Doordat ik me een tijdje heb verdiept in de paardenmond en bitten kwam ik bij het volgende:
Ik heb vaak paarden gezien en zie ze nog steeds veel, die onder het rijden een enorme speekselvorming hebben. Ik hoor verschillende meningen hierover:
- Dat het juist goed is dat het paard zoveel speeksel/schuim heeft rond de mond, omdat het paard dan het bit goed aanneemt enz. - Dat het goed is, omdat het paard dan iets doet met de mond (wat ze dan precies in die mond doen, kan niet worden uitgelegd). - Dat het zo hoort, omdat als je goed rijd en traint, het paard altijd moet schuimen.
Maar ik heb er dan weer een ander mening over.
Als een paard zoveel speeksel en schuim heeft, dat het uit z'n mond loopt en overal en nergens zit, op de bost en benen enz, dan denk ik dus juist dat dit paard niet goed of helemaal niet kan slikken. Dit kan door verschillend oorzaken komen: te dik bit, verkeerde hoofd/hals houding, paard kan niet ontspannen in de mond, te strakke neusriem en sperriem zodat het paard de mond niet kan bewegen.
Wel vind ik het logisch, dat paarden een dun laagje schuim ontwikkelen rond de lippen, omdat ze bv. het bit afkauwen en daardoor licht schuim ontstaat.
Ik denk dat de meningen hier over enorm verschillen.
Sommige paarden 'kloppen slagroom' rijdens het rijden. Of dit echt gezond is, dat denk ik niet. Een paard hoord te blijven slikken, maar hoeft in mijn ogen ook niet zoveel te schuimen.
Schuimen komt door 'opkloppen', dus, ik denk dat er teveel beweging is in de mond, waardoor het speeksel begint te schuimen en geen kant op kan, behalve naar buiten. Er is immers geen andere weg.
Wat ik vaak zie, bij strakkere neusriemen, dat die paarden meer schuim produceren. Of dit aan mij ligt, weet ik niet eerlijk gezegt.
Mijn pony heeft alles mooi ruim om, niet straks gesnoert, en heeft een 'lippenstift'-laagje op z'n lippen. Dit heeft hij ook als ik hem zonder bit/ hoofdstel train. Geen belemmering in de mond, maar wel speeksel.
Maar je hoort ook wel eens dat paarden die bitloos worden gereden ook schuimen.
EngeltjeS
Berichten: 16772
Geregistreerd: 06-06-03
Geplaatst: 13-02-12 10:04
fjordjes schreef:
Maar je hoort ook wel eens dat paarden die bitloos worden gereden ook schuimen.
Maar schuimen deze paarden net zo heftig als de 'vlokken'paarden??
nicky_rilana
Berichten: 6110
Geregistreerd: 26-07-10
Woonplaats: eerst werden we gebombardeerd en nu gaan we die mensen helpen, raar dorp woon ik
Geplaatst: 13-02-12 10:08
mijn pony schuimde altijd heel veel, maakte niet uit hoe ze stond of hoe strak haar neusriem zat. als ik een tijdje aan het rijden was schuimde het gewoon heel erg en dat altijd bij het springen buitenrijden en het dressuuren.
Bij mijn paard is het verschillend. De ene keer heeft hij een laagje lippenstift, de andere keer meer dan een beetje lippenstift. Soms heeft hij vlokken. Maar, hij kwijlt nooit.
Ik heb altijd les als ik rijd en mijn instructrice zegt dat hij gewoon normaal ontspannen loopt, hij kauwt niet idioot op het bit of zo en zijn neusriem zit eerder te los dan te strak. De speekselproductie lijkt me ook paardafhankelijk, de een zal veel meer produceren dan de andere, hoewel dat niet hoeft te betekenen dat het dier niet slikt.
Mijn paard schuimde bitloos ook, echter was dit gewoon een lippenstift randje. Bij freestylen 'kauwt' hij af en toe ook. Ik heb geleerd dat dit wel een teken is van ontspanning. Echter bij een bit zie ik overmatig schuimen wel als spanning. Ik ben het dan ook eens met TS. Ben benieuwd wat er gebeurd wanneer mensen met 'overmatige schuimers' bitloos gaan rijden
shan
Berichten: 4591
Geregistreerd: 28-10-04
Geplaatst: 13-02-12 11:28
Schuim is goed, kwijl is verkeerd imo. Mijn ervaring met bitloze combi's (waaronder ikzelf regelmatig) en leerlingen van me is dat deze paarden net zo goed schuimen dan paarden met bit. Het ene paard schuimt veel meer dan het andere paard. Een paard dat fijn aan lopen gaat produceert sneller een lippenstiftje als wanneer hij nog niet zo fijn loopt.
