Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-18 13:35

Geplaatst: 16-04-18 13:35

Ik geloof wel dat er mensen zijn dat dat kunnen voelen ja, maar ik geloof dat mensen die minder gezegend zijn door talent dat kunnen compenseren met inzicht.

Ik geloof echt niet zo in 'voelen' als voorwaarde. Iedereen kan voelen, maar niet iedereen kan interpreteren. Gelukkig kan je dat leren.

Ik vind het soms heel kwalijk dat dat gezegd wordt; dat sommige mensen het nooit gaan kunnen.

Want dat is wat de berichten hierboven zouden betekenen en ik verzet me daartegen. Iedereen kan rijden. Ik ben geen handige persoon, maar ik denk na over elke handeling. Daarbij kan je met minder finesse en coördinatie ook goed rijden als je andere afspraken maakt met je paard. Die reageren immers op die hoeveelheid druk dat je ze aanleert.

Onregelmatigheid wegwerken is geen hocuspocus, het is ook communicatie. Voor mij komt alles daarop neer, communicatie. Je wil zeggen tegen het paard: ik wil dat je in eender welke beweging dit ritme aanhoudt. Dat je altijd even snel alle benen van en op de grond houdt. (uiteraard staat dit los van blessures als oorzaak van onregelmatigheden)

Dat vereist consequentie en inzicht in het bewegingsapparaat en vooral: bevestigde hulpen! Want als je paard achter te traag is bij stapwerk in de wending en daardoor takt verliest, moet je met 1 kleine beweging dat kunnen corrigeren en dan liefst zo snel mogelijk. Als de reactie op die correctie een paar seconden later komt, ben je al 2 onregelmatige passen verder.

Voelen en talent hangen voor mij veel minder samen dan voelen en inzicht.

edit: babootje ik denk dat we hetzelfde zeggen in andere woorden

**Geplaatst**: 16-04-18 13:40

Geplaatst: 16-04-18 13:40

Ik denk dat mevr.Sinne eerder met "theorie" bedoelde dat veel mensen nog niet eens weten hoe een correcte stap eruit zou moeten zien, wat exact van belang is in de stap, wat niet en wat minder van belang is. Dat heeft nog niet direct met gevoel te maken. Uiteraard de leraar moet gevoel hebben om dat bij de ruiter te kunnen ontwikkelen. Maar om met dit gevoel op de juiste manier te kunnen werken dient de ruiter, de leraar en het jury-lid toch een theoretische basis te hebben.
Het komt toch neer op een eerder al eens geuit stokpaardje van mij : teveel mensen vinden zichzelf al heel snel bekwaam om les te geven of te jureren. zij weten ook al te snel wat goed voor hen is, terwijl als je weet wat ze gepresteerd hebben, is dat maar al te vaak schrikbarend weinig. En wat ze doen om hun kennis op te krikken, wellicht nog schrikbarender. Bij het overgrote deel is de bewering van Thomas van Aquino van toepassing: Homo unius Libri [=man van één boek]. En Thomas van Aquino was nog een optimist, hij doelde op iemand die dan het weinige wat die wist, tenminste nog goed beheerste. Dat optimisme zie ik niet bevestigd in hun prestaties.
Te vaak zijn de personen waar ik op doe,l enorm tevreden met de kennis die ze hebben en ontwikkelen zich nauwelijks meer verder.

**Geplaatst**: 16-04-18 13:55

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 16-04-18 13:55

Mevrouw Babootje, u hebt uiteraard gelijk dat gevoel een belangrijke voorwaarde is om goed te kunnen rijden, maar ik ben er toch huiverig voor om dat begrip in dit kader te gebruiken. Het wordt maar al te graag door luie en incompetente instructeurs gebruikt om de 'schuld' van het falen te leggen bij de zogenaamde 'gevoelloze' [=geen talent] pupil.
Ik weet wel dat u dat niet bedoelt. Gevoel moet en kan ontwikkeld worden door adequate instructie op basis van voldoende theoretische kennis.

En theoretische kennis is o.a. de verwoording van wat men als ruiter voelt en doet. Dat hoeft niet persé geschreven te zijn, maar kan wel. Als men dat niet verwoorden kan, hoe wilt men dan een effectief pedagoog zijn ?

**Geplaatst**: 16-04-18 17:25

Geplaatst: 16-04-18 17:25

SinneJ schreef:
Ayasha schreef:
Als ik zie dat men op wedstrijd voor een groot deel van de tijd niet voelt dat het paard onregelmatig loopt (niet perse kreupel maar ook niet zuiver) dan denk ik dat een theoretische uitleg niet voldoende gaat zijn.. $:\$

Dus daarmee wil jij zeggen dat iedereen op wedstrijd theorethisch onderlegd is? Waar zou jij dan beginnen om het probleem op te lossen?

Ook de juryleden mogen van mij wat meer achtergrond krijgen hoor, begrijp me niet verkeerd. Het gaat me niet enkel om de deelnemers.

Als jij en ik het kunnen zien, moeten andere mensen het ook kunnen zien. Zo simpel is het.

