Ten tweede leek het me interessant om een discussie te hebben met de bokkers over een onderwerp waar ik het laatst na de les over had met mijn instructeur. Dit is niet een plan of iets dergelijks maar gewoon iets waar we over aan het speculeren waren.
In dit geval het gebruik van een Stang & Trens hoofdstel als trainingsmiddel (voornamelijk als vervangen van een eventuele slofteugel)
Het scenario is als volgt: ik ken een hoop mensen die op hoger niveau rijden met hun paarden en consequent alleen met slofteugel bij hun trenshoofdstel rijden of met een stang en Trenshoofdstel. Dit om ook bij moeilijkere oefeningen/zijgangen n de nageeflijkheid met een zachtere hand constant te kunnen houden.
Nu rij ik (en vast ook anderen) af en toe met een slofteugel, alleen op dagen waarop we even een slechte dag hebben of als we een nieuwe oefening gaan doen waarbij ze haar hoofd in de lucht gooit. In het laatste geval betreft het voor mij een tuigpaard die haar rug spant als ze iets nieuws moet doen, als ze het eenmaal begrijpt ontspant ze.
Ik heb zelf een hekel aan de slofteugel, het doet pijn aan mijn handen, als ik hem er af haal is het hele effect weg en ik kan hem niet los laten hangen zonder dat mijn paard erin stapt of er in gaat hangen. Daarom rij ik eigenlijk altijd met gewoon mijn trenshoofdstelletje. Slof is ook eigenlijk niet nodig.
Maar waar ik het dus over had met mijn trainer, is over het gebruik van een S&T hoofdstel ipv een slofteugel. Dus als ruiter op relatief 'laag' niveau (geen Z of iets dergelijks) de S&T gebruiken om nageeflijkheid te behouden bij het aanleren van nieuwe oefeningen, en verder gewoon te rijden met een trenshoofdstel.
Ik ben erg nieuwsgierig naar de mening van Bokt hierover.
Gelieve geen haat of iets dergelijks, het is niet iets wat ik wil doen, maar gewoon een gedachte om over te filosoferen.