Gekopieerd van mijn website: http://paardenbitten.nl/Algemene_inwerk ... densarbeid Schuim in de paardenmond tijdens arbeid is jarenlang een veel besproken discussie punt, er zijn veel theoriën ontwikkeld waarvan ook een paar in de praktijk zijn getoetst.
"De spieren van de kaak en nek zijn belangrijke onderdelen van de spiercirkel waardoor precieze controle en aanhoudende vloeiende bewegeingen mede mogelijk wordt gemaakt. Ze beïnvloeden de souplesse van de nek en hoe het paard op het bit reageert. Het is erg belangrijk dat de m. sternomandibularis, die van het borstbeen naar de onderkaak loopt, ontspannen is. Alleen dan kan het paard het bit aannemen en het hoofd in balans dragen. Spanning, die ontstaat door de kaak met druk te blokkeren of het spannen van de spieren aan de bovenkant van de hals, die het afbuigen van de nek besturen, kan ook worden overgebracht op de rest van het lichaam. Als de kaak en de nek ontspannen zijn en de ruiterhand zacht is, zal het paard rustig op het bit kauwen. Een vochtige mond is een goed teken. Een droge, dichtgeklemde mond met een geblokkeerde kaak is niet nageeflijk, reageert niet op de hulpen, creëert spanning en verhindert het afbuigen van de nek. Harde handen en beperkende trainingshulpmiddelen kunnen hier de oorzaak van zijn. Overvloedig schuimen kan echter ook worden veroozaakt voor het feit dat het paard niet kan slikken omdat de mond is dichtgesnoerd, het bit niet past of de spieren rond de keel in hun functioneren worden belemmerd", geciteerd uit het boek "Hoe beweegt uw paard" geschreven door Gillian Heggins en Stephanie Martin.
Het speeksel dat tijdens de arbeid wordt aangemaakt bestaat uit eiwitten die stollen door het kauwen waardoor het witter wordt. In de praktijk zijn 2 soorten 'speeksel monden' te onderscheiden: het zogenaamde 'lippenstift'-mondje waarbij het schuim eruit ziet als een witte lippenstift randje en wat fijn en licht aanvoelt, en het zogenaamde 'slijm'-mondje waarbij grote klodders witte slijm uit de mond komen. Het 'lippenstift'-mondje wordt zowel gezien bij paarden die met bit getraind worden en bij paarden die zonder bit getraind worden. Het blijft in de praktijk echter lastig om de grens te trekken tussen een normale hoeveelheid slijm en overdadig, per paard zal dan ook een individuele grens gesteld moeten worden.
Zoals hierboven al geciteerd is, en zoals Lammert Haanstra ook opmerkt, betekend een 'lippenstift'-mondje dat het paard ontspannen en correct onder de ruiter beweegt waardoor er ruimte achter de kaak ontstaat zodat het paard zijn hoofd makkelijk af kan buigen. Door de ontstane ruimte functioneren (ontspannen) de oorspeekselklieren beter en begint het paard te schuimen. Het ontspannen bewegen van het paard is dus een vereiste. Met dit in het achterhoofd wordt ook verklaard waarom paarden in vrije beweging (dus zonder ruiter) nooit een schuimmond zullen laten zien: want zij hoeven op dat moment niet nageeflijk te lopen om de ruiter te kunnen dragen, paarden in arbeid moeten dat wel.
