Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-04-16 11:26

Geplaatst: 07-04-16 11:26

MyHorseGirl schreef:
Ben zelf benieuwd naar alle ervaringen. Ik kan me herinneren dat toen ik een jaar of 13 was (negen jaar geleden inmiddels ), ik een verzorgpony kreeg op een stal waar een aantal mensen veranderde als een blad aan een boom en ineens he-le-maal Antoine de Bodt waren. Het bestond vooral uit door de bak crossen met hele hoge handen, constant buitenstelling en dan ook met enorme buitenstelling voltes rijden. Ik had het idee dat deze mensen zich helemaal lieten beïnvloeden door deze man/methoden. Gingen er vaak heen om bij hem te lessen en lieten hem naar die stal komen. Prima dat je een bepaalde methode aanhangt, mij zal je niet horen. Maar de manier waarop het ging was gewoon vervelend. Als je aan het rijden was, kwamen ze ook echt naar je toe om je even te laten zien hoe het 'wel' moest. En als je dan weigerde, ging het de stal rond dat je niet openstond voor de ervaringen en je je paard afragde. .

Als ik naar de paarden kijk hoe ze er nu bij lopen, is dat niet veel (meer) waard.

Goh dat klinkt precies als mijn stal van toen

Ik heb er nooit iets in gezien, rechtrichten is toch o.a. de basis van paardrijden?

**Geplaatst**: 07-04-16 11:55

Geplaatst: 07-04-16 11:55

Super interessant topic.
*ik ga vanavond eens het hele topic doorlezen, heb ik nu geen tijd voor gehad helaas*

Ik heb me dezelfde vraag als TS ook al vaak gesteld de laatste tijd.

Ik heb zelf les van 3 verschillende lesgevers en het probleem daarvan is dat ze elkaar wel eens compleet tegenspreken. Dat is net zo met de methode De Bodt en De Jong.

Ik moet zeggen dat ik onder het zadel misschien wel mee in de richting van De Bodt ga: paard constant voor het been trachten te houden, maar wel over de rug, met een zo lang mogelijke hals (heeft de neiging om achter de teugel te kruipen). Terwijl ik met grondwerk hem liever in een lager tempo zijn balans laat vinden. Ik probeer er echter altijd op te letten dat het tempo niet te hoog wordt. Buitenstelling neem ik ook niet te vaak, omdat ik van mening ben dat hij eerst moet leren inbuigen naar binnen. Met buitenstelling een wendig maken is volgens mij een stap verder. Toch zeker als je het niet als een kleine correctie gebruikt om hem bijvoorbeeld even los te maken, maar echt vaak buitenstelling neemt.

Onder het zadel vind ik dat lage tempo niet prettig, want dan heeft hij nog meer de neiging om achter de teugel te kruipen en te gaan trippelen ipv voor mijn been te blijven. (Paard is ook nog maar pas 6 jaar geworden).

Ik vraag me soms wel af of die tegenstrijdigheid in grondwerk en ohz verwarrend is.

*ik ga vanavond eens het hele topic doorlezen, heb ik nu geen tijd voor gehad helaas*

**Geplaatst**: 07-04-16 13:11

Geplaatst: 07-04-16 13:11

Ik weet idd dat er op diverse stallen een hype was met de AdB methode en vooral de voor en tegenstanders. Nou draai ik al een paar jaar mee in paardenland en er is iedere zoveel jaar wel een hype van de een of andere methode of persoon, dat is heel normaal. (Parelli, Voest, Hempfling, de Jong, AdB enz.)

Ik heb er nooit veel aandacht aan besteed tot mijn paard diagnose HKO fase 3 beide voorbenen kreeg en ja dan ga je zoeken op het internet en kom je ook AdB tegen en zijn visie op HKO.
Ik reed academisch maar omdat ik een vrij flegmatiek paard heb was dat het niet voor ons, uiteindelijk terecht gekomen bij iemand die revalidatie training doet volgens de klassieke rijkunst en die ook bij AdB heeft gelest maar zeker haar eigen denken meeneemt.

Voor mijn paard werkt zeer goed om het tempo erin te houden en idd in het begin het slingeren om de schouders te verplaatsen, en zo nog een aantal dingen. Maar dat om zelf te leren voelen wat je paard doet en begrijpen wat er gebeurt als je dit of als dat doet en wat doe jezelf als ruiter.
Ik denk dat een methode, om het even welke, af hangt van jou als ruiter en zeker ook van je paard, net als met NH methodes. Waar voel je je fijn bij en waar loopt je paard het beste mee en dat kan in de loop van de tijd ook weer veranderen.
Ik heb van 3 personen les en alle 3 op een iets andere manier die wel op de grote lijnen overeenkomt, soms verwarrend maar wel voor mij fijn als ik er met het ene niet kom dan vaak wel met de andere.

