Toen ik haar in moest laten slapen ben ik even paardloos geweest maar na een paar maanden was ik toch weer op zoek gegaan.
Ik zocht een paard waar het mee klikte en de rest was bijzaak.
Ik heb tinkers gezien....KWPNèrs....dressuurtoppertjes....van alles eigenlijk....totdat ik bij een Quarter kwam en ik per direct voor mijn gevoel klaar was met zoeken
Hij had zijn deken nog om en ik had mijn keus al gemaakt......daarna moest ik hem nog rijden
Dat betekende wel voor mij dat ik de overgang naar western moest gaan maken.
Zo gezegd ...... zo gedaan.
Hem heb ik nu vanaf januari en hij blijkt veel meer te zijn dan ik gehoopt had
Nu wil het toevallig zo zijn dat ik sinds 2 weken er een bijrijdpaardje bij heb op de zelfde stal.
Ik rijd ze nu dus alle twee, eerst de bijrijd die engels gereden word en daarna zadel ik mijn Quarter op en rijd western
Maar gek genoeg heb ik geen moeite met de snelle overgang, tuurlijk betrap ik me wel eens op een foutje maar op zich valt het reuze mee.
Ik merk wel dat ik door het western rijden nu ook vooruitgegaan ben met de dressuur......
Zijn er meer die beide diciplines rijden en merken dat dat echt super leerzaam is?
En tegen wat voor problemen lopen jullie dan op?
Ik vind in de dressuur die teugels gewoon te hoog op druk en de beenhulp te zwak begrepen......of ligt dat aan mij
al rijd ik dan in beide disciplines niet op ''niveau''. Op mijn eigen ''western'' paardje rijd ik vanwege blessures voornamelijk buiten. Van haar heb ik geleerd los te laten en alles wat daar bij komt kijken. Nu heb ik sinds kort een dressuur-bijrijdpaardje waarbij het belangrijk is om los te durven laten. Ik kan hem heel makkelijk heerlijk ontspannen rijden, terwijl ik merk dat ruiters die alleen dressuur rijden véélste veel vasthouden. Ik denk dat ervaring met beide disciplines en de verschillende soorten paarden je zowel in de western als in de dressuur voordeel biedt!!
nou is hij veeeel verder dan ik, maar ik heb hem nog kort en ik ga ook zeker lessen volgen!!
)