Iets minder aanvallend mag ook wel. Dat staat er nergens máár ik denk dat de gemiddelde wedstrijdruiter theoretisch beter onderlegd is/zou moeten zijn dan de gemiddelde recreatie ruiter ja.

Al is het maar om de simpele reden dat dat gewoon de enige manier is om punten te gaan scoren en dat jury's ook heus (iig in België) niet te beroerd zijn om je op dingen te wijzen en je een duw in de juiste richting te geven. Als je maar wat doet dan kom je echt niet aan je punten. Ook niet als je blijft volhouden. En dat kan bij sommige lang duren maar er zaten combinaties tussen waarvan ik 100% zeker ben dat ze theoretisch onderlegd zijn maar in praktijk voelen ze die onregelmatigheid dan blijkbaar niet.

Een ruiter die op competitie gaat heeft in deze nog enige "sociale controle". Een ruiter die enkel in de achtertuin rijdt heeft dat veel minder. En daar kunnen we kort of lang over discussiëren maar IMO kan je er niet omheen dat iemand die competitie rijdt zich veel meer "bloot geeft" en veel meer "risico loopt op commentaar" dan iemand die nooit buiten de eigen bak komt. het gevolg is ook dat die ruiter die buiten komt 1. meer kans heeft dat hij of zij gewezen wordt op "problemen" (of ie er naar luisterd is aan de persoon zelf natuurlijk.) en 2. Door de universele angst om "afgekeurd te worden" (want hoe we het ook draaien of keren, de mens wil graag bij de groep horen. Ja, iedereen, zelfs de buitenbeetjes worden niet graag buiten gesloten.) zich meer gemotiveerd zal voelen om te zorgen dat ie kan onderbouwen wat ie doet.

Dus nee, met theorie kom je er niet, ruiters moeten meer leren voelen. En de ene zal dat sneller leren dan de andere en er zullen er ook zijn die het nooit zullen leren maar dat zijn eerder uitzonderingen. Ik ben het in deze eens met Babootje.

Idd is het uit sluiten van zo'n combinatie een gevoelige zaak om de redenen die babootje aan haalt. Veelal wordt het wel op het protocol gezet/afgestraft en worden de ruiters aangesproken maar kijk alleen maar op bokt hoe men reageert als er gezegd wordt dat het dier niet zuiver wordt... Dat gebeurt op wedstrijd ook.

De discussies die ik de afgelopen drie wedstrrijden die ik weer gereden heb al gehoord heb tussen jury leden en eigenaren/ruiters en aan de kant omdat iemand durfde opmerken dat het dier onregelmatig was (lees: dier liep ronduit mank.) . Tsja, ik snap wel als je daar vrijwillig zit dat je bij bepaalde mensen geen zin hebt om dat gevecht aan te gaan.

**Geplaatst**: 16-04-18 18:41

Geplaatst: 16-04-18 18:41

Ayasha schreef:
SinneJ schreef:

Dus daarmee wil jij zeggen dat iedereen op wedstrijd theorethisch onderlegd is? Waar zou jij dan beginnen om het probleem op te lossen?

Ook de juryleden mogen van mij wat meer achtergrond krijgen hoor, begrijp me niet verkeerd. Het gaat me niet enkel om de deelnemers.

Als jij en ik het kunnen zien, moeten andere mensen het ook kunnen zien. Zo simpel is het.

Iets minder aanvallend mag ook wel. Dat staat er nergens máár ik denk dat de gemiddelde wedstrijdruiter theoretisch beter onderlegd is/zou moeten zijn dan de gemiddelde recreatie ruiter ja. Al is het maar om de simpele reden dat dat gewoon de enige manier is om punten te gaan scoren en dat jury's ook heus (iig in België) niet te beroerd zijn om je op dingen te wijzen en je een duw in de juiste richting te geven. Als je maar wat doet dan kom je echt niet aan je punten. Ook niet als je blijft volhouden. En dat kan bij sommige lang duren maar er zaten combinaties tussen waarvan ik 100% zeker ben dat ze theoretisch onderlegd zijn maar in praktijk voelen ze die onregelmatigheid dan blijkbaar niet. Een ruiter die op competitie gaat heeft in deze nog enige "sociale controle". Een ruiter die enkel in de achtertuin rijdt heeft dat veel minder. En daar kunnen we kort of lang over discussiëren maar IMO kan je er niet omheen dat iemand die competitie rijdt zich veel meer "bloot geeft" en veel meer "risico loopt op commentaar" dan iemand die nooit buiten de eigen bak komt. het gevolg is ook dat die ruiter die buiten komt 1. meer kans heeft dat hij of zij gewezen wordt op "problemen" (of ie er naar luisterd is aan de persoon zelf natuurlijk.) en 2. Door de universele angst om "afgekeurd te worden" (want hoe we het ook draaien of keren, de mens wil graag bij de groep horen. Ja, iedereen, zelfs de buitenbeetjes worden niet graag buiten gesloten.) zich meer gemotiveerd zal voelen om te zorgen dat ie kan onderbouwen wat ie doet.

