Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 17:02

Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 17:02

Ik wist niet goed hoe hier een goede titel aan te geven, maar ik ben zelf dressuurruiter en heb mezelf al een aantal keer afgevraagd tijdens het trainen van een paard:

Wanneer kies je ervoor om het paard door te rijden en verder te pushen in een training, en wanneer beslis je dat het beter is om het paard maar gewoon met rust te laten en weer weg te zetten?

Ik merk vaak een tendens op tussen de verschillende soorten karakters, bij het ene paard moet je er nog niet aan denken om wat te pushen terwijl je bij het andere paard uren zou kunnen doorgaan maar zonder resultaat te boeken. Ik zie bijvoorbeeld bij mijn eigen paard dat zij het wel goed opneemt om bij moeilijkheden gewoon effe hard aan de slag te gaan en daar plukken we dan de volgende training ook echt de vruchten van. Mijn paard zal er zeker niet minder werklust om krijgen. Andere paarden die ik gereden heb daarentegen moet je echt niet blijven 'poken', want die hebben daar een ongelooflijke hekel aan en dat voel je meteen bij de volgende training. Dat soort paarden zet ik dan ook liever weg dan dat ik verder blijf sleutelen.

Maar hoe zien andere (dresuur)ruiters dit? Hou jij heilig vast aan het feit dat paarden zich moeten plooien (ook al zit dat niet in hun karakter) of kan je er wel inkomen dat je paard af en toe gewoon z'n dagje niet heeft? Ga je misschien als (semi)professionele ruiter daar ook anders mee om omdat je bijvoorbeeld wedstrijden hebt te rijden of het paard een bepaald niveau moet halen tegen een bepaalde tijd? Of vind je dat ieder paard, ongeacht de bedoelingen die je er mee hebt (wedstrijden, verkoop, training, etc), de tijd moet krijgen om alles op zijn eigen tempo te doen en wacht je geduldig af bij een problematische oefening tot je iets aangeboden krijgt van het paard om daar op verder te bouwen?

Het lijkt mij een interessante discussie, poll-opties die voor jouw situatie ontbreken en niet in de verste verte aansluiten bij één van de andere opties mogen zeker gemeld worden dan kan ik de poll misschien nog wat aanpassen om het overzichtelijk te houden!

Laatst bijgewerkt door Heleennn op 02-06-18 17:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-06-18 17:07

Geplaatst: 02-06-18 17:07

Ik train wel door de moeilijke oefening, maar ik probeer het altijd eerst op een positievere manier te doen... bv als het in draf moeilijk is, dan zal ik het eerst in stap doen en daar uitgebreid voor belonen. Meestal krijg ik hem dan wel mee in die motivatie om het in draf ook een keer juist te doen.

Als dat dan lukt, hangt het af van de oefening of ik meteen afrond of niet, maar het komt regelmatig voor dat ik maar 15/20 min intensief rijd ipv een uur en dan wat aanmodder. Ik heb de indruk dat hij hier ook veel meer van meekrijgt. Je mag hun geheugen niet onderschatten. Als je duidelijk beloont voor wat je wil, hebben ze het meestal al na enkele keren door, en het fysieke gemak volgt daaruit (tot op een zeker niveau).

edit; Nieuwe en voor hem moeilijke dingen onder het zadel beloon ik echt met suiker (of een snoepje) de eerste paar keren. Moeilijke dingen blijf ik af en toe belonen. Verder beloon ik met stem en natuurlijk het weghalen van druk.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:14

Geplaatst: 02-06-18 17:14

Wat valt onder moeilijkheden? En wat valt onder "doorrijden". Ik vind de termen in je vraag een beetje vaag en moeilijk te interpreteren.

Als mijn paard een oefening moeilijk vindt dan helpt het meestal ofwel om hem gewoon rustig opnieuw uit te leggen, ofwel om het 1 of 2 keer correct van haar te vragen en haar daar volledig uitbundig op te belonen en af te stappen. Zo leert ze dat als ze toch doorzet en het moeilijke stukje extra hard probeert, dat het ook weer release oplevert in de zin van klaar zijn met werk.

Mijn merrie zet over het algemeen echt haar beste beentje voor, dus als ze het echt niet voor me doet dan kan ze het niet en dan heeft doordouwen echt geen zin.

We zijn maatjes en ik luister ook graag naar haar inbreng. Als zij aangeeft dat het genoeg geweest is dan rond ik mijn training af. Maar zover komt het bijna nooit want ik rij wel meestal pittig maar wel kort.