**Geplaatst**: 07-04-16 16:18

Geplaatst: 07-04-16 16:18

MyHorseGirl schreef:
Ben zelf benieuwd naar alle ervaringen. Ik kan me herinneren dat toen ik een jaar of 13 was (negen jaar geleden inmiddels ), ik een verzorgpony kreeg op een stal waar een aantal mensen veranderde als een blad aan een boom en ineens he-le-maal Antoine de Bodt waren. Het bestond vooral uit door de bak crossen met hele hoge handen, constant buitenstelling en dan ook met enorme buitenstelling voltes rijden. Ik had het idee dat deze mensen zich helemaal lieten beïnvloeden door deze man/methoden. Gingen er vaak heen om bij hem te lessen en lieten hem naar die stal komen. Prima dat je een bepaalde methode aanhangt, mij zal je niet horen. Maar de manier waarop het ging was gewoon vervelend. Als je aan het rijden was, kwamen ze ook echt naar je toe om je even te laten zien hoe het 'wel' moest. En als je dan weigerde, ging het de stal rond dat je niet openstond voor de ervaringen en je je paard afragde. .

Als ik naar de paarden kijk hoe ze er nu bij lopen, is dat niet veel (meer) waard.

Jammer dat je verhaal niet onderbouwd is maar alleen subjectief (en lijkt meer op een verhaal van een ex pensionklant van jouw stal $_/-\o_$ ), maar goed welke paarden zie je nu nog lopen dan?
Zijn die mensen door gegaan met de AdB "methode" of zijn ze er mee gestopt?
Lopen de paarden nog steeds (zoals jij beschrijft) bak crossend met hele hoge handen, constant buitenstelling en met enorme buitenstelling voltes door?

Btw buitenstelling in een volte en in de hoeken is niet ala AdB <<)

Dus niet alle ruiters voeren de oefening uit zoals deze bedoeld is.

**Geplaatst**: 07-04-16 16:35

Geplaatst: 07-04-16 16:35

interessant om de ervaringen te lezen.

Ik ben als fervent tegenstander uit de begintijd van de hype (obv de verhalen en foto's hier op Bokt) een flinke tijd later bij een van zijn leerlingen terecht gekomen, van wie ik erg veel heb geleerd. Ik neem nog steeds diverse oefeningen regelmatig mee in het losrijden (ben bv dol op schouder plaatsen op de kwartlijn) en wat me met name is opgevallen is dat zij benoemde wat ik vaak voelde, nl een paard dat wel spoort en recht in hoofd/hals was maar niet recht voelde. Dat is die veel besproken 'verticale balans', een paard dat dus opzij of in een schouder hangt. Ik heb dat vaak aangekaart bij mijn - gerenommeerde - instructeurs maar heb nooit het gevoel gehad dat ze echt begrepen wat ik bedoelde.
Ik heb wel nog steeds mijn twijfels bij wat dingen (oa die hoge handhouding en dat hoge tempo), ik heb de argumenten ervoor gehoord maar nooit begrepen.

Ik snap ook nog steeds niet waarom rechtrichten in het skala zo laat komt, mbv google kom ik op opmerkingen dat dat betrekking heeft op het even makkelijk naar beide kanten buigen maar voor mij is dat onlosmakelijk verbonden met een paard laten sporen. Maar dat gaat wat off topic, al zie ik - dit typende - wel het verband tussen sporen, ímpuls, aanleuning en schwung. En in die zin snap ik het skala nu wat beter. Maar dat terzijde dus.

Ik ben ook erg benieuwd naar de bevindingen van jetm (? degene met de CR achtergrond) omdat ik op dit moment bezig ben met een opleiding 'Pilates voor instructeurs' en ik dus precies vanaf de andere kant kom.

wb het constant buitenstelling, het idee daarachter (stelling vragen tot je paard rechtop komt) snap ik prinma, maar niet iedereen voelt dat goed aan en kan het dus doseren.

Laatst bijgewerkt door Lielle op 07-04-16 16:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-04-16 16:43

Geplaatst: 07-04-16 16:43

Ik heb (en neem het nog mee in mijn training) gelest volgens de "methode" AdB
Aan het begin doe je wat de instructeur zegt en ja later begrijp je pas dat het te veel (of te weinig) was.
Ik heb veel paarden er beter door zien lopen (wel heb ik veel paarden gereden die niet meer te rijden waren en waar de eigenaar nu met veel plezier nog mee rond rijden).
Maar of dat dan door AdB komt of omdat het paard een andere leerstijl leerde?
Na een tijdje ga je opzoek naar je eigen "methode" en neem je punten mee en laat wat punten vallen en je leert weer van een andere instructeur een andere visie op het trainen van je paard.
Ieder paard is anders qua bouw en qua karakter, luister naar je paard en pas daar je training op aan, geen 1 training is de juiste, juist de afwisseling helpt je paard om sterker te worden.
Dus ja ik vind de AdB methode een goede training voor mijn paard MAAR niet de enige training.