Dus nee, met theorie kom je er niet, ruiters moeten meer leren voelen. En de ene zal dat sneller leren dan de andere en er zullen er ook zijn die het nooit zullen leren maar dat zijn eerder uitzonderingen. Ik ben het in deze eens met Babootje.

Idd is het uit sluiten van zo'n combinatie een gevoelige zaak om de redenen die babootje aan haalt. Veelal wordt het wel op het protocol gezet/afgestraft en worden de ruiters aangesproken maar kijk alleen maar op bokt hoe men reageert als er gezegd wordt dat het dier niet zuiver wordt... Dat gebeurt op wedstrijd ook. De discussies die ik de afgelopen drie wedstrrijden die ik weer gereden heb al gehoord heb tussen jury leden en eigenaren/ruiters en aan de kant omdat iemand durfde opmerken dat het dier onregelmatig was (lees: dier liep ronduit mank.) . Tsja, ik snap wel als je daar vrijwillig zit dat je bij bepaalde mensen geen zin hebt om dat gevecht aan te gaan.

Dat aanvallend zoek je er echt zelf in. Het was een korte post die niet rechtstreeks aansloot bij de mijne dus ik vroeg om verduidelijking, waarvoor dank. Ik kan helaas nog steeds geen gedachten lezen. Dit alles hierboven was voor mij geen vanzelfsprekendheid als ik uw eerdere post las.

Ik volg die gedachtengang zeker wel, ik denk alleen dat je mijn definitie van theorie wat te eng bekijkt; theorie is voor mij inzicht. Ik denk dat mijn eerdere post dat wel duidelijk gemaakt heeft en anders stel je maar een vraag en dan leg ik graag wat meer uit.

Ik geloof gewoon niet dat het woord 'voelen' iemand helpt. Het sluit mensen uit en daarmee kansen om paarden een betere ruiter te geven. Voelen impliceert dat het afhankelijk is van de persoon. Ik zeg dat het vooral afhankelijk is van de educatie van de persoon. Leren voelen is inzicht verwerven en dus theorie voor mij. We hebben allemaal receptoren onder onze huid zitten, dat maakt je niet speciaal, weten wat je moet doen met al die sensaties wel.

Niet WILLEN nadenken is natuurlijk iets anders, maar die mensen hebben mijns inziens -en nu zeg ik iets heel resoluut- niets op een paard te zoeken.

**Geplaatst**: 16-04-18 18:55

Geplaatst: 16-04-18 18:55

Ik denk dat "theorie" wel helpt om datgene dat je voelt beter te plaatsen. Ik ken ruiters/amazones die heel goed kunnen voelen, maar de theorie niet goed over kunnen brengen en die soms ook gewoon niet (voldoende) weten.

. Toch zijn het hele goede ruiters/amazones. Overigens zie je dat ook terug bij kinderen. Van theorie geen flauw benul, maar toch heel goed rijden. Dat is ruitergevoel.
Hoeveel theorie je er ook tegenaan smijt, hoeveel boeken je ook leest, zonder dat ruitergevoel ga je geen goede ruiter worden. Het is heel goed om te weten waarom je iets doet; dan beklijft het ook vaak beter. Dan komt het inzicht dat jij bedoelt Sinne. Maar in mijn ogen is de theorie wel ondergeschikt aan het gevoel.

Ik kan me nog wel iemand herinneren met een enorme berg aan theoretische kennis, waarbij je dat dan toch "mank" ziet gaan omdat de praktijk weerbarstiger is.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:02

Geplaatst: 16-04-18 19:02

Babootje schreef:
Ik denk dat "theorie" wel helpt om datgene dat je voelt beter te plaatsen. Ik ken ruiters/amazones die heel goed kunnen voelen, maar de theorie niet goed over kunnen brengen en die soms ook gewoon niet (voldoende) weten. . Toch zijn het hele goede ruiters/amazones. Overigens zie je dat ook terug bij kinderen. Van theorie geen flauw benul, maar toch heel goed rijden. Dat is ruitergevoel.
Hoeveel theorie je er ook tegenaan smijt, hoeveel boeken je ook leest, zonder dat ruitergevoel ga je geen goede ruiter worden. Het is heel goed om te weten waarom je iets doet; dan beklijft het ook vaak beter. Dan komt het inzicht dat jij bedoelt Sinne. Maar in mijn ogen is de theorie wel ondergeschikt aan het gevoel.

Ik kan me nog wel iemand herinneren met een enorme berg aan theoretische kennis, waarbij je dat dan toch "mank" ziet gaan omdat de praktijk weerbarstiger is.