Laatst bijgewerkt door Sadira op 02-06-18 17:18, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-06-18 17:15

Geplaatst: 02-06-18 17:15

Als het moeilijk wordt, dan probeer ik wel een bepaald doel te bepalen. Bijv. keertwendingen, je hoeft niet in 1x perfecte buiging, nageeflijkheid, impuls en een kleine draaias. Als ik bij de eerste keer inzetten merk dat bijv de impuls erg slecht is, oefen ik door tot de impuls goed is, daarbij hoeven de andere factoren niet ook beter en mogen zelfs enigszins minder als het in verhouding staat tot de verbetering op het gebied van in dit geval impuls.
Als die impuls dan voldoende beter is geworden, stop ik met de oefening, maar niet met de training.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 17:20

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 17:20

Bowo schreef:
Als het moeilijk wordt, dan probeer ik wel een bepaald doel te bepalen. Bijv. keertwendingen, je hoeft niet in 1x perfecte buiging, nageeflijkheid, impuls en een kleine draaias. Als ik bij de eerste keer inzetten merk dat bijv de impuls erg slecht is, oefen ik door tot de impuls goed is, daarbij hoeven de andere factoren niet ook beter en mogen zelfs enigszins minder als het in verhouding staat tot de verbetering op het gebied van in dit geval impuls.
Als die impuls dan voldoende beter is geworden, stop ik met de oefening, maar niet met de training.

Dat is inderdaad een optie waar ik niet aan had gedacht maar volgens mij wel bij veel mensen van toepassing is. Ik heb hem even toegevoegd, helaas zijn dus wel alle stemmen op de poll verloren gegaan.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:24

Geplaatst: 02-06-18 17:24

Dat ligt bij mij geheel aan de situatie. Wanneer een oefening niet lukt doordat mijn paard het nog niet geheel snapt, moe begint te worden, of als ik merk dat ik mij ga frustreren doordat het niet lukt, dan ga ik nog even een oefening die wel altijd goed lukt doen om het goed af te sluiten en stop ik er mee. Wanneer een oefening niet lukt doordat mijn paard gewoon een keer geen zin heeft of een slecht humeur, dat ga ik door tot de oefening wel lukt of in ieder geval beter gaat en hij braaf is en ga dan verder met de training en laat die oefening voor de rest van de training voor wat het is.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:29

Geplaatst: 02-06-18 17:29

Op zich best interessant. Alleen vind ik de keuzes die je geeft wat lastig. Misschien ligt het aan mijn invulling bij de woorden recreatief en wedstrijdgericht. Bij recreatief dressuur denk ik aan iemand die vooral veel buitenrijdt en 1 a 2 keer in de week bakwerk doet om het paard soepel te houden. Bij wedstrijd gericht denk ik weer vooral aan iemand die heel fanatiek wedstrijden rijdt en de wedstrijden ook zingeving aan de training geven.

Ik voel me bij beide niet thuis. Ik train veel dressuur, vooral om mijn paard zo sterk, soepel en fijn aan de hulpen als maar mogelijk te houden. Zo nu en dan toets ik dat in de dressuurring, maar zeker zo belangrijk vind ik dat door de training mijn paard ook fijner en beter wordt in de springring. Op wedstrijd is mijn doel niet het wedstrijdelement, dus mij te meten met andere ruiters, maar vooral het leerelement door een proef neer te zetten op ander terrein met vreemde ogen die je jureren.

Zie mijzelf dus niet als echte wedstrijdruiter, maar zeker ook niet als recreatieve ruiter.

Maar wat betreft je vraag. In eerste instantie laat ik sowieso het trainingsdoel en de oefeningen die ik rijdt afhangen van het gevoel dat mijn paard mij geeft bij losrijden. Aan de hand van het losrijden stel ik een voor die dag realistisch doel. Ik ben wel iemand van de herhaling tot het goed is. Wat goed is is afhankelijk van in hoeverre een oefening al bevestigd is. Sowieso is mijn uitgangspunt dat om een oefening (in training) te starten moeten eerst de uitgangsvoorwaarden goed zijn. Dus ik zal bv nooit in een training een schouderbinnenwaarts inzetten als de hoek ervoor als niet naar mijn zin is.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:33

Geplaatst: 02-06-18 17:33

Geheel afhankelijk van de situatie en van het paard. Heb ik het idee dat hij niet lekker in zijn vel zit en daarom dingen niet lukken dan probeer ik met iets simpels af te sluiten en de volgende dag verder te kijken. Maar ik heb bijvoorbeeld ook een paard dat in eerste instantie spanning opbouwt in een nieuwe oefening die pas afvloeit als hij er een paar keer doorheen gelopen is. Dus die moet ik wel even doorrijden want als ik steeds stop op dat punt blijft hij spanning opbouwen terwijl als ik hem de oefening gewoon af laat maken hij dat heel snel loslaat.