**Geplaatst**: 07-04-16 17:04

Geplaatst: 07-04-16 17:04

Ik heb jaren les gehad van een leerlinge van AdB. Naast het feit dat ik haar gewoon een brilliant lesgeefster vind, is me bij die lessen heel wat duidelijk geworden over hoe je beter kan rijden. De handen hoog plaatsen (niet op de mondlagen inwerken) en een hoog tempo (dan moet een paard zichzelf wel recht houden) is ook maar een manier, ik geloof ook niet in het laag houden van handen (bovenbenen van ruiters zitten overduidelijk in de weg) en het langzame geslof door een bak (gestruikel voor gevorderden). Het gevoel wat ik kreeg en dat ik begon te snappen wat de gevolgen waren van bepaalde manieren van zitten neem ik nog steeds mee als ik nu op een paard zit. Vooral dat getrek aan teugels kan ik niet meer aanzien bij anderen. Ik kijk veel liever naar wat een paard me geeft ipv wat ik vraag, de rest komt vanzelf wel of ik zit er niet goed op.

Jaren geleden reed ik zo eens een manegepaard via mijn werk. Blijkbaar allemaal problemen mee, ik mocht dit niet en ik mocht dat niet en "vooral bij me houden", zei de instructrice in de bak, dus dat paard heb ik meteen op eigen benen laten lopen om te kijken wat er gebeurde. Ging prima, maar ze liep idd niet met haar hoofd tussen haar voorbenen in de krul. Ze liep niet volgens het plaatje wat de instructrice in haar hoofd had blijkbaar, terwijl ik een paard onder me voelde wat steeds meer durfde te ontspannen, omdat ik er recht op bleef zitten ipv iemand te zijn die meegenomen word in de scheefheid van een paard. Had iemand zonder de AdB aanpak dat dier ook zo kunnen laten lopen? Waarschijnlijk, maar ik ben niet zo'n goede ruiter dat ik dat voorheen zelf aanvoelde en dit is mijn manier geweest om het nu wel aan te kunnen voelen.
De eigenarese van de manege kwam later een compliment geven dat ze haar paard nog nooit zo fijn had zien lopen. Dat heb ik altijd onthouden; die tegenstelling in commentaar.
Ik zie de AdB methode als iets waardoor ik alle jaren van 'minder goed' lesgeven ervoor begon te "snappen" ipv iets doen wat ik niet helemaal begreep, maar ik zou nooit alles klakkeloos overnemen alleen maar omdat het bij mijn lessen is weggeleerd.

**Geplaatst**: 07-04-16 17:28

Geplaatst: 07-04-16 17:28

Citaat:
Ik ben ook erg benieuwd naar de bevindingen van jetm (? degene met de CR achtergrond) omdat ik op dit moment bezig ben met een opleiding 'Pilates voor instructeurs' en ik dus precies vanaf de andere kant kom.

Even off topic, en ik ben jetm ook niet, maar wel CR-instructeur. Waarom stel jij de opleiding Pilates voor instructeurs tegenover Centered Riding? Mij lijkt het dat dit elkaar juist prima kan aanvullen. een Pilates-training voor instructeurs mij in ieder geval erg nuttig en interessant, heb er zelf ook al over zitten denken (maar nu ff druk met andere cursussen).

Leuk om weer wat andere ervaringen met de methode van De Bodt te lezen. Het komt op mij als leek vooral over als een methode die ruiters en paarden die door stelselmatig verkeerd rijden vastgelopen zijn weer op het goede spoor kan krijgen. Niet als iets waar je in moet blijven hangen, en zo te lezen gebeurt dat ook niet, mensen kijken verder. Ik blijf wel benieuwd naar de biomechanische onderbouwing van de methode De Bodt. Balans en rechtrichten heeft ook veel te maken met het verfijnen van de coördinatie en daar lijkt mij de methode nu niet direct op gericht.

**Geplaatst**: 07-04-16 17:39

Geplaatst: 07-04-16 17:39

Tango1979 schreef:
Ik sluit me bij Babootje aan

Imo is wat De Bodt onderwijst geen rechtrichten (wat inderdaad pas veel verder in het Skala te vinden is) maar gewoon je paard laten sporen (achterbenen komen in het spoor van de voorbenen).

Zodra het paard spoort, kan je de natuurlijke scheefheid gaan verminderen, door het trainen van het 'zwakkere' achterbeen dmv de zijgangen sb, travers, renvers etc.

Precies. Het laatste is wat het Skala recht trichten noemt en dat komt idd pas later.
Maar in mijn idee ook weer niet zo laat als in het Skala staat. In mijn idee loopt het allemaal wel meer in elkaar over.