Haha het ligt hem echt aan de definitie van theorie... zweven en boeken lezen gaat het hem niet worden en van tot ridder geslagen worden kan je ook niet beter rijden

Ik plaats inzicht wel boven gevoel, dat is het enige waarover we het oneens zijn denk ik, omdat ik denk dat die goede ruiters die jij aanhaalt toch ook rijden vanuit actie-reactie en dus onderbouwde hulpen geven. Zelfs al zijn het geconditioneerde reacties van de ruiter omdat ze geleerd hebben dat het paard daar goed op reageert, dan nog valt het voor mij onder de noemer aangeleerd inzicht.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:08

Geplaatst: 16-04-18 19:08

SinneJ schreef:
Ik plaats inzicht wel boven gevoel, dat is het enige waarover we het oneens zijn denk ik, omdat ik denk dat die goede ruiters die jij aanhaalt toch ook rijden vanuit actie-reactie en dus onderbouwde hulpen geven. Zelfs al zijn het geconditioneerde reacties van de ruiter omdat ze geleerd hebben dat het paard daar goed op reageert, dan nog valt het voor mij onder de noemer aangeleerd inzicht.

Klopt. Ik vind gevoel belangrijker, ook omdat ik denk dat je reactie vanuit gevoel sneller is dan dat je er eerst over denkt. En dat je niet alle reacties die nodig zijn van tevoren kunt bedenken en conditioneren.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:09

Geplaatst: 16-04-18 19:09

Babootje schreef:
SinneJ schreef:
Ik plaats inzicht wel boven gevoel, dat is het enige waarover we het oneens zijn denk ik, omdat ik denk dat die goede ruiters die jij aanhaalt toch ook rijden vanuit actie-reactie en dus onderbouwde hulpen geven. Zelfs al zijn het geconditioneerde reacties van de ruiter omdat ze geleerd hebben dat het paard daar goed op reageert, dan nog valt het voor mij onder de noemer aangeleerd inzicht.

Klopt. Ik vind gevoel belangrijker, ook omdat ik denk dat je reactie vanuit gevoel sneller is dan dat je er eerst over denkt. En dat je niet alle reacties die nodig zijn van tevoren kunt bedenken en conditioneren.

Oh maar dat zeker!! En dat onderscheidt een handige ruiter ook van een gemiddelde ruiter. Maar het mag niet zo zijn dat mensen die dat 'gevoel' niet hebben zoals jij het beschrijft (dus snel zijn met hulpen inschatten en geven) niet ver kunnen komen.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:22

Geplaatst: 16-04-18 19:22

Ik de denk geen van beide echt belangrijker is bij het verkrijgen van een goed eindresultaat. Ten eerste omdat er ruiters zijn met grote verschillen, die ik even niet wil benoemen. De ene kan iets heel gemakkelijk doen uitvoeren en anderen moeten eerst een theoretisch inzicht verkrijgen om zodoende hun lichaam te kunnen sturen. Maar een ding staat vast; de leraar moet over een goede theoretische basis beschikken om duidelijk aan te geven waarom en wanneer iets gedaan moet worden, Daar kan niemand omheen. Anders zou iemand zo op een paard stappen en dat uitvoeren wat in 400 jaar ontwikkeld is.

Zoals ik hierboven al vermeld heb, ben ik erg huiverig al te zeer te hameren op dat begrip 'gevoel'. Het is zo moeilijk te definiëren en vast te stellen. En het sluit mensen veel te gemakkelijk uit. Teksten zoals: "Hij heeft geen gevoel, hij zal het nooit leren." heb ik vaak genoeg gehoord. Ook over mijzelf.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:25

Geplaatst: 16-04-18 19:25

O nee, dat beweer ik ook niet hoor. Die noem ik altijd de harde werkers.

Kijk, er zijn wat mij betreft 3 categorieen.

Ruiters met veel gevoel of talent als je het zo wil noemen. Die zijn van nature mee in de beweging van een paard. Natuurlijk moeten die ook lessen bij een goede instructeur en de theorie leren. Maar als zij dat dan leren, maken ze echt sprongen. Vallen dan alle kwartjes de goede kant op dan kan het zomaar eens zijn dat ze de top bereiken.

Dan heb je ruiters met minder talent. Die moeten heeeeel veel meters maken om een onafhankelijke zit te bereiken en veel begeleiding van een goede instructeur om goed te leren communiceren met hun paard en dan wordt het misschien nog wat. Maar zullen (altijd) het onderspit delven van de ruiters met meer talent en gevoel.

En je hebt de ruiters die het nooit zullen leren. Ja Sinne die heb je echt

. Hoeveel meters ze ook maken, hoe goed hun instructeur ook is. Het wordt nooit meer dan recreatie. Die ruiters zitten altijd tegen de beweging van hun paard in hoeveel lessen ze ook nemen. Voelen niet wanneer je een ophouding ook weer moet loslaten. Altijd te laat in de communicatie met paard. Het is hopeloos. Ik denk dat Knollentuin ze ook nog wel eens tegen komt. Met veel begeleiding en effort leren ze best nog iets. Maar buiten rijden is altijd een betere optie.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:30

Geplaatst: 16-04-18 19:30

Babootje schreef:
O nee, dat beweer ik ook niet hoor. Die noem ik altijd de harde werkers.
Kijk, er zijn wat mij betreft 3 categorieen.