Het kan ook best dat als een paard iets lastig vind (met de wissels gebeurt dat nog weleens) dat ik direct afrond als hij het 1x goed doet gewoon om hem zo veel als mogelijk te belonen. Maar misschien houd een ander paard wel wat stress vast op zo'n moment en zou ik daarmee dus de specifieke oefening afronden maar de training niet om te voorkomen dat hij die spanning meeneemt. Zo zijn er ontelbare situaties te bedenken waar ik op verschillende momenten, met verschillende paarden, anders zou handelen. Ik vind kijken/luisteren naar je paard altijd voorop staan in deze met de kanttekening dat doorrijden nooit mag gaan om 'winnen' want dan ben je imo niet meer met paardrijden bezig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 17:36

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 17:36

Begrijpelijke verwarring Oji, ter verduidelijking: het gaat hier dus puur om het dressuurmatig trainen (=bakwerk) en niet over buitenritjes. Ruiters die dus wel met een passie en ambitie thuis hun paard dressuurmatig trainen vallen gewoon onder recreatief, ik train mijn paard ook intensief en met ambitie om er wat moois van te maken. Maar ik reken mijzelf in deze poll als recreatief omdat ik geen behoefte heb om op wedstrijd te gaan, iets met trailerladen en een paard wat eens een ongeluk gehad heeft. Het woord 'recreatief' heeft vaak inderdaad een wat casual betekenis, als in dat recreatieve ruiters het niet al te serieus nemen in de bak. Maar daar ben ik even van afgestapt in deze poll

Recreatief is hier dus niet per definitie enkel buitenrijden en af en toe wat dressuren, maar gewoon ook 'volwaardig' het trainen van je (dressuur)paard maar dan in een context waarbij je eigenlijk gewoon lekker thuis aan de slag gaat samen.

Ook spreekt het natuurlijk voor zich dat we elke dag even aankijken hoe het gesteld is met het humeur van onze paarden. Maar over het algemeen, hoe gaan jullie dan om met de genoemde situaties in de OP? Dat is een beetje het antwoord waar we naar op zoek zijn. Op dagen dat je paard gewoon z'n normale zelf is.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:41

Geplaatst: 02-06-18 17:41

Als een paard moeite heeft met de oefening dan ga je te snel of met te grote stappen.

Als de eene oefening goed aansluit bij de vorige oefening en die netjes uitgevoerd kan worden zonder veel hulpen, dan heeft een paard ook weinig moeite met de vervolg oefening.

Paard heeft ook maar een spanningsboog om te leren van 15 min.
Dus losrijden, kwartier trainen en dan over gaan op conditie training en wees tevreden met een goed resultaat en stop dan ook, blijf niet herhalen met grote kans dat het alleen maar slechter gaat omdat je paard vermoeid raakt.
Na dat kwartier gericht trainen even je paard op rust zetten met lange teugel en voel je paard, luister naar zijn ademhaling, kijk of hij zucht en de lesstof verwerkt.
Dus niet zelf in die tijd even gaan bellen of kleppen met andere ruiters.

**Geplaatst**: 02-06-18 17:48

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst: 02-06-18 17:48

Goed is goed bij mij. Indien ik iets merk in training wat ie lastig vindt of gewoon loopt te trollen met me, dan oefenen we die oefening. Gaat het goed? Dan ronden we af. Volgende keer weer oefenen.

**Geplaatst**: 02-06-18 18:04

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst: 02-06-18 18:04

Ik begrijp de openingspost niet helemaal. Heb je praktische voorbeelden?
In de openingspost staat nu bijvoorbeeld 'Of vind je dat ieder paard, ongeacht de bedoelingen die je er mee hebt (wedstrijden, verkoop, training, etc), de tijd moet krijgen om alles op zijn eigen tempo te doen en wacht je geduldig af bij een problematische oefening tot je iets aangeboden krijgt van het paard om daar op verder te bouwen?'
Hoe ziet dat er in jouw ogen dan uit? Je zet een draf in en je paard gaat uit zichzelf over in stap en dan ga je wachten tot je paard weer draf aanbiedt?

Gisteren week mijn paard in een hoek van de hoefslag en dat werd met elk rondje erger. Op een gegeven moment besloot ik te stoppen met het trainen van oefeningen en me even helemaal te focussen op die enge hoek: voor elke stap die hij richting die enge hoek deed belonen met voedsel en daar ook rust geven zodat hij kon zien dat er niets engs was. Daarna was de hoek geen probleem meer.
Als je dressuurmatige oefeningen bedoelt: als mijn paard moeilijk wordt in de schouder binnenwaarts dan heeft het 0,0% zin om dat te blijven herhalen tot hij het 'goed' doet. Psychisch kan hij dat net zoals de jouwe wel aan, maar in mijn ogen heeft het geen enkele zin om een verkeerd uitgeoefende gymnastische oefening te blijven herhalen tot die goed gaat; dat is een slijtageslag voor het lichaam. Ik ga dan een paar stappen terug in plaats van dat ik doordram; dus een lager tempo, daar stelling/buiging controleren, de volte op om te kijken of hij daar ook over die schouder heen valt enz. Als alle puzzelstukjes tien minuten gecheckt en in de basis geperfectioneerd zijn en je vraagt weer om die schouder binnenwaarts, dan gaat die vaak vanzelf goed.

