Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-13 21:24

Frustraties...

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-13 21:24

Moet even wat frustraties uiten, over alles wat er gezegd of bedoelt wordt door instructeurs/instructrices/lesgeefmensen.... Of ruiters die niet weten wat ermee bedoelt wordt en maar doen wat de instructeur hem/haar zegt.

Ik geef zelf ook (manege)les en ben totaal niet bezig om kinderen en/of volwassenen te leren hoe ze een paard of pony aan de teugel moeten krijgen. Wel ben ik bezig om ze onafhankelijk te kunnen laten bewegen, later te leren voelen wat er onder ze gebeurd, hoe ze op een eerlijke manier een paard door de bak kunnen rijden en dat ze uiteindelijk, mocht het nodig zijn, de wat eigenwijzere paarden ook op een eerlijke, doch duidelijke manier durven aan te pakken. Wanneer ze deze 4 dingen onder de knie hebben, zie ik al aan de (manege)paarden dat ze zich er ontspannen bij voelen, waardoor ze uit zichzelf al nageeflijk gaan lopen. En daar hoeft de ruiter zelf niks aan te plukken, trekken of wat dan ook..

Maar als ik om me heen kijk en hoor hoe veel (lesgeef)mensen eigenlijk gefoccussed zijn op "het aan de teugel", gaan mijn nekharen (lichtelijk) overeind staan... Hierdoor zie ik juist veel gespannen paarden met ruiters die niet weten wat ze voelen... En juist dat GEVOEL lijkt mij zó belangrijk...

Zo zie ik ruiters, waarvan de instructeur zegt 'masseer' hem erdoor heen of 'knijp los, knijp los', de handen strak, geforceerd rechtop zitten en haast angstig naar de voorkant van het paard kijkend om te zien of ie zijn hoofd wel op de goede plek houdt... Daarbij wordt er vergeten te voelen (want wanneer je teveel in je hoofd doet, doet de rest van het lichaam weinig), wat de rest van het lijf van het paard doet...

Wat ik ook regelmatig tegengekomen ben bij beginners, is dat ze in iedere wending die ze rijden, het paard al in redelijke stelling moeten rijden.... Sorry, maar leer ze eerst fatsoenlijk op een paard zitten, zodat ze een onafhankelijke zit kunnen ontwikkelen, in plaats van ze krampachtig het paard de goede kant op te laten kijken.... Dat komt wel, wanneer ze in balans en onafhankelijk kunnen zitten...

Hoe kan een paard met een STILLE verbinding lopen(die we graag willen zien), wanneer de handen van de ruiter constant in beweging zijn??? Veel ruiters doen, vaak uit onwetendheid, maar wat, zonder erbij te voelen of na te denken wat ze nou eigenlijk aan het doen zijn...

Hoe kijken jullie als ruiter en/of instructeur/instructrice/lesgeefmens tegenaan???

**Geplaatst**: 08-10-13 21:27

Re: Frustraties...

Geplaatst: 08-10-13 21:27

Ik ben geen lesgeefmens, maar ben het wel met je eens. Ik denk dat er tegenwoordig sowieso teveel op resultaten gefocust wordt en niet op de weg er naartoe.

**Geplaatst**: 08-10-13 21:31

Geplaatst: 08-10-13 21:31

Ik weet van mezelf dat ik een redelijk instabiele en dus handen die altijd in beweging zijn, vooral mijn rechterhand. Tijden geleden was het tijdens de les alleen maar ponylief terug rijden en vooral met mijn handen eraf blijven. Voor mijn instructrice was het ook: eerst ontspanning, dan komt de voorkant vanzelf. Nu die ontspanning er is moet ik alleen goed op m'n handen gaan letten dat die stil blijven of in ieder geval een licht contact hebben met de mond, en niet knijpen (wat ik eerst nog wel eens wilde doen) en het gaat steeds beter!

Ik merk aan mezelf wel dat ik het frustrerend vind dat ik haar niet aan de teugel krijg terwijl ik wéét dat ze het kan en netjes ook, maar dan weet ik ook dat ik eerst terug moet naar de ontspanning.

Heb ook al regelmatig met verbazing naar topics hier op Bokt gekeken met onderwerpen als hoe krijg ik mijn paard aan de teugel... Werkelijk waar.

