Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Elisa2 schreef:Er word hier een klassieke denkfout gemaakt...mond open heeft namelijk niet altijd te maken met het bit.
Veelal in de dressuur zie je dat een paard zijn mond open doet als hij nog niet helemaal door de kaak is. Een paard moet volledig nagevelijk zijn, de hals laten vallen en de kaak los laten om perfect in aanleuning op twee teugels te komen en volledig ontvankelijk {durchlassig} te zijn voor de ruiter.
Oren naar achter is vaak een stukje concentratie van het paard naar de ruiter toe..uiteraard zijn er uitzonderingen die met teveel hand rijden.
Maar dan gelijk een antwoord op je vraag...het vriendelijkst...is de hand die ermee rijdt. Met welke optoming dan ook. En nog een misverstand uit de wereld helpen..boogjes in teugels zijn niet vriendelijk. Een stille hand is een hand die mee gaat in de beweging vanuit de hele arm en bovenlichaam van de ruiter, dus met een stabiel contact met de mond.
Naar achter werken met je hand is terug werken, en is dus altijd fout...met welke optoming dan ook.
Simpelman schreef:Kijk eens in de mond van je paard als er een goed passend trensbit in ligt.
Waar ligt dat op onbevleesd bot?
Milkberry schreef:Eens met het bovenstaande!
De optoming maakt niet uit, als de hand maar vriendelijk is.
Ik rijdt vriendelijker met bit, dan zonder. Kijk naar wat het paard zelf het fijnst vindt.
Elisa2 schreef:Er word hier een klassieke denkfout gemaakt...mond open heeft namelijk niet altijd te maken met het bit.
Veelal in de dressuur zie je dat een paard zijn mond open doet als hij nog niet helemaal door de kaak is. Een paard moet volledig nagevelijk zijn, de hals laten vallen en de kaak los laten om perfect in aanleuning op twee teugels te komen en volledig ontvankelijk {durchlassig} te zijn voor de ruiter.
Oren naar achter is vaak een stukje concentratie van het paard naar de ruiter toe..uiteraard zijn er uitzonderingen die met teveel hand rijden.
Maar dan gelijk een antwoord op je vraag...het vriendelijkst...is de hand die ermee rijdt. Met welke optoming dan ook. En nog een misverstand uit de wereld helpen..boogjes in teugels zijn niet vriendelijk. Een stille hand is een hand die mee gaat in de beweging vanuit de hele arm en bovenlichaam van de ruiter, dus met een stabiel contact met de mond.
Naar achter werken met je hand is terug werken, en is dus altijd fout...met welke optoming dan ook.
meiske1577 schreef:Simpelman schreef:Kijk eens in de mond van je paard als er een goed passend trensbit in ligt.
Waar ligt dat op onbevleesd bot?
De lagen van het paard zijn redelijk dun " bevleest", ik kan mij voorstellen dat het bit hierop inwerkt bij het geven van hulpen... Wellicht zie ik het verkeerd? En hoe zie jij de inwerking van bv een sidepull daar tegenover?
Nogmaals, ik ga er even van uit dat de ruiter weet wat hij doet...
meiske1577 schreef:Elisa2 schreef:Er word hier een klassieke denkfout gemaakt...mond open heeft namelijk niet altijd te maken met het bit.
Veelal in de dressuur zie je dat een paard zijn mond open doet als hij nog niet helemaal door de kaak is. Een paard moet volledig nagevelijk zijn, de hals laten vallen en de kaak los laten om perfect in aanleuning op twee teugels te komen en volledig ontvankelijk {durchlassig} te zijn voor de ruiter.
Oren naar achter is vaak een stukje concentratie van het paard naar de ruiter toe..uiteraard zijn er uitzonderingen die met teveel hand rijden.
Maar dan gelijk een antwoord op je vraag...het vriendelijkst...is de hand die ermee rijdt. Met welke optoming dan ook. En nog een misverstand uit de wereld helpen..boogjes in teugels zijn niet vriendelijk. Een stille hand is een hand die mee gaat in de beweging vanuit de hele arm en bovenlichaam van de ruiter, dus met een stabiel contact met de mond.
Naar achter werken met je hand is terug werken, en is dus altijd fout...met welke optoming dan ook.
Om hier even op in te haken, ik vraag dan af waarom het paard zich niet volledig "geeft". Dat de mond open ook kan komen door een fout in de aanleuning is begrijpelijk, maar is het niet zo dat het paard simpelweg niet wil nageven door de inwerking van het bit? Past het bit wel goed, is twee bitten niet te veel, is de ruiterhand te hard of is er ander ongemak voor het paard?
Het valt mij op dat ik toch wel veel spanning zie bij de paarden...