Wat ik in je openingspost ook mis is de ruiter zelf: je lijkt te schrijven over wat je doet als je paard iets verkeerd doet, maar in mijn ogen doet het paard het vooral hardnekkig verkeerd als de ruiter hardnekkig de verkeerde hulpen geeft, niet in balans zit, aan de teugels hangt enz. Diezelfde oefening blijven herhalen tot het paard het goed doet versterkt de ruiter vaak alleen maar in het verkrampen in die foute houding, want hij blijft net zolang doorgaan tot het paard het (ondanks de ruiter) alsnog goed doet. Ook voor de ruiter heeft het in mijn ogen vaak veel meer zin om te stoppen met de foute oefening en terug te gaan naar de basics om zo weer zijn eigen correcte uitgangspositie en hulpen terug te vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 18:34

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 18:34

xyzutu2 schreef:
Ik begrijp de openingspost niet helemaal. Heb je praktische voorbeelden?
In de openingspost staat nu bijvoorbeeld 'Of vind je dat ieder paard, ongeacht de bedoelingen die je er mee hebt (wedstrijden, verkoop, training, etc), de tijd moet krijgen om alles op zijn eigen tempo te doen en wacht je geduldig af bij een problematische oefening tot je iets aangeboden krijgt van het paard om daar op verder te bouwen?'
Hoe ziet dat er in jouw ogen dan uit? Je zet een draf in en je paard gaat uit zichzelf over in stap en dan ga je wachten tot je paard weer draf aanbiedt?

Gisteren week mijn paard in een hoek van de hoefslag en dat werd met elk rondje erger. Op een gegeven moment besloot ik te stoppen met het trainen van oefeningen en me even helemaal te focussen op die enge hoek: voor elke stap die hij richting die enge hoek deed belonen met voedsel en daar ook rust geven zodat hij kon zien dat er niets engs was. Daarna was de hoek geen probleem meer.
Als je dressuurmatige oefeningen bedoelt: als mijn paard moeilijk wordt in de schouder binnenwaarts dan heeft het 0,0% zin om dat te blijven herhalen tot hij het 'goed' doet. Psychisch kan hij dat net zoals de jouwe wel aan, maar in mijn ogen heeft het geen enkele zin om een verkeerd uitgeoefende gymnastische oefening te blijven herhalen tot die goed gaat; dat is een slijtageslag voor het lichaam. Ik ga dan een paar stappen terug in plaats van dat ik doordram; dus een lager tempo, daar stelling/buiging controleren, de volte op om te kijken of hij daar ook over die schouder heen valt enz. Als alle puzzelstukjes tien minuten gecheckt en in de basis geperfectioneerd zijn en je vraagt weer om die schouder binnenwaarts, dan gaat die vaak vanzelf goed.

Wat ik in je openingspost ook mis is de ruiter zelf: je lijkt te schrijven over wat je doet als je paard iets verkeerd doet, maar in mijn ogen doet het paard het vooral hardnekkig verkeerd als de ruiter hardnekkig de verkeerde hulpen geeft, niet in balans zit, aan de teugels hangt enz. Diezelfde oefening blijven herhalen tot het paard het goed doet versterkt de ruiter vaak alleen maar in het verkrampen in die foute houding, want hij blijft net zolang doorgaan tot het paard het (ondanks de ruiter) alsnog goed doet. Ook voor de ruiter heeft het in mijn ogen vaak veel meer zin om te stoppen met de foute oefening en terug te gaan naar de basics om zo weer zijn eigen correcte uitgangspositie en hulpen terug te vinden.

