Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Apple schreef:Het is een iets andere benaderingswijze, maar wel eentje die ik af en toe tegen kom. Ik zet bewust eea in aanhalingstekens aangezien ik er wel vanuit ga dat we praten over gezonde paarden en niet over paarden in een revalidatietraject bijvoorbeeld.
De ene instructeur geeft aan in de les ook te werken aan het paard. Hoe het paard zo soepel mogelijk te maken, te leren ook de 'moeilijke' kant te ontspannen, op te rekken. Te buigen. Een voor het paard op dat moment wat moeilijkere oefening nog een keertje te herhalen zodat het paard ook leert zijn lichaam correct te gebruiken. Zodat je op termijn, als je zelf als ruiter daar consequent mee bezig bent, het paard ook verbeterd en het voor het paard ook gemakkelijker wordt.
De andere instructeur werkt juist om de 'beperkingen' heen. Door te kijken naar de lichaamsbouw en de bewegingen van het paard bepaalde oefeningen te kiezen waardoor het paard deze gemakkelijker kan uitvoeren. Moeilijkere oefeningen voor het paard minder te vragen of dat jij als ruiter daar een compromis in vind om het voor het paard gemakkelijker te maken. Paard vindt bijvoorbeeld buiging lastig, door dan de hoek een beetje schoudervoor in te zetten kun je dit als ruiter opvangen ipv buiging door de hoeken te vragen.
Aan beide benaderingen zitten voor mijn gevoel voor en nadelen. Aangezien ik zelf niet zo goed in de uitleg en mechanica zit vind ik het ook lastig om dit goed uit te leggen merk ik.
Maar goed, hoe staat Bokt hier tegenover en komen deze benaderingswijzen herkenbaar voor?
Ibbel schreef:Tja. Wie van jullie vindt dat-ie even goed met links moet kunnen schrijven als met rechts? Wie óefent met links schrijven als-ie rechts is?
Ik ben kamp: gebruik de sterke kanten van je paard, ipv te proberen de zwakke kanten op te krikken tot niveau sterke kant - waarbij de kwaliteiten van de sterke kant verdwijnen.
Ik heb er nog geen paard kapot aan zien gaan.
Earth schreef:Ik vind het een combinatie van. Voorbeeld. Paard is linksachter wat slap. De linkergalop is daardoor lastig, paard laat je niet helemaal goed zitten, je moet veel moeite doen om hem in de galop te houden en het paard is niet lekker voorwaarts. Als je dat 10 minuten doet, ben je beide helemaal gesloopt. Rechtsom loopt het paard gemakkelijk rond in galop, springt goed door, laat de ruiter makkelijk zitten en is goed te bewerken. Ik zou er dan voor kiezen om veel werk te stoppen in de rechter galop, daarin oefeningen stoppen, zodat hij in het algemeen gewoon sterker wordt. Linksom wel mee pakken maar dan 2 rondjes bijv.
Dit is even een globaal voorbeeld he, maar ik denk dan wel dat je met zo'n voorbeeld de linkergalop hier beter mee kan helpen dan in de galop zelf te moeten klo0ien.
Maar dan bedoel ik dus niet dat je het helemaal vermijd. Alleen je gaat niet te veel forceren of doordrukken, ik ben namelijk zelf ook een luie ruiter dus ik wil zelf ook niet te hard moeten werken
Ibbel schreef:Hmm, links of rechtshandigheid is niet alleen fijnmotoriek. Het bepaalt ook of voetballers links of rechts schieten bv. Dat is imo niet anders dan wanneer je paard voorkeur voor linker- of rechtergalop heeft.
In mijn tak van sport (endurance) bepaalt mijn paard dus in welke galop hij 60 km wil lopen. En als dat 50 km rechts is en 10 km links, so be it.
Citaat:Ik vind het een combinatie van. Voorbeeld. Paard is linksachter wat slap. De linkergalop is daardoor lastig, paard laat je niet helemaal goed zitten, je moet veel moeite doen om hem in de galop te houden en het paard is niet lekker voorwaarts. Als je dat 10 minuten doet, ben je beide helemaal gesloopt. Rechtsom loopt het paard gemakkelijk rond in galop, springt goed door, laat de ruiter makkelijk zitten en is goed te bewerken. Ik zou er dan voor kiezen om veel werk te stoppen in de rechter galop, daarin oefeningen stoppen, zodat hij in het algemeen gewoon sterker wordt.
Gebruikers op dit forum: Milando en 32 bezoekers