Samen met mn vriendin brengen wij mn friese merrie uit in de dressuur.
De merrie is naast jong ook nog erg groen, we merken nu met 5 jaar pas dat ze wat meer kracht en balans gaat opbouwen maar is nog steeds onder het niveau van andere 5 jarige. kortom, een echte laatbloeier!
Wat een welbekend 'probleem' is bij friezen is ze 1. goed over de rug rijden en 2. daarin voor de LL te houden. Dit in combinatie met iets te kort aan kracht en balans kan je je voorstellen dat dit nog niet lukt. Dit krijgen wij op iedere wedstrijd van de jury mee, en terecht. Maar.. wat mij opvalt is dat wannneer ze een slechte dag heeft en dus niet nagevelijk is en in der "prachtige" friezenhouding loopt, de jury wel heel positief is over de hoofd/hals houding en de punten ook aanzienlijk hoger zijn.
Dit is niet 1x gebeurd maar veel vaker (lees altijd). nu vraag ik me af, wat is nou belangrijker? Echte nagevelijkheid dat ze ietsjes achter de LL komt of mooi voor de LL maar niet goed over de rug?
Denk erom, we hebben het over de L-klasse! graag jullie mening, kennis en ervaringen. Ik heb er geen verstand van, dus ben heel benieuwd wat nou de bedoeling is
), maar het is wel het algemene beeld in de B en L.. En heb ook het vermoeden dat dit steeds meer 'gedoogd' word. Zolang het paard maar stil in de aanleuning is en voor de LL loopt is het goed, hoe het daarbij verder z'n lichaam gebruikt lijkt weinig uit te maken, uiteraard alles dan wel weer netjes op de letter gereden. Terwijl het toch juist de bedoeling is om je paard fijn van achter naar voren te rijden, over de rug, en het paard daarin van zelf een fijne aanleuning aanneemt (passend bij zijn niveau/opleiding tot dan toe)....?
). Maar inderdaad ik vraag het mij ook af (aangezien ik dit zelfde ook merk bij mijn eigen paard in het B), waarom word een mooie statige houding (met vaak een achterhand die ik tokio loopt) beter gepunt als wanneer datzelfde paard wel fijn over de rug loopt maar daarbij wat achter de LL komt?