Wachten tot het paard iets gaat aanbieden, daar zie ik de situatie in waarin je als ruiter wel de hulp blijft geven tot in het oneindige als het ware, met het idee dat je paard ooit wel een respons zal geven die aansluit bij wat je uiteindelijk op die hulp wil zetten. Die respons is dus hetgene wat je paard aan jou aanbiedt en waar je dan vervolgens op verder kan bouwen. Niet dat een paard zomaar uit zichzelf iets gaat doen, maar dat het paard uiteindelijk toch een respons geeft op een hulp die je nieuw introduceert, en uiteraard zal (en moet) dit geen perfecte respons zijn. Concreet voorbeeld: het verzamelen bijvoorbeeld, stel nu dat je paard heel moeilijk begrijpt dat zwaarder zitten en de zit wat sluiten het teken is om zijn lichaam wat meer bij elkaar te brengen en zijn gewicht extra naar de achterhand te verplaatsen. Dan kan je volgens de situatie die ik net beschreef dus gewoon zwaar gaan zitten en dit blijven doen tot je paard de eerste stappen richting verzameling maakt. Dan kan je verder bouwen op die paar stapjes. Dat zie ik voor mij wanneer ik denk aan een ruiter die zegt dat hij wacht tot het paard zelf iets gaat aanbieden bij het aanleren van nieuwe oefeningen. Een beetje hetzelfde idee als wat jij aangeeft met elke stap die je paard richting de enge hoek zet.

Wat betreft het tweede vetgedrukte stuk, ik denk dat je daar de OP misschien verkeerd begrijpt. Ik heb nergens de bedoeling om te insinueren dat ik er vanuit ga dat de 'schuld' voor het mislukken of stroef gaan van een oefening bij het paard ligt. Voor mij is het vanzelfsprekend dat je samen werkt met je paard, de optie om het paard door te rijden is in mijn ogen dus net zo goed een stuk zelfreflectie waarbij je jezelf verplicht om extra aandacht te schenken aan hoe je zelf op het paard zit. Misschien is dat niet voor iedereen zo vanzelfsprekend, en had ik dat beter moeten verduidelijken in de OP. Maar om duidelijk te zijn over mijn eigen visie, ik ben het eens met wat jij zegt over het samenwerken tussen paard en ruiter en het stuk zelfreflectie dat onmisbaar is tijdens een training. De OP is helaas niet meer te wijzigen.

**Geplaatst**: 02-06-18 18:50

Geplaatst: 02-06-18 18:50

Ik vind het ook erg lastig om er uit te halen wat je nu bedoelt.

Daarnaast vind ik dat er een heel groot verschil is tussen een rijtechnisch en opvoedings/communicatie of vertrouwensproblemen.

Als het paard iets niet begrijpt of iets niet doet, ligt dat over het algemeen aan de ruiter of is het paard er fysiek of mentaal nog niet aan toe.

Dus kies ik er voor om te kijken waar het probleem ligt, bijv. zit ik in de weg met gewichtshulp of misschien een hand te hoog of te laag, een schouder te weinig ingedraaid, m'n bekken niet op de juiste manier gekanteld etc etc.
Dit check ik of het paard het zonder mij wel kan, dus aan de hand, lang teugelwerk of aan de dubbele lijnen. gaat het dan wel. dan is het mijn probleem. En dus heb ik het m'n paard niet goed uitgelegd. of moet ik zelf iets anders gaan zitten of iets meer loslaten of juist niet etc. Kortom uitzoeken wat ik niet goed doe en hoe ik dit kan verbeteren.

Kan het paard het aan hand de ook niet, dan zal ik een paar stappen terug moeten doen. en zal ik moeten zorgen dat het paard fysiek het wel kan of nog beter uitleggen wat ik wil en waarom.

Daarnaast is in mijn beleving pushen altijd iets slechts, als iets slecht gaat is dat bijna niet om te buigen in iets positiefs. Vaak komt er dan toch al een vorm van frustratie van de mens om de hoek kijken of het gaat om kracht etc etc.
Ik wil graag met alles wat ik doe een positieve bevestiging aan het paard geven. Het belonen van de intentie van het paard, maakt ze zoveel meer ontvankelijk en vriendelijker en open in de communicatie.
Het begin/ of het aanleren duurt dan soms wat langer. maar ik hoef het daarna niet meer tot in de eeuwigheid te oefenen. wat eenmaal goed aangeleerd scheelt later heel veel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 19:04

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 19:04

Het gaat hier om puur rijtechnische storingen, paardrijden is natuurlijk veel meer dan dat. Maar als ik alles moet benoemen waar we rekening mee houden bij de training van onze paarden (zoals gemoedstoestand, fysieke capaciteiten, opleidingsgraad, voorgeschiedenis etc) en wanneer er iets fout loopt zijn er woorden te kort en teksten te lang

Ik heb dus de bedoeling om het specifiek over de afstemming ruiter-paard te hebben.

Dus nogmaals: het gaat hier over een situatie waarin we stellen dat er geen sprake is van rijtechnische fouten bij de ruiter en geen sprake van overhaaste training van het paard. Dus een gewone normale situatie waarin het gewoon even niet lekker gaat met een oefening. Dat is de insteek van de stelling, hoe ga je daar als ruiter mee om in afstemming met het temperament van je paard. Hou je daar rekening mee of niet? Pas jij je aan aan het paard of moet het paard zich maar aanpassen aan jou?