**Geplaatst**: 07-04-16 18:09

Geplaatst: 07-04-16 18:09

Zoals ik het "rechtrichten" in mijn 14 daagse lessen volgens een rechtrichtinstructeur die vlgs. de methode De Bodt instructie zei te geven en die de Bodt naar diens eigen zeggen 14 jaar lang "had gevolgd" (letterlijk, er heen dus etc.) en er vervolgens zelf les in is gaan geven (waardoor ik niet met zekerheid kan zeggen wat die mogelijkerwijze aan de oorspronkelijke methode heeft toegevoegd of weggelaten), is het met name een interventie - "methode".
Dus: je grijpt in in een problemengeval, daar heb ik niets anders over te zeggen van: dat hadden wij ook nodig. Ik kwam er zelf niet met mijn paard doorheen. Ik was superenthousiast, de eerste tijd. Paard ook! Paard liep in no-time enorm veel beter, ik leerde beter zitten, scheef of recht aan te voelen, en hoe dat vervolgens te corrigeren. Dat werd wel gauw minder toen ik tegen het "en nu verder" aanliep. Ik kreeg geen handvatten om de juiste stappen verder te zetten, het kwam steeds weer terug op hetzelfde. Heb ik eens afstand genomen en staan kijken bij lessen die aan ánderen werden gegeven,
en toen viel me op dat werkelijk bij iedereen hetzelfde werd gezegd en iedereen hetzelfde moest uitvoeren. Waarna er enorm gejubeld werd om ... om niks. Om hetzelfde. De oplossing werd als voor alles ook hetzelfde (dezelfde oefeningen) voorgesteld, alsof we allemaal eenzelfde warmbloed dressuurpaard hadden (die heb ik dus niet).
Door dat werd het in mijn beleving continu een herhaling van zetten, want aan iets anders was ik blijkbaar met het paard niet toe, en werd ik enorm onzeker. Ging dit wel ergens heen? Ik begon te twijfelen aan mijzelf en aan de lange-termijn waarde van deze instructie. Nooit aan het paard. Toen probeerde ik de kwaliteit van de instructie eens uit te testen door het paard 14 dagen in de wei te laten staan en er dán pas weer eens op te gaan zitten. Dat zei ik natuurlijk niet. Dat werd in de eerstvolgende les niet eens aan mij of aan de ontwikkeling van het paard gezien, dat ik er 14 dagen niets mee gedaan had, integendeel het was "goed getrained, hoor" of "wow, geweldig", wel, eh....hoe goed is je visie dan eigenlijk? Dat probeerde ik de les daarop nog een keer uit,
Dus ook weer 14 dagen helemaal NIKS gedaan, paard alleen piekfijn gepoetst voor de lesverschijning, werd het 14 dagen nietsdoen alweer niet opgemerkt. Toen was ik er wel klaar mee.

Na een jaar had ik het dan ook wel gezien.

Ik had na 3-6 maanden max al moeten kappen, toen wist ik inmiddels zelf wel hoe ik het paard op scheefheid moest corrigeren. Maar ik was inmiddels zo onzeker geworden, dat ik dacht dat ik álles verkeerd deed.. Ook buiten de lessen om begon ik faalangst te krijgen. Ik ben dan ook helemaal gestopt... daardoor. Een half jaar beide paarden wintervakantie gegeven en mezelf ook. Ik wilde even afstand scheppen, ik had er ook totaal geen zin meer in "want ik kon toch niks". Voor verder en verfijnder rijden vond ik het idd. geen aanbeveling. Ook voor mensen die wedstrijden willen rijden (daar ben ik er absoluut niet eentje van) denk ik dat je dan beter over kunt gaan naar een reguliere klassieke instructie, die wat minder gefixeerd is op die rechtrichterij-doctrine.

Samengevat: het euvel waar ik mee zat is effectief en snel verholpen door de De Bodt-instructie, dat was idd. een gemis aan rechtgericht zijn van het paard, maar vérder er mee kom je niet. Dan ga je best over naar andere klassieke instructie.

Dit is overigens puur mijn eigen persoonlijke ervaring, voor anderen kan dat weer anders liggen, daar ga ik niet over.

**Geplaatst**: 07-04-16 18:40

Geplaatst: 07-04-16 18:40

Askja schreef:
Citaat:
Ik ben ook erg benieuwd naar de bevindingen van jetm (? degene met de CR achtergrond) omdat ik op dit moment bezig ben met een opleiding 'Pilates voor instructeurs' en ik dus precies vanaf de andere kant kom.
Even off topic, en ik ben jetm ook niet, maar wel CR-instructeur. Waarom stel jij de opleiding Pilates voor instructeurs tegenover Centered Riding? Mij lijkt het dat dit elkaar juist prima kan aanvullen. een Pilates-training voor instructeurs mij in ieder geval erg nuttig en interessant, heb er zelf ook al over zitten denken (maar nu ff druk met andere cursussen).
Leuk om weer wat andere ervaringen met de methode van De Bodt te lezen. Het komt op mij als leek vooral over als een methode die ruiters en paarden die door stelselmatig verkeerd rijden vastgelopen zijn weer op het goede spoor kan krijgen. Niet als iets waar je in moet blijven hangen, en zo te lezen gebeurt dat ook niet, mensen kijken verder. Ik blijf wel benieuwd naar de biomechanische onderbouwing van de methode De Bodt. Balans en rechtrichten heeft ook veel te maken met het verfijnen van de coördinatie en daar lijkt mij de methode nu niet direct op gericht.

