
Devitootje schreef:Hoi Valentine,
Super goed dat je over dit soort dingen nadenkt!
Ben ook heel benieuwd wat jij verstaat onder 'correct gebruik van een slofteugel'.
Ik geloof niet in de toegevoegde waarde van hulpteugels. Niet onder het zadel en niet bij longeren.
Hoe je het ook wendt of keert, het paard wordt - in meer of mindere mate - geforceerd in een bepaalde houding te lopen.
Het plaatje lijkt te kloppen, maar het klopt niet echt, dus de kans is enorm groot dat het paard ergens in zijn lijf gaat compenseren. Het behoeft geen toelichting dat dat absoluut niet in het belang is van het paard, niet bijdraagt aan een goede training en de kans dat er op korte of lange termijn blessures uit voort komen is groot.
Nageeflijkheid en de 'juiste' hoofd-halshouding die iedereen zo graag ziet is het resultaat als je de basis voor elkaar hebt. Ik denk vaak: Waar de kennis en kunde van de ruiter, longeur of lesgever stoppen komen hulpteugels uit de kast.
Correct trainen begint bij verticale balans en activiteit en dat bereik je niet door er aan de voorkant iets aan te hangen en een houding te forceren. Het "lost" misschien voor het oog iets op, maar is in mijn ogen slechts symptoombestrijding.
Deze blog is wellicht interessant, gaat over longeren i.p.v. rijden, maar het principe is hetzelfde:
https://www.stalmireille.nl/blog/10881- ... at-doe-jij
Jenara schreef:In een opbouwend training geef ik je grotendeels gelijk, maar ik heb toch een situatie ervaren waarbij een slofteugel enorm geholpen heeft, wel initieel niet op de conventionele manier.
Vind het wel absoluut een no-go voor de training van een jong paard, waarbij de spieren gewoon nog soepel zijn en niet alvast verkrampt in een geforceerde houding. Maar als een soort "revalidatie" van spieren, vond ik de slof wel een goed hulpmiddel.
Morganlefay schreef:Tja aan de voorkant opbinden en van achteren bij schoppen.
Want meneer de instructeur mijn paard wil niet vooruit, dan geef je m toch een paar een tikjes![]()
Paardlief komt vanzelf omhoog op een kwade dag.
Ts, gebruik de zoekfunctie van Bokt en je bent de eerst komende weken zoet met het lezen over dit(slofteugel) onderwerp.
of anders.
Pak Ruiters en Rechters van Ernest van Loon er maar eens bij.
Devitootje schreef:Hoe je het ook wendt of keert, het paard wordt - in meer of mindere mate - geforceerd in een bepaalde houding te lopen.
styloootje schreef:Als eerst wil ik even zeggen dat we deze slof gebruiken zodat mijn pony zijn achterhand meer gaat gebruiken en wat meer gaat gaan zitten.
Askja schreef:Eens. Probleem.is ook dat de slof de ruiter qua gevoel en beleving de illusie van nageeflijkheid kan geven, het paard heeft immers zijn hoofd in de 'juiste' houding en voelt zo fijn licht aan, terwijl hij alleen maar de druk vermijdt. Zowel ruiter als paard leren op die manier niets.