**Geplaatst**: 12-10-13 21:04

Geplaatst: 12-10-13 21:04

Ik rijd nu al zo'n zes jaar, oftewel ik ben geen lesmensje

, en ben het volledig met je eens! Nu ik die 'frustraties' van jou lees besef ik dat het mij ook op de 'verkeerde' manier is aangeleerd. Het is inderdaad zo dat je je eigenlijk eerst meer moet focussen op het paard, het vertrouwen en wat je doet, als ik het tenminste goed begrepen heb, en dat je daarna pas gaat kijken naar het echte 'dressuur-lopen' zoals ik het noem. Oftewel of hij/zij netjes en aan de teugel loopt etc. etc. Ik zal hier zelf ook eens op gaan letten tijdens het rijden

**Geplaatst**: 12-10-13 21:12

Re: Frustraties...

Geplaatst: 12-10-13 21:12

eerst leren zitten laat in het begin de rest maar zitten.

**Geplaatst**: 13-10-13 11:14

Re: Frustraties...

Geplaatst: 13-10-13 11:14

Mijn lesgeefmens heeft gelukkig hetzelfde als TS. En ik zou niet anders willen en kunnen. Het zal ook een hoop schelen dat ik volwassen was toen ik leerde rijden en heel bewust wat ik wel en niet wilde. Ik verbaas me hier ook regelmatig over wat ik lees.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-13 12:37

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-13 12:37

char1900 schreef:
eerst leren zitten laat in het begin de rest maar zitten.

Dat is idd een goeie

**Geplaatst**: 15-10-13 14:29

Re: Frustraties...

Geplaatst: 15-10-13 14:29

Ik rij al iets van 17 jaar paard, hoofdzakelijk bij maneges (op een enkele stage tussendoor na). Ik heb op 3 verschillende maneges gereden, verschillende instructeurs/instructrices, verschillende methodes. Op mijn eerste manege nooit geleerd paarden "aan de teugel" te rijden. Wel veel zonder zadel gereden, en altijd blijven zitten. Sommige paarden kwamen zelf aan de teugel, ik heb nooit geweten hoe dat voor elkaar te krijgen als ze niet uit zichzelf wilden. Hoofdzakelijk waren de lessen dezelfde rondjes, oefeningen, volgens standaard patroon.
De manege erna hadden ze op een gegeven moment een heel eigen methode bedacht voor rijden. Meer uit de gedachten van beweging uitlokken door zelf meer te bewegen enzo. Daar lag de nadruk op het paard fijn laten lopen. We hadden hele lessen in stap, en aan het eind van de les echt het gevoel dat je iets bereikte.

Momenteel ben ik weer terug op een manege waar er wel veel aandacht is voor paarden in de krul rijden. "kneed hem erdoorheen" "blijf spelen met je handen". Het paard waar ik veel op rij probeer ik hoofdzakelijk vanuit ontspanning te rijden, dan komt hij in het begin ook vanzelf aan de teugel. Bij hem is het een van de weinigen dat het nu lukt. Maar de juiste manier vanuit ontspanning krijg je bijna niet voorgeschoteld hier. Daar is misschien 1 les per week ook wat weinig voor om iets op te bouwen, als je steeds van paarden wisselt.
Ik krijg meestal weken achter elkaar hetzelfde paard, dan kun je aan iets werken en opbouwen. Maar toch zijn manegelessen altijd lastiger hiervoor denk ik dan als je met een eigen paard privélessen krijgt.
Als ik op een ander paard rij dan normaal besteed ik meestal eerst een hele les aan voelen hoe het paard loopt en wat je zou kunnen verbeteren, dan negeer ik meestal opmerkingen van aan de teugel rijden. Eerst aanvoelen wat voor paard je hebt en hoe het loopt. Vaak komen instructies bij ons niet veel verder dan rijd hem erdoorheen. Ja, hoe dan, behalve trekken? Daar ben ik nog niet zo erg achter...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-13 19:10

Re: Frustraties...

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-13 19:10

En als je aan je instructrice vraagt HOE je het moet doen, kan zij het dan op de (volgens jou) juiste manier uitleggen? Of blijft ze dan zeggen: blijf kneden/spelen?

**Geplaatst**: 15-10-13 21:17

Re: Frustraties...

Geplaatst: 15-10-13 21:17

ja, of zelfs trek hem erdoorheen, hou hem rond.
Over het algemeen heb ik het opgegeven te vragen hoe precies, en probeer ik juist zelf veel buiging en ontspanning te rijden, en dat werkt meestal wel, op het paard waar ik veel op rij.
Op andere paarden ben ik vaak meer bezig met het paard leren kennen en niet met in de krul rijden.
Als ik stug de instructie van rij hem rond negeer dan is de focus daar ook snel vanaf. Best apart eigenlijk...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-13 21:17

Re: Frustraties...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-13 21:17

Even een boodschapje, wat mij vannacht bezig hield en wat ik even moest opschrijven

Paardrijden: voor velen betekend dit op een paard zitten en zorgen dat het paard doet wat er van hem verlangt wordt. Oke, een paard bestaat gemiddeld uit 500kg aan vlees, botten en bloed en dan is het inderdaad handig dat een mens als leider ziet...