Ik ben jetm wel

Ook ik denk dat Pilates en Centered riding elkaar prima kunnen aanvullen. Centered Riding gebruikt invloeden vanuit Feldenkrais en Tai Chi om meer lichaamsbewustzijn te creeëren en te werken vanuit je centrum. Ik heb een Pilates doe-het-zelf DVD

en ook daar ben je bezig met je centrum.
Maar misschien dat je (lielle) juist bedoelt dat jij ook net als bij CR van de ruiter uitgaat ipv meer vanuit het paard ?
Zoals gezegd ben ik nog maar net bezig met mijn rechtrichtcursus maar welke ervaringen zou je willen horen ?
Ik heb nu alleen nog maar 2 theorieavonden gehad en volgende week mijn eerste praktijk middag.
Heb wel meer gelezen, en DVD's gekeken, over rechtrichten maar veel ervaring bij iemand die veel bij Antoine heeft gelest (en haar eigen mixje heeft) heb ik dus (nu) nog niet.

En Aska, ik ben zelf ook geïnteresseerd in de biomechanica van het paard (lees me er vooral suf over

) en bij mijn rechtricht jaarcursus die ik nu volg komt dat zeker wel ter sprake. Moet ook wel we hebben 10 theorie avonden en die moeten volgepraat worden

Als ik jouw post lees hebben wij zowiezo wel wat gemeen en te bepraten, en ik heb zelf ook een ijslander.

Wat ik van Antoine de Bodt jammer vind is dat hij beweert heeft dat hij hoefkatrol kan genezen. Ik ben absoluut geen dierenarts maar m.i. is dat niet mogelijk. Ik denk wel dat je met rechtrichten, waarbij het paard zijn benen gelijkmatiger gaat belasten, de klachten tijdens het rijden kan verminderen maar dat is een heel ander verhaal.

Leuke discussies ontstaan er allemaal in dit topic

**Geplaatst**: 07-04-16 19:23

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 07-04-16 19:23

Ben ik met je eens hoor Terpentijn. Op een gegeven moment moet je wel een stapje verder. Maar aan dat stapje moet je ook wel weer toe zijn, als je begrijpt wat ik bedoel. Verder is het zo (en daar volg ik jou wel in) is, dat ieder paard zijn individuele benadering nodig heeft. Afhankelijk van de "Go" van zo'n paard, zn bouw en niet te vergeten "het kunnen" van de ruiter En dan moet je soms volgens een X of een Y bocht naar hetzelfde resultaat. Het is aan de instructeur om daarin de juiste balans te vinden. En dat is hartstikke moeilijk.

**Geplaatst**: 07-04-16 20:16

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 07-04-16 20:16

Ik zie dat ik niet duidelijk ben geweest. Met 'van de andere kant' bedoelde ik dat ik vanuit een 'AdB' startpunt kom, en sowieso met een rijtechnische (orun) blik kijk naar rechtrichten. Ik ga me nu pas echt verdiepen in pilates, en ik vind het fascinerend!

Reageer later uitgebreider, typt niet zo fijn op een iPad.

**Geplaatst**: 08-04-16 11:00

Geplaatst: 08-04-16 11:00

Beetje offtopic, maar de onderwerpen die aangesneden zijn vind ik wel heel erg interessant, wat betreft het hoge tempo en de biomechanica erachter: lijn houden als je fietst gaat toch ook makkelijker als je een beetje tempo hebt? Is het dan niet makkelijker/logischer om met een combinatie die op welke manier dan ook "scheef" is te beginnen met het makkelijker te maken door flink voorwaarts te rijden? Dan zal een paard zich minder makkelijk scheef kunnen houden, kan de ruiter dat ervaren, aan zichzelf werken etc etc?

**Geplaatst**: 08-04-16 11:17

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 08-04-16 11:17

Wittepit daar kan ik mij in vinden ook dit was bij mijn paard aan de orde dat door tempo te rijden hij makkelijke kon ontspannen en daardoor rechter blijft.
Zoals mijn instructrice's altijd zeggen AdB is de basis en die moet je uitbouwen en dat is wat ik ook denk, mooie basis en dan verder.