Ruiters met veel gevoel of talent als je het zo wil noemen. Die zijn van nature mee in de beweging van een paard. Natuurlijk moeten die ook lessen bij een goede instructeur en de theorie leren. Maar als zij dat dan leren, maken ze echt sprongen. Vallen dan alle kwartjes de goede kant op dan kan het zomaar eens zijn dat ze de top bereiken.

Dan heb je ruiters met minder talent. Die moeten heeeeel veel meters maken om een onafhankelijke zit te bereiken en veel begeleiding van een goede instructeur om goed te leren communiceren met hun paard en dan wordt het misschien nog wat. Maar zullen (altijd) het onderspit delven van de ruiters met meer talent en gevoel.

En je hebt de ruiters die het nooit zullen leren. Ja Sinne die heb je echt . Hoeveel meters ze ook maken, hoe goed hun instructeur ook is. Het wordt nooit meer dan recreatie. Die ruiters zitten altijd tegen de beweging van hun paard in hoeveel lessen ze ook nemen. Voelen niet wanneer je een ophouding ook weer moet loslaten. Altijd te laat in de communicatie met paard. Het is hopeloos. Ik denk dat Knollentuin ze ook nog wel eens tegen komt. Met veel begeleiding en effort leren ze best nog iets. Maar buiten rijden is altijd een betere optie.

Zelfs die laatste ruiters, echte planten daar gelaten, kunnen met de juiste instructie toch minstens een gezond ogend paard produceren :p tenzij de ruiter te zwaar is en zo tegenzit... je begrijpt me wel.

Kijk bv naar bepaalde paralympische ruiters die scheef op hun paard zitten.. dat is ook niet echt meezitten en toch lopen die paarden op het hoogste niveau.

Wat ik in het kort zeg: echt niet alles moet perfect meezitten voor je een paard ietwat goed kan laten lopen, dat geloof ik niet.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:36

Geplaatst: 16-04-18 19:36

Babootje schreef:
O nee, dat beweer ik ook niet hoor. Die noem ik altijd de harde werkers.
Kijk, er zijn wat mij betreft 3 categorieen.

Ruiters met veel gevoel of talent als je het zo wil noemen. Die zijn van nature mee in de beweging van een paard. Natuurlijk moeten die ook lessen bij een goede instructeur en de theorie leren. Maar als zij dat dan leren, maken ze echt sprongen. Vallen dan alle kwartjes de goede kant op dan kan het zomaar eens zijn dat ze de top bereiken.

Dan heb je ruiters met minder talent. Die moeten heeeeel veel meters maken om een onafhankelijke zit te bereiken en veel begeleiding van een goede instructeur om goed te leren communiceren met hun paard en dan wordt het misschien nog wat. Maar zullen (altijd) het onderspit delven van de ruiters met meer talent en gevoel.

En je hebt de ruiters die het nooit zullen leren. Ja Sinne die heb je echt . Hoeveel meters ze ook maken, hoe goed hun instructeur ook is. Het wordt nooit meer dan recreatie. Die ruiters zitten altijd tegen de beweging van hun paard in hoeveel lessen ze ook nemen. Voelen niet wanneer je een ophouding ook weer moet loslaten. Altijd te laat in de communicatie met paard. Het is hopeloos. Ik denk dat Knollentuin ze ook nog wel eens tegen komt. Met veel begeleiding en effort leren ze best nog iets. Maar buiten rijden is altijd een betere optie.

In Maastricht zouden wij zeggen: "Dao hubbe veer us toch"
Daar kan ik mij in grote lijnen in vinden. Want u geeft dus toe dat ook de meer begaafde ruiter niet kan zonder een degelijke theoretische basis.
En bij het laatste moet ik ook nog wel een kanttekening maken: wanneer kan iemand goed rijden, dat is toch zeer relatief.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:48

Geplaatst: 16-04-18 19:48

Vergis je niet in de paralympiers hoor. Ook daar zitten mensen met het talent en gevoel ook al zitten ze misschien niet recht en moeten ze hun hulpen op een andere manier geven.

Nee ik heb het over de mensen (die de bewegingen van) een paard echt niet aanvoelen. Die altijd tegen de beweging in zitten en dat hoeven ook geen zware ruiters te zijn. Kunnen heus wel leren rijden, maar bij M nivo houdt het dan toch echt op. Mss heb ik teveel van dat soort voorbeelden gezien. Dat kan best zijn.

Absoluut Kadankovitch moet er een theoretische basis zijn. Ik ken ook heel talentvolle kinderen die nooit verder zijn gekomen in de sport omdat ze nooit goed les kregen en geen theoretische kennis opdeden. Die bleven steken in hun natuurlijke talent om het zo maar even te zeggen.
Maar ik vind het ruitergevoel wel zo belangrijk omdat je gevoel altijd sneller reageert en dat is in heel veel situaties zeker op hoger niveau wel zo.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:52

Geplaatst: 16-04-18 19:52

Mijn instructrice zegt altijd, met de juiste instelling kan elk gezond paard en elke gezonde ruiter Z worden, maar voor de een is het harder werken als voor de ander. Dat harder moeten werken geldt ook voor zowel paard als ruiter.