Maar tussen het leiderschap van de mens en het overgeven van het paard aan de mens zit nog het woord VERTROUWEN EN RESPECT. Alleen uit vertrouwen en respect vanuit het paard naar de mens en visa versa kan er een band opgebouwd worden tussen het paard en de mens. Hierdoor kunnen wij met het dier rijden en hem laten doen wat wij van hem verlangen Hiervoor is training nodig.

Training betekend dat je SAMEN naar iets toewerkt. Dat gaat niet lukken door het maar even snel af te dwingen. Hoe kan een paard ontspannen, wanneer je als ruiter dat zelf niet bent? Hoe kan een paard in balans lopen, als je als ruiter je paard uit balans brengt, door (natuurlijke) scheefheid? Omdat het tegenwoordig allemaal maar snel snel snel moet, is er geen tijd meer om het GOED te doen. En juist door die snelheid worden er belangrijke stappen vergeten, waardoor het paard het niet meer snapt... Gevolg: ruiter raakt gefrustreerd, grijpt naar HULP middelen en krijgen zo een oplossing. Helaas is dit van korte duur, want je paard begrijpt nog steeds niet wat er nou precies van hem verwacht wordt, dus wordt onzeker. Een onzeker paard raakt zijn vertrouwen kwijt in de ruiter en gaat dingen proberen zoals zijn instinct dingen ingeeft. Hij neemt de leiding, om te overleven. Dus met de ene oplossing open je weer een volgend probleem... Dan worden we boos, want hij doet nog steeds niet wat er gevraagd wordt en rammen er even flink op los.. Gevolg: paard is helemaal de weg kwijt en gaat zich afsluiten van de mens.... Hij ziet de mens niet meer als een betrouwbaar, leidinggevend iets, maar als iets wat hem bang en onzeker maakt.

Ga je inlezen in de anatomie van een paard. Wij kunnen om een dubbeltje draaien, maar een paard heeft nog een heel achterlijf (of voor, ligt eraan hoe je het bekijkt) en kan zich niet even in een bocht wringen. Zeker niet wanneer er een ruiter opzit die 2 tegenstrijdige hulpen geeft (trekt aan de linkerteugel om naar links te willen, maar vergeet de rechterteugel om de schouder ook mee te nemen, met het gevolg dat paard naar rechts toe gaat omdat het dáár de RUIMTE krijgt om naar toe te gaan, even als voorbeeldje). Hup paard krijgt weer de schuld, want het is 'eigenwijs'.... Tsja hij kan niet anders....

Mensen: ik zie zoveel dingen om me heen op paarden gebied. Ik lees ontzettend veel en ik maak, ik mag wel zeggen, dagelijks dingen mee over dit onderwerp, maar wat stoort het mij, nee het maakt mij PISNIJDIG, over het feit dat er zo weinig respect voor deze gevoelige dieren is. Geef het de tijd, NEEM de tijd, heb geduld, ontspan en beleef plezier MÉT je paard, dan komt alles vanzelf. Wees bewust over je eigen lijf, over je bewegingen die je maakt op je paard en leer te VOELEN. Pas dan vind ik het de moeite waard om je verder te helpen...
(Dit is niet persoonlijk naar iemand, dit is wat er nu in mijn hoofd rond speelt, wat mij al héél lang bezig houdt en waar ik graag verandering in wil brengen. Deel dit met mensen waarvan jij vindt dat ze weer even back to basic moeten gaan, om zo weer tot een goede samenwerking te komen met je betrouwbaarste en beste kameraad!)

**Geplaatst**: 05-11-13 19:33

Geplaatst: 05-11-13 19:33

Ben helemaal eens met eerst ontspanning; als ik rijd rij ik altijd ontspannen en probeer zo veel mogelijk met mijn lichaam te rijden, mijn haflinger loopt bijna nooit aan de teugel, maar loopt wel bijna altijd ontspannen! Vind ik veel belangrijker dan aan de teugel te lopen!! Het is toch veel belangrijker dat paarde en ruiter plezier hebben dan dat er alleen maar word gekeken naar prestaties?

**Geplaatst**: 07-11-13 17:12

Re: Frustraties...

Geplaatst: 07-11-13 17:12

Bij ons in de les is ontspanning het allerbelangrijkste. Met spanning werk je je paard alleen maar tegen. Ook is je houding (onafhankelijke zit) erg belangrijk waarbij je dus heel erg moet voelen hoe je paard beweegt. Als die twee dingen voor elkaar zijn mag je beginnen met je paard nageefelijk te laten lopen en vervolgens naar 'het aan de teugel laten lopen' beginnen. Maar aan de teugel lopen is geen pre alleen maar een eventueel doel.