**Geplaatst**: 08-04-16 11:35

Geplaatst: 08-04-16 11:35

wittepit schreef:
Beetje offtopic, maar de onderwerpen die aangesneden zijn vind ik wel heel erg interessant, wat betreft het hoge tempo en de biomechanica erachter: lijn houden als je fietst gaat toch ook makkelijker als je een beetje tempo hebt? Is het dan niet makkelijker/logischer om met een combinatie die op welke manier dan ook "scheef" is te beginnen met het makkelijker te maken door flink voorwaarts te rijden? Dan zal een paard zich minder makkelijk scheef kunnen houden, kan de ruiter dat ervaren, aan zichzelf werken etc etc?

Het is nog veel belangrijker dan dat..je kunt een paard pas echt rechtrichten als je beide achterbenen er "actief en gelijk" onder hebt. Daar schort het nog vaak aan..zolang je dat niet hebt kun je rechtrichten totdat je een ons weegt maar worden ze nooit recht.

Nu is actief natuurlijk wel iets anders dan "hard" en "over het tempo", het belangrijkste is dat je een paard van achter naar voor rijdt. En het rechtrichten komt daarna.

**Geplaatst**: 08-04-16 11:37

Geplaatst: 08-04-16 11:37

wittepit schreef:
[-] wat betreft het hoge tempo en de biomechanica erachter: lijn houden als je fietst gaat toch ook makkelijker als je een beetje tempo hebt? Is het dan niet makkelijker/logischer om met een combinatie die op welke manier dan ook "scheef" is te beginnen met het makkelijker te maken door flink voorwaarts te rijden? Dan zal een paard zich minder makkelijk scheef kunnen houden, kan de ruiter dat ervaren, aan zichzelf werken etc etc?

Ik denk dat dat ook de gedachte is, maar ik zou niet weten waarom een paard zich ook niet scheef kan houden in de bocht bij een hoger tempo, het is uiteindelijk geen stugge fiets.... Ik heb wel eens paarden echt over hun tempo zien lopen maar ik heb ook vaak genoeg een superlangzaam tempo aan moeten houden, afhankelijk van hoe mijn paard die dag reageerde.

Het is bij sommige posts flauw te zeggen dat iedereen maar met een buitenstelling door de bocht heen knalt; dat zijn oefeningen die overgaan in uiteindelijk met de correcte stelling door een bocht heen rijden. Je kan het er niet mee eens zijn, maar volgens mij is het enige verschil tussen AdB en andere manieren hoe je ergens komt. De een wil een paard helemaal loswerken door ze altijd meteen in de juiste stelling te zetten met schouderbinnenwaarts, wijken, etc; de AdB methode geeft (volgens mij) aan: rij eerst een paard met zijn eigen gewenste stelling, maar blijf er zelf recht op zitten. Een paard gaat daarin vanzelf ontspannen en zodra dat gebeurd ga je de juiste stelling vragen. Dit kan soms idd een hele les duren of maar 5 minuten...de basis is (volgens mij) dat jij als ruiter recht zit en dat de teugels voor allebei de handen hetzelfde gewicht hebben en licht aangenomen zijn. En ja, bij een scheef paard zal deze in het begin op een van de twee kanten naar buiten kijken op een volte, omdat je dat gewicht in je handen hetzelfde wil houden.

Ik mis trouwens de essentie van de AdB methode, nadat je die ontspanning hebt bereikt. Ik zie niet zo goed waar dat dit dan afwijkt van gewoon...rijden. Voor mij bleef het lessen een beetje hangen op dat ontspannen.

**Geplaatst**: 08-04-16 13:51

Geplaatst: 08-04-16 13:51

Een rechte lijn rijden met een fiets gaat inderdaad makkelijker in een wat hoger tempo. Maar dat is geen biomechanica want een fiets is geen levend organisme met spieren en een skelet. Ga je met een scheef paard constant in een hoog tempo rijden, dan voelt het paard misschien rechter aan maar door zijn scheefheid kan zo'n paard de energie niet goed van achteren naar voren door zijn lijf laten vloeien, gaat zich vasthouden in de rug en komt op de voorhand. Om recht ėn in balans te kunnen bewegen, moet het paard zijn wervelkolom recht kunnen uitlijnen en stabiliseren zonder zijn rugspieren vast te zetten , en zijn bewegingen goed kunnen coördineren. Dat is in een hoger tempo eerder moeilijker dan makkelijker, want een hogere snelheid gaat gepaard met meer spierspanning en stuwkracht. Dat stukje coördinatie mis ik bij de methode van AdB en daardoor lijkt het mij geen volwaardige trainingsmethode, hooguit een stukje gereedschap datvoor sommige combinaties nuttig kan zijn om uit een patroon van structurele scheefheid te geraken, al is het maar bij wijze van bewustwording. De post van Terpentijn vind ik wat dat betreft wel een goed voorbeeld.

