Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
gummie schreef:In navolging van verschillende topisc waarin mensen vragen "hoe moet ik mijn paard aan de teugel rijden", "hoe kan ik voorkomen dat mijn paard zijn hoofd omhoog gooit", "is het goed om een slofteugel te gebruiken", vroeg ik mij af waarom nu juist dit de meest vorkomende vragen zijn..... Dus gericht op de voorkant van het paard, het hoofd, in de krul rijden, etc. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik mij soms groen en geel erger aan de zeer beperkte kennis van de theorie, aangezien het wel een levend dier is waar we op stappen en dit dier wel degelijk hinder kan ondervinden of erger, van wat weinig onderlegde ruiters toepassen.
Citaat:Dus ja ik snap je punt, maar ik denk dat dat lastig wordt omdat veel termen te moeilijk zijn voor kinderen. Dus wanneer ga je dan welke theorie geven?
HippoLogic schreef:Ik denk dat er al veel paarden geholpen zijn met ruiters die beginnen op een ervaren paard, aan de longe en zonder teugels. Eerst leren zitten voor je leert sturen.
HippoLogic schreef:Ik denk dat er al veel paarden geholpen zijn met ruiters die beginnen op een ervaren paard, aan de longe en zonder teugels. Eerst leren zitten voor je leert sturen.
nombrado schreef:Enige waar ik een voorstander van ben, vooral met beginners, is de kennismaking paard.
Ik merk vaak bij kinderen, dat ze bang zijn voor het hoofd, als ze er naast staan. Maar ze stappen er wel op om te rijden. Leer ze eerst een paard kennen ernaast, poetsen, aanraken, met ze praten, contact maken. En dan pas gaan denken over rijden.
Het meeste leert men van de paarden zelf.
Urielle schreef:Geen voorstander.
Ten eerste vraag je veeeeel te veel van de kinderen, die kunnen dat absoluut niet bevatten en hun sterke punt zit ook eerder in het snelle aanleren van motoriek dan in het cognitieve gebied. Paardrijden is bestaat uit allemaal dingen die verband met elkaar houden maar pas rond de 14-16 jaar ga je grote verbanden kunnen leggen. Tot die leeftijd zou je het hebben over ingewikkelde termen die allemaal los van elkaar staan in de beleving van het kind.
Ten tweede geloof ik vanuit mijn didactische achtergrond in het aanleren van dingen door gebruik te maken van verschillende leerstijlen. Als we uitgaan van Kolb bijvoorbeeld, dan ben ik te paard een dromer/doener. Ik moet een plaatje meekrijgen waar het naartoe moet en dan moet ik simpelweg gaan voelen wat het goede gevoel is, en dat in mijn eentje terug oproepen. Jouw verhaal van theorie past bij denkers. Een dromer, doener of beslisser krijg je zo niet aan het beter paardrijden omdat die cognitieve kennis niet goed (kunnen) koppelen aan de handelingen. Ga je uit van Gardner dan heb je nog veel andere dingen die je erin op kunt nemen. Ik ben kinesthetisch (de fysieke handeling, het gevoel) dus dat sluit aan bij het rijden, maar een muzikaal-ritmisch persoon zal de hoefslagen en golfbeweging in het paard willen horen/voelen of beter rijden met muziek die de beweging ondersteunt. En zo zijn er nog wel wat leertheorieen.