**Geplaatst**: 02-06-18 19:32

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst: 02-06-18 19:32

Ik denk dat er niet een temperament van een paard is dat meespeelt wanneer een oefening niet lukt, maar dat daarachter wel zit dat een paard naar zijn grens moet en daarom wat terughoudend is of dat de ruiter inderdaad iets fout doet. Een paard zal niet zo maar een oefening die hij kan en wanneer hij de ruiter begrijpt niet willen doen.
In mijn eerdere bericht gaf ik overigens een voorbeeld van het opzoeken van de grens van een paard. In het geval van een fout van mij, hoop ik dat mijn instructrice me daarop wijst en me helpt het wel goed te doen. Dus ik blijf op dezelfde manier doorgaan, maar dan tot ik het zelf goed doe. Wanneer ik geen instructie heb, kan het soms moeilijk zijn om in te schatten of je een fout maakt of je paard iets lastig vindt/de hulp nog niet begrijpt etc. Dan is goed luisteren naar je paard essentieel.

**Geplaatst**: 02-06-18 19:32

Geplaatst: 02-06-18 19:32

Heleennn schreef:
Het gaat hier om puur rijtechnische storingen, paardrijden is natuurlijk veel meer dan dat. Maar als ik alles moet benoemen waar we rekening mee houden bij de training van onze paarden (zoals gemoedstoestand, fysieke capaciteiten, opleidingsgraad, voorgeschiedenis etc) en wanneer er iets fout loopt zijn er woorden te kort en teksten te lang Ik heb dus de bedoeling om het specifiek over de afstemming ruiter-paard te hebben.

Dus nogmaals: het gaat hier over een situatie waarin we stellen dat er geen sprake is van rijtechnische fouten bij de ruiter en geen sprake van overhaaste training van het paard. Dus een gewone normale situatie waarin het gewoon even niet lekker gaat met een oefening. Dat is de insteek van de stelling, hoe ga je daar als ruiter mee om in afstemming met het temperament van je paard. Hou je daar rekening mee of niet? Pas jij je aan aan het paard of moet het paard zich maar aanpassen aan jou?

In een normale situatie als het even niet lekker gaat in de oefening, moet je kunnen antwoorden waarom het niet lekker gaat. Wat gaat er fout en waarom gaat het fout?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 19:37

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 19:37

Bowo schreef:
Ik denk dat er niet een temperament van een paard is dat meespeelt wanneer een oefening niet lukt, maar dat daarachter wel zit dat een paard naar zijn grens moet en daarom wat terughoudend is of dat de ruiter inderdaad iets fout doet. Een paard zal niet zo maar een oefening die hij kan en wanneer hij de ruiter begrijpt niet willen doen.

Daar gaat het ook helemaal niet over, het gaat erom of je als ruiter rekening houdt met het temperament van je paard in de keuze of je op een oefening gaat doorwerken, of het maar laat voor wat het is en morgen wel eens opnieuw probeert omdat hij bijvoorbeeld een moeilijk temperament heeft (ongeduldig, heet, etc).

**Geplaatst**: 02-06-18 20:08

Geplaatst: 02-06-18 20:08

...ooit stond ik op een stal annex manege waar een idioot probeerde om dressuurinstructice te worden.
Zij vertelde iedereen 'dat als de oefening niet lukt, je gewoon nog 10x moet proberen'.

Ze kwam (gelukkig

) niet verder dan basis orun en het paard dat ze kocht 'omdat hij al punten in de Z had' ging alleen maar in verzet.
Wat hierboven al gezegd werd: doordrammen met bijv. een foutieve schouderbinnenwaarts is alleen maar een slijtageslag.
(Deze mislukte dame heeft het begrip 'buiging' nooit echt geleerd. Met een verbogen hals was ze tevreden en liet de achterhand uitzwaaien zonder ook maar een buitenbeen achter de singel te leggen.)

Dat was voor mij een nuttig leermoment.

Als een oefening niet lukt, ga ik nadenken.
Doorgaans is het een ruiterfout: ten eerste: geef ik de juiste hulpen...?
Hoe netjes zit ik er op...?
Misschien vraag ik dit te vroeg: eerst terug naar de stap, of juist efkes lekker galopperen om de spieren op te warmen.
Misschien is het dier 'gewisseld' en buigt ze vandaag makkelijker rechtsom...? Dan maar eens rechtsom proberen - etc etc.