**Geplaatst**: 08-04-16 13:59

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 08-04-16 13:59

Ik ben beslist erg te spreken over de AdB methode van rijden, ik heb zelf een tijdlang les gehad via zijn concept van iemand die van hem les had gehad en ook op die methode mocht lesgeven.

Het concept van een paard op eigen benen laten lopen, evenwicht zoeken en vinden met een ruiter op de rug, het rechtrichten zijn allemaal dingen die naar mijn mening eigenlijk iedereen zou moeten toepassen.
Je paard wordt er zoveel losser en meer ontspannen en rustiger (bij gespannen paarden) van.

Ik had les volgens die methode maar ook gewone clubles, ik combineerde van beide datgene wat voor mij en mijn paard het beste paste, maar vooral het losrijden deed ik altijd op de AdB manier.

**Geplaatst**: 08-04-16 14:58

Geplaatst: 08-04-16 14:58

Crines schreef:
Super interessant topic.
*ik ga vanavond eens het hele topic doorlezen, heb ik nu geen tijd voor gehad helaas*

Ik heb me dezelfde vraag als TS ook al vaak gesteld de laatste tijd.

Ik heb zelf les van 3 verschillende lesgevers en het probleem daarvan is dat ze elkaar wel eens compleet tegenspreken. Dat is net zo met de methode De Bodt en De Jong.

Ik moet zeggen dat ik onder het zadel misschien wel mee in de richting van De Bodt ga: paard constant voor het been trachten te houden, maar wel over de rug, met een zo lang mogelijke hals (heeft de neiging om achter de teugel te kruipen). Terwijl ik met grondwerk hem liever in een lager tempo zijn balans laat vinden. Ik probeer er echter altijd op te letten dat het tempo niet te hoog wordt. Buitenstelling neem ik ook niet te vaak, omdat ik van mening ben dat hij eerst moet leren inbuigen naar binnen. Met buitenstelling een wendig maken is volgens mij een stap verder. Toch zeker als je het niet als een kleine correctie gebruikt om hem bijvoorbeeld even los te maken, maar echt vaak buitenstelling neemt.

Onder het zadel vind ik dat lage tempo niet prettig, want dan heeft hij nog meer de neiging om achter de teugel te kruipen en te gaan trippelen ipv voor mijn been te blijven. (Paard is ook nog maar pas 6 jaar geworden).

Ik vraag me soms wel af of die tegenstrijdigheid in grondwerk en ohz verwarrend is.

*ik ga vanavond eens het hele topic doorlezen, heb ik nu geen tijd voor gehad helaas*

Waarom bij drie mensen lessen, als ik vragen mag? Is diet niet extreem verwarrend en ga je niet dingen door elkaar halen? Ook voor je jongere paard niet heel lastig?

Overigens waren diegene die ik gezien heb niet zozeer over de rug, eerder boven de rug :')

Dit is niet persoonlijk naar jou !

**Geplaatst**: 08-04-16 15:27

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 08-04-16 15:27

bobje26: Ik ben ook geen aanhanger van AdB hoor, nooit les bij gevolgd. Wel veel over gelezen toen ik werd geconfronteerd met de diagnose van KHO bij mijn vorige merrie. Ik heb er dus maar de dingen uit gehaald die me nuttig leken.

Die 3 lesgevers is niet echt een bewuste keuze. Ik rij in een vereniging (LRV) en het is hier nu eenmaal zo geregeld dat er elke week een andere lesgever komt in een beurtrolsysteem. De ene is een springruiter die vaak heel goed aanvoelt waar het probleem zit en goed out of the box kan denken. De tweede is een heel goede dressuurruiter die op de duitse, klassieke manier heeft leren rijden en dus ook zo les geeft. Hij is technisch heel goed.
En de derde heeft zijn hele leven een manege gerund en heeft dus ook héééél veel ervaring met lesgeven. Die werkt ook echt via het scala.

Ik heb in de bijna 10 jaar dat ik bij de vereniging rij nooit echt moeite gehad met deze manier van werken, integendeel. Natuurlijk heb ik wel een voorkeur voor de ene of andere manier van aanpak bij sommige zaken.

Zoals rumay al zei (die blijkbaar toevallig ook 3 verschillende lesgevers heeft): als de oplossing van de ene niet lijkt te werken, weet de andere meestal wel raad.

Maar nu is het eigenlijk voor het eerst dat ze elkaar echt tegen spreken. Met name over het feit of ik mijn buitenteugel meer erbij moet houden of net overdreven meegeven voorlopig om mijn paard uit te nodigen zijn hals lang te maken, over de rug te komen en stelling te nemen.
Ik merk dat het laatste het beste werkt (komt van de 2de lesgever met de duitse methode). De twee anderen maken zich druk dat mijn buitenteugel te vaak door hangt :')

Nuja in zo'n geval leg ik dat gewoon mooi aan hen uit waarom ik hun tips liever naast me neer leg

Maar dit is misschien wel een beetje off topic...

