_Esther_87_ schreef:Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd waarom je denkt dat deze mensen thuis ook zo rijden?
Ik heb zelf op de vorige pagina al een uitgebreidere uitleg gegeven over mezelf, uiteraard kan ik niet voor anderen spreken maar kan me eigenlijk bijna niet voorstellen dat ik de enige ben met dit/een vergelijkbaar probleem.
En naar mij toe zijn verder alle tips en adviezen welkom hoor. Ik merk zelf dat vooral bewustwording heel belangrijk is, leren (en de tijd nemen om) te voelen wat je doet, wat er met je lijf gebeurt. En de stap daarna, leren hoe je het oplost natuurlijk. Wanneer moet je meer ontspannen, even rustig stappen en diep ademhalen, wanneer moet ik mezelf juist op scherp zetten ed.
Dat was een beetje met een grappige toon gezegt, omdat er zo gefixeerd werd gereageerd alsof de thuis ruiters even commentaar komen geven op de ruiters op wedtrijd, maar ergens zit er wel een kern van waarheid in mijn reactie:
Ik kan me voorstellen dat iemand zenuachtig is en onzeker bijvoorbeeld op wedstrijd en dus een beetje stijfjes gaat zitten, of juist iets meer voorover, maar dat je daardoor( uitzonderingen zoals jij misschien bent daargelaten),volledig achterover gaat hangen, grover bent met de handen en de elelbogen in een strakke hoek trekt en daarbij ook nog je sporen ineens veel meer gaat gebruiken kan ik me niet voorstellen, en om even grof te zijn, dan was iedereen op 2 na dus onzeker en nerveus op die wedstrijd? onzekere nerveuze mensen gaan volgens mij niet snel in een "kijk mij eens rondsjezen" houding zitten en grovere hulpen geven, eerder andersom.
Ik denk eerder dat het iets aangeleerds is om het spectaculaire plaatje te evenaren, net als die overdreven schommelbeweging die je zo vaak ziet bij de stap verruimingen, alsof ze op bertus de stier zitten, en zo'n paard verruimd dan nog niet eens enorm