MCE schreef:zucht zucht zucht, waar zijn de instructeurs die een probleem kunnen oplossen en niet meteen naar hulpmiddelen grijpen om het symptoom te bestrijden
een paard wat niet wil nageven doet dat door: een fysieke beperking - b.v. een spiergroep die niet soepel en elastisch/op orde is - probleem in de mond, niet passend harnachement
in de opleiding stappen zijn overgeslagen waardoor het niet kan wat we willen (niet de hele opleiding heeft doorlopen zodat alles goed is ontwikkeld en kan samenwerken, fysiek en mentaal)
en dus hangen we er maar een slof aan en dan is het voor het paard/pony meestal buigen of barsten (de pijn en het ongemak voelt alleen het paard/pony)
is een korte termijn methode, later keert het zich als een boemerang,
gelukkig zijn er dan wel weer de nodige experts, of therapeuten, of de farmacie
martine0503 schreef:Stylooootje, prima bezig toch. Een slof hoort ook gewoon los te hangen en hooguit even een kort moment door te komen wanneer dat nodig is. Liever een zachtere ophouding met de slof erbij dan vol rukken in de mond met het zachtste bit. Wedden dat het paard kiest voor optie 1. Met alles wat je op de paard legt/hangt kun je je paard verknallen. Het bewust zijn met wat je doet is het allerbelangrijkste. Zo heb ik zelf lang met een dubbelgebroken watertrens gecrosst totdat mijn instructie zei gooi er een pesseobit in. Fijner voor jou en fijner voor je paard. Wat een verademing was dat. Je hand bepaalt wat er gebeurd, niet het bit/hulpteugel of wat dan ook.
styloootje schreef:martine0503 schreef:Stylooootje, prima bezig toch. Een slof hoort ook gewoon los te hangen en hooguit even een kort moment door te komen wanneer dat nodig is. Liever een zachtere ophouding met de slof erbij dan vol rukken in de mond met het zachtste bit. Wedden dat het paard kiest voor optie 1. Met alles wat je op de paard legt/hangt kun je je paard verknallen. Het bewust zijn met wat je doet is het allerbelangrijkste. Zo heb ik zelf lang met een dubbelgebroken watertrens gecrosst totdat mijn instructie zei gooi er een pesseobit in. Fijner voor jou en fijner voor je paard. Wat een verademing was dat. Je hand bepaalt wat er gebeurd, niet het bit/hulpteugel of wat dan ook.
Dit bedoel ik dus! Dankje @martine0503 de slof wordt correct gebruikt en aan mijn instructrice zal het wel niet liggen ze is 2x op een rij Belgisch kampioen geweest
styloootje schreef:Hey bokkers! Ik heb vandaag voor het eerst met een slof op men pony gereden. Uiteraard onder begeleiding van mij instructrice. Tot op twee weken geleden had ik eigenlijk geen enkel idee wat een slofteugel was maar door alle sociale media leek het me een martel middel. Nu heb ik vandaag toch les gehad met de slof en al mijn vooroordelen zijn omgedraaid! Een slofteugel is echt geen martel middel! In tegendeel het helpt mijn pony om zichzelf op de juiste manier te dragen zonder op de voorhand te gaan lopen. Na vandaag heb ik nu een enorm goede ervaring met de slofteugel (als je hem correct gebruikt natuurlijk) . Nu ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen en voor en nadelen! Let me knowgroetjes Valentine
maralyn schreef:MCE schreef:zucht zucht zucht, waar zijn de instructeurs die een probleem kunnen oplossen en niet meteen naar hulpmiddelen grijpen om het symptoom te bestrijden
een paard wat niet wil nageven doet dat door: een fysieke beperking - b.v. een spiergroep die niet soepel en elastisch/op orde is - probleem in de mond, niet passend harnachement
in de opleiding stappen zijn overgeslagen waardoor het niet kan wat we willen (niet de hele opleiding heeft doorlopen zodat alles goed is ontwikkeld en kan samenwerken, fysiek en mentaal)
en dus hangen we er maar een slof aan en dan is het voor het paard/pony meestal buigen of barsten (de pijn en het ongemak voelt alleen het paard/pony)
is een korte termijn methode, later keert het zich als een boemerang,
gelukkig zijn er dan wel weer de nodige experts, of therapeuten, of de farmacie
Ik heb echt niet alle wijsheid en al helemaal niet de rijkunde in pacht. Maar dit is inderdaad ook wat ik veelal zie en ervaar!
Ruiters willen te snel, maar sommige instructeurs helemaal!
De gezegde is er niet voor niks:
"Waar kennis en rijkunst ophouden, beginnen de hulpteugels."
Gebruikers op dit forum: BLEXBot en 1 bezoeker