**Geplaatst**: 08-04-16 17:11

Geplaatst: 08-04-16 17:11

Over het tempo kan nuttig zijn bij ruiters die nog niet weten hoe een actief paard voelt. Veel ruiters rijden hun paard onvoldoende actief. Soms moet je dan een paar keer de andere kant op overdrijven en over het tempo gaan. Voor het paard voegt dit voor mij vaak minder toe. Een ruiter die al wat handiger is activeert het paard : de ene keer wat minder of wat meer. Maar of je nu in iets rustiger of hoger tempo werkt, er moet toch altijd gedragenheid en activiteit zijn om het paard te verbeteren.

**Geplaatst**: 08-04-16 17:22

Geplaatst: 08-04-16 17:22

Interessant topic! In 2005/2006 ben ik in aanraking gekomen met Antoine en een goeie leerling van hem uit Aalsmeer.

Zonder hem had mijn oudere merrie nooit het eind gezien van 2005/2006. Het heeft mij gevormd naar de ruiter en instructrice die ik nu ben.

Mijn merrie wordt dit jaar alweer 23 jaar en in de jaren zijn we mooi tot het Z2 gekomen. Van haar ernstige beenproblemen (zie: profiel) van toen heeft ze nooit meer last gehad.

**Geplaatst**: 09-04-16 13:31

Re: Antoine de Bodt; de evaluatie zoveel jaar later?

Geplaatst: 09-04-16 13:31

Iedereen kijkt er kennelijk anders tegenaan/interpreteert het anders, zou leuk/handig zijn als iemand die in de A. de Bodt "methode" les geeft hierin dit topic zelf eens zou willen reageren (het erbaast me overigens dat dat nog niet is gebeurd).

**Geplaatst**: 12-04-16 12:06

Geplaatst: 12-04-16 12:06

xyzutu2 schreef:
Rond 2010 was de methode van Antoine de Bodt de grote rechtrichthype. Even heel gechargeerd gezegd werd hiermee hoefkatrol genezen, het was dé (enige?) manier om paarden recht te richten en ruiters leerden revolutionair nieuw rijden met vierkante voltes, veel stelling naar buiten, veel tempo en hoge handhouding.

De laatste posts die ik op Bokt kon vinden over deze methode stammen uit 2014 en de ooit zo drukke facebookpagina die ik vond is bijna dood. Als je nu 'rechtrichten' zegt, denkt iedereen inmiddels meteen aan de volgende hype (Marijke de Jong/Academisch/even gechargeerd juist heel veel zijgangen aan de hand in lage tempi met korte 'verzamelde' pasjes). Het lijkt op het internet dus alsof de hype rond Antoine de Bodt inmiddels is ingehaald door de volgende.

De overeenkomt tussen alle hypes is dat het altijd enorm gechargeerd wordt gebracht, soms door de mensen zelf, soms door mensen die het beoefenen. Aan de ene kant handig: je weet gelijk waar iemand voor staat. Aan de andere kant natuurlijk heel beperkt.

De ontwikkeling die ik in de laatste tien jaar heb gezien (en dat is niet alleen AdB, maar allerlei andere stromingen), is dat er veel meer aandacht komt voor preventie. Door je paard goed te rijden, er een goed zadel op te leggen en door de juiste chiro/osteo en tandarts te laten behandelen, zorg je uiteindelijk voor minder blessures.
Als je paard eenmaal een bewegingsprobleem (en daardoor een blessure) heeft, dan zijn die vaak ook weer op te lossen door het bewegingspatroon te herstellen. Niet alleen bij hoefkatrolontsteking, maar bij allerlei blessures. Hele positieve ontwikkeling, maar niet perse te danken aan AdB.

De manier van rijden (goed toegepast) is zeker goed. Zoals met elke stroming heb je mensen die er niets van bakken en dat zijn meestal de mensen die altijd in de eerste oefeningen blijven hangen. De AdB ruiters die ik ken, rijden in een normaal tempo en gewoon met lengtebuiging. Zij gebruiken een hoog tempo en buitenstelling als een tool en niet als een doel opzich.

Ik denk dat dat een probleem is van veel technieken. Prima, maar je moet het niet een jaar klakkeloos gaan toepassen. Probleem is dat mensen een keer een clinic volgen, twee oefeningen krijgen, die op dát moment nuttig zijn voor het paard en die dan een jaar gaan herhalen tot de volgende clinic.

Ik laat mensen ook met hoge handen rijden (om het gefriemel aan de voorkant tegen te gaan) of heel erg voorwaarts rijden (omdat bijna alle paarden door het gefriemel aan de voorkant op de handrem lopen), maar als die mensen ervoor kiezen om een keer in het half jaar les te nemen, dan wordt het lastig.