'Paardrijden is een denksport'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 20:35

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 20:35

Daar kan ik me inderdaad iets bij voorstellen, als je niet eerst nagaat waar het probleem juist ligt is het dweilen met de kraan open en heeft herhalen geen zin. Daar krijg je dan denk ik wel heel gefrustreerde paarden van, je zegt dat haar paard in verzet ging, dat lijkt me dan een logisch gevolg. Paardrijden is zeker een denksport, ik vind het bijvoorbeel heel leerzaam om een paard te rijden wat alle knopjes al heeft zodat je echt meteen gespiegeld krijgt wat je zelf verkeerd doet.

**Geplaatst**: 02-06-18 20:51

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst: 02-06-18 20:51

Ik heb de poll ook niet ingevuld omdat ik het 2e deel van de opties wat moeilijk vind. Ik ben namelijk wel een wedstrijdruiter (door omstandigheden niet heel frequent maar dit is wel het doel van de training) maar de mate van "doordoen" vind ik hier wat moeilijk. Mijn paard loopt op lichte tour niveau en is hier héél snel in gegaan, van L (in NL is dat M ongeveer) naar de PSG in een dik jaar, nu zijn wel al een klein jaar verder om puur de controle verder te krijgen. Mijn paard kan namelijk alles dus wel al maar de controle is nog wel eens moeilijk. Ik zal dus ook altijd doordoen wanneer mijn merrie iets wat héél bevestigd is niet wil doen, en dan heb ik het over tempocontrole of overgangen in de basisgangen. Wanneer ze een moeilijk moment heeft dan kan iets wat zij al perfect kan wat moeilijker gaan, zoals een serie waarbij ze de 2e wissel niet op mijn been springt, dit zal ik altijd herhalen omdat ik dat een basisding vind. Maar bijvoorbeeld bij de pirouettes heeft ze snel last van spanning, wanneer dit niet goed gaat zal ik eerst kijken of ik het wel goed vraag (mijn eerste paard op dit niveau dus maak wel eens fouten) en of er een 'probleem' is, wanneer ze algemeen wat spanning heeft en dit in de eerste keer proberen een te groot probleem is neem ik genoegen met een hele grote pirouette bijvoorbeeld. Echter wil ik wel dat ze naar de makkelijkere versie gewoon wel luistert. Wanneer enkel die oefening een "probleem-oefening" vormt en ze verder geen spanning vertoont oid zal ik hier wel op doordoen, afhankelijk van hoe ze na de 3e keer voelt (is er verbetering of niet) zal ik nog even doorrijden (wanneer ze nog niet verbeterd is) of stoppen en genoegen nemen met de verbetering. Echter is doordoen hier 5 keer en geen 10 want dat vind ik al te veel

Bij een niet bevestigde oefening bijvoorbeeld in mijn geval zijn dit eners of passage/piaffe, daar oefen ik sowieso niet vaak mee en dan meestal enkel als ze echt goed aanvoelt. Daar ben ik ook blij met elke pas/sprong die ze juist doet, hierbij 'moet' ze enkel luisteren, dus been blijft wel steeds been ook in deze oefeningen.

Ik hoop dat dit een duidelijk voorbeeld voor je is

Echter wil ik hier nog bij vermelden dat ik het zeker niet altijd goed doe en sneller teveel doordoe als te weinig, al ken ik mijn paard hier natuurlijk bij en zij is geen type dat dichtklapt bij een oefening teveel.. Hoe ik dat bij een gevoeliger paard zou doen weet ik niet

**Geplaatst**: 02-06-18 21:00

Geplaatst: 02-06-18 21:00

Heleennn schreef:
Het gaat hier om puur rijtechnische storingen, paardrijden is natuurlijk veel meer dan dat. Maar als ik alles moet benoemen waar we rekening mee houden bij de training van onze paarden (zoals gemoedstoestand, fysieke capaciteiten, opleidingsgraad, voorgeschiedenis etc) en wanneer er iets fout loopt zijn er woorden te kort en teksten te lang Ik heb dus de bedoeling om het specifiek over de afstemming ruiter-paard te hebben.

Dus nogmaals: het gaat hier over een situatie waarin we stellen dat er geen sprake is van rijtechnische fouten bij de ruiter en geen sprake van overhaaste training van het paard. Dus een gewone normale situatie waarin het gewoon even niet lekker gaat met een oefening. Dat is de insteek van de stelling, hoe ga je daar als ruiter mee om in afstemming met het temperament van je paard. Hou je daar rekening mee of niet? Pas jij je aan aan het paard of moet het paard zich maar aanpassen aan jou?

Ergens snap ik je volgens mij wel maar tegelijkertijd is het zo breed dat ik je toch steeds weer kwijt dreig te raken als ik op je vraag wil antwoorden.