**Geplaatst**: 04-12-13 13:06

Geplaatst: 04-12-13 13:06

Ik ben het met je eens!

Ik geef zelf les op de manege, heb trouwens zelf een manege en hamer ook echt op het met gevoel rijden! Je paard leren aanvoelen en naar hem luisteren, ik geef vooral de beginners en kinderen les, wat op zich niet altijd even gemakkelijk is.

Ik begin met aan de houding en het evenwicht werken, want daarmee begint het zolang dat niet oke is kan je niet verlangen dat je paard goed gaat lopen, ik verlang van mijn lessers dat ze hun paard goed proberen te sturen (gaat op simpele oefeningen, cirkels, diagonaal, middenlijn,...) en hem goed aan het been houden (proberen voelen wanneer ie te traag of te snel gaat)

Alleen merk ik dat lessers niet meer zo goed luisteren en respect hebben. Ze zijn bang en eigenwijs. Je mag nog 10x zeggen dat ze iets moeten doen, ze lappen het aan hun laars, wat ik op zich heel vervelend vind. Ik vind het belangrijk dat ze hun paard en tuig goed verzorgen, dus droogwrijven, hoeven uitkrabben, tuig mooi opbergen, bit afspoelen, ... Maar dit doen ze gewoon niet! Ookal zeg ik iedere keer aan het eind van de les wat er met ieder paard moet gebeuren, maar nog word het niet gedaan.

**Geplaatst**: 04-12-13 13:10

Re: Frustraties...

Geplaatst: 04-12-13 13:10

Helemaal mee eens. Toen ik nog op maneges reed ook aangeleerd om 'met je teugels te spelen' om je paard omlaag te laten rijden. Nu ik al jaren zelf rij (eigen paard en bijrijdpaarden) geleerd dat je paard zelf aan de teugel gaat rijden als je gewoon lekker aan het rijden bent.

**Geplaatst**: 04-12-13 15:22

Re: Frustraties...

Geplaatst: 04-12-13 15:22

Vickz, misschien moet je eens goed in gesprek gaan met je lesklanten, of met ouders als ze te jong zijn. Probeer er achter te komen waarom ze niet luisteren of bang zijn.
Voor kinderen helpt het erg goed om te vertellen waarom ze dingen zus of zo moeten doen. Waarom is het belangrijk dat het tuig goed wordt opgeborgen, waarom moet het bit afgespoeld worden? Voor kinderen wordt het zo een stuk concreter.
Jongere kinderen hebben ook een goed voorbeeld nodig, probeer ze enthousiast te maken voor de verzorging van spullen. Bij ons werd laatst een gezellige poetsmiddag gehouden. Alle kinderen namen hun tuig mee naar de kantine (wel een pensionstalling) en haalden daar onder het genot van wat drinken en iets lekkers hun hoofdstel helemaal uit elkaar. Daarna met zijn allen poetsen met zadelzeep en water en samen alles invetten. Het mooist gepoetste tuig kreeg een klein prijsje. Hou een paardenpoetscursus/middag, het mooist verzorgde paard wint een prijs.
Zo laat je zien dat de 'vervelende' klusjes ook gezellig kunnen zijn.

Is er wel genoeg betrokkenheid van je lesklanten? Klanten die zich betrokken voelen bij het bedrijf, zullen ook beter voor de spullen en dieren zorgen.
Als ruiters bang of gefrustreerd van hun paard af komen, zullen ze ook minder betrokkenheid voelen dan wanneer ze een tevreden gevoel hebben na de les.

**Geplaatst**: 04-12-13 22:01

Re: Frustraties...

Geplaatst: 04-12-13 22:01

Ik organiseer speciale lessen waar we samen de paarden leren poetsen, zadelen en waar word getoond waar alle spullen liggen (moeten liggen) ik geef uitleg wat waarom moet gebeuren. En leg dit op een speelse manier uit voor kinderen.

Als een paard bv schrikt en een kind is bang dan geef ik daar een speelse uitleg aan en als ze dan flink verder rijden geef ik ze veel complimentjes, maar ik spreek streng toe als ze niet willen luisteren, zeg ze waarom ze iets moeten doen, waarom het zo belangrijk is dat ze dit of dat moeten doen.

Ik sta tijdens een les alles met handen en voeten uit te leggen.

Ik merk dat sommigen erg ijverig zijn en echt hun best doen, maar er zijn er bij die iedere les staan of zitten te huilen die geen initiatief nemen, ... En bij zulke kinderen spreek ik de ouders wel eens aan.