bepaald 'meewerkend' te noemen is. Uiteindelijk komen we er (meestal
) wel, maar er kruipt steeds zo veel tijd en oefening in. Braaf dier, maar niets is simpel. Ze doet niets met de volle goesting en zal altijd eerst 3 keer proberen er onder uit te komen voor ze met je mee wil denken. Het is gewoon geen paard dat "wil" werken.Volgens mijn instructrice is die mentaliteit waarschijnlijk voortgekomen uit de manier waarop ze is ingereden en ook daarna werd gereden. Met inrijden is er nogal veel mis gegaan. (Zonder op de details te willen ingaan) En eens opgeleerd, is ze eigenlijk nooit echt serieus door gereden: omwille van blessures lang stil gestaan en verder maar wat aangemodderd.
Op zich vind ik dit wel een logische verklaring.
Maar nu heb ik ook nog een 2 jarig paardje. En eigenlijk was ik van plan om hem pas vrij laat in te rijden. (of te laten inrijden, hangt ervan af hoeveel zin ik er zelf in heb
) Als hij 4 à 4,5 jaar is, had ik in m'n hoofd. Maar volgens mijn intructrice is dit niet zo'n goed idee, net omwille van de problemen waar ik bij mijn merrie ook tegenaan loop. En kan mijn jonge paardje beter al licht ingereden worden als hij een jaar of 3 is. Omdat een 3 jarig paard een stuk meewerkender is dan een 4 of 5 jarige puber en niet zo snel tegendraads gaat denken. Als hij dan als 3 jarige al netjes gereden kan worden, zou hij zich dan ook mentaal beter kunnen instellen op z'n leven als 'rijpaard'.Nou, ik ben weleens benieuwd wat jullie hierover denken.
Kan het (verkeerd) inrijden echt zoveel effect hebben op de mentaliteit van een paard?
En kan de leeftijd hier ook iets mee te maken hebben?
. 