Rijtechnische storing vind ik zelf al een moeilijk, erg breed begrip. Je gaf hierboven het voorbeeld van een paard dat nog niet echt kan verzamelen en die net zolang een verzamelhulp geven tot hij iets doet wat goed is. Dat zie ik eerder als stomweg nieuw gedrag/bewegingen aanleren dan een rijtechnische storing, want als het paard überhaupt nog niet weet hoe hij moet antwoorden kan hij ook niet storend bezig zijn. Een rijtechnische storing lees ik veel meer als een conflictsituatie, en iets is alleen een conflict als het paard wél weet wat hij hoort te doen, maar dat niet doet op het moment dat de ruiter daarom vraagt.
Ik kijk dan vooral naar wat de oorzaak is: lichamelijk? Bijvoorbeeld wat stijfjes linksom? Geestelijk, in dat we al te lang bezig zijn/teveel nieuwe dingen gevraagd hebben? Emotioneel, in dat hij te opgefokt of juist te relaxed is om dat wat ik vraag uit te voeren? Of ligt het aan mijn eigen zit/hulpen?
Pas als ik de oorzaak weet kan ik mijn vervolgactie bepalen. Als het lichamelijk is dan ga ik een makkelijkere oefening doen die het lichaam beter voorbereidt op wat ik eigenlijk wilde vragen, als het geestelijk is dan kan ik besluiten dat zo'n ingewikkelde oefening misschien wel teveel is vandaag, als het emotioneel is dan kijk ik of ik hem wakkerder of juist relaxter kan krijgen voor ik de oefening opnieuw vraag.
Ik train niet conflictgericht; als we ergens vastlopen dan neem ik de meest logische omweg en dan komen we zonder conflict alsnog bij het punt uit waar ik wilde zijn.

Maar stel dat er wel een echt conflict is in de zin van dat het paard weet wat hij moet doen, dat lichamelijk en geestelijk ook kan doen en het alsnog niet doet op jouw hulp, dan zou je die inderdaad vast kunnen houden tot je wel de gewenste reactie krijgt, al was het alleen maar om de waarde van jouw hulpen te bewaren. Maar omdat je dan wel echt conflictgericht bezig bent kies ik er in dat soort situaties ook voor om zodra het paard ook maar iets meegeeft meteen te stoppen en iets leuks te doen of hem terug in de wei te zetten, omdat bij dat soort battle of the will-situaties altijd de verliezer is; hij wordt met hulpen net zo lang onder druk gezet tot hij de juiste reactie geeft, en dan bestaat in de klassieke situatie de enige beloning uit het weer weghalen van die hulpen. Vandaar dat ik dat soort lastige tot nare conflictsituaties voor het paard altijd zo positief mogelijk oplos, en geen genoegen neem met enkel de hulpen weghalen bij een goede reactie en meteen verder rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-18 21:47

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 21:47

Ja het voorbeeld van verzamelen haalde ik eerder aan in verband met jouw vraag over wat ik bedoelde met dat het paard de ruiter iets gaat aanbieden.

Ik kan me zeker vinden in jouw redenering. Ik probeer ook altijd af te wegen of het een kwestie is van rijkunst (dan laat ik die oefening zo en wacht ik tot mijn instructrice langskomt) of gewoon inderdaad een conflictsituatie. Ik moet wel zeggen dat ik dat zelden heb meegemaakt, meestal is het vrijwel meteen duidelijk dat een probleem rijtechnisch opgelost kan worden of dat er iets aan de hand is zoals zadelproblemen of tandproblemen.

**Geplaatst**: 04-06-18 18:42

Re: Dressuurmatig trainen: paard wegzetten vs paard doorrijden

Geplaatst: 04-06-18 18:42

Ik vind dat je dit niet in het algemeen kunt beantwoorden. Wat is het probleem? Hoe is je paard die dag?
Is het verworven kennis, of iets nieuws?

Enkele voorbeelden uit de basisopleiding van mijn huidig paard.
-beginnen leren achterwaarts gaan. Ik steek het op het einde van de training en na het eerste stapje achterwaarts stap ik direct af.
- eerste keer over de waterbak ( bidet), zelfde werkwijze.
- paard gaat de hoek niet soepel door wegens belangstelling voor wat buiten de bak gebeurt. Ik stop zeker niet, ga integendeel fel aan het rijden, eventueel eerst in het midden van de bak om dan geleidelijk op te schuiven vaan de moeilijke hoek.
- paard leert buigingsoefeningen: ik bouw het heel geleidelijk op zodat het wel moet lukken.
- middendraf is niet overtuigend genoeg. Ik probeer het goed voor te bereiden en verwacht niet mer dan hij momenteel kan. Ik blijf er niet op doordrammen, het komt wel.
- Ik probeerde een "spontane" galopwissel. Hij reageerde er verkeerd op. Ik geef het voorlopig op. Het is eigenlijk toch te vroeg op het op de juiste manier aan te leren.