Onder andere Dr. Hilary Clayton (Michigan State University) heeft in St. Petersburg (Rusland) hier in de praktijk ook onderzoek naar gedaan en dan vooral gericht op de vraag of paarden met een bit in kunnen slikken, want er werd gedacht (nog steeds) dat schuimen een gevolg is van niet kunnen slikken met een bit in:
"Zij vergeleek twaalf paarden, die achtereenvolgens werden opgetoomd met een halster, een bitloos hoofdstel, een hoofdstel met een watertrens en één met een speciaal africhtingsbit. Ze werden in een tredmolen gezet en via een cameraatje aan een slang in hun neus werd bekeken hoe vaak ze slikten tijdens een arbeidsgalop. Er werden bijzetteugels gebruikt om de verticale loodlijn als hoofdhouding aan te houden. Via een klein slangetje werd water in de paardenmonden gespoten om te kijken of de dieren dit konden wegslikken.Het onderzoek toont onomstotelijk aan dat paarden probleemloos kunnen slikken met en zonder een bit in, terwijl ze bewegen met hun hoofd in de ‘dressuurhouding’. Zodra je gaat rijden met een bit in en je paard is niet zenuwachtig, krijg je extra speeksel. De hoeveelheid is per paard verschillend, toont het onderzoek aan. Waarom die verschillen zo groot zijn is niet duidelijk. Feit is dat de hoeveelheid slikbewegingen niet werd beïnvloed door het gebruik van welk soort bit dan ook.Als een paard slikt, kan het niet op datzelfde moment ademhalen. Het is het één of het ander. Veel slikken tijdens zware inspanning is dus niet wenselijk. In dat opzicht wil je liever weinig schuim tijdens je proef, want een paard slikt een deel van het overmatige speeksel door. In de ‘dressuurhouding’, vooral in de hoogste graad van verzameling, worden de speekselklieren van een paard samengeknepen. Er wordt wel beweerd dat dat de oorzaak is van extreem schuimen. Hilary Clayton: „Het klinkt logisch. Je ziet daarbij inderdaad vaak overdadig schuim, dat uit de mond loopt. Bewezen is het echter niet.”.", geciteerd vanaf http://www.horse.nl.
Naast Dr. Hilary Claytons onderzoek, bewijzen kleine voorbeelden uit het praktijk dat paarden met een bit in prima kunnen slikken, denk hierbij aan het voorbeeld dat paarden op een buitenrit gras eten of drinken terwijl ze een bit in hebben.
Onderstaande afbeelding toont hoe de hoofdhouding van het paard invloed heeft op de oorspeekselklieren en dus het schuimen. Bovenaan staat een paard afgebeeld die in een dressuurhouding gereden wordt, hierbij kunnen problemen ontstaan met het doorslikken van het speeksel waardoor het zogenaamde 'slijm'-mondje ontstaat. Onderaan staat het omgekeerde, een paard in de 'renhouding' zal optimaal kunnen slikken en dit afwisselen met ademhalen voor grote prestaties. De beste houding voor een paard onder de ruiter zal de gulden middenweg zijn, het middelste plaatje laat dit ongeveer zien. Dit is wel een afbeelding van een paard dat niet nageeflijk is getekend, dus voor de beeldvorming moet het plaatje gekanteld worden zodat de hals horizontaler komt te staan.
Paarden met een dichtgesnoerde neusriem, een slecht passend bit of een ruiterhand die tegenwerkt kunnen dus hun speeksel niet doorslikken wat ze in benauwdheid kunnen brengen.
Concluderend vertelt de hoeveelheid en soort schuim ons hoe het met de ontspanning van het paard tijdens arbeid gesteld is, belangrijke samenhangende begrippen zijn dan ook nageeflijkheid en aanleuning.
Ik heb eigenlijk een vraagje over dit onderwerp, weet alleen niet of dat mag in een discussietopic dus excuses als het niet mag (:
Mijn pony is bijna 5 jaar dit jaar ingereden en doorgereden en rijd nu zegmaar fulltime, ik rijd hem op een enkelgebroken dun watertrensje sinds het begin al. Maar de laatste maand schuimt hij best wel hevig zegmaar dat er vlokjes op de grond vallen terwijl ik hem gewoon nageeflijk heb niet te diep enzo. Ook is vorige week de tandarts geweest en die heeft 2 kleine haakjes weggehaald en tandvlees weggehaalt omdat zijn 2 hangestentandjes niet doorkwamen. Maar nu schuimt hij nog steeds. Heeft iemand misschien hetzelfde of tips voor mij?
Ik hou wel van een lekker schuimmondje hoor. Als het echt schuimvlokjes zijn en geen kwijl is het juist een goed teken, ik zou me er dus maar geen zorgen over maken.