Gevoel is deels talent, maar ook afhankelijk van wat je op jonge leeftijd meemaakt. Veel gevoel is ook afhankelijk van of je wel of niet bang bent, bang voor paard en bang voor fouten maken. Als je redelijk onbevangen op een paard durft te zitten, niet te bang bent om een keer een fout te maken die je in het zand doet belanden, dan zul je al heel veel sneller leren als iemand die min of meer verkrampt probeert de boel bij elkaar te houden. Vroeger werd niet voor niets gezegd je moet minstens 100 keer gevallen zijn voor je een goed ruiter bent. Daarom vind ik het ook zo jammer dat kinderen tegenwoordig op veel plaatsen zo aan banden worden gelegd wat betreft "spelen" met een paard. Alles draait maar om 1 ding, veiligheid. Vallen is uit den boze en moet koste wat het kost voorkomen worden. Kinderen worden in (vaak veel te grote) bodyprotector ingepakt en er wordt vooral gewezen op alle gevaren. En aan de andere kant worden er al zoveel wedstrijdambities door de ouders vaak op de kinderen geprojecteerd dat er zoveel moet, dat het allemaal al zo serieus gaat. Volgens mij gaat dat zo ten koste van de mogelijkheid een goed gevoel te ontwikkelen en is dat mede waardoor je steeds vaker van die strakke combinaties zonder plezier en zonder ontspanning door de ring ziet gaan.

Voor mijzelf geld in ieder geval dat ik vooral paardrijden leer door veel mee te maken, veel te kijken en veel te doen, veel verschillende karakters, veel les te nemen. Maar ik lees weinig in de boeken eerlijk gezegd. Ben in Steinbrecht begonnen maar ik vind het niet om door te komen. Ik ben iemand die gauw in conflict komt met denken en doen/intiutie. Voor paardrijden heb ik ervoor gekozen om het vooral de intiutie te laten zijn die overheerst, omdat ik weet als ik teveel ga rationaliseren dat het gevoel weggaat, en dat die hulp altijd te laat getimed gaat zijn. Maar ik heb geen ambities in lesgeven. Iemand die lesgeeft moet die kennis in mijn ogen wel hebben, maar ook de ervaring en het gevoel. Ik hoef geen instructie van iemand met een schat aan boekenwijsheid maar alleen maar ervaring met 1 type paard en daar altijd hetzelfde trucje op loslaat. Ik wil ook een schat aan ervaring te paard met allerlei verschillende karakters.

**Geplaatst**: 16-04-18 19:58

Geplaatst: 16-04-18 19:58

Babootje schreef:
Vergis je niet in de paralympiers hoor. Ook daar zitten mensen met het talent en gevoel ook al zitten ze misschien niet recht en moeten ze hun hulpen op een andere manier geven.

Nee ik heb het over de mensen (die de bewegingen van) een paard echt niet aanvoelen. Die altijd tegen de beweging in zitten en dat hoeven ook geen zware ruiters te zijn. Kunnen heus wel leren rijden, maar bij M nivo houdt het dan toch echt op. Mss heb ik teveel van dat soort voorbeelden gezien. Dat kan best zijn.

Absoluut Kadankovitch moet er een theoretische basis zijn. Ik ken ook heel talentvolle kinderen die nooit verder zijn gekomen in de sport omdat ze nooit goed les kregen en geen theoretische kennis opdeden. Die bleven steken in hun natuurlijke talent om het zo maar even te zeggen.
Maar ik vind het ruitergevoel wel zo belangrijk omdat je gevoel altijd sneller reageert en dat is in heel veel situaties zeker op hoger niveau wel zo.

Hmm nja maar wil je dan zeggen dat ze gewoon niet de coördinatie ervoor hebben? Want als je je bewegingen onder controle hebt (mijn arm gaat omhoog wanneer mijn brein die impuls geeft) kan je (met het juiste, niet al te hysterische paard) toch nog veel leren van finesse?

Ik heb van kinds af aan een slechte fijne coördinatie, ik kon niet goed schrijven en kreeg zelfs speciale dicteepapiertjes waar de lijntjes verder uit elkaar stonden. Ik ben dan beginnen tekenen in het middelbaar, puur op wilskracht (duizend keer gommen, elke tekening vol vegen) en wat piano tokkelen thuis. Ik poets af en toe met links, stap regelmatig links op het paard, probeer wat te jongleren...

Mijn coördinatie verbetert enorm in die periodes! Tijdens mijn examenperiode bv als ik heel veel schrijf, is mijn fijne motoriek meestal op zijn beste.

En toch merk ik dat ik de specifieke bewegingen in het zadel altijd blijf kunnen, door repetitie, door spiergeheugen, die zitten er in, terwijl ik meestal echt geen draad in het oog van een naald krijg, ik tril als een gek. Ben dus zeker niet 'handig'. Mijn paard is gelukkig niet heeel erg gevoelig, maar dan nog, ze leren het echt wel waar ze op mogen reageren en waar niet.

Het komt neer op inzicht, voor mij. Ik zou, als ik instructrice was (ben ik zeker niet) niet snel iemand afschrijven als ze willen luisteren en leren en een minimum aan hersencellen hebben. De vorm maakt me verder weinig uit.

**Geplaatst**: 16-04-18 20:07

Geplaatst: 16-04-18 20:07

Babootje schreef:
Vergis je niet in de paralympiers hoor. Ook daar zitten mensen met het talent en gevoel ook al zitten ze misschien niet recht en moeten ze hun hulpen op een andere manier geven.

Nee ik heb het over de mensen (die de bewegingen van) een paard echt niet aanvoelen. Die altijd tegen de beweging in zitten en dat hoeven ook geen zware ruiters te zijn. Kunnen heus wel leren rijden, maar bij M nivo houdt het dan toch echt op. Mss heb ik teveel van dat soort voorbeelden gezien. Dat kan best zijn.

Absoluut Kadankovitch moet er een theoretische basis zijn. Ik ken ook heel talentvolle kinderen die nooit verder zijn gekomen in de sport omdat ze nooit goed les kregen en geen theoretische kennis opdeden. Die bleven steken in hun natuurlijke talent om het zo maar even te zeggen.
Maar ik vind het ruitergevoel wel zo belangrijk omdat je gevoel altijd sneller reageert en dat is in heel veel situaties zeker op hoger niveau wel zo.

Nu goed, dan zijn we het dus eens dat Theoretische kennis absoluut noodzakelijk is. En dan kom ik terug op mijn punt hierboven; te veel personen denken dat ze al iets te melden hebben. Kijk naar het aplomb waarmee ze dingen schrijven op hun site, blog, vlog, plok e.d. terwijl ze nog nauwelijks op 50% van het behaalbare niveau gekomen zijn. De diversiteit van paarden laat niet zo maar toe dat men zo maar 'waarheden' verkondigd afgeleid van successen behaald met één paard? Zeker niet als het dan ook nog bereikt is met schamele theoretische kennis.
En daar bestrijd ik absoluut de mening die Ayasha eerder heeft geuit. De theoretische kennis van het overgrote gedeelte van de sportruiters is bedroevend laag !
Ik stel voor dat men eens een klein onderzoek doet en aan zo'n ruiter vraagt de precieze bewegingsafloop van stap of galop te vertellen? Zo, zonder dat ze dat snel even ergens kunnen checken. Ik geloof niet dat 10% het kan.
Ik denk dat u, mevr.Babootje, mij daar ook gelijk in geeft.

**Geplaatst**: 16-04-18 20:16

Geplaatst: 16-04-18 20:16

Ja het zit hem wel in de motoriek/coordinatie. Met heel hard oefenen, dus het harde werk en gedisciplineerd zijn bereik je echt heel veel.

Maar ik denk wel dat talent en rijkunstig gevoel onontbeerlijk is voor het hogere niveau, voor de communicatie met je paard. De vloeiendheid in de overgangen tussen de oefeningen die steeds meer van paard en ruiter vergen, paard dat zn dag misschien niet heeft en waar je toch het beste uit wil halen. Er is echt geen wedstrijd hetzelfde (het paard ook niet) en actie en reactie volgen zo snel op elkaar dat je soms wel instinctief/gevoelsmatig moet reageren.

Maar ook al hebben we niet het talent voor dat niveau (ik ook niet hoor) dan nog valt er zoveel te leren dat paardrijden altijd interessant blijft. Al is het alleen al voor de overwinning op jezelf.

**Geplaatst**: 16-04-18 20:25

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 16-04-18 20:25

Maar dat geldt toch voor elke sport Babootje. Mensen kunnen trainen wat ze willen, veel meer uren maken aan de rekstok als Epke, maar niet op 10% van dat niveau komen. Om de top te bereiken heb je altijd bovengemiddeld talent nodig. Lastige met paardrijden is dat je ook een bovengemiddeld getalenteerd paard nodig hebt om de top te bereiken en die ligt weer vaak ver boven het gemiddelde inkomen.

Maar hoe jonger je op goede getalenteeerde paarden kan oefenen en gevoel kan ontwikkelen, hoe makkelijker het wordt. Het is niet voor niets dat het vaak de kinderen van zijn die momenteel naar de top komen, omdat die al heel jong op goed opgeleidde paarden kunnen leren voelen wat ze moeten voelen. Dat hoeven niet perse de meest getalenteerde ruitertjes te zijn in pure aanleg, maar krijgen wel verreweg de meeste kansen om een goed gevoel te ontwikkelen.

**Geplaatst**: 16-04-18 20:27

Geplaatst: 16-04-18 20:27

Babootje schreef:
Ja het zit hem wel in de motoriek/coordinatie. Met heel hard oefenen, dus het harde werk en gedisciplineerd zijn bereik je echt heel veel.

Maar ik denk wel dat talent en rijkunstig gevoel onontbeerlijk is voor het hogere niveau, voor de communicatie met je paard. De vloeiendheid in de overgangen tussen de oefeningen die steeds meer van paard en ruiter vergen, paard dat zn dag misschien niet heeft en waar je toch het beste uit wil halen. Er is echt geen wedstrijd hetzelfde (het paard ook niet) en actie en reactie volgen zo snel op elkaar dat je soms wel instinctief/gevoelsmatig moet reageren.

Maar ook al hebben we niet het talent voor dat niveau (ik ook niet hoor) dan nog valt er zoveel te leren dat paardrijden altijd interessant blijft. Al is het alleen al voor de overwinning op jezelf.

Maar daarmee zeg je eigenlijk dat ik (en jij) nooit op grand-prix niveau kunnen geraken. Dat zeiden ze van Kadankovitch ook en zeggen ze nu nog, maar de grap is: hij heeft het al gedaan, zowel achter de schermen (paarden op dat niveau gebracht) als publiek en ook enkele leerlingen op dat niveau geproduceerd. Het gaat echt niet om handigheid. Ik geloof het niet omdat ik het tegendeel al gezien heb.

**Geplaatst**: 16-04-18 20:56

Geplaatst: 16-04-18 20:56

oji schreef:
Maar dat geldt toch voor elke sport Babootje. Mensen kunnen trainen wat ze willen, veel meer uren maken aan de rekstok als Epke, maar niet op 10% van dat niveau komen. Om de top te bereiken heb je altijd bovengemiddeld talent nodig. Lastige met paardrijden is dat je ook een bovengemiddeld getalenteerd paard nodig hebt om de top te bereiken en die ligt weer vaak ver boven het gemiddelde inkomen.

Maar hoe jonger je op goede getalenteeerde paarden kan oefenen en gevoel kan ontwikkelen, hoe makkelijker het wordt. Het is niet voor niets dat het vaak de kinderen van zijn die momenteel naar de top komen, omdat die al heel jong op goed opgeleidde paarden kunnen leren voelen wat ze moeten voelen. Dat hoeven niet perse de meest getalenteerde ruitertjes te zijn in pure aanleg, maar krijgen wel verreweg de meeste kansen om een goed gevoel te ontwikkelen.

Klopt ook. Het moet allemaal bij elkaar komen. Het is natuurlijk niet alleen talent daar heb jullie gelijk in. Sinne en ook Oji zeker. Daarnaast helpt ook zeker het "nest" waarin je bent geboren mee. Niet voor niets zie je veel kinderen van topruiters terug in de topsport. Zowel bij de paarden als bv bij de autosport. De ouders hebben het pad al een beetje geplaveid. Kennen de juiste trainers, beschikken over de juiste paarden, etc.
Daarom heb ik ook altijd dubbel zoveel respect voor mensen die er met hard werken ook weten te komen.

**Geplaatst**: 18-04-18 19:22

Geplaatst: 18-04-18 19:22

Gut, er wordt een bokker bijna gekielhaald die een percentage noemt wat mogelijk beroerd zou rijden en vervolgens vliegen de percentage's en procentjes in beide topics je om de oren.
Zonder enige onderbouwing, alles puur op aanname's...

Gelijke monniken...., of wie zonder zonde is , of toch iets met spiegels...

,

**Geplaatst**: 18-04-18 19:31

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 18-04-18 19:31

Als je die uitspraken met elkaar gaat vergelijken Peetstap, heb je duidelijk niet begrepen wat er werd bedoeld.

**Geplaatst**: 19-04-18 00:10

Geplaatst: 19-04-18 00:10

Peetstap schreef:
Gut, er wordt een bokker bijna gekielhaald die een percentage noemt wat mogelijk beroerd zou rijden en vervolgens vliegen de percentage's en procentjes in beide topics je om de oren.
Zonder enige onderbouwing, alles puur op aanname's...

Gelijke monniken...., of wie zonder zonde is , of toch iets met spiegels... ,

Indien een persoon willens en wetens generaliseert en daarmee personen bijzonder krenkt, is het toch nauwelijks verwonderlijk dat daar harde kritiek op komt !
De rest van uw opmerking laat ik voor uw rekening.

**Geplaatst**: 19-04-18 07:46

Geplaatst: 19-04-18 07:46

Peetstap schreef:
Gut, er wordt een bokker bijna gekielhaald die een percentage noemt wat mogelijk beroerd zou rijden en vervolgens vliegen de percentage's en procentjes in beide topics je om de oren.
Zonder enige onderbouwing, alles puur op aanname's...

Gelijke monniken...., of wie zonder zonde is , of toch iets met spiegels... ,

Kadankovitch schreef:
Indien een persoon willens en wetens generaliseert en daarmee personen bijzonder krenkt, is het toch nauwelijks verwonderlijk dat daar harde kritiek op komt !
De rest van uw opmerking laat ik voor uw rekening.

Goed opgemerkt Kadankovitch: de ene opmerking generaliseert, is niet onderbouwd en wordt gebracht als een waarheid.
De opmerking van Oji is in die zin anders . Het wordt niet gebracht als een waarheid, maar als logica welke enigszins te checken is omdat er anders heel wat meer "Epkes" rond zouden lopen.

Welk ander topic bedoel je